Station Delft Campus

De Voorhof is een woonwijk in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De wijk, met veel hoogbouw, is een onderdeel van Delft-Zuid, dat ten zuidwesten van het centrum van Delft ligt. De Voorhof is in de jaren 60 gebouwd. De woningdichtheid is door de flats hoog. De Voorhof is de dichtstbevolkte wijk van Delft en behoort ook tot de wijken van Nederland met de meeste woningen per hectare. Voorhof-Hoogbouw heeft een van de hoogste bevolkingsdichtheden van Nederland. Ongeveer 80% is huurwoning, 20% koopwoning. De Voorhof wordt aan de noordkant begrensd door de Westlandseweg, aan de zuidkant door de Kruithuisweg, aan de westkant door de Beatrixlaan en aan de oostkant door het spoor. Midden in de buurt bevindt zich het winkelcentrum De Hoven Passage. Het hoge kantoorgebouw Torenhove met 22 verdiepingen ligt aan dit winkelcentrum. In de Voorhof wonen in vergelijking met andere wijken veel mensen van buitenlandse afkomst. De Voorhof kan worden gezien als een migrantenwijk. Ongeveer de helft van de bevolking is autochtoon. Er staan twee kerken in de Voorhof: de Adelbertkerk en de Marcuskerk en een moskee.

Studentenstam De Delftsche Zwervers is een kleine studentenvereniging in Delft die wekelijks bijeenkomt in de achterste toren van het monumentale Delftse Kruithuis (gebouwd 1660 door Pieter Post). De Delftsche Zwervers is ontstaan als onderdeel van de Nederlandse scoutingbeweging, en is waarschijnlijk de oudste studentenstam ter wereld. De vereniging kent een open karakter en heeft geen ontgroening, verplichte introductietijd of een jaarlijkse uiterste aanmelddatum.

Het Kruithuis aan de Delftse Schie is een voormalig opslagpand voor buskruit in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De gascentrale (van E.ON) van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, bestaat uit vier gasturbines die elk rond de 23 MW vermogen leverden. Deze turbines met laag rendement werden alleen ingezet als er tijdelijk extra capaciteit nodig was. De oudere centrale uit 1974 had een rendement van 25%. In 2013 is de energiecentrale door E.ON buiten bedrijf gesteld en verkocht aan het Bulgaarse bedrijf Energy Market. De bij de centrale behorende schoorsteen heeft een lengte van 100 m. Hiermee is het bouwwerk, na de Nieuwe kerk, het een na hoogste bouwwerk van Delft.

De Kruithuisbrug is een basculebrug voor het wegverkeer over de Delftse Schie in het zuiden van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het brugdek bestaat uit drie gescheiden rijbanen: twee banen voor de beide richtingen van de autoweg Kruithuisweg (N470) en een aparte rijbaan voor fietsers en voetgangers. De doorvaartwijdte van het vaste gedeelte bedraagt 12,38 m, de doorvaarthoogte 5,50 m. De doorvaartwijdte van het beweegbare gedeelte bedraagt 10,50 m, de doorvaarthoogte in gesloten toestand 5,40 m. De naam is afgeleid van het Kruithuis dat zich naast de brug bevindt. In 2010 is het brugwachtershuisje van de Kruithuisbrug gesloopt. Het was al geruime tijd overbodig omdat de brug op afstand bediend wordt. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18.

De Nederlandse Kabelfabriek beter bekend onder de afkorting NKF was een producent van stroom-, telefoon- en aanverwante kabels met bijbehorende handels- en fabricage-activiteiten met een hoofdvestiging Delft en een nevenbedrijf te Alblasserdam. NKF was enige tijd onderdeel van Philips en het Pirelli-concern, en maakt sinds 2011 deel uit van de Prysmian Group.

Schieweg (Schieoevers) is een wijk in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De wijk grenst aan de Delftse Schie. Er zijn weinig woningen, het is voornamelijk een bedrijvengebied. De meeste bedrijven zijn gelegen langs de Schieweg, vandaar de naam van de wijk. Onder andere de Makro is gevestigd in deze wijk. Per 1 januari 2023 woonden er 1.460 mensen, verdeeld over 786 huishoudens in Schieweg.

Schieoevers is een bedrijventerrein in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, gelegen in de wijk Schieweg ten westen van de Schie, en in de wijken Wippolder en Ruiven aan de oostkant.

Winkelcentrum Dashof is een buurtwinkelcentrum aan de Dasstraat in de wijk Tanthof-Oost in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De Lijm- en Gelatinefabriek was een beenderenverwerkend bedrijf in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, dat heeft bestaan van 1885 tot 2002. Deze fabriek werd opgericht door Jacob Cornelis van Marken op het grondgebied van Vrijenban. Deze industrieel richtte ook de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek, de Nederlandsche Oliefabriek en de drukkerij Van Marken op, samen verenigd in De Delftsche Nijverheid. Vanwege het feit dat kadavers als grondstof werden gebruikt waren er tal van protesten aangaande de te verwachten stank en waterverontreiniging. In 1887 kwam de beenderlijmproductie op gang en in 1911 de gelatineproductie. Er heerste rondom en in de fabriek soms een ondraaglijke stank. Reeds ruim vóór de Grote Depressie ontstonden ernstige problemen. Zo werden in juni 1926 veertig werknemers ontslagen en degenen die bleven kregen loonsverlaging, de jongens meer dan de mannen. Deze begonnen daarop een wilde staking, waarbij het er soms nogal heet aan toe ging. In 1931 werd wederom een loonsverlaging doorgevoerd. Pas in 1937 ging het weer beter met het bedrijf. Toen kwam echter de Tweede Wereldoorlog. Op 27 februari 1945 bleek de bezetter bezig met de bouw van een muur rondom het fabrieksterrein. Hierbinnen zou een lanceerbasis voor V1's komen. In 1953 werd een vestiging in Maastricht in gebruik genomen. In hetzelfde jaar werd in New York de dochteronderneming Delft Gelatin Corporation opgericht. Men verwerkte toen ruim 300 ton beenderen per week (15 kton/jaar). In 1968 werd de lijmproductie afgestoten en overgedragen aan Delft National Chemie BV. De - nu nog uitsluitend - gelatinefabriek werd omgedoopt in Delft Gelatin BV. Op 19 augustus 1971 vond er een ontploffing plaats in de ontvettingsfabriek, gevolgd door brand. Na een week werd de productie in de rest van de fabriek hervat. Geleidelijk aan ging het nu echter bergafwaarts. De BSE-crisis van 2000 gaf de nekslag, daar de markt voor gelatine instortte. In 2002 werd het bedrijf gesloten. Het terrein rondom het pand is anno 2018 in gebruik als locatie voor evenementen en culturele activiteiten.

Tanthof (ook wel de Tanthof) is een wijk in het zuidwesten van Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De wijk is opgesplitst in twee delen, Tanthof-West en Tanthof-Oost. De wijk, voornamelijk laagbouw, is gebouwd in de jaren 70 en 80 van de twintigste eeuw. Met het bouwen van Tanthof-Oost is midden jaren 70 begonnen, met het bouwen van Tanthof-West begin jaren 80. De naam komt van de dijk annex kade 't Anthooft. Tanthof-West en -Oost zijn bewust ruimtelijk gescheiden gehouden door de oude verbindingsweg naar Abtswoude en Kethel. De twee wijken zijn alleen direct met elkaar verbonden voor fietsers, voetgangers en openbaar vervoer. Bij de inrichting van de wijk is de loop van oude beekjes gevolgd en zijn andere landschapselementen bewaard. Qua stedenbouw en architectuur verschillen de buurten en woningen onderling zeer.

De Sint-Adelbertkerk is een rooms-katholieke parochiekerk in de wijk Voorhof in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De kerk maakt deel uit van Sint Ursulaparochie. De kerk is gewijd aan de heilige Adelbert van Egmond. Deze heilige verwijst naar het Adelbertland, een gedeelte van de polder waarop de nieuwe flatwijk is gebouwd. Het kerkgebouw aan de Minervaweg werd ingewijd op 6 mei 1967 door mgr. Jansen.