place

Sint Annahof of Joostenpoort

Gemeentelijk monument in LeidenHofje in Leiden
St. Annahofje of Joostenpoort
St. Annahofje of Joostenpoort

Het Sint Annahof of Joostenpoort is een hofje aan de Zegersteeg in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het hofje heeft ook een (fraaiere) poort aan het eind van de Doelengracht, die daar aangeduid wordt als de 5e Binnenvestgracht. Het hofje werd gesticht in 1503 door Joost Hendricksz. van der Strijpen van Duivelandt ten behoeve van dertien weduwen of maagden, ouder dan 40 en van onbesproken gedrag. Als stichters worden ook wel genoemd Geertruit Joost Hendriksweduwe en haar kinderen Hendrik en Wiggers Joostzonen, die de stichting van het hofje formeel vastlegden, maar zij deden dat vanwege de mondelinge wilsbeschikking van hun man en vader. Sinds 15 december 1987 is het hofje aangewezen als gemeentelijk monument.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Sint Annahof of Joostenpoort (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Sint Annahof of Joostenpoort
Sint Anna'shof, Leiden

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Sint Annahof of JoostenpoortLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.155244444444 ° E 4.4852861111111 °
placeToon op kaart

Adres

Sint Anna'shof 5
2311 VA Leiden
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

St. Annahofje of Joostenpoort
St. Annahofje of Joostenpoort
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Jeruzalemhof
Jeruzalemhof

Het Jeruzalemhof is een hofje aan de voormalige Cellebroersgracht (vanwege het nabijgelegen klooster van de Cellebroeders), wat sinds de demping in 1875 de Kaiserstraat is, in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het is het oudste nog bestaande hofje in Leiden. Het werd gesticht op 16 mei 1467 door Wouter IJsbrandszoon ter ere van God en de twaalf apostelen naar aanleiding van zijn bezoek aan het heilig graf in Jeruzalem (vandaar ook de naam). Oorspronkelijk bestond het hofje uit 13 huisjes die bestemd waren voor dertien arme mannen, die eerlic zyn, ende van goede syn vergaen. Een eventuele echtgenote mocht ook inwonen, want dan kon zij voor haar man zorgen. Als haar man dood ging, moest ze wel vertrekken. Dat een hofje juist voor mannen en niet voor vrouwen werd bestemd was bijzonder, want dat was in de Nederlanden nog niet eerder voorgekomen. Het hofje was oorspronkelijk voorzien van een wat een rijk versierde kapel moet zijn geweest. In de tweede helft van de zestiende eeuw ging het beheer van het hofje en van de kapel door geldgebrek erg achteruit. Ook de Reformatie en de Beeldenstorm gingen niet aan de poort voorbij en er werd veel vernield. Nadat het hofje onder protestants beheer kwam werd de kapel buiten gebruik gesteld en successievelijk gebruikt als schermschool, onderkomen voor de Lutherse- en daarna Engelse kerk, gildehuis van de bierdragers en tot slot pakhuis. In 1887 werd de voormalige kapel gesloopt en in 1910 de aan de straat gelegen regentenkamer. Tussen 1892 en 1936 werd het hofje vernieuwd, waarbij het aantal huisjes toenam tot 15 (achter huisje nummer 1 liggen nog twee huisjes verstopt), maar de sfeer van het oude hofje is verloren gegaan.