Ponte Giuseppe Mazzini

Santa Maria del Suffragio is een 17e-eeuwse kerk van de Confraternita del Suffragio in het centrum van Rome aan de Via Giulia in de wijk Ponte.

Palazzo Sacchetti is een bouwwerk gelegen aan de Via Giulia 66 te Rome en kijkt achteraan uit op de Tiber.

Palazzo Corsini is een villa gelegen in de Via Della Lungara te Rome en daterend uit de 15de eeuw.

De Pons Agrippae was een brug over de Tiber in het oude Rome. De Pons Agrippae werd in de 1e eeuw v.Chr. gebouwd door Marcus Agrippa, die in korte tijd een groot aantal gebouwen op het Marsveld had laten bouwen. Deze brug verbond het Marsveld met het district Trans Tiberim aan de overzijde van de Tiber. Via loden pijpen aan de Pons Agrippae liep het water van de Aqua Virgo ook naar dit district. De locatie van de Pons Agrippae is onzeker. Bij werkzaamheden aan de nieuwe Tiberoevers werden in 1887 de fundamenten van vier brugpijlers teruggevonden, ongeveer 160 meter ten noorden van de Ponte Sisto. Deze pijlers werden toegeschreven aan de Pons Agrippae, maar omdat aan de Trans Tiberimzijde van de burg geen antieke straten bekend zijn, is onduidelijk waarvoor de brug diende. Sommige moderne historici gaan ervan uit dat de Pons Agrippae in de derde eeuw als Pons Aurelius werd herbouwd en daarmee op de plaats van de huidige Ponte Sisto lag.

De Santa Maria di Monserrato, ook Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli (Latijn: Sanctae Mariae Hispanorum in Monte Serrato) is een kerk in Rome. De kerk is gewijd aan de heilige Maria en het Mariabeeld, de Zwarte Madonna van Montserrat. De kerk is gelegen in de Via di Monserrato in de wijk Regola. De kerk ligt in de onmiddellijke nabijheid van het Palazzo Farnese, gelegen aan het Piazza Farnese waar de Via di Monserrato op uitmondt. Het was initieel de kerk van de Aragónezen en de Catalanen in Rome. Sinds 1807 is de kerk de nationale kerk van Spanje te Rome. De kerk werd tussen 1518 en 1675 gebouwd. Het initieel ontwerp van de kerk uit 1518 is van de hand van Antonio da Sangallo il Giovane. In 1584 werd het onderste deel van de façade naar plannen van Francesco da Volterra uitgewerkt. In 1594 werd het altaar in de kerk geconsecreerd, het dak werd voltooid in 1598. De afwerking van de kerk met de volledige façade en de apsis dateert van 1675. Een deel van de kunstschatten in de kerk behoren tot de voormalige inrichting van de Nostra Signora del Sacro Cuore aan de Piazza Navona. In de kerk bevindt zich werk van de kunstschilders Girolamo Siciolante da Sermoneta, Annibale Carracci en Louis Cousin en van de beeldhouwers Jacopo Sansovino en Andrea Bregno.

De Basiliek San Giovanni dei Fiorentini is een kerk in Rome. De barokkerk is gewijd aan de heilige Johannes de Doper. De kerk is gelegen aan het begin van de Via Giulia in de wijk Ponte. Het is de kerk van de Florentijnse gemeenschap van Rome, Johannes de Doper is dan ook de patroonheilige van de stad Florence. De kerk werd tussen 1523 en 1734 gebouwd. Het initieel ontwerp van de kerk uit 1523 is van de hand van Jacopo Sansovino. Zijn project leverde evenwel heel wat technische problemen op, niet in het minst omdat de kerk werd gebouwd in de onstabiele bodem van de bedding van de Tiber. Sansovino werd om deze reden, en twijfels rond financiële haalbaarheid op zij geschoven en vervangen door Antonio da Sangallo il Giovane, die ook door militaire bouwwerken een reputatie had opgebouwd van goede technisch bouwkundige oplossingen en stabiele structuren. De bouw zelf werd in 1583 aangevat onder de leiding van Giacomo della Porta, hij werd in 1602 opgevolgd door Carlo Maderno die onder meer de koepel afwerkte in 1620. De kerkfaçade zou pas in 1734 voltooid worden, naar ontwerp van Alessandro Galilei. De schilderijen in de kapel van Sacchetti zijn van de hand van Giovanni Lanfranco en dateren uit 1623 en 1624. Verder beeldhouwwerk in de kerk is van Ercole Ferrata en Gian Lorenzo Bernini. Een beeldhouwwerk van de jonge Johannes de Doper werd eerst toegeschreven aan Donatello maar later aan Michelangelo. Het ontwerp voor het hoogaltaar werd toevertrouwd aan Pietro da Cortona in opdracht van de Florentijnse edelman Orazio Falconieri maar die plannen werden nooit uitgevoerd. Twintig jaar later gaf Falconieri de opdracht door aan Francesco Borromini die de plannen aanpaste. Bij de uitvoering overleed Borromini in 1667 en werd de afwerking uitgevoerd door Pietro da Cortona die de plannen terug licht aanpaste. Bij diens dood in 1669 nam zijn leerling en vennoot Ciro Ferri de opdracht over en voltooide het altaar.

De Porta Settimiana is een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome. Op dezelfde plaats stond vroeger de antieke Porta Septimiana.

Chiesa Nuova (nieuwe kerk) is de populaire naam van een kerk in Rome dicht bij de Piazza Navona, die officieel Santa Maria in Vallicella heet. In Vallicella verwijst naar de vallei van een beekje dat in de Terentijnse moerassen uitmondde. Tijdens de middeleeuwen stond hier een kerk met het altaar van Ara Ditis Patris et Proserpinae. Chiesa Nuova, waarvan de bouw begon in 1575 onder leiding van Matteo di Città di Castello en voortgezet door Martini Longhi, werd ingewijd in 1599. De voorgevel was klaar in 1606. Ze werd gesticht door Filippus Neri, de stichter van de Oratorianen, naar een ontwerp van Giacomo della Porta. Hij was een belangrijke figuur tijdens de periode van de Contrareformatie en hij zag de kerk als een uitvalsbasis voor zijn werk en zijn orde. Alhoewel het Neri's wens was om het interieur wit te schilderen kreeg Pietro da Cortona in 1647 de opdracht om de koepel, de apsis en het schip met fresco's te versieren. Hij besteedde hier, met onderbrekingen, twintig jaar van zijn leven aan.

De Ponte Principe Amedeo Savoia Aosta is een brug over de Tiber in Rome. De brug verbindt de wijk Ponte op de linkeroever met de wijk Borgo op de rechteroever. De met wit marmer beklede brug werd in 1942 voltooid na een bouwtijd van 34 maanden. De brug is ongeveer 110 meter lang, heeft drie grote bogen, die rusten op twee pijlers, waarin zich kleinere boog bevinden, die bij hoogwater de waterdruk kunnen verminderen. Het geheel is opgetrokken in een strakke, vereenvoudigde neoclassicistische stijl die tijdens het fascisme gebruikelijk was. De brug is vernoemd naar prins Amadeus van Savoye, Hertog van Aosta en vicekoning van Ethiopië.

De Via Giulia, gelegen in de wijk Castel Sant’Angelo, is een in Rome gelegen straat, die vernoemd werd naar paus Julius II. De aanleg van de straat was onderdeel van een stedenbouwkundig project, waarbij Julius een ring van wegen wilde laten aanleggen, die de beide oevers van de Tiber met elkaar verbonden via de Ponte Sisto, aangelegd in opdracht van paus Sixtus IV, de Via della Lungara en een nieuw te bouwen brug. Voor het project riep Julius de hulp in van Donato Bramante. De 1 kilometer lange Via Giulia is de langste rechte straat die werd aangelegd in Rome sinds de Oudheid en verbond de Ponte Sisto met het Vaticaan. Naast de functie van nieuwe verkeersader moesten langs de straat gebouwen opgetrokken worden die de bestuurlijke apparaten van de stad zouden huisvesten, waaronder het Palazzo dei Tribunali (rechtbank). Hoewel de straat zelf wel verwezenlijkt werd, vond de bouw van onder meer het Palazzo dei Tribunali niet plaats. Op de fundamenten van dit Palazzo bevindt zich nu een modern hotel. In 2008 werd het feit gevierd, dat in 1508 begonnen was met de aanleg van de Via Giulia. De straat behoort tegenwoordig tot een van de exclusieve straten van Rome door de aanwezigheid van kunstgaleries, een theater en antiekwinkels. In de straat bevinden zich de volgende kerken: San Giovanni dei Fiorentini: De kerk van de Florentijnse gemeenschap in Rome. De kerk is gewijd aan Johannes de Doper, patroonheilige van de stad Florence. San Biagio della Pagnotta: De kerk van de Armeense gemeenschap Santa Maria del Suffragio San Filippo Neri: (alleen de gevel is hiervan over) Santo Spirito dei Napoletani: De kerk van de Napolitaanse gemeenschap Santa Caterina da Siena: De kerk van de gemeenschap uit Siena Santa Maria dell’Orazione e Morte: In de crypte bevinden zich ruimtes die gedecoreerd zijn met menselijke botten Ook kan men hier het kantoor van de anti-maffiabrigade in Rome en het Museo Criminologico vinden. De Arco dei Farnesi, een boog die bedoeld was om de Villa Farnese te verbinden met het Palazzo Farnese, vormt nu slechts een decoratief element in het straatbeeld.

De Sant'Onofrio, voluit de Chiesa di Sant'Onofrio al Gianicolo is een kerk in de wijk Trastevere in Rome. Sant'Onofrio is een titelkerk, en is de officiële kerk van de rooms-katholieke ridderorde Orde van het Heilig Graf die in de kerk ook een eigen zijkapel hebben. De kerk is opgedragen aan Onufrius de Grote. Kardinaal en grootmeester van de orde Nicola Canali werd bij zijn overlijden in 1961 bijgezet in de crypte van de kerk. De kerk en het klooster zijn eigendom van de Heilige Stoel maar bevinden zich niet op grond van de Staat Vaticaanstad. De gebouwen hebben evenwel een extraterritoriale beschermde status, vergelijkbaar aan deze van een ambassade.

De Santi Giovanni Evangelista e Petronio is een kerk in Rome gelegen in de wijk Regola aan de Via del Mascherone. De kerk is gewijd aan Sint Jan de Evangelist en de Heilige Petronius van Bologna. De kerk is de nationale kerk van de Bolognesen in Rome. De vroegste bouwgeschiedenis gaat terug tot 1186, maar mogelijk was er al eerder op deze plaats een kerk. Paus Gregorius XIII schonk de kerk in 1581 aan de Bolognese gemeenschap in Rome. In 1582 werd de kerk volledig gerestaureerd. De huidige gevel van de kerk stamt uit de achttiende eeuw.