Santa Maria di Monserrato

De Pons Agrippae was een brug over de Tiber in het oude Rome. De Pons Agrippae werd in de 1e eeuw v.Chr. gebouwd door Marcus Agrippa, die in korte tijd een groot aantal gebouwen op het Marsveld had laten bouwen. Deze brug verbond het Marsveld met het district Trans Tiberim aan de overzijde van de Tiber. Via loden pijpen aan de Pons Agrippae liep het water van de Aqua Virgo ook naar dit district. De locatie van de Pons Agrippae is onzeker. Bij werkzaamheden aan de nieuwe Tiberoevers werden in 1887 de fundamenten van vier brugpijlers teruggevonden, ongeveer 160 meter ten noorden van de Ponte Sisto. Deze pijlers werden toegeschreven aan de Pons Agrippae, maar omdat aan de Trans Tiberimzijde van de burg geen antieke straten bekend zijn, is onduidelijk waarvoor de brug diende. Sommige moderne historici gaan ervan uit dat de Pons Agrippae in de derde eeuw als Pons Aurelius werd herbouwd en daarmee op de plaats van de huidige Ponte Sisto lag.

De Via Giulia, gelegen in de wijk Castel Sant’Angelo, is een in Rome gelegen straat, die vernoemd werd naar paus Julius II. De aanleg van de straat was onderdeel van een stedenbouwkundig project, waarbij Julius een ring van wegen wilde laten aanleggen, die de beide oevers van de Tiber met elkaar verbonden via de Ponte Sisto, aangelegd in opdracht van paus Sixtus IV, de Via della Lungara en een nieuw te bouwen brug. Voor het project riep Julius de hulp in van Donato Bramante. De 1 kilometer lange Via Giulia is de langste rechte straat die werd aangelegd in Rome sinds de Oudheid en verbond de Ponte Sisto met het Vaticaan. Naast de functie van nieuwe verkeersader moesten langs de straat gebouwen opgetrokken worden die de bestuurlijke apparaten van de stad zouden huisvesten, waaronder het Palazzo dei Tribunali (rechtbank). Hoewel de straat zelf wel verwezenlijkt werd, vond de bouw van onder meer het Palazzo dei Tribunali niet plaats. Op de fundamenten van dit Palazzo bevindt zich nu een modern hotel. In 2008 werd het feit gevierd, dat in 1508 begonnen was met de aanleg van de Via Giulia. De straat behoort tegenwoordig tot een van de exclusieve straten van Rome door de aanwezigheid van kunstgaleries, een theater en antiekwinkels. In de straat bevinden zich de volgende kerken: San Giovanni dei Fiorentini: De kerk van de Florentijnse gemeenschap in Rome. De kerk is gewijd aan Johannes de Doper, patroonheilige van de stad Florence. San Biagio della Pagnotta: De kerk van de Armeense gemeenschap Santa Maria del Suffragio San Filippo Neri: (alleen de gevel is hiervan over) Santo Spirito dei Napoletani: De kerk van de Napolitaanse gemeenschap Santa Caterina da Siena: De kerk van de gemeenschap uit Siena Santa Maria dell’Orazione e Morte: In de crypte bevinden zich ruimtes die gedecoreerd zijn met menselijke botten Ook kan men hier het kantoor van de anti-maffiabrigade in Rome en het Museo Criminologico vinden. De Arco dei Farnesi, een boog die bedoeld was om de Villa Farnese te verbinden met het Palazzo Farnese, vormt nu slechts een decoratief element in het straatbeeld.

Palazzo Farnese is een palazzo in Rome, gelegen aan het Piazza Farnese. Het geldt als hoogtepunt van de Italiaanse renaissance. Het paleis werd ontworpen door Antonio da Sangallo in opdracht van Alessandro Farnese, de latere paus Paulus III, die dankzij het feit dat zijn zus Giulia de maîtresse was van Alexander VI op vijfentwintigjarige leeftijd tot kardinaal werd benoemd. Michelangelo werkte mee aan de voltooiing. Palazzo Farnese biedt nu onderdak aan de ambassade van Frankrijk in Italië. De Italiaanse staat blijft eigenaar, maar heeft het gebouw in 1936 in erfpacht gegeven voor 99 jaar tegen een jaarbedrag van 1 lira.

De Santi Giovanni Evangelista e Petronio is een kerk in Rome gelegen in de wijk Regola aan de Via del Mascherone. De kerk is gewijd aan Sint Jan de Evangelist en de Heilige Petronius van Bologna. De kerk is de nationale kerk van de Bolognesen in Rome. De vroegste bouwgeschiedenis gaat terug tot 1186, maar mogelijk was er al eerder op deze plaats een kerk. Paus Gregorius XIII schonk de kerk in 1581 aan de Bolognese gemeenschap in Rome. In 1582 werd de kerk volledig gerestaureerd. De huidige gevel van de kerk stamt uit de achttiende eeuw.

Chiesa Nuova (nieuwe kerk) is de populaire naam van een kerk in Rome dicht bij de Piazza Navona, die officieel Santa Maria in Vallicella heet. In Vallicella verwijst naar de vallei van een beekje dat in de Terentijnse moerassen uitmondde. Tijdens de middeleeuwen stond hier een kerk met het altaar van Ara Ditis Patris et Proserpinae. Chiesa Nuova, waarvan de bouw begon in 1575 onder leiding van Matteo di Città di Castello en voortgezet door Martini Longhi, werd ingewijd in 1599. De voorgevel was klaar in 1606. Ze werd gesticht door Filippus Neri, de stichter van de Oratorianen, naar een ontwerp van Giacomo della Porta. Hij was een belangrijke figuur tijdens de periode van de Contrareformatie en hij zag de kerk als een uitvalsbasis voor zijn werk en zijn orde. Alhoewel het Neri's wens was om het interieur wit te schilderen kreeg Pietro da Cortona in 1647 de opdracht om de koepel, de apsis en het schip met fresco's te versieren. Hij besteedde hier, met onderbrekingen, twintig jaar van zijn leven aan.

De Basilica di San Lorenzo in Damaso ("Basiliek van de heilige Laurentius in het huis van Damasus") is een rooms-katholieke basiliek in Rome. Het is een van de kerken die gewijd is aan de diaken en martelaar Laurentius van Rome.

De Campo dei Fiori is een kalkmassief dat zich ten noorden van de Lombardische stad Varese verheft. Het gebergte is erg rijk aan grotten. Sinds 1994 is het gebied beschermd en heeft het de status van regionaal park gekregen. Vlak bij de hoogste top, de Punta Paradiso (1226 m) staat een astronomisch observatorium. Tevens ligt er een botanische tuin met ongeveer 400 plantensoorten die behoren tot de prealpine Lombardische flora. Aan de westzijde van het gebergte ontspringt de rivier de Olona die ten zuiden van Milaan met de rivier de Lambro samenvloeit. Aan het einde van de 19de eeuw was het gebergte erg in trek bij toeristen. In die tijd werden twee kabeltreinen (funicolari) in gebruik genomen; één naar Santa Maria del Monte, de andere naar het Grand Hôtel Campo dei Fiori. Na de wereldoorlogen nam het toerisme snel af. Het enorme, in 1907 gebouwde, hotel sloot in de jaren 50 zijn deuren en de kabeltreinen werden buiten dienst gesteld. Nu, 50 jaar later, is de funicolare naar Santa Maria del Monte weer in gebruik (alleen in het weekend). Het hotel verkeert inmiddels in een vervallen toestand. Het gebied is goed bereikbaar. Men kan met de auto bijna tot het Belvedere rijden, dat bij de ingang van de botanische tuin ligt. Er is ook een redelijk frequente busverbinding met Santa Maria del Monte en de stad Varese.

De Campo de' Fiori is een bekend plein in Rome. Deze piazza dankt zijn benaming niet aan de wekelijkse bloemenmarkt die er sinds de negentiende eeuw plaatsvindt, maar aan de oorspronkelijk weide in de Romeinse rione (wijk) Parione. Op het plein staat een standbeeld van Giordano Bruno, die hier in 1600 werd terechtgesteld. De benaming van dit plein moet niet verward worden met die van een geologische formatie in Noord-Italië, het Campo dei Fiori.

De Ponte Giuseppe Mazzini is een brug over de Tiber in Rome die de wijk Regola op de linkeroever verbindt met de wijk Trastevere op de rechteroever. De 106,15 meter lange boogbrug is gebouwd tussen 1904 en 1908. Het ontwerp was afkomstig van de ingenieurs Viani en Moretti die een klassieke brug tekenden met drie segmentbogen. De brug is vernoemd naar Giuseppe Mazzini, die een belangrijke rol speelde ten tijde van de Italiaanse eenwording.

Palazzo Spada is een bouwwerk gelegen op de Piazza Capodiferro 3 te Rome.

Santa Maria del Suffragio is een 17e-eeuwse kerk van de Confraternita del Suffragio in het centrum van Rome aan de Via Giulia in de wijk Ponte.

Palazzo Corsini is een villa gelegen in de Via Della Lungara te Rome en daterend uit de 15de eeuw.