Paleis van de Kanselarij

De Basilica di San Lorenzo in Damaso ("Basiliek van de heilige Laurentius in het huis van Damasus") is een rooms-katholieke basiliek in Rome. Het is een van de kerken die gewijd is aan de diaken en martelaar Laurentius van Rome.

De Campo dei Fiori is een kalkmassief dat zich ten noorden van de Lombardische stad Varese verheft. Het gebergte is erg rijk aan grotten. Sinds 1994 is het gebied beschermd en heeft het de status van regionaal park gekregen. Vlak bij de hoogste top, de Punta Paradiso (1226 m) staat een astronomisch observatorium. Tevens ligt er een botanische tuin met ongeveer 400 plantensoorten die behoren tot de prealpine Lombardische flora. Aan de westzijde van het gebergte ontspringt de rivier de Olona die ten zuiden van Milaan met de rivier de Lambro samenvloeit. Aan het einde van de 19de eeuw was het gebergte erg in trek bij toeristen. In die tijd werden twee kabeltreinen (funicolari) in gebruik genomen; één naar Santa Maria del Monte, de andere naar het Grand Hôtel Campo dei Fiori. Na de wereldoorlogen nam het toerisme snel af. Het enorme, in 1907 gebouwde, hotel sloot in de jaren 50 zijn deuren en de kabeltreinen werden buiten dienst gesteld. Nu, 50 jaar later, is de funicolare naar Santa Maria del Monte weer in gebruik (alleen in het weekend). Het hotel verkeert inmiddels in een vervallen toestand. Het gebied is goed bereikbaar. Men kan met de auto bijna tot het Belvedere rijden, dat bij de ingang van de botanische tuin ligt. Er is ook een redelijk frequente busverbinding met Santa Maria del Monte en de stad Varese.

De Campo de' Fiori is een bekend plein in Rome. Deze piazza dankt zijn benaming niet aan de wekelijkse bloemenmarkt die er sinds de negentiende eeuw plaatsvindt, maar aan de oorspronkelijk weide in de Romeinse rione (wijk) Parione. Op het plein staat een standbeeld van Giordano Bruno, die hier in 1600 werd terechtgesteld. De benaming van dit plein moet niet verward worden met die van een geologische formatie in Noord-Italië, het Campo dei Fiori.

Palazzo Pamphili, ook bekend als Palazzo Pamphilj is een palazzo dat uitkijkt over het Piazza Navona te Rome. Het werd gebouwd tussen 1644 en 1650. Het originele paleis werd gebouwd in 1630 op een reeks huizen die reeds in bezit waren van de machtige Pamphili-familie en wordt gekenmerkt door late renaissance-vormen. Wanneer het hoofd van de familie, Giovanni Battista Pamphili, tot paus verkozen wordt in 1644 en van dan af gekend wordt als paus Innocentius X, besluit de familie dat het paleis niet langer voldoet aan hun toegenomen prestige en er wordt aangevangen met de bouw van een nieuw en nog prachtiger paleis. De architect die aangesteld wordt, is Girolamo Rainaldi. Door het nieuwe project worden aangrenzende gebouwen verwerkt in het paleis, zoals het vroegere Palazzo Pamphili (waarvan de decoratie die gemaakt werd door Agostino Tassi nog gedeeltelijk te zien is) en het Palazzo Cybo. Binnenin zijn er drie binnenpleinen. De zalen zijn groots en prachtig gedecoreerd: onder meer Giacinto Gemignani, Gaspard Dughet, Andrea Camassei, Giacinto Brandi, Francesco Allegrini, Pier Francesco Mola maakten er prachtige fresco's. Pietro da Cortona schilderde de galerij in 1651-1654, die ontworpen werd door Borromini. Het nieuwe paleis werd later het huis van de schoonzus van paus Innocentius X, die weduwe was (Olimpia Maidalchini). Er waren speculaties dat zij niet alleen een inpopulaire vertrouwelinge en adviseur van de paus was, maar eveneens zijn minnares. Olimpia Maidalchini was de moeder van Camillo Pamphili, eenmalig kardinaal. Deze kwam in het bezit van het Palazzo Aldobrandini door zijn huwelijk, nu beter bekend als Palazzo Doria Pamphili, te vinden in de beroemde Via del Corso. Er is nog een tweede Palazzo Doria-Pamphili, een villa in Valmontone vlak bij Rome. Dit paleis is befaamd voor zijn barokke fresco's, gemaakt door Francesco Cozza, Pier Francesco Mola en Mattia Preti. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het evenwel ernstig beschadigd. Sinds 1920 bevindt zich in het Palazzo Pamphili de Braziliaanse ambassade. Het werd Braziliaans eigendom in 1961.

Palazzo Farnese is een palazzo in Rome, gelegen aan het Piazza Farnese. Het geldt als hoogtepunt van de Italiaanse renaissance. Het paleis werd ontworpen door Antonio da Sangallo in opdracht van Alessandro Farnese, de latere paus Paulus III, die dankzij het feit dat zijn zus Giulia de maîtresse was van Alexander VI op vijfentwintigjarige leeftijd tot kardinaal werd benoemd. Michelangelo werkte mee aan de voltooiing. Palazzo Farnese biedt nu onderdak aan de ambassade van Frankrijk in Italië. De Italiaanse staat blijft eigenaar, maar heeft het gebouw in 1936 in erfpacht gegeven voor 99 jaar tegen een jaarbedrag van 1 lira.

Sant'Agnese in Agone is een kerk te Rome aan het Piazza Navona, door Francesco Borromini. De bouw ervan begon in 1652 onder Girolamo Rainaldi, op de plaats waar de heilige Agnes de marteldood stierf.

De Nostra Signora del Sacro Cuore (ook wel de San Giacomo degli Spagnoli genoemd) is een aan het Onbevlekt Hart van Maria gewijde kerk in Rome, gelegen aan het Piazza Navona. De kerk is gebouwd op de plek waar zich eerder een deel van het Stadion van Domitianus bevond. Een eerdere kerk werd er in de twaalfde eeuw gebouwd. De oudste gedeelten van het huidige gebouw stammen uit 1450. Vanaf het begin van de zestiende eeuw diende de kerk de Spaanse gemeenschap in Rome, totdat die functie in de zeventiende eeuw werd overgenomen door de Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli, tot op de dag van vandaag de Spaanse nationale kerk. Naar deze kerk werden ook de meeste kunstschatten van de Nostra Signora overgebracht. Op last van paus Leo XIII onderging de kerk aan het einde van de negentiende eeuw een grondige renovatie. Sindsdien is de kerk in gebruik door de Congregatie van de Zonen van het Onbevlekte Hart van Maria, waaraan de kerk zijn huidige naam te danken heeft.

De Santa Maria di Monserrato, ook Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli (Latijn: Sanctae Mariae Hispanorum in Monte Serrato) is een kerk in Rome. De kerk is gewijd aan de heilige Maria en het Mariabeeld, de Zwarte Madonna van Montserrat. De kerk is gelegen in de Via di Monserrato in de wijk Regola. De kerk ligt in de onmiddellijke nabijheid van het Palazzo Farnese, gelegen aan het Piazza Farnese waar de Via di Monserrato op uitmondt. Het was initieel de kerk van de Aragónezen en de Catalanen in Rome. Sinds 1807 is de kerk de nationale kerk van Spanje te Rome. De kerk werd tussen 1518 en 1675 gebouwd. Het initieel ontwerp van de kerk uit 1518 is van de hand van Antonio da Sangallo il Giovane. In 1584 werd het onderste deel van de façade naar plannen van Francesco da Volterra uitgewerkt. In 1594 werd het altaar in de kerk geconsecreerd, het dak werd voltooid in 1598. De afwerking van de kerk met de volledige façade en de apsis dateert van 1675. Een deel van de kunstschatten in de kerk behoren tot de voormalige inrichting van de Nostra Signora del Sacro Cuore aan de Piazza Navona. In de kerk bevindt zich werk van de kunstschilders Girolamo Siciolante da Sermoneta, Annibale Carracci en Louis Cousin en van de beeldhouwers Jacopo Sansovino en Andrea Bregno.

De Santi Giovanni Evangelista e Petronio is een kerk in Rome gelegen in de wijk Regola aan de Via del Mascherone. De kerk is gewijd aan Sint Jan de Evangelist en de Heilige Petronius van Bologna. De kerk is de nationale kerk van de Bolognesen in Rome. De vroegste bouwgeschiedenis gaat terug tot 1186, maar mogelijk was er al eerder op deze plaats een kerk. Paus Gregorius XIII schonk de kerk in 1581 aan de Bolognese gemeenschap in Rome. In 1582 werd de kerk volledig gerestaureerd. De huidige gevel van de kerk stamt uit de achttiende eeuw.

Palazzo Spada is een bouwwerk gelegen op de Piazza Capodiferro 3 te Rome.

De Vierstromenfontein (Italiaans: Fontana dei quattro fiumi) is een fontein in barokke stijl op het Piazza Navona te Rome, vervaardigd door Gian Lorenzo Bernini in de jaren 1648 tot 1651. De fontein is gemaakt van travertijn, een soort kalkafzetting die op marmer lijkt.

Het Stadion van Domitianus was een stadion voor atletiekwedstrijden in het oude Rome. Het grondplan ervan is nog duidelijk herkenbaar in de uitgestrekte Piazza Navona, wellicht het meest levendige plein van Rome.