Vierstromenfontein

Het Stadion van Domitianus was een stadion voor atletiekwedstrijden in het oude Rome. Het grondplan ervan is nog duidelijk herkenbaar in de uitgestrekte Piazza Navona, wellicht het meest levendige plein van Rome.

Sant'Agnese in Agone is een kerk te Rome aan het Piazza Navona, door Francesco Borromini. De bouw ervan begon in 1652 onder Girolamo Rainaldi, op de plaats waar de heilige Agnes de marteldood stierf.

Palazzo Pamphili, ook bekend als Palazzo Pamphilj is een palazzo dat uitkijkt over het Piazza Navona te Rome. Het werd gebouwd tussen 1644 en 1650. Het originele paleis werd gebouwd in 1630 op een reeks huizen die reeds in bezit waren van de machtige Pamphili-familie en wordt gekenmerkt door late renaissance-vormen. Wanneer het hoofd van de familie, Giovanni Battista Pamphili, tot paus verkozen wordt in 1644 en van dan af gekend wordt als paus Innocentius X, besluit de familie dat het paleis niet langer voldoet aan hun toegenomen prestige en er wordt aangevangen met de bouw van een nieuw en nog prachtiger paleis. De architect die aangesteld wordt, is Girolamo Rainaldi. Door het nieuwe project worden aangrenzende gebouwen verwerkt in het paleis, zoals het vroegere Palazzo Pamphili (waarvan de decoratie die gemaakt werd door Agostino Tassi nog gedeeltelijk te zien is) en het Palazzo Cybo. Binnenin zijn er drie binnenpleinen. De zalen zijn groots en prachtig gedecoreerd: onder meer Giacinto Gemignani, Gaspard Dughet, Andrea Camassei, Giacinto Brandi, Francesco Allegrini, Pier Francesco Mola maakten er prachtige fresco's. Pietro da Cortona schilderde de galerij in 1651-1654, die ontworpen werd door Borromini. Het nieuwe paleis werd later het huis van de schoonzus van paus Innocentius X, die weduwe was (Olimpia Maidalchini). Er waren speculaties dat zij niet alleen een inpopulaire vertrouwelinge en adviseur van de paus was, maar eveneens zijn minnares. Olimpia Maidalchini was de moeder van Camillo Pamphili, eenmalig kardinaal. Deze kwam in het bezit van het Palazzo Aldobrandini door zijn huwelijk, nu beter bekend als Palazzo Doria Pamphili, te vinden in de beroemde Via del Corso. Er is nog een tweede Palazzo Doria-Pamphili, een villa in Valmontone vlak bij Rome. Dit paleis is befaamd voor zijn barokke fresco's, gemaakt door Francesco Cozza, Pier Francesco Mola en Mattia Preti. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het evenwel ernstig beschadigd. Sinds 1920 bevindt zich in het Palazzo Pamphili de Braziliaanse ambassade. Het werd Braziliaans eigendom in 1961.

De Nostra Signora del Sacro Cuore (ook wel de San Giacomo degli Spagnoli genoemd) is een aan het Onbevlekt Hart van Maria gewijde kerk in Rome, gelegen aan het Piazza Navona. De kerk is gebouwd op de plek waar zich eerder een deel van het Stadion van Domitianus bevond. Een eerdere kerk werd er in de twaalfde eeuw gebouwd. De oudste gedeelten van het huidige gebouw stammen uit 1450. Vanaf het begin van de zestiende eeuw diende de kerk de Spaanse gemeenschap in Rome, totdat die functie in de zeventiende eeuw werd overgenomen door de Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli, tot op de dag van vandaag de Spaanse nationale kerk. Naar deze kerk werden ook de meeste kunstschatten van de Nostra Signora overgebracht. Op last van paus Leo XIII onderging de kerk aan het einde van de negentiende eeuw een grondige renovatie. Sindsdien is de kerk in gebruik door de Congregatie van de Zonen van het Onbevlekte Hart van Maria, waaraan de kerk zijn huidige naam te danken heeft.

De Fontana dei Libri in de Via dei Staderari te Rome is het werk van de Romeinse beeldhouwer-architect Pietro Lombardi. Deze kreeg in 1927 van de bestuurder van Rome de opdracht om voor een tiental rioni (wijken) van de stad een kenmerkende fontein te ontwerpen. Lombardi inspireerde zich daarbij telkens op de naam of iets typisch van desbetreffende rione. De Fontana dei Libri bevindt zich in de rione Sant'Eustachio en bevat een aantal verwijzingen daarnaar: De lijvige boeken verwijzen naar de universiteit La Sapienza, die tot 1935 was ondergebracht in het 16de-eeuwse Palazzo della Sapienza waar deze fontein tegenaan is geplaatst. Het water straalt uit de bladwijzers en uit de bovenste boeken, als wijsheid die daaruit voortvloeit. De hertenkop met rank gewei tussen de boeken is het symbool van de rione Sant'Eustachio die genoemd is naar de kerk iets verderop. Die is gewijd aan een Romeinse soldaat uit de tweede eeuw die volgens de legende tijdens een jachtpartij het kruis van Christus zou hebben zien verschijnen in het gewei van een hert en die zich daarop zou hebben bekeerd tot het christendom. De 5 bollen zijn een lichte aanpassing van het embleem van de Florentijnse familie de'Medici, die in het begin van de 16de eeuw haar palazzo had gebouwd in de nabijgelegen Corso del Rinascimento. Dit palazzo kreeg algauw de naam Palazzo Madama, zoals het nog steeds wordt genoemd. Tussen de takken van het gewei is verticaal de naam van de rione Sant'Eustachio te lezen, en horizontaal het nummer ervan. Door een vergissing werd echter nummer VIII uitgehouwen in plaats van het correcte nummer IV van deze rione. Op de boog zijn de letters SPQR aangebracht (afkorting voor de Latijnse woorden Senatus Populusque Romanus) die is te lezen op de meeste eigendommen van de stad Rome. In 2015 is de fontein gerestaureerd met dank aan Nederlands geld. Na de vernieling van de Fontana della Barcaccia door Feyenoord-vandalisten zamelde een groep Nederlanders rondom het tijdschrift Roma Aeterna 6.800 euro in voor herstel van de Barcaccia-fontein. Omdat de gemeente Rome echter al zelf de restauratie op zich had genomen, kwam dit geld uiteindelijk ten goede aan de Fontana dei Libri.

De Santa Maria dell'Anima was de kerk van het Heilig Roomse Rijk in Rome en is nu de nationale kerk voor de Duitstaligen.

De Thermen van Nero (Latijn:Thermae Neronianae) was een openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De San Luigi dei Francesi (Nederlands: H. Lodewijk van de Fransen) is een basiliek te Rome, en de kerk van de Franse gemeenschap in Italië. Ze staat naast het Palazzo Madama, de zetel van de Italiaanse Senaat in de wijk Campus Martius. In het fronton van de kerk prijkt het Franse wapenschild dat werd vervaardigd door Nicolas Mostaert. De kerk is een titelkerk sinds 7 juni 1967, ingesteld door paus Paulus VI. De titelkardinaal is sinds 2007 Mgr. André Vingt-Trois. De titularis van de kerk is traditioneel de aartsbisschop van Parijs. Wanneer evenwel een kardinaal het emeritaat opneemt, blijft hij kardinaal en titulair bisschop in het bisdom Rome, met behoud van de titelkerk. Maar intussen is er wel al een andere aartsbisschop actief die mogelijk kardinaal wordt gecreëerd voor zijn voorganger overleden is. Doordat de verschillende aartsbisschoppen van Parijs recent het emeritaat opnamen, is dus de toewijzing aan deze kerk al enkele malen later dan de oorspronkelijke kardinaalscreatie gebeurd en kregen de betrokkenen eerst een andere titelkerk.

De Santa Maria della Pace is een kerk in Rome, gelegen in de nabijheid van Piazza Navona en de Santa Maria dell'Anima.

De Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Rione, gelegen bij de Thermen van Nero en Alexander (Severus). De basiliek is gewijd aan de heilige Apollinaris, die de eerste bisschop van Ravenna was. De kerk werd rond 780 gebouwd op last van paus Adrianus I, op fundamenten van oudere Romeinse bouw. De eerste vermelding van deze basiliek vinden we in het aan deze paus gewijde lemma in het Liber Pontificalis. Naast de kerk stichtte de Adrianus ook een klooster, waar zich uit Constantinopel gevluchte monniken van de Basilianen mochten vestigen. De kerk was aanvankelijk ook toegerust met een kapittel, althans tussen 1284 en 1576 zijn hier bronnen voor te vinden. Door paus Leo X werd de kerk in 1517 verheven tot titeldiakonie. In 1587 verdween de titel weer, om in 1935 door paus Pius XI te worden hersteld. Tussen 1562 en 1824 was de kerk ook een parochiekerk. De oorspronkelijke kerk werd voorafgegaan door een kleine veranda. Het interieur bestond uit drie beuken met een apsis. Later werd de kerk op last van paus Benedictus XIV geheel herbouwd. De kerk kreeg haar huidige vorm en werd in 1748 door Benedictus XIV zelf herwijd. In 1574 werden kerk en klooster door paus Gregorius geschonken aan de Jezuïeten, die er tot 1773 het Duits-Hongaars Jezuïetencollege vestigden. Daarna was het Pauselijk Athenaeum Sant'Apollinare er gevestigd. In 1992 werd het gehele complex eigendom van Opus Dei, die er de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in onderbracht. In de kerk ligt de Italiaanse barok-componist Giacomo Carissimi begraven.

De Sant'Agostino is een basiliek in Rome in de rione Sant'Eustachio, aan het Piazza di Sant'Agostino, nabij het Campo Marzio en niet ver van het Piazza Navona. De kerk is gewijd aan de heilige Augustinus en geldt als een van de oudste renaissancekerken van de eeuwige stad.

De Basilica di San Lorenzo in Damaso ("Basiliek van de heilige Laurentius in het huis van Damasus") is een rooms-katholieke basiliek in Rome. Het is een van de kerken die gewijd is aan de diaken en martelaar Laurentius van Rome.