Sant'Agostino (Rome)

De Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Rione, gelegen bij de Thermen van Nero en Alexander (Severus). De basiliek is gewijd aan de heilige Apollinaris, die de eerste bisschop van Ravenna was. De kerk werd rond 780 gebouwd op last van paus Adrianus I, op fundamenten van oudere Romeinse bouw. De eerste vermelding van deze basiliek vinden we in het aan deze paus gewijde lemma in het Liber Pontificalis. Naast de kerk stichtte de Adrianus ook een klooster, waar zich uit Constantinopel gevluchte monniken van de Basilianen mochten vestigen. De kerk was aanvankelijk ook toegerust met een kapittel, althans tussen 1284 en 1576 zijn hier bronnen voor te vinden. Door paus Leo X werd de kerk in 1517 verheven tot titeldiakonie. In 1587 verdween de titel weer, om in 1935 door paus Pius XI te worden hersteld. Tussen 1562 en 1824 was de kerk ook een parochiekerk. De oorspronkelijke kerk werd voorafgegaan door een kleine veranda. Het interieur bestond uit drie beuken met een apsis. Later werd de kerk op last van paus Benedictus XIV geheel herbouwd. De kerk kreeg haar huidige vorm en werd in 1748 door Benedictus XIV zelf herwijd. In 1574 werden kerk en klooster door paus Gregorius geschonken aan de Jezuïeten, die er tot 1773 het Duits-Hongaars Jezuïetencollege vestigden. Daarna was het Pauselijk Athenaeum Sant'Apollinare er gevestigd. In 1992 werd het gehele complex eigendom van Opus Dei, die er de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in onderbracht. In de kerk ligt de Italiaanse barok-componist Giacomo Carissimi begraven.

De Sant'Antonio in Campo Marzio is een kerk in Rome nabij het voormalige Marsveld, gelegen in de wijk Campo Marzio aan de via dei Portoghesi. De kerk - gewijd aan de, oorspronkelijk uit Portugal afkomstige heilige Antonius van Padua - geldt als de nationale kerk van de Portugezen in Rome en wordt daarom ook wel de San't Antonio dei Portoghesi genoemd. De kerk werd in 1445 gesticht door de Portugese, maar in Rome werkzame, kardinaal Antão Martins de Chaves nabij een plaats die al dienstdeed als gastenverblijf voor in Rome verblijvende Portugese pelgrims. De kerk werd in de zeventiende en vroege achttiende eeuw geheel gerestaureerd, waarbij zowel in- als exterieur een streng barok aanzien kregen. Een bijzonderheid is de kapel die gewijd is aan Johannes de Doper, gebouwd op last van de Portugese koning Johan V, die op deze wijze zijn patroonheilige wilde eren.

De Thermen van Nero (Latijn:Thermae Neronianae) was een openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De San Luigi dei Francesi (Nederlands: H. Lodewijk van de Fransen) is een basiliek te Rome, en de kerk van de Franse gemeenschap in Italië. Ze staat naast het Palazzo Madama, de zetel van de Italiaanse Senaat in de wijk Campus Martius. In het fronton van de kerk prijkt het Franse wapenschild dat werd vervaardigd door Nicolas Mostaert. De kerk is een titelkerk sinds 7 juni 1967, ingesteld door paus Paulus VI. De titelkardinaal is sinds 2007 Mgr. André Vingt-Trois. De titularis van de kerk is traditioneel de aartsbisschop van Parijs. Wanneer evenwel een kardinaal het emeritaat opneemt, blijft hij kardinaal en titulair bisschop in het bisdom Rome, met behoud van de titelkerk. Maar intussen is er wel al een andere aartsbisschop actief die mogelijk kardinaal wordt gecreëerd voor zijn voorganger overleden is. Doordat de verschillende aartsbisschoppen van Parijs recent het emeritaat opnamen, is dus de toewijzing aan deze kerk al enkele malen later dan de oorspronkelijke kardinaalscreatie gebeurd en kregen de betrokkenen eerst een andere titelkerk.

De Zuil van Antoninus Pius (Latijn:Columna Antonini Pii) was een antieke triomfzuil op het Marsveld in het oude Rome, gebouwd in de 2e eeuw. De zuil zelf is verloren gegaan, maar de voet is teruggevonden en staat nu in het Vaticaans Museum.

Het Stadion van Domitianus was een stadion voor atletiekwedstrijden in het oude Rome. Het grondplan ervan is nog duidelijk herkenbaar in de uitgestrekte Piazza Navona, wellicht het meest levendige plein van Rome.

De Vierstromenfontein (Italiaans: Fontana dei quattro fiumi) is een fontein in barokke stijl op het Piazza Navona te Rome, vervaardigd door Gian Lorenzo Bernini in de jaren 1648 tot 1651. De fontein is gemaakt van travertijn, een soort kalkafzetting die op marmer lijkt.

De Fontana dei Libri in de Via dei Staderari te Rome is het werk van de Romeinse beeldhouwer-architect Pietro Lombardi. Deze kreeg in 1927 van de bestuurder van Rome de opdracht om voor een tiental rioni (wijken) van de stad een kenmerkende fontein te ontwerpen. Lombardi inspireerde zich daarbij telkens op de naam of iets typisch van desbetreffende rione. De Fontana dei Libri bevindt zich in de rione Sant'Eustachio en bevat een aantal verwijzingen daarnaar: De lijvige boeken verwijzen naar de universiteit La Sapienza, die tot 1935 was ondergebracht in het 16de-eeuwse Palazzo della Sapienza waar deze fontein tegenaan is geplaatst. Het water straalt uit de bladwijzers en uit de bovenste boeken, als wijsheid die daaruit voortvloeit. De hertenkop met rank gewei tussen de boeken is het symbool van de rione Sant'Eustachio die genoemd is naar de kerk iets verderop. Die is gewijd aan een Romeinse soldaat uit de tweede eeuw die volgens de legende tijdens een jachtpartij het kruis van Christus zou hebben zien verschijnen in het gewei van een hert en die zich daarop zou hebben bekeerd tot het christendom. De 5 bollen zijn een lichte aanpassing van het embleem van de Florentijnse familie de'Medici, die in het begin van de 16de eeuw haar palazzo had gebouwd in de nabijgelegen Corso del Rinascimento. Dit palazzo kreeg algauw de naam Palazzo Madama, zoals het nog steeds wordt genoemd. Tussen de takken van het gewei is verticaal de naam van de rione Sant'Eustachio te lezen, en horizontaal het nummer ervan. Door een vergissing werd echter nummer VIII uitgehouwen in plaats van het correcte nummer IV van deze rione. Op de boog zijn de letters SPQR aangebracht (afkorting voor de Latijnse woorden Senatus Populusque Romanus) die is te lezen op de meeste eigendommen van de stad Rome. In 2015 is de fontein gerestaureerd met dank aan Nederlands geld. Na de vernieling van de Fontana della Barcaccia door Feyenoord-vandalisten zamelde een groep Nederlanders rondom het tijdschrift Roma Aeterna 6.800 euro in voor herstel van de Barcaccia-fontein. Omdat de gemeente Rome echter al zelf de restauratie op zich had genomen, kwam dit geld uiteindelijk ten goede aan de Fontana dei Libri.

Monti is de naam van een van de eenentwintig wijken (rioni) in het zelfstandig stadsdeel Municipio I te Rome. Het betekent letterlijk ‘’bergen’’ in het Italiaans. Dit komt doordat de Esquilijn, het Viminaal en delen van het Coelius en het Quirinaal er gelegen zijn. Op het wapenschild zijn drie groene bergen te zien op een zilveren achtergrond. Tegenwoordig behoren de Esquilijn, het Castro Pretorio en het Celio niet langer tot dit gebied. Ten tijde van de Romeinen was deze wijk overbevolkt. Niet alleen bevond zich er het Forum Romanum, maar ook de buitenwijken waar de armen woonden, waren hier. Deze kregen de naam Suburra, wat ‘’buitenwijk’’ in het Latijn betekent. In de Middeleeuwen lag de situatie echter helemaal anders: verscheidene aquaducten waren beschadigd en zodoende was het moeilijk om water naar Monti te brengen. Als gevolg hiervan vertrokken vele inwoners naar Campus Martius, een lager gelegen wijk, waar men drinkbaar water uit de Tiber kon gebruiken. Van de Middeleeuwen tot begin 1800 stond de wijk vol wijngaarden en marktplaatsen. Niet alleen waren er weinig inwoners door het gebrek aan water, maar ook de betrekkelijk grote afstand naar Vaticaanstad speelde een rol, gezien dit het centrum van de christenen was. De voornaamste reden dat dit gebied niet helemaal verlaten werd, is te danken aan de kerk van Sint-Jan van Lateranen, waar constant pelgrims naartoe trokken. In de Middeleeuwen ontwikkelden de inwoners van Monti, monticiani genoemd, een sterke identiteit. Het was zelfs zo dat hun Romeinse dialect anders was dan dat van de andere wijken in de stad. Hun voornaamste vijanden waren de bewoners van Trastevere, die ook een sterke identiteit bezaten met als gevolg dat er dikwijls gevochten werd tussen de twee. Toen Rome op het einde van de negentiende eeuw de hoofdstad werd van het verenigd Italië, nam de verstedelijking toe. Tijdens het fascisme, voornamelijk tussen 1924 en 1936, onderging de wijk grote veranderingen. Een groot deel dat bestond uit smalle straatjes en bijhorende huizen, werd afgebroken om er de Via dei Fori Imperiali aan te leggen. Ook werden de gebouwen op het Forum Romanum, met grote archeologische waarde, opgedolven van onder de grond. In Monti zijn enkele van de belangrijkste archeologische locaties te vinden, waaronder: Colosseum Domus Aurea van Nero Forum Romanum

De Santa Maria dell'Anima was de kerk van het Heilig Roomse Rijk in Rome en is nu de nationale kerk voor de Duitstaligen.

Sant'Agnese in Agone is een kerk te Rome aan het Piazza Navona, door Francesco Borromini. De bouw ervan begon in 1652 onder Girolamo Rainaldi, op de plaats waar de heilige Agnes de marteldood stierf.

De Nostra Signora del Sacro Cuore (ook wel de San Giacomo degli Spagnoli genoemd) is een aan het Onbevlekt Hart van Maria gewijde kerk in Rome, gelegen aan het Piazza Navona. De kerk is gebouwd op de plek waar zich eerder een deel van het Stadion van Domitianus bevond. Een eerdere kerk werd er in de twaalfde eeuw gebouwd. De oudste gedeelten van het huidige gebouw stammen uit 1450. Vanaf het begin van de zestiende eeuw diende de kerk de Spaanse gemeenschap in Rome, totdat die functie in de zeventiende eeuw werd overgenomen door de Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli, tot op de dag van vandaag de Spaanse nationale kerk. Naar deze kerk werden ook de meeste kunstschatten van de Nostra Signora overgebracht. Op last van paus Leo XIII onderging de kerk aan het einde van de negentiende eeuw een grondige renovatie. Sindsdien is de kerk in gebruik door de Congregatie van de Zonen van het Onbevlekte Hart van Maria, waaraan de kerk zijn huidige naam te danken heeft.