Monti (Rome)

De Zuil van Antoninus Pius (Latijn:Columna Antonini Pii) was een antieke triomfzuil op het Marsveld in het oude Rome, gebouwd in de 2e eeuw. De zuil zelf is verloren gegaan, maar de voet is teruggevonden en staat nu in het Vaticaans Museum.

De Sant'Antonio in Campo Marzio is een kerk in Rome nabij het voormalige Marsveld, gelegen in de wijk Campo Marzio aan de via dei Portoghesi. De kerk - gewijd aan de, oorspronkelijk uit Portugal afkomstige heilige Antonius van Padua - geldt als de nationale kerk van de Portugezen in Rome en wordt daarom ook wel de San't Antonio dei Portoghesi genoemd. De kerk werd in 1445 gesticht door de Portugese, maar in Rome werkzame, kardinaal Antão Martins de Chaves nabij een plaats die al dienstdeed als gastenverblijf voor in Rome verblijvende Portugese pelgrims. De kerk werd in de zeventiende en vroege achttiende eeuw geheel gerestaureerd, waarbij zowel in- als exterieur een streng barok aanzien kregen. Een bijzonderheid is de kapel die gewijd is aan Johannes de Doper, gebouwd op last van de Portugese koning Johan V, die op deze wijze zijn patroonheilige wilde eren.

Palazzo Montecitorio is een gebouw gelegen op de Piazza Montecitorio te Rome en de zetel van de Italiaanse Kamer van Afgevaardigden.

De Piazza della Rotonda is een plein in de Italiaanse hoofdstad Rome. Aan de zuidelijke kant van het plein is het Pantheon gelegen. Het Pantheon zelf is een gebouw uit de klassieke oudheid, in 609 door paus Bonifatius IV omgevormd tot een christelijk kerkgebouw ter aanbidding van de Heilige Maria en de Martelaren, Santa Maria ad Martyres, informeel Santa Maria Rotonda genoemd, vandaar ook de naam van het plein. De ruimte voor het Pantheon was evenwel tot in de late middeleeuwen ingenomen door steegjes en kleine winkeltjes. Het was op bevel van paus Eugenius IV dat de plek in de jaren dertig van de vijftiende eeuw werd vrijgemaakt en het plein aangelegd en betegeld. Het werd ruwweg een rechthoekig plein, met een lengte van 60 meter in de noord-zuid-as en een breedte van 40 meter in de oost-west-as. Centraal op het plein werd in 1575 op last van paus Gregorius XIII en naar een ontwerp van Giacomo della Porta een marmeren fontein geplaatst door Leonardo Sormani. De Fontana del Pantheon wordt gevoed door de watertoevoer langs de herstelde Aqua Virgo. In 1711 werd hier op vraag van paus Clemens XI een rode marmeren Egyptische obelisk van Ramses II door Filippo Barigioni aan toegevoegd. De Macuteo obelisk was gerecupereerd van de voormalige Tempel van Isis en Serapis en in 1655 opgegraven in de tuin van de Santa Maria sopra Minerva. De obelisk werd geplaatst op een sokkel gedecoreerd met vier marmeren dolfijnen. In 1886 werden de originele figuren verwijderd en vervangen door kopieën van Luigi Amici. De originelen staan thans in het gemeentelijke Museo di Roma in het Palazzo Braschi aan de Piazza San Pantaleo in Rome. Piazza della Rotonda wordt verder gekarakteriseerd door de façades van omliggende 18e-eeuwse paleizen.

De Santa Maria in Aquiro is een aan Maria gewijde kerk in Rome, gelegen aan Piazza Capranica. De kerk is oud en was gedurende enige tijd gewijd aan Maria Visitatie. De betekenis van de toevoeging in Aquiro is in de loop van de eeuwen verloren gegaan al bestaan er wel theorieën over de herkomst. Zo zou Aquiro een verbastering kunnen zijn van Acyro hetgeen een verwijzing zou zijn naar een ooit nabijgelegen circus. De kerk is een titeldiakonie, een parochiekerk en de kerk is de kloosterkerk van de nabijgelegen abdij van de Somasken. De Somasken nemen ook de bediening van de kerk voor hun rekening. De vroegste vermelding van de kerk dateert uit de achtste eeuw, wanneer paus Gregorius III de opdracht geeft de kerk te restaureren, hetgeen aannemelijk maakt dat de kerk al aanzienlijk langer bestond. De kerk heeft sinds de tweede helft van de zeventiende eeuw haar huidige vorm. Het neobarokke interieur werd vrijwel geheel in de negentiende eeuw gerealiseerd. In twee kapellen zijn schilderijen te zien van navolgers van Caravaggio. De drie schilderijen in de tweede kapel links werden lange tijd toegeschreven aan Gerard van Honthorst maar tegenwoordig meent men dat ze van de hand zijn van de Franse schilder Trophime Bigot.

De Sant'Agostino is een basiliek in Rome in de rione Sant'Eustachio, aan het Piazza di Sant'Agostino, nabij het Campo Marzio en niet ver van het Piazza Navona. De kerk is gewijd aan de heilige Augustinus en geldt als een van de oudste renaissancekerken van de eeuwige stad.

De Tempel van Matidia (Latijn: Templum Matidiae) was een Romeinse tempel, gewijd aan de vergoddelijkte keizerin Matidia in het oude Rome. Matidia was een nichtje van keizer Trajanus, die haar als zijn eigen dochter behandelde. Toen haar moeder Marciana rond 112 stierf, nam Matidia de titel augusta over. Haar dochter Vibia Sabina werd in 100 aan de latere keizer Hadrianus uitgehuwelijkt. Hadrianus was bijzonder op zijn schoonmoeder Matidia gesteld en liet haar na haar dood in 119 vergoddelijken. Direct daarna werd gestart met de bouw van haar tempel. De Tempel van Matidia stond op het Marsveld, vlak bij het door Hadrianus herbouwde Pantheon en de gerestaureerde Saepta Julia. De exacte locatie van de tempel kon worden bepaald, nadat in de buurt van de Sant'Ignazio een loden waterpijp werd gevonden, met de inscriptie templo matidiae. Na Hadrianus' dood werd ook hij vergoddelijkt en kreeg zijn tempel direct naast die van Matidia. De tempel staat afgebeeld op een munt met de tekst Divae Matidiae socrui, die Hadrianus in 120 liet uitbrengen. Het bouwwerk staat afgebeeld als een kleine tempel omgeven door een colonnade. In de tempel staat een gekroond figuur en aan beide zijdes van de gevel een standbeeld op een sokkel. Afbeeldingen op munten staan er echter bekend om dat ze eerder schematisch dan realistisch zijn, maar aangenomen wordt dat de tempel inderdaad binnen een grote porticus heeft gestaan. Giovanni Battista Piranesi tekende in de 18e eeuw de restanten van een antieke tempel, bestaande uit zeven zuilen, waarvan vijf nog bekroond worden door kapiteel in de korinthische orde. Hij beschrijft het gebouw als een tempel van Juturna, maar die is in dit deel van het Marsveld verder onbekend. Omdat deze tekening tussen die van de Tempel van Hadrianus en het Pantheon staat, wordt aangenomen dat Piranesi de restanten van de Tempel van Matidia heeft opgetekend, die later werden overbouwd. Een gebouw op een fragment van de Forma Urbis Romae is met grote waarschijnlijkheid geïdentificeerd als de Tempel van Matidia. Hierop staat de tempel afgebeeld als een octostyl peripteros, met acht zuilen aan de voor- en achterzijden en dertien aan de lange zijden, omgeven door een grote porticus. Het gehele complex was waarschijnlijk 100 bij 65 meter groot. Dit komt overeen met het grondplan en de afmetingen van de naastgelegen Tempel van Hadrianus. Aan de Vicolo della Spada zijn restanten te zien van een muur van de tempel en de marmeren voet van een zuil. Deze voet is 1,7 meter breed, reden waarom wordt aangenomen dat de zuilen minsten 17 meter hoog moeten zijn geweest. Twee andere zuilen werden ooit ingebouwd in de muur van het gebouw ten westen van de Vicolo en zijn niet meer zichtbaar.

De San Luigi dei Francesi (Nederlands: H. Lodewijk van de Fransen) is een basiliek te Rome, en de kerk van de Franse gemeenschap in Italië. Ze staat naast het Palazzo Madama, de zetel van de Italiaanse Senaat in de wijk Campus Martius. In het fronton van de kerk prijkt het Franse wapenschild dat werd vervaardigd door Nicolas Mostaert. De kerk is een titelkerk sinds 7 juni 1967, ingesteld door paus Paulus VI. De titelkardinaal is sinds 2007 Mgr. André Vingt-Trois. De titularis van de kerk is traditioneel de aartsbisschop van Parijs. Wanneer evenwel een kardinaal het emeritaat opneemt, blijft hij kardinaal en titulair bisschop in het bisdom Rome, met behoud van de titelkerk. Maar intussen is er wel al een andere aartsbisschop actief die mogelijk kardinaal wordt gecreëerd voor zijn voorganger overleden is. Doordat de verschillende aartsbisschoppen van Parijs recent het emeritaat opnamen, is dus de toewijzing aan deze kerk al enkele malen later dan de oorspronkelijke kardinaalscreatie gebeurd en kregen de betrokkenen eerst een andere titelkerk.

De Thermen van Nero (Latijn:Thermae Neronianae) was een openbaar thermencomplex in het oude Rome.

San Lorenzo in Lucina is een rooms-katholieke basiliek te Rome.

De Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Rione, gelegen bij de Thermen van Nero en Alexander (Severus). De basiliek is gewijd aan de heilige Apollinaris, die de eerste bisschop van Ravenna was. De kerk werd rond 780 gebouwd op last van paus Adrianus I, op fundamenten van oudere Romeinse bouw. De eerste vermelding van deze basiliek vinden we in het aan deze paus gewijde lemma in het Liber Pontificalis. Naast de kerk stichtte de Adrianus ook een klooster, waar zich uit Constantinopel gevluchte monniken van de Basilianen mochten vestigen. De kerk was aanvankelijk ook toegerust met een kapittel, althans tussen 1284 en 1576 zijn hier bronnen voor te vinden. Door paus Leo X werd de kerk in 1517 verheven tot titeldiakonie. In 1587 verdween de titel weer, om in 1935 door paus Pius XI te worden hersteld. Tussen 1562 en 1824 was de kerk ook een parochiekerk. De oorspronkelijke kerk werd voorafgegaan door een kleine veranda. Het interieur bestond uit drie beuken met een apsis. Later werd de kerk op last van paus Benedictus XIV geheel herbouwd. De kerk kreeg haar huidige vorm en werd in 1748 door Benedictus XIV zelf herwijd. In 1574 werden kerk en klooster door paus Gregorius geschonken aan de Jezuïeten, die er tot 1773 het Duits-Hongaars Jezuïetencollege vestigden. Daarna was het Pauselijk Athenaeum Sant'Apollinare er gevestigd. In 1992 werd het gehele complex eigendom van Opus Dei, die er de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in onderbracht. In de kerk ligt de Italiaanse barok-componist Giacomo Carissimi begraven.

Het Pantheon is een antieke tempel in Rome, die herbouwd is in de 2e eeuw n.Chr. Het is een herbouw van een eerder pantheon op deze plaats, dat in 80 n.Chr. door brand werd verwoest. Pantheon (Grieks: πάς pas = elke / θεός theos = god) betekent '(gewijd aan) alle goden’. Het Pantheon is een van de best bewaard gebleven Romeinse gebouwen ter wereld. Dit dankt het gebouw aan het feit dat het in de 7e eeuw werd omgevormd tot kerk en continu in gebruik is gebleven en onderhouden. Het Pantheon is nog steeds in gebruik als rooms-katholieke kerk en is gewijd aan de Heilige Maria en de martelaren. Het heeft de kerkelijke eretitel basilica minor.