Sant'Antonio in Campo Marzio

De Sant'Agostino is een basiliek in Rome in de rione Sant'Eustachio, aan het Piazza di Sant'Agostino, nabij het Campo Marzio en niet ver van het Piazza Navona. De kerk is gewijd aan de heilige Augustinus en geldt als een van de oudste renaissancekerken van de eeuwige stad.

De Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Rione, gelegen bij de Thermen van Nero en Alexander (Severus). De basiliek is gewijd aan de heilige Apollinaris, die de eerste bisschop van Ravenna was. De kerk werd rond 780 gebouwd op last van paus Adrianus I, op fundamenten van oudere Romeinse bouw. De eerste vermelding van deze basiliek vinden we in het aan deze paus gewijde lemma in het Liber Pontificalis. Naast de kerk stichtte de Adrianus ook een klooster, waar zich uit Constantinopel gevluchte monniken van de Basilianen mochten vestigen. De kerk was aanvankelijk ook toegerust met een kapittel, althans tussen 1284 en 1576 zijn hier bronnen voor te vinden. Door paus Leo X werd de kerk in 1517 verheven tot titeldiakonie. In 1587 verdween de titel weer, om in 1935 door paus Pius XI te worden hersteld. Tussen 1562 en 1824 was de kerk ook een parochiekerk. De oorspronkelijke kerk werd voorafgegaan door een kleine veranda. Het interieur bestond uit drie beuken met een apsis. Later werd de kerk op last van paus Benedictus XIV geheel herbouwd. De kerk kreeg haar huidige vorm en werd in 1748 door Benedictus XIV zelf herwijd. In 1574 werden kerk en klooster door paus Gregorius geschonken aan de Jezuïeten, die er tot 1773 het Duits-Hongaars Jezuïetencollege vestigden. Daarna was het Pauselijk Athenaeum Sant'Apollinare er gevestigd. In 1992 werd het gehele complex eigendom van Opus Dei, die er de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in onderbracht. In de kerk ligt de Italiaanse barok-componist Giacomo Carissimi begraven.

De Zuil van Antoninus Pius (Latijn:Columna Antonini Pii) was een antieke triomfzuil op het Marsveld in het oude Rome, gebouwd in de 2e eeuw. De zuil zelf is verloren gegaan, maar de voet is teruggevonden en staat nu in het Vaticaans Museum.

Monti is de naam van een van de eenentwintig wijken (rioni) in het zelfstandig stadsdeel Municipio I te Rome. Het betekent letterlijk ‘’bergen’’ in het Italiaans. Dit komt doordat de Esquilijn, het Viminaal en delen van het Coelius en het Quirinaal er gelegen zijn. Op het wapenschild zijn drie groene bergen te zien op een zilveren achtergrond. Tegenwoordig behoren de Esquilijn, het Castro Pretorio en het Celio niet langer tot dit gebied. Ten tijde van de Romeinen was deze wijk overbevolkt. Niet alleen bevond zich er het Forum Romanum, maar ook de buitenwijken waar de armen woonden, waren hier. Deze kregen de naam Suburra, wat ‘’buitenwijk’’ in het Latijn betekent. In de Middeleeuwen lag de situatie echter helemaal anders: verscheidene aquaducten waren beschadigd en zodoende was het moeilijk om water naar Monti te brengen. Als gevolg hiervan vertrokken vele inwoners naar Campus Martius, een lager gelegen wijk, waar men drinkbaar water uit de Tiber kon gebruiken. Van de Middeleeuwen tot begin 1800 stond de wijk vol wijngaarden en marktplaatsen. Niet alleen waren er weinig inwoners door het gebrek aan water, maar ook de betrekkelijk grote afstand naar Vaticaanstad speelde een rol, gezien dit het centrum van de christenen was. De voornaamste reden dat dit gebied niet helemaal verlaten werd, is te danken aan de kerk van Sint-Jan van Lateranen, waar constant pelgrims naartoe trokken. In de Middeleeuwen ontwikkelden de inwoners van Monti, monticiani genoemd, een sterke identiteit. Het was zelfs zo dat hun Romeinse dialect anders was dan dat van de andere wijken in de stad. Hun voornaamste vijanden waren de bewoners van Trastevere, die ook een sterke identiteit bezaten met als gevolg dat er dikwijls gevochten werd tussen de twee. Toen Rome op het einde van de negentiende eeuw de hoofdstad werd van het verenigd Italië, nam de verstedelijking toe. Tijdens het fascisme, voornamelijk tussen 1924 en 1936, onderging de wijk grote veranderingen. Een groot deel dat bestond uit smalle straatjes en bijhorende huizen, werd afgebroken om er de Via dei Fori Imperiali aan te leggen. Ook werden de gebouwen op het Forum Romanum, met grote archeologische waarde, opgedolven van onder de grond. In Monti zijn enkele van de belangrijkste archeologische locaties te vinden, waaronder: Colosseum Domus Aurea van Nero Forum Romanum

De Thermen van Nero (Latijn:Thermae Neronianae) was een openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De San Luigi dei Francesi (Nederlands: H. Lodewijk van de Fransen) is een basiliek te Rome, en de kerk van de Franse gemeenschap in Italië. Ze staat naast het Palazzo Madama, de zetel van de Italiaanse Senaat in de wijk Campus Martius. In het fronton van de kerk prijkt het Franse wapenschild dat werd vervaardigd door Nicolas Mostaert. De kerk is een titelkerk sinds 7 juni 1967, ingesteld door paus Paulus VI. De titelkardinaal is sinds 2007 Mgr. André Vingt-Trois. De titularis van de kerk is traditioneel de aartsbisschop van Parijs. Wanneer evenwel een kardinaal het emeritaat opneemt, blijft hij kardinaal en titulair bisschop in het bisdom Rome, met behoud van de titelkerk. Maar intussen is er wel al een andere aartsbisschop actief die mogelijk kardinaal wordt gecreëerd voor zijn voorganger overleden is. Doordat de verschillende aartsbisschoppen van Parijs recent het emeritaat opnamen, is dus de toewijzing aan deze kerk al enkele malen later dan de oorspronkelijke kardinaalscreatie gebeurd en kregen de betrokkenen eerst een andere titelkerk.

De Ponte Umberto I is een brug over de Tiber in Rome. De brug verbindt de wijk Ponte op de linkeroever met het Paleis van Justitie in de wijk Prati op de rechteroever. De 105,65 meter lange brug is gebouwd tussen 1885 en 1895. Het ontwerp is afkomstig van architect Angelo Vescovali die een klassieke brug tekende met drie bogen. De met travertijn beklede brug is vernoemd naar koning Umberto I, die samen met zijn vrouw Margaretha bij de opening aanwezig was. In tegenstelling tot de rest van Italië wordt op de brug door het autoverkeer links gereden. Om botsingen te voorkomen staat er een barrière op het midden van de weg.

Het Stadion van Domitianus was een stadion voor atletiekwedstrijden in het oude Rome. Het grondplan ervan is nog duidelijk herkenbaar in de uitgestrekte Piazza Navona, wellicht het meest levendige plein van Rome.

De Vierstromenfontein (Italiaans: Fontana dei quattro fiumi) is een fontein in barokke stijl op het Piazza Navona te Rome, vervaardigd door Gian Lorenzo Bernini in de jaren 1648 tot 1651. De fontein is gemaakt van travertijn, een soort kalkafzetting die op marmer lijkt.

De Santa Maria dell'Anima was de kerk van het Heilig Roomse Rijk in Rome en is nu de nationale kerk voor de Duitstaligen.

De Ponte Cavour is een brug over de Tiber in Rome die het Marsveld verbindt met de wijk Prati. Ten oosten van de brug staat het museum van de Ara Pacis. De 110,1 meter lange brug is tussen 1896 en 1901 gebouwd ter vervanging van een tijdelijke brug uit 1878. Het ontwerp is afkomstig van architect Angelo Vescovali die een klassieke brug tekende met vijf bogen. De brug is net als het nabijgelegen Piazza Cavour vernoemd naar graaf Camillo Benso di Cavour, een van de hoofdrolspelers ten tijde van de Italiaanse eenwording. Traditioneel wordt er op 1 januari van de brug in het ijskoude Tiber water gesprongen.

De Piazza della Rotonda is een plein in de Italiaanse hoofdstad Rome. Aan de zuidelijke kant van het plein is het Pantheon gelegen. Het Pantheon zelf is een gebouw uit de klassieke oudheid, in 609 door paus Bonifatius IV omgevormd tot een christelijk kerkgebouw ter aanbidding van de Heilige Maria en de Martelaren, Santa Maria ad Martyres, informeel Santa Maria Rotonda genoemd, vandaar ook de naam van het plein. De ruimte voor het Pantheon was evenwel tot in de late middeleeuwen ingenomen door steegjes en kleine winkeltjes. Het was op bevel van paus Eugenius IV dat de plek in de jaren dertig van de vijftiende eeuw werd vrijgemaakt en het plein aangelegd en betegeld. Het werd ruwweg een rechthoekig plein, met een lengte van 60 meter in de noord-zuid-as en een breedte van 40 meter in de oost-west-as. Centraal op het plein werd in 1575 op last van paus Gregorius XIII en naar een ontwerp van Giacomo della Porta een marmeren fontein geplaatst door Leonardo Sormani. De Fontana del Pantheon wordt gevoed door de watertoevoer langs de herstelde Aqua Virgo. In 1711 werd hier op vraag van paus Clemens XI een rode marmeren Egyptische obelisk van Ramses II door Filippo Barigioni aan toegevoegd. De Macuteo obelisk was gerecupereerd van de voormalige Tempel van Isis en Serapis en in 1655 opgegraven in de tuin van de Santa Maria sopra Minerva. De obelisk werd geplaatst op een sokkel gedecoreerd met vier marmeren dolfijnen. In 1886 werden de originele figuren verwijderd en vervangen door kopieën van Luigi Amici. De originelen staan thans in het gemeentelijke Museo di Roma in het Palazzo Braschi aan de Piazza San Pantaleo in Rome. Piazza della Rotonda wordt verder gekarakteriseerd door de façades van omliggende 18e-eeuwse paleizen.