Ponte Cavour

De San Girolama dei Croati a Ripetta ook wel bekend onder de oudere namen San Girolamo degli Illirici en San Girolamo degli Schiavoni is een kerk in Rome gewijd aan de heilige Hiëronymus, gelegen aan de Via Tomacelli in de rione Campo Marzio (Municipio I). Het is de nationale kerk van de Kroaten in Rome. De kerk werd in de veertiende eeuw op last van paus Nicolaas V gesticht ten behoeve van de voor de Turken gevluchte Illyriërs die zich in Rome hadden gevestigd. Hij schonk deze gemeenschap een gasthuis, een ziekenhuis en een kleine kerk die gewijd was aan Margaretha van Antiochië. De Illyriërs nu wijdde de kerk aan hun nationale patroonheilige Hiëronymus. Een eeuw later gaf Paus Sixtus V, die zelf afkomstig was uit de streken van Dalmatië de kerk aan de Kroatische gemeenschap. Paus Sixtus V gaf de kerk status van kapittelkerk en verordonneerde dat alleen Kroatische priesters kanunnik van het kapittel konden worden. In de negentiende eeuw werd de kerk op last van paus Pius IX grondig gerestaureerd. In het voormalig hospitaal is nu het Kroatisch College gevestigd.

De Ara Pacis (Latijn, "Altaar van de Vrede") of Ara Pacis Augustae ("Altaar van de Augusteïsche Vrede") is een altaar in Rome dat is gewijd aan de vrede. De personificatie van de vrede wordt afgebeeld als de Romeinse godin Pax. Het is ingewijd op 30 januari in 9 v.Chr.

Het Mausoleum van Augustus was het mausoleum (praalgraf) dat keizer Augustus in Rome liet aanleggen voor zichzelf en zijn familie.

De Piazza Augusto Imperatore is een rond 1938 aangelegd plein in het historische centrum van Rome. Het plein ligt tussen de rivier de Tiber en de Via del Corso, ongeveer ter hoogte van de Piazza di Spagna. De westkant van het plein ligt in het verlengde van de Via di Ripetta. Daar bevindt zich nu de in 2005 voltooide behuizing van de Ara Pacis, die oorspronkelijk zo'n 500 meter naar het zuidoosten lag en eerst door Benito Mussolini op de Piazza Augusto Imperatore werd opgesteld. Naast de Ara Pacis, het vredesaltaar van de Romeinse keizer Augustus uit 9 v.Chr., is het Mausoleum van Augustus de belangrijkste blikvanger van het plein. Tegelijk is het echter ook het grootste visuele "obstakel" in de ruimte, waardoor de Piazza Augusto Imperatore nauwelijks een echt plein lijkt. Rond het plein waren vroeger de burelen van de fascistische partij van Italië gevestigd. Deze zijn in de jaren 2020 gerenoveerd. In een gebouw is nu een vijfsterrenhotel gevestigd. De problematische status van het plein wordt nog vergroot door de heftige polemiek rondom het museumgebouw van de Ara Pacis van de hand van de Amerikaanse architect Richard Meier. De in april 2008 verkozen burgemeester van Rome, Gianni Alemanno, heeft bijvoorbeeld daags na zijn verkiezing aangekondigd het gebouw van Meier te zullen verplaatsen, als de inwoners van Rome zich in een referendum daar voor uit zouden spreken. Alemanno is later veroordeeld wegens zijn rol in het omkoopschandaal van de Maffia Capitale, die de stad Rome vele miljarden euro's heeft gekost. Reden waarom er nog steeds een grote schuld op de begroting staat en veel werkzaamheden niet kunnen worden uitgevoerd. Tegelijk met de renovatie van het mausoleum zijn er moderne inrichtingsplannen ontwikkeld voor het hele plein. Deze staan onder leiding van de Nederlandse architect Rem Koolhaas en worden gesponsord door het modehuis Bulgari. Het plan is om er een uitgaanscentrum te maken van de Ara Pacis, het mausoleum, de San Girolamo dei Croati en de horeca rond het plein. Een en ander staat uitgebreid toegelicht op de hekken en schuttingen rondom de bouwplaats. Zoals zo vaak in Rome kan het nog vele jaren duren voordat het echt gerealiseerd is.

De Sant'Antonio in Campo Marzio is een kerk in Rome nabij het voormalige Marsveld, gelegen in de wijk Campo Marzio aan de via dei Portoghesi. De kerk - gewijd aan de, oorspronkelijk uit Portugal afkomstige heilige Antonius van Padua - geldt als de nationale kerk van de Portugezen in Rome en wordt daarom ook wel de San't Antonio dei Portoghesi genoemd. De kerk werd in 1445 gesticht door de Portugese, maar in Rome werkzame, kardinaal Antão Martins de Chaves nabij een plaats die al dienstdeed als gastenverblijf voor in Rome verblijvende Portugese pelgrims. De kerk werd in de zeventiende en vroege achttiende eeuw geheel gerestaureerd, waarbij zowel in- als exterieur een streng barok aanzien kregen. Een bijzonderheid is de kapel die gewijd is aan Johannes de Doper, gebouwd op last van de Portugese koning Johan V, die op deze wijze zijn patroonheilige wilde eren.

De Ponte Umberto I is een brug over de Tiber in Rome. De brug verbindt de wijk Ponte op de linkeroever met het Paleis van Justitie in de wijk Prati op de rechteroever. De 105,65 meter lange brug is gebouwd tussen 1885 en 1895. Het ontwerp is afkomstig van architect Angelo Vescovali die een klassieke brug tekende met drie bogen. De met travertijn beklede brug is vernoemd naar koning Umberto I, die samen met zijn vrouw Margaretha bij de opening aanwezig was. In tegenstelling tot de rest van Italië wordt op de brug door het autoverkeer links gereden. Om botsingen te voorkomen staat er een barrière op het midden van de weg.

De Basilica di Santi Ambrogio e Carlo is een rijk versierde barokke basiliek aan de Via del Corso in Rome. De kerk staat beter bekend als San Carlo al Corso.

De Zuil van Antoninus Pius (Latijn:Columna Antonini Pii) was een antieke triomfzuil op het Marsveld in het oude Rome, gebouwd in de 2e eeuw. De zuil zelf is verloren gegaan, maar de voet is teruggevonden en staat nu in het Vaticaans Museum.

Monti is de naam van een van de eenentwintig wijken (rioni) in het zelfstandig stadsdeel Municipio I te Rome. Het betekent letterlijk ‘’bergen’’ in het Italiaans. Dit komt doordat de Esquilijn, het Viminaal en delen van het Coelius en het Quirinaal er gelegen zijn. Op het wapenschild zijn drie groene bergen te zien op een zilveren achtergrond. Tegenwoordig behoren de Esquilijn, het Castro Pretorio en het Celio niet langer tot dit gebied. Ten tijde van de Romeinen was deze wijk overbevolkt. Niet alleen bevond zich er het Forum Romanum, maar ook de buitenwijken waar de armen woonden, waren hier. Deze kregen de naam Suburra, wat ‘’buitenwijk’’ in het Latijn betekent. In de Middeleeuwen lag de situatie echter helemaal anders: verscheidene aquaducten waren beschadigd en zodoende was het moeilijk om water naar Monti te brengen. Als gevolg hiervan vertrokken vele inwoners naar Campus Martius, een lager gelegen wijk, waar men drinkbaar water uit de Tiber kon gebruiken. Van de Middeleeuwen tot begin 1800 stond de wijk vol wijngaarden en marktplaatsen. Niet alleen waren er weinig inwoners door het gebrek aan water, maar ook de betrekkelijk grote afstand naar Vaticaanstad speelde een rol, gezien dit het centrum van de christenen was. De voornaamste reden dat dit gebied niet helemaal verlaten werd, is te danken aan de kerk van Sint-Jan van Lateranen, waar constant pelgrims naartoe trokken. In de Middeleeuwen ontwikkelden de inwoners van Monti, monticiani genoemd, een sterke identiteit. Het was zelfs zo dat hun Romeinse dialect anders was dan dat van de andere wijken in de stad. Hun voornaamste vijanden waren de bewoners van Trastevere, die ook een sterke identiteit bezaten met als gevolg dat er dikwijls gevochten werd tussen de twee. Toen Rome op het einde van de negentiende eeuw de hoofdstad werd van het verenigd Italië, nam de verstedelijking toe. Tijdens het fascisme, voornamelijk tussen 1924 en 1936, onderging de wijk grote veranderingen. Een groot deel dat bestond uit smalle straatjes en bijhorende huizen, werd afgebroken om er de Via dei Fori Imperiali aan te leggen. Ook werden de gebouwen op het Forum Romanum, met grote archeologische waarde, opgedolven van onder de grond. In Monti zijn enkele van de belangrijkste archeologische locaties te vinden, waaronder: Colosseum Domus Aurea van Nero Forum Romanum

De Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine is een basiliek in Rome, gelegen in de wijk Rione, gelegen bij de Thermen van Nero en Alexander (Severus). De basiliek is gewijd aan de heilige Apollinaris, die de eerste bisschop van Ravenna was. De kerk werd rond 780 gebouwd op last van paus Adrianus I, op fundamenten van oudere Romeinse bouw. De eerste vermelding van deze basiliek vinden we in het aan deze paus gewijde lemma in het Liber Pontificalis. Naast de kerk stichtte de Adrianus ook een klooster, waar zich uit Constantinopel gevluchte monniken van de Basilianen mochten vestigen. De kerk was aanvankelijk ook toegerust met een kapittel, althans tussen 1284 en 1576 zijn hier bronnen voor te vinden. Door paus Leo X werd de kerk in 1517 verheven tot titeldiakonie. In 1587 verdween de titel weer, om in 1935 door paus Pius XI te worden hersteld. Tussen 1562 en 1824 was de kerk ook een parochiekerk. De oorspronkelijke kerk werd voorafgegaan door een kleine veranda. Het interieur bestond uit drie beuken met een apsis. Later werd de kerk op last van paus Benedictus XIV geheel herbouwd. De kerk kreeg haar huidige vorm en werd in 1748 door Benedictus XIV zelf herwijd. In 1574 werden kerk en klooster door paus Gregorius geschonken aan de Jezuïeten, die er tot 1773 het Duits-Hongaars Jezuïetencollege vestigden. Daarna was het Pauselijk Athenaeum Sant'Apollinare er gevestigd. In 1992 werd het gehele complex eigendom van Opus Dei, die er de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in onderbracht. In de kerk ligt de Italiaanse barok-componist Giacomo Carissimi begraven.

De San Giacomo in Augusta is een kerk in Rome, gelegen in de rione Campo Marzio, aan de via del Corso. De kerk is gewijd aan de heilige apostel Jacobus en dankt het achtervoegsel achter haar naam aan het nabijgelegen mausoleum van Augustus.

De Sant'Agostino is een basiliek in Rome in de rione Sant'Eustachio, aan het Piazza di Sant'Agostino, nabij het Campo Marzio en niet ver van het Piazza Navona. De kerk is gewijd aan de heilige Augustinus en geldt als een van de oudste renaissancekerken van de eeuwige stad.