Noorderbrug (Utrecht)

Begijnebolwerk was een aarden bolwerk dat diende in de verdediging van de Nederlandse stad Utrecht. Het was gelegen in het noordelijke deel van het oude stadscentrum aan de Stadsbuitengracht (Weerdsingel). Het bolwerk is omstreeks 1580 onder leiding van de vestingbouwkundige Adriaen Anthonisz tezamen met vier andere bolwerken (Lepelenburg, Lucasbolwerk, Mariabolwerk, en Wolvenburg) aangelegd om de stadsverdediging te moderniseren. Het Begijnebolwerk is aangelegd even ten noorden van het Begijnhof. Om ruimte te scheppen voor het bolwerk is de loop van de verdedigingsgracht om de stad op deze locatie verlegd. De bouw van deze serie van bolwerken was de laatste modernisering van de verdedigingswerken in de stad totdat in de 19e eeuw de Nieuwe Hollandse Waterlinie met een aantal forten bij Utrecht werd aangelegd. In 1830 werd gestart met de sloop van de oude stadsverdediging. Het gebied met het Begijnebolwerk werd als eerste gesloopt. Al spoedig verrees nieuwbouw in de vorm van gebouwen op de locatie van het Begijnebolwerk. De contouren van het bolwerk zijn vandaag de dag nog te zien.

De Van Asch van Wijckskade is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 500 meter lange straat ligt in het uiterste noorden van het centrum en loopt, met uitzondering van het deel over het voormalige Begijnebolwerk, evenwijdig aan de Stadsbuitengracht (Weerdsingel). Tot de zijstraten behoren de Hopakker, Begijnekade, Wijde Begijnestraat, 1e Achterstraat, 2e Achterstraat en de Noorderstraat.

Het Begijnhof is een verdwenen leefgemeenschap van begijnen in de Nederlandse stad Utrecht.

De Wijde Begijnestraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De Wijde Begijnestraat loopt vanaf de Voorstraat naar de Van Asch van Wijckskade. Tot de zijstraten behoort de Breedstraat.

De Begijnekerk was een kerkgebouw in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De kerk aan de Breedstraat 40 is ontstaan met de aankoop in 1849 van een bestaand herenhuis dat werd bestemd voor de Christelijke Afgescheiden Gemeente. De opening vond na verbouwing of herbouw plaats in 1854. Het kerkgebouw werd vernoemd naar het verdwenen Begijnhof dat hier in eerdere tijden had gelegen. In of kort na 1875 is de gevelpartij aan de Breedstraat gewijzigd. In 1892 fuseerde de Afgescheiden gemeente met de Dolerenden, waarna de kerk overging naar de Gereformeerde Kerk. In de 19e eeuw telde het kerkgebouw 550 zitplaatsen. Bij een bijzondere gebeurtenis kon de te verwachten toeloop een veelvoud zijn van het aantal zitplaatsen zoals in 1866 bij een gebedsbijeenkomst die tot doel had een lokale cholera-epidemie te bezweren. Begin 20e eeuw werd nog overwogen het kerkgebouw te verkopen. Na de keuze tot behoud is onder meer een aanbouw toegevoegd in 1908. Onderwijl steeg het inwoneraantal van Utrecht snel en verrezen nieuwe wijken buiten het centrum. Het centrum kreeg daarin te maken met een sterk teruglopend aantal inwoners. In de jaren 1930 viel het besluit de Begijnekerk af te stoten en opende de Gereformeerde Kerk ter vervanging de Tuindorpkerk in de nieuwe wijk Tuindorp. Hierin speelde mee dat de Westerkerk op enkele honderden meters afstand lag voor de kerkgangers van de Begijnekerk. In 1937 vond de laatste kerkdienst plaats in de Begijnekerk. Het gebouw werd rond die tijd verkocht aan een drukkerij in de Breedstraat waarna het (onder meer) fungeerde als papieropslag. In 1939 is de Begijnekerk gesloopt door uitbreiding van de drukkerij met nieuwbouw.

De Lange Lauwerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 350 meter lange straat is gelegen tussen de Oudegracht en de Wijde Begijnestraat. Zijstraten van de Lange Lauwerstraat zijn de Korte Lauwerstraat en het Predikherenkerkhof die deze straat kruist. Aan de Lange Lauwerstraat bevindt zich het Lauwerhof waar de watertoren Lauwerhof staat.De Lange Lauwerstraat was in de 14de eeuw al vernoemd naar de leerlooiers, die in de straat werkten. Bij archeologische opgravingen zijn restanten gevonden van een houten gebouw uit de elfde eeuw.

De Breedstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 250 meter lange straat is gelegen tussen de Wijde Begijnestraat en de Jacobijnenstraat, waar hij in overgaat. Daar bevindt zich ook de Predikherenstraat, die deze beide straten kruist. Er zijn twee zijstraten die op de Breedstraat uitkomen en tegenover elkaar liggen, de Korte Lauwerstraat en de Hardebollenstraat met tussen deze beide straten in een waterpomp.Deze straat heeft meerdere monumentale panden die onder meer op de lijst van rijksmonumenten in Utrecht staan. Door de bomen en geparkeerde auto's midden in de straat oogt de straat smaller dan het werkelijk is. Deze straat is niet alleen bekend door de lapjesmarkt die er elke zaterdag wordt gehouden, maar ook vanwege het arbeidsbureau die hier vroeger zat, alsook dansschool Cor Zegers waar mening Utrechter op heeft gezeten − een katholiek bolwerk volgens barpersoneel van de toenmalige dansschool. Ook stond deze straat bekend vanwege Drukkerij J. van Boekhoven die hier jaren gevestigd is geweest (deze is in 1975 verbouwd tot wooneenheden). De Katholieke Bond van Overheidspersoneel (K.A.B.O.) was gevestigd in de Breedstraat in de jaren 1970.

De Voorstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Deze straat loopt enigszins gebogen en is ongeveer 300 meter lang. De Voorstraat bestond reeds omstreeks 1300. Vandaag de dag is het een eenrichtingsstraat. De straat ligt in het verlengde van de Wittevrouwenstraat (die weer in het verlengde ligt van de Biltstraat) en gaat over in de Potterstraat. Al het verkeer vanaf de Biltstraat en de Wittevrouwensingel kan alleen door deze eenrichtingsstraat verder richting centrum rijden of moet anders behoorlijk omrijden. Er bevinden zich in deze straat diverse monumentale panden, zoals onder andere het pand Centraal Apotheek De Liefde. In deze panden zitten ook diverse gevelstenen.Op de Voorstraat bevinden zich op cultureel gebied een van de bekendste Utrechtse bioscopen (City Movies) en politiek cultureel centrum ACU.

ACU is een politiek cultureel centrum in de binnenstad van de Nederlandse stad Utrecht. Tevens functioneert het als concertzaal voor voornamelijk alternatieve bands. Ook heeft het een veganistisch eetcafé, worden er informatie- en filmavonden gehouden en was het voorheen een vast onderdeel van het stadsfestival Le Guess Who?. Daarnaast zijn er dansavonden in uiteenlopende muziekstijlen. ACU ontvangt geen subsidies, draait volledig op de inzet van vrijwilligers en bezit het pand in eigen beheer. Het is daardoor geheel onafhankelijk en vaart zodoende een eigen koers op onder andere het gebied van (band)programmering.

De Korte Lauwerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 80 meter lange straat is gelegen tussen de Breedstraat en de Lange Lauwerstraat. Deze middeleeuwse straat heette vroeger de Corte Loyerstraet. Een plan uit 1829 om de straat te verlengen tot de Van Asch van Wijckskade is nooit uitgevoerd. De Korte Lauwerstraat is een vrij smalle straat waar eenrichtingsverkeer geldt voor het gemotoriseerd verkeer, zij mogen niet vanaf de Breedstraat naar de Lange Lauwerstraat toe.

De watertoren aan de Lauwerhof in de binnenstad van Utrecht is een watertoren die dateert uit het eind van de 19e eeuw. Het is een rijksmonument. Ruim 25 jaar lang was het Waterleidingmuseum in deze watertoren gehuisvest.

Boothstraat 10 is een monumentaal pand gelegen aan de Boothstraat te Utrecht. Dit pand heeft sinds 1967 de status van rijksmonument met nummer 36026. Het staat in het monumentenregister beschreven als 'Pand met gevel met rechte kroonlijst met blokken en getande randen met 19e-eeuwse deurpartij in het midden'.