Marekerk (Leiden)

De Marebrug is een brug in de Nederlandse stad Leiden, over de Oude Vest. De huidige elektrische ophaalbrug stamt uit 1955 en is gemaakt van staal. Hij werd gebouwd als vervanging van een draaibrug. Door het openen van het Korte Vlietkanaal begin jaren '70 werd vrachtverkeer door de stad een uitzondering. De bruggen gelegen aan de Oude Vest hoefden daardoor niet meer open. De iets verderop gelegen Pauwbrug werd in 1971 meteen vervangen door een vaste brug. De Marebrug is nog altijd een ophaalbrug, maar gaat sedert lange tijd niet meer open. Op de brug staat een brugwachtershuisje, omdat de brug niet meer wordt bediend wordt deze voor andere doeleinden gebruikt. In 1973 begon dat met een bloemenwinkel. Sinds 2020 is het in gebruik genomen door stichting De Grachtwacht. In de ramen worden bijzondere vondsten uit de gracht tentoongesteld.

De Grachtwacht is een burgerinitiatief in de Nederlandse stad Leiden dat streeft naar het schoon houden van de gracht en mensen bewust wil maken van de stadsnatuur in en om de grachten.

De Alkemadebrug is een vaste plaatbrug op de Oude Singel in de Nederlandse stad Leiden. Hij loopt parallel aan de Oude Singel en overspant de Nieuwe Mare. De huidige brug dateert uit 1956, toen de Lange Mare werd gedempt en als gevolg daarvan de Touwersbrug werd gesloopt, de Marebrug verlegd en de Alkemadebrug aangepast. Oorspronkelijk was het een vaste brug, maar tussen 1633 en 1956 was het een ophaalbrug. Voor 1850 was de naam van de brug Alkmaarse brug, waarschijnlijk doordat er een trekschuit in de buurt van de brug in de richting van Alkmaar vertrok, de huidige naam is een verbastering daarvan.

De Oude Singel (op sommige kaarten aangegeven als Oude Vest) is een gracht en straat in de noordelijke binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De Oude Singel is gesitueerd tussen het Galgewater in het westen en de Haven (onderdeel van de Oude Rijn) in het oosten. Voor het wegverkeer wordt de noordelijke kade de Oude Singel genoemd, en de zuidelijke kade de Oude Vest. Het water tussen de Beestenmarkt en de Turfmarkt/Prinsessekade behoort ook tot de Oude Singel. Zoals de naam al doet vermoeden was de Oude Singel ooit aangelegd als singel en toenmalige noordgrens van de stad. De straatnaam Oude Vest verwijst naar de vestingwerken die hier gesitueerd waren. Deze verdwenen toen de stad in noordelijke richting werd uitgebreid met als nieuwe grens de Maresingel en Herensingel. Er zijn een groot aantal historische gebouwen en musea aan de Oude Singel gelegen, waaronder De Grachtwacht, het Stedelijk Museum De Lakenhal (Oude Singel), het Scheltema Complex (Oude Singel), de Groeneveldstichting (Oude Vest) en de Leidse Schouwburg (Oude Vest). Daarnaast vestigt zich sinds 1725 op Oude Singel 68 het studentenhuis “Schijn Bedriegt”. De inwonende studenten behoren inmiddels al ruim 150 jaar tot de Leidse Studenten Vereniging Minerva (LSV Minerva).

Het Van Woudendorphofje was een hofje aan de voormalige Brandewijnsteeg (nu de Vrouwenkerkkoorstraat) in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het hofje met zeven huisjes werd gesticht door Jan Willemszoon van Woudendorp die het bestemde voor arme kinderloze mannen of vrouwen van de Gereformeerde Religie. Hij was rijk geworden in de graanhandel. Afstammelingen van de stichter kregen voorrang bij de toedeling van de huisjes. Generaties van de aangetrouwde familie Plu woonden hier en waren op een gegeven moment zo dominant aanwezig dat ook wel van het Plu-hofje werd gesproken. Tot de Tweede Wereldoorlog waren de huisjes van het hof permanent bewoond. Doordat de regenten over onvoldoende financiële middelen beschikten werd het onderhoud echter steeds meer verwaarloosd. In 1953 verlieten de laatste bewoners het hofje. Sloop volgde in 1954. Het complex uit 1986 van C&A aan de Haarlemmerstraat strekt zich aan de achterzijde uit tot het terrein van het voormalige hofje. Hoewel er nog sprake is geweest van een plan om de naam levend te houden door die toe te kennen aan een nieuw te bouwen hofje is daar niets van terechtgekomen. De stichter had aangegeven, dat boven de poort en vóór de huisjes een gedenksteen moest worden aangebracht met drie korenaren en zijn en zijns huisvrouws wapen. Dat is ook gedaan, inclusief de vermelding van zijn initialen: JWVW. Bij de sloop van het hofje is de gevelsteen bewaard gebleven. Later is die aangebracht in een nieuwe bakstenen gevel van het pand Nieuwe Beestenmarkt 3. Onder de cartouchevormige steen staat de tekst: AFKOMSTIG VAN HET WOUDENDORPHOFJE.

De Leidse Schouwburg is gevestigd aan de Oude Vest in de Zuid-Hollandse stad Leiden. Het in 1705 gebouwde theater is het oudste nog in gebruik zijnde van Nederland. De theaterzaal heeft een klassieke bonbonnièrevorm en biedt sinds een verbouwing in 2009 ruimte aan 541 bezoekers.

De Hartebrugkerk is een kerk in de Nederlandse stad Leiden. De kerk is onderdeel van de Parochie Heiligen Petrus en Paulus. De officiële naam is Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen. De kerk is vernoemd naar de toentertijd ervoor gelegen brug met dezelfde naam. Onder de Leidenaars staat de kerk ook wel bekend als de Coeliekerk, naar het laatste woord van de Latijnse spreuk boven de ingang, Hic Domus Dei est et Porta Coeli (Dit is het huis van God en de poort naar de hemel, Genesis 28.17).

De Vrouwekerk was een gotische kerk in de Nederlandse stad Leiden. De kerk is in de 14e eeuw gebouwd en heette voor de Reformatie Onze-Lieve-Vrouwekerk. In de 17e eeuw werd de kerk ter beschikking gesteld aan de Hugenoten als Waalse kerk en gingen de Pilgrim Fathers en de eerste kolonisten van Manhattan er ter kerke. Onder meer de uit Frankrijk uitgeweken Carolus Clusius en Josephus Justus Scaliger zijn in de kerk begraven. De kerk werd in de 19e eeuw gesloopt. De ruïne staat aan het Vrouwenkerkhof, het plein tegenover het huidige Rijksmuseum Boerhaave, net ten noorden van de drukke winkelstraat Haarlemmerstraat. Naast het Vrouwenkerkhof herinneren ook de Vrouwenkerksteeg, die van de Haarlemmerstraat naar het Vrouwenkerkhof loopt, en de Vrouwensteeg, tussen Haarlemmerstraat en Breestraat, nog aan de vroegere kerk.

Het Sint Caeciliaklooster was een klooster in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het klooster is vernoemd naar de heilige Cecilia (Latijn: Caecilia). Het gebouw wordt nu gebruik door het Rijksmuseum Boerhaave.

De Binnenstad-Noord is een van de tien districten (wijken) van de Nederlandse stad Leiden. De wijk had op 1 januari 2023 14.960 inwoners.

De Christelijke Jongelingsvereniging Prediker 12:1a bestond van 1861 tot 1962 als jongerenvereniging in de Nederlandse stad Leiden. De vereniging maakte deel uit van een protestants-christelijke netwerk van kerkgenootschappen, verenigingen en stichtingen in de toentertijd sterk verzuilde maatschappij. Ook in andere steden bestonden vergelijkbare verenigingen.

De Marepoortsbrug is een vaste stenen boogbrug in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt de Nieuwe Mare en de Korte Mare en overspant de Korte Mare.