Marepoortsbrug

De Alkemadebrug is een vaste plaatbrug op de Oude Singel in de Nederlandse stad Leiden. Hij loopt parallel aan de Oude Singel en overspant de Nieuwe Mare. De huidige brug dateert uit 1956, toen de Lange Mare werd gedempt en als gevolg daarvan de Touwersbrug werd gesloopt, de Marebrug verlegd en de Alkemadebrug aangepast. Oorspronkelijk was het een vaste brug, maar tussen 1633 en 1956 was het een ophaalbrug. Voor 1850 was de naam van de brug Alkmaarse brug, waarschijnlijk doordat er een trekschuit in de buurt van de brug in de richting van Alkmaar vertrok, de huidige naam is een verbastering daarvan.

De Marepoort is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Er zijn in de Leidse geschiedenis drie poorten op drie verschillende locaties geweest die de naam Marepoort droegen. De poorten bevonden zich aan de noordkant van de stad en ontleenden hun naam aan het riviertje de Mare, waar ze alle drie vlak naast stonden. De oudste poort stamde uit 1602 en stond bij de kruising van de Mare en de huidige Oude Singel. De twee jongere poorten stonden iets noordelijker, waar de Mare de Maresingel kruist. Hier herinnert de naam van de brug over de Mare nog aan deze poorten: De Marepoortsbrug. De jongste en meest bekende poort werd in 1665-66 gebouwd naar ontwerp van Willem van der Helm. Deze in classicistische stijl gebouwde poort werd in de negentiende eeuw gesloopt.

De Bethlehemskerk is een kerkgebouw op de hoek van de Lammermarkt en de Marktsteeg in de Nederlandse stad Leiden. Het gebouw is ontworpen door de Nederlandse bouwkundige Arent van 's-Gravesande.

De Marebrug is een brug in de Nederlandse stad Leiden, over de Oude Vest. De huidige elektrische ophaalbrug stamt uit 1955 en is gemaakt van staal. Hij werd gebouwd als vervanging van een draaibrug. Door het openen van het Korte Vlietkanaal begin jaren '70 werd vrachtverkeer door de stad een uitzondering. De bruggen gelegen aan de Oude Vest hoefden daardoor niet meer open. De iets verderop gelegen Pauwbrug werd in 1971 meteen vervangen door een vaste brug. De Marebrug is nog altijd een ophaalbrug, maar gaat sedert lange tijd niet meer open. Op de brug staat een brugwachtershuisje, omdat de brug niet meer wordt bediend wordt deze voor andere doeleinden gebruikt. In 1973 begon dat met een bloemenwinkel. Sinds 2020 is het in gebruik genomen door stichting De Grachtwacht. In de ramen worden bijzondere vondsten uit de gracht tentoongesteld.

De Grachtwacht is een burgerinitiatief in de Nederlandse stad Leiden dat streeft naar het schoon houden van de gracht en mensen bewust wil maken van de stadsnatuur in en om de grachten.

Scheltema Leiden is een cultureel centrum in de Nederlandse stad Leiden, gevestigd in een voormalige dekenfabriek op de hoek van de Marktsteeg en de Oude Singel. In het gebouw worden onder meer voorstellingen, concerten, lezingen, congressen en tentoonstellingen georganiseerd. Het gebouw bevat onder andere een theaterzaal, atelierruimte, expositieruimten, een café en een restaurant. Het is de vaste locatie van muziektheaterensemble De Veenfabriek en het theatergezelschap Domino.

De Marktsteeg is een smal straatje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden, met aan weerskanten voormalige fabriekspanden. Het straatje vormt een verbinding tussen de Oude Singel en de Lammermarkt.

De Leidse Schouwburg is gevestigd aan de Oude Vest in de Zuid-Hollandse stad Leiden. Het in 1705 gebouwde theater is het oudste nog in gebruik zijnde van Nederland. De theaterzaal heeft een klassieke bonbonnièrevorm en biedt sinds een verbouwing in 2009 ruimte aan 541 bezoekers.

De Marekerk is een kerk gelegen aan de Lange Mare in de Nederlandse stad Leiden. De bouw begon in 1639 en werd in 1649 voltooid. Het ontwerp, in de stijl van het Hollands classicisme, is van Arent van 's-Gravesande en de bouw stond onder leiding van zijn leermeester Jacob van Campen. De zandstenen gevel van de kerk met de hoofdingang, gelegen aan de Lange Mare, is van iets later datum (na 1657). De Marekerk is een van de eerste kerken die voor de protestantse eredienst zijn ontworpen.

De Groeneveldstichting is een van de jongste hofjes van de Nederlandse stad Leiden. Het hofje is gelegen aan de Oude Vest nabij de Leidse Schouwburg. Het hofje werd gesticht in 1878 door Eduard Cornelis Groeneveld en gebouwd in 1882. Nog steeds is de Groeneveldstichting in gebruik als tehuis voor oudere predikantsweduwen.

Het Groot Sionshof, of van Swietenhof, is een hofje aan de Sionsteeg in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het werd gesticht in 1480 door Hugo van Zwieten en Luydgaert Claesdochter van Bosschuyzen. Het is qua stichting het op een na oudste nog bestaande hofje in Leiden, maar het bevindt zich niet meer op de oorspronkelijke plek: het werd in 1668 wegens bouwvalligheid verplaatst van de Papengracht naar de Sionsteeg (voorheen Sint Jozefsteeg).

De Oude Singel (op sommige kaarten aangegeven als Oude Vest) is een gracht en straat in de noordelijke binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De Oude Singel is gesitueerd tussen het Galgewater in het westen en de Haven (onderdeel van de Oude Rijn) in het oosten. Voor het wegverkeer wordt de noordelijke kade de Oude Singel genoemd, en de zuidelijke kade de Oude Vest. Het water tussen de Beestenmarkt en de Turfmarkt/Prinsessekade behoort ook tot de Oude Singel. Zoals de naam al doet vermoeden was de Oude Singel ooit aangelegd als singel en toenmalige noordgrens van de stad. De straatnaam Oude Vest verwijst naar de vestingwerken die hier gesitueerd waren. Deze verdwenen toen de stad in noordelijke richting werd uitgebreid met als nieuwe grens de Maresingel en Herensingel. Er zijn een groot aantal historische gebouwen en musea aan de Oude Singel gelegen, waaronder De Grachtwacht, het Stedelijk Museum De Lakenhal (Oude Singel), het Scheltema Complex (Oude Singel), de Groeneveldstichting (Oude Vest) en de Leidse Schouwburg (Oude Vest). Daarnaast vestigt zich sinds 1725 op Oude Singel 68 het studentenhuis “Schijn Bedriegt”. De inwonende studenten behoren inmiddels al ruim 150 jaar tot de Leidse Studenten Vereniging Minerva (LSV Minerva).