Griendpark

Het Sint-Antoniuseiland, ook wel Eiland St. Antonie, en soms abusievelijk (Grote) Griend genoemd, is een voormalig eiland in de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. Hoewel onbewoond en zonder vaste oeververbinding, had het eiland in de loop der eeuwen diverse functies voor de stedelingen en hun veiligheid. Het eiland werd in het kader van de Maasverbetering van 1884 tot 1895 grotendeels afgegraven. Een klein deel bleef behouden en werd bij het vasteland gevoegd, het huidige Griendpark.

De Sterrepleinkerk, ook wel Gereformeerde kerk genoemd, is een voormalig kerkgebouw aan het Sterreplein in de buurt Sint Maartenspoort in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De Sterrepleinkerk heeft ruim 60 jaar dienstgedaan als kerkgebouw van de Gereformeerde Kerken in Nederland te Maastricht, maar is sinds 1990 gesloten en doet thans dienst als woning-atelier en multifunctionele ruimte. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Het Franciscanessenklooster Wyck, ook wel Klooster van de Franciscanessen van Heythuysen, Sint-Annaklooster of Huize Sint-Maartenspoort genoemd, is een voormalig klooster in de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de straat Sint Maartenspoort in Wyck. Zowel het kloostergebouw van Alphons Boosten uit 1932 als de bijbehorende school uit 1916 zijn gemeentelijke monumenten. Beide vervullen sinds 1983 een culturele functie.

De Wilhelminabrug (Maastrichts: Willeminabrögk of Nuij Brögk) is een brug over de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De Wilhelminabrug is, na de Sint Servaasbrug, de tweede brug voor wegverkeer in deze stad, en na de spoorbrug, de derde oeververbinding over de Maas. Ze werd gebouwd in de jaren 1930-32 naar een ontwerp van toenmalig rijksbouwmeester Gustav Cornelis Bremer, maar is na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel vernieuwd in een minder decoratieve stijl.

De Wycker Kruittoren, ook wel toren aan de lage Maaspunt of Woutersrondeel genoemd, was een van oorsprong middeleeuwse waltoren, later kruittoren, in de Nederlandse stad Maastricht. De toren was onderdeel van de Wycker stadsmuur en was gelegen aan het noordeinde van de Oeverwal, de noordelijke Maasoever in Wyck. De toren dateerde waarschijnlijk uit de eerste helft van de 14e eeuw en werd in 1868 gesloopt.

De Sint-Maartenspoort is de naam van een aantal voormalige stadspoorten op verschillende locaties in het stadsdeel Wyck in de Nederlandse stad Maastricht. De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de veertiende eeuw en was gelegen aan het noordeinde van de Wycker Grachtstraat ― later bij de Rechtstraat ―, waar ze de toegang vormde tot de stad Maastricht vanuit het noordoosten (Limmel, Meerssen, Venlo). De benaming Sint-Maartenspoort wordt gebruikt voor een vijftal binnen- en buitenpoorten, die alle op een bepaald moment onderdeel waren van de Wycker enceinte en waarvan de restanten allemaal in de negentiende eeuw zijn gesloopt.

Het Antonietenklooster was een commanderij van de Orde van Sint-Antonius in de Nederlandse stad Maastricht. De in het begin van de dertiende eeuw gestichte commanderij (ridderlijk klooster) werd in 1783 opgeheven. Van het eertijds imposante gebouwencomplex aan de Maas resteert niets meer. Op het terrein bevindt zich thans de Maasboulevard en het krakersbolwerk Landbouwbelang.

Het Landbouwbelang, ook wel LBB, is een voormalig graanpakhuis en overslagbedrijf, thans een culturele vrijplaats, in het Boschstraatkwartier in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het 11.500 m² grote complex in de bocht van de Maasboulevard tussen de binnenhaven Bassin en de Maas is een gemeentelijk monument. Het Landbouwbelang is sinds 2002 een kraakpand dat door de gemeente Maastricht gedoogd wordt en in overleg met de gemeente beheerd wordt door Stichting 06.

De Sint Martinuskerk of Sint-Maartenskerk is een neogotisch kerkgebouw in de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw van architect Pierre Cuypers is gelegen in het historische stadsdeel Wyck, tussen de Rechtstraat en de rivier de Maas. De kerk is een van de vier Rooms-katholieke parochiekerken in het centrum van Maastricht en is gewijd aan de heilige Martinus van Tours. In de van oorsprong middeleeuwse kerk bevindt zich het dertiende-eeuwse beeld van de Zwarte Christus van Wyck, een van de populaire volksdevoties van Maastricht.

De Oeverwal (Maastrichts: Op 't Overe) is een straat, kade en voormalige stadswal langs de rivier de Maas in Wyck in de Nederlandse stad Maastricht. Een deel van de Maasmuur aan de westzijde van de straat is een overblijfsel van de middeleeuwse stadsmuur van Wyck. De Oeverwal is een rustige straat zonder doorgaand verkeer. De straat telt twee rijksmonumenten, de neogotische Sint-Martinuskerk en een deel van brouwerij De Ridder.

De Sint Maartenslaan is een straat of laan in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De laan werd aan het eind van de negentiende eeuw aangelegd als onderdeel van de eerste stadsuitbreiding op de oostelijke Maasoever. Aan de Sint Maartenslaan liggen drie rijksmonumenten en 24 gemeentelijke monumenten.

Brouwerij De Ridder, later Stadsbrouwerij De Ridder, is een voormalige bierbrouwerij in de Nederlandse stad Maastricht. De brouwerij ligt aan de Oeverwal, direct aan de Maas, in het oostelijk stadsdeel Wyck. Het brouwhuis is sinds 1997 een rijksmonument. De Ridder was tot 1982 een zelfstandige familieonderneming en bleef tot 2002 in productie. In een deel van het complex is vanaf 2018 weer een brouwerij gevestigd onder de naam Stadsbrouwerij Maastricht.