Sint-Antoniuseiland

Het Griendpark, ook wel de Griend (Maastrichts: Greend), is een stadspark langs de Maas aan de rand van de buurt Sint Maartenspoort in het centrum van Maastricht. Het vrij nieuwe park is genoemd naar een oude benaming voor het Sint-Antoniuseiland, de griend, een plek waar men wilgentenen verzamelde.

Het Antonietenklooster was een commanderij van de Orde van Sint-Antonius in de Nederlandse stad Maastricht. De in het begin van de dertiende eeuw gestichte commanderij (ridderlijk klooster) werd in 1783 opgeheven. Van het eertijds imposante gebouwencomplex aan de Maas resteert niets meer. Op het terrein bevindt zich thans de Maasboulevard en het krakersbolwerk Landbouwbelang.

Het Landbouwbelang, ook wel LBB, is een voormalig graanpakhuis en overslagbedrijf, thans een culturele vrijplaats, in het Boschstraatkwartier in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het 11.500 m² grote complex in de bocht van de Maasboulevard tussen de binnenhaven Bassin en de Maas is een gemeentelijk monument. Het Landbouwbelang is sinds 2002 een kraakpand dat door de gemeente Maastricht gedoogd wordt en in overleg met de gemeente beheerd wordt door Stichting 06.

De Wilhelminabrug (Maastrichts: Willeminabrögk of Nuij Brögk) is een brug over de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De Wilhelminabrug is, na de Sint Servaasbrug, de tweede brug voor wegverkeer in deze stad, en na de spoorbrug, de derde oeververbinding over de Maas. Ze werd gebouwd in de jaren 1930-32 naar een ontwerp van toenmalig rijksbouwmeester Gustav Cornelis Bremer, maar is na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel vernieuwd in een minder decoratieve stijl.

De Koninklijke Nederlandse Papierfabriek (KNP) is een niet meer onder deze naam opererend Nederlands bedrijf, dat zich sinds 1850 te Maastricht bezighoudt met de fabricage van papier. Het bedrijf stond achtereenvolgens bekend onder de namen Lhoest Weustenraad & Cie (1850-1857), Lhoest Lammens & Cie (1857-1875), Koninklijke Nederlands[ch]e Papierfabriek (1875-1993), KNP-Leykam / KNP-BT (1993-1997) en Sappi Maastricht (1997-nu). Een deel van de gebouwen van KNP in het Boschstraatkwartier behoren tot het industrieel erfgoed van Maastricht.

De Veerlinxpoort, ook wel Veirlinx-, Vierlinx- of Vierlingenpoort, was een middeleeuwse stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan de oostzijde van de Kleine Gracht langs de Maas. De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de dertiende eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. In de vijftiende en zestiende eeuw was de Veerlinxpoort in gebruik als gevangenis. De poort werd vermoedelijk kort na 1596 afgebroken.

De Wycker Kruittoren, ook wel toren aan de lage Maaspunt of Woutersrondeel genoemd, was een van oorsprong middeleeuwse waltoren, later kruittoren, in de Nederlandse stad Maastricht. De toren was onderdeel van de Wycker stadsmuur en was gelegen aan het noordeinde van de Oeverwal, de noordelijke Maasoever in Wyck. De toren dateerde waarschijnlijk uit de eerste helft van de 14e eeuw en werd in 1868 gesloopt.

Het Franciscanessenklooster Wyck, ook wel Klooster van de Franciscanessen van Heythuysen, Sint-Annaklooster of Huize Sint-Maartenspoort genoemd, is een voormalig klooster in de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de straat Sint Maartenspoort in Wyck. Zowel het kloostergebouw van Alphons Boosten uit 1932 als de bijbehorende school uit 1916 zijn gemeentelijke monumenten. Beide vervullen sinds 1983 een culturele functie.

De Sterrepleinkerk, ook wel Gereformeerde kerk genoemd, is een voormalig kerkgebouw aan het Sterreplein in de buurt Sint Maartenspoort in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De Sterrepleinkerk heeft ruim 60 jaar dienstgedaan als kerkgebouw van de Gereformeerde Kerken in Nederland te Maastricht, maar is sinds 1990 gesloten en doet thans dienst als woning-atelier en multifunctionele ruimte. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Het Boschstraatkwartier is een buurt ('kwartier') in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, in de Nederlandse provincie Limburg. De buurt heeft een lange geschiedenis, onder andere als woonbuurt van de Maastrichtse lakenwevers, later van de fabrieksarbeiders van De Sphinx. De buurt telt tal van rijksmonumenten en ontwikkelt zich steeds meer als een cultuur- en uitgaanscentrum.

Maastricht-Centrum, ook wel Wijk 00 Centrum (CBS-code:093500), is volgens de indeling van het Centraal Bureau voor de Statistiek een van de zeven wijken van de Nederlandse stad en gemeente Maastricht. Maastricht-Centrum heeft een oppervlakte van circa 310 ha en telt ruim 18.000 inwoners. De wijk bestaat uit zeven buurten, waarvan er vijf op de linker en twee op de rechter Maasoever liggen.

Het Bassin (Maastrichts: Besing) is een 19e-eeuwse binnenhaven en tevens de naam van een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het Bassin is gelegen ten noorden van het Boschstraatkwartier en is gedeeltelijk onderdeel van de nieuwe cultuurwijk Sphinxkwartier. De bebouwing aan de noord- en oostzijde heeft als adres Bassin of Maasmolendijk; aan de zuid- en westzijde is dat Bassinkade. De Bassinbrug deelt de haven in tweeën. De L-vormige haven wordt vaak gezien als het zuidelijk eindpunt van de Zuid-Willemsvaart, maar is feitelijk een onderdeel daarvan. De Zuid-Willemsvaart is voorbij het Bassin via sluis 20 verbonden met de Maas.