Orgel van de Sint-Josephkerk in Leiden

De Sint-Josephkerk is het grootste in gebruik zijnde rooms-katholieke kerkgebouw van de Nederlandse stad Leiden. De kerk is onderdeel van de Parochie Heiligen Petrus en Paulus. Ze staat ook bekend als de Herensingelkerk, gezien de ligging aan de Herensingel in het Noorderkwartier, maar heet officieel de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart en Sint-Josephkerk. De kerk is een rijksmonument, onderdeel van de Historische Canon van Leiden (nummer 51) en een van de hoogste gebouwen van Leiden.

De Herenpoort is voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Deze stadspoort bevond zich aan het noordelijk einde van de Oude Herengracht. In 1644 volgde een nieuwe stadsuitbreiding aan de noordzijde. In 1682 werd deze poort gebouwd op de plek van de Oude Herenpoort. De poort is in 1863 afgebroken.

Het Noorderkwartier (benaming voor de 'noordelijke wijk') is een wijk in de Nederlandse stad Leiden, in het district Leiden-Noord. De wijk wordt in het noorden begrensd door de Slaaghsloot, in het zuiden door de Maresingel en de Herensingel, in het westen door de Gooimeerlaan en de Driemanschapskade en in het oosten door de Kooilaan. De Willem de Zwijgerlaan snijdt de wijk in twee delen.

Het Blekerspark is een park in de Nederlandse stad Leiden. Het park is gelegen tussen de Herensingel en delen van de goeddeels verdwenen binnenvestgracht, op de plek van de voormalige Gemeentewerf. Het is aan de stadskant bereikbaar via het pad De Bleek en sinds 6 maart 1990 vanaf de Zijlpoort aan de andere zijde door een voetpad over het voormalige bolwerk waar in 1828 de rooms-katholieke begraafplaats Zijlpoort werd aangelegd. Het park is beplant met veertig eiken in blokverband. Op het onbeplante lagere gedeelte van het park, voorheen water, staat tegenwoordig een klim/klauterspeeltoestel, vormgegeven als Leids bastion.

Havenwijk-Noord is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

De Leidsche Stoombootmaatschappij 'De Volharding' was een stoombootrederij die gevestigd was in de Nederlandse stad Leiden. De rederij onderhield een aantal lijndiensten, waarbij langs een vast traject vervoer per stoomboot werd verzorgd voor passagiers, vracht en vee. Daarmee zette 'De Volharding' de traditionele diensten van de beurtvaart voort, maar het was meer openbaar vervoersonderneming in de moderne zin van het woord. De rederij heeft bestaan van 1852 tot 1930.

De Haven is een kleine binnenhaven en straat in de oostelijke binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De haven is onderdeel van de Oude Rijn en is gelegen tussen de Herensingel/Zijlsingel in het oosten en de (Oude) Herengracht in het westen, waarvan hij wordt gescheiden door de Grote en de Kleine Havenbrug. De straat Haven ligt aan de noordzijde van het water, tussen het Havenplein en de Zijlpoort. Hier ligt ook de passantenhaven; De straat aan de zuidzijde heet Havenkade. Het Galgewater is de westelijke binnenhaven van Leiden.

De Grote Havenbrug is een brug in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich op het punt waar de Herengracht overgaat in de Oude Herengracht. De brug verbindt het Havenplein met de Haven. Het betreft een rolbasculebrug, gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School. De brug heeft een overspanning met één opening. Over de brug loopt een rijweg van 14,5 meter breed en twee voet trottoirs van 2,75 meter breed.

De Kleine Havenbrug is een voetgangers- en fietsersbrug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich op de plek waar de Oude Rijn de Herengracht kruist. Tegenover de draaibrug, aan de andere zijde van de Herengracht, ligt de Scheluwbrug, de enige andere draaibrug binnen de Leidse singels. De naam van de brug verwijst naar de Leidse Haven. Sinds 1981 staat de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister. De huidige brug dateert van 1991. De eerste brug op deze locatie werd in 1593 gebouwd. De brug wordt alleen op telefonische afspraak bedient. De brug is aan de havenzijde voorzien van een fabrieksplaat "Kon.Ned.Grofsmederij 1870 Leiden". De brug heeft een houten wegdek en eenvoudig versierde brugleuningen.

Begraafplaats Zijlpoort is een rooms-katholieke begraafplaats in Leiden die in 1828 in gebruik is genomen op het voormalige bolwerk bij de Zijlpoort.

Het Huis ter Waard of Huis te(n) Waarde was een kasteel in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het kasteel lag in de middeleeuwen in de Waard, ten oosten van de burcht van Leiden en nog in het ambacht Leiderdorp. Deze Waard was de woonplaats van de familie Uten Waerde, die het gebied in leen hield van de graaf van Holland. Dit leen werd onder andere in 1281 vermeld. In 1294 werd ridder Daniel uten Waerde als leenman genoemd in een handvest van graaf Floris V. In dit handvest werd een deel van de Waard uit het leenverband gehaald ten behoeve van de stadsuitbreiding van Leiden. Het kasteel stond in het resterende deel van de Waard en bleef ook nu buiten de stadsmuren staan. In 1355 zou de Hollandse graaf het kasteel hebben gekocht. Tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten in 1420 werd het kasteel belegerd en verwoest door Jan van Beieren. Het baksteenpuin werd in 1426 hergebruikt ten behoeve van de Witte Poort. De exacte locatie van het kasteel is onbekend.

De Zijlpoort is een stadspoort in Leiden, Zuid-Holland, Nederland. De poort is in 1667 in classicistische stijl opgetrokken volgens een ontwerp van de Leidse bouwmeester Willem van der Helm en voorzien van beeldhouwwerk van Rombout Verhulst. De klok is in 1668 gegoten door Hemony. Doordat de poort zowel op de stadswal als op de brug ervoor moest aansluiten, heeft het gebouw de vorm van een parallellogram. De Morspoort en de Zijlpoort zijn als enige twee overgebleven van de oorspronkelijk acht poorten. Langs de Zijlpoort stroomt, vanaf het nabijgelegen riviertje de Zijl, de Oude Rijn de stad Leiden binnen. De Oude Zijlpoort, de voorganger van de Zijlpoort stond 300 meter westelijker aan de Haarlemmerstraat, tussen de Koestraat en het Havenplein; daar was de oude stadsmuur. In de loop der tijd heeft de Zijlpoort, en dan met name de zaal boven de doorgang, verschillende functies vervuld: begin achttiende eeuw vergaderden de rederijkers er, vanaf 1736 was er een school voor arme kinderen gevestigd, en in de negentiende eeuw werden er stadsgoederen opgeslagen. In het laatste kwart van de twintigste eeuw is de Zijlpoort tweemaal grootscheeps gerenoveerd. Tijdens de laatste renovatie, in de jaren negentig, zijn aan beide zijden van de poort steunende constructies aangebracht. Sinds 1999 is in een van deze constructies een horecagelegenheid gevestigd. Naast de Zijlpoort ligt sinds 1828 de gelijknamige begraafplaats. De poort is sinds 1968 een rijksmonument.