Tweemolentjesvaart

Vrijenban is een wijk in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, grenzend aan het centrum. In het zuiden grenst de wijk aan Wippolder.Per 1 januari 2004 woonden er 9289 mensen verdeeld over 5280 huishoudens in het Delftse Vrijenban. De huidige oppervlakte van de wijk is kleiner dan die van de voormalige gemeente Vrijenban. Vrijenban is ook de naam van een buurt in het zuiden van de gemeente Rijswijk, eveneens in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De zuidoostelijke kant van deze buurt grenst aan de Delftse wijk Vrijenban.

De Sint-Huybrechtstoren in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is een waltoren en was onderdeel van de middeleeuwse stadsomwalling van Delft. Gebouwd in de eerste kwart van de 16e eeuw en vernoemd naar de patroonheilige van de jagers, Sint-Hubertus. In de toren werden wapens en kruit opgeslagen. Ondergronds was de toren door een tunnel bereikbaar; deze tunnel is in de zomer van 2020 blootgelegd en versterkt. Het in dezelfde stijl aan de toren gebouwde boothuis is ontworpen door de bekende meestervervalser Han van Meegeren, in opdracht van de roeivereniging De Delftsche Sport ((DDS) en is nog steeds als zodanig in gebruik.

De Plantagebrug is een fiets- en voetgangersbrug in de stad Delft in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug ligt over het Rijn-Schiekanaal in het verlengde van de Tweemolentjeskade. De doorvaarthoogte van deze basculebrug is 2,78 in gesloten toestand. Doorvaartwijdte van het vaste gedeelte bedraagt 8,00 m, het beweegbare deel 10,50 m. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18.

De Duyvelsgatmolen of Quade Molen was een windmolen aan de Singelgracht in de Nederlandse stad Delft, tegenover de Nootdorpervaart, nu Geerweg. Deze molen had een scheprad waarmee het water in de grachten werd ververst, hoofdzakelijk ten behoeve van de Delftse bierbrouwerijen die behoefte hadden aan flinke hoeveelheden vers water. De molen werd in 1450 gebouwd, omdat het grachtwater op die plek stillet blijvet leggen ende daerom lichtelijck stincke. In 1588 werd de Duyvelsgatmolen door Simon Stevin en Jan de Groot, later burgemeester van Delft, zodanig verbeterd, dat de molen drie maal zoveel water verzette als daarvoor. Hiervoor werd door het stadsbestuur een bedrag van tweehonderd gulden betaald. Eenzelfde bedrag ontvingen de heren twee jaar later voor het aanbrengen van een soortgelijke verbetering aan een andere molen, gelegen aan de wal tegenover de Nieuwe Langendijk, en opgericht met hetzelfde doel. In de Duyvelsgatmolen was een woning, waarin de molenaar gratis woonde. Op 27 augustus 1732 besloot het gemeentebestuur de molen ter sloop in de verkoop te doen, omdat het dak te bouwvallig was geworden en de baten niet opwogen tegen de reparatiekosten. Op de locatie van de voormalige molen is nu de 'Duyvelsgatbrug' gelegen (brug over de verbinding tussen het Rijn-Schiekanaal en de Kantoorgracht).

De Rietveldse Toren (abusievelijk ook Sint-Joristoren genoemd) is de enig overgebleven waltoren in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De toren is gelegen aan het eind van de Oosterstraat, tegenover het Rietveld. Op de gevelsteen staat als bouwjaar 1448 (juister volgens onze tijdrekening 1449), maar dat is alleen het jaar waarin toestemming werd gegeven tot het bouwen van de waltorens. De juiste bouwdatum is niet bekend. Het zal in het begin van de 16de eeuw geweest zijn.

De Delftse donderslag was een ramp die plaatsvond op 12 oktober 1654. Om kwart over tien in de ochtend ontplofte op die dag een in het noordoosten van de Delftse binnenstad gevestigde opslagplaats voor buskruit. Historici gaan ervan uit dat bij de ramp minstens honderd doden vielen en ook een dodental van 'enige honderden' wordt niet uitgesloten. Het precieze aantal mensen dat bij de ramp is omgekomen, is echter nooit vastgesteld. Nagenoeg elk gebouw in de binnenstad liep schade op en het gebied ten oosten van de Verwersdijk werd volledig met de grond gelijk gemaakt.

Het Artilleriemagazijn en -kazerne zijn twee bouwwerken aan de paardenmarkt in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Beide objecten zijn erkend als rijksmonument.

De Drogerijbrug is een boogbrug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug overbrugt de Vlamingstraat en is een rijksmonument. De brug is in 1950 verlaagd.

Het Rietveld is een gracht in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De oost-west gesitueerde gracht ligt tussen het Vrouwjuttenland en het Rijn-Schiekanaal, dat Rotterdam met Den Haag verbindt. Aan beide kanten ligt er een weg en staan er huizen. Onder meer de Christelijke Samenkomst en het Rietveld-theater liggen aan het Rietveld. Er liggen drie bruggen over het Rietveld: de Drapeniersbrug, een voetgangersbrug en de Rietveldsetorenbrug.

De kerk van Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen was een rooms-katholieke parochiekerk uit 1966, gelegen in de Indische buurt in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De kerk is ook bekend als de OLVOO of de Onze Lieve Vrouwekerk. Ze is gewijd aan de onbevlekte ontvangenis van Maria.

De Bloedbrug is een brug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit 1940 (vernieuwd). Hij overbrugt de gracht bij de Vlamingstraat.

De Koepoortbrug is een brug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug, over het Rijn-Schiekanaal, is een ophaalbrug voor al het gemotoriseerde verkeer. De doorvaartwijdte van het beweegbaar gedeelte bedraagt 10,35 m. De doorvaarthoogte in gesloten toestand is 2,50 m. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18. De naam is afgeleid uit het feit dat er vroeger vee en vooral koeien over de brug (en door de toenmalige Koepoort) werden gebracht om in de weilanden te overnachten. Vroeger waren er in het oostelijke deel van de binnenstad verscheidene boerderijen in bedrijf. Er hangt een koeienkop met horens op de kop op de Koepoortbrug. De huidige plaats van de brug is niet de originele plaats van de Koepoort. De originele (eeuwen oude) brug aan het verlengde van de Vlamingstraat werd vervangen door een dubbele ophaalbrug in 1893. In 1899 werd de Nieuwe Langendijk gedempt en pas in 1936 werd de nieuwe Koepoortbrug aan het verlengde daarvan gelegd. Deze elektrisch beweegbare brug had als decoratie bovenop de vier stijlen waarin de slagbomen geborgen waren, vier koeienschedels. Ten oosten van de brug werd anno 2006 gewerkt aan een ondergrondse parkeergarage. De bouw van de Koepoortgarage zou in 2007 zijn afgerond maar door bouwtechnische problemen is dat 2010 geworden.