Hogeweyk

FC Weesp is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Weesp in Noord-Holland. De vereniging is opgericht op 22 mei 2003 uit een fusie tussen drie Weesper voetbalverenigingen: ADE, (Alles door Eendracht, rood-wit, opgericht 21-8-1933) WFC Rapiditas, (blauw-wit, opgericht 4-1-1902) sv The Victory, (geel-zwart, opgericht 20-5-1920) De eerste elftallen van de club komen uit in de Vierde klasse zaterdag en in de Tweede klasse zondag van het KNVB district West I (seizoen 2020/21). Het clublied van FC Weesp is geïnspireerd op een nummer van Ton van Kluyve.

Smal Weesp is een gekanaliseerde stroom tussen de rivier de Vecht en het Amsterdam-Rijnkanaal. Het stroomt dwars door Weesp. In Driemond kwam het Smal Weesp samen met de riviertjes het Gein en de Gaasp. Dat verklaart de naamgeving van die plaats. Sinds de aanleg van het Amsterdam-Rijnkanaal is het deel van het Smal Weesp dat in Driemond ligt er als het ware afgehakt. En toen door de verbreding van dit kanaal het Driemondse deel werd omgelegd ten behoeve van de aanleg van een sluis, ging de verbinding ook visueel verloren. Sinds die tijd beschouwt men in de volksmond het Driemondse deel van het Smal Weesp meestal als een deel van de Gaasp. Het Weesper deel van het Smal Weesp staat rechtstreeks in verbinding met het Amsterdam-Rijnkanaal, en is door een sluis verbonden met de Vecht. Het Driemondse deel is via een sluis verbonden met het kanaal, en net als vanouds rechtstreeks verbonden met de riviertjes Gein en Gaasp. Het Smal Weesp is onderdeel van de Weespertrekvaart, die de Amstel bij Amsterdam verbindt met de Vecht bij Weesp.

't Haantje is een voormalige korenmolen, gelegen aan de Stammerdijk langs Smal Weesp in de Nederlandse stad Weesp (provincie Noord-Holland).

De watertoren in Weesp is gebouwd in 1907 en is ontworpen door architect Jan Schotel. De watertoren had een hoogte van 30,35 meter en een waterreservoir van 200 m³. De toren is in 1970 gesloopt.

City of Wesopa is een middelgrote combinatie van bioscoop en theater in de Noord-Hollandse stad Weesp. Het gebouw heeft de status gemeentelijk monument.

Op vrijdag 13 september 1918 vond nabij Weesp een groot spoorwegongeval plaats. Met 41 doden en 42 gewonden was dit de grootste treinramp in de Nederlandse geschiedenis tot 1962, toen de treinramp bij Harmelen plaatsvond. De sneltrein 102 van Amersfoort naar Amsterdam ontspoorde nabij de spoorbrug over het Merwedekanaal bij Weesp en zakte vanaf het talud omlaag. Diverse houten rijtuigen werden versplinterd, waardoor er in deze rijtuigen veel slachtoffers vielen.

De Weesper Porseleinfabriek was in de 18e eeuw een producent van hoogwaardig porselein. Deze Nederlandse fabriek was actief vanaf omstreeks 1759 tot het faillissement in 1770. Door het oorlogsgeweld dat Europa medio 18e eeuw teisterde, raakten in de gebieden waar traditioneel de productie van porselein plaatsvond in gedrang. In de Zevenjarige Oorlog (1756-1763) viel de productie van porselein in Oost-Frankrijk en Duitsland weg. Veel arbeiders uit de fabrieken zochten hun heil elders en een deel hiervan kwam in Weesp terecht. In 1759 werd een fabriek opgezet door Bertrand Philip graaf van Gronsveld, drost van Muiden en lid van de Admiraliteit van Amsterdam. De fabriek kam aan de Kromme Elleboogsteeg 2 in het centrum van de plaats. Dankzij de vanuit het buitenland gevluchte schilders, modelleurs en andere experts bracht de graaf porseleinen voorwerpen op de markt. Naar schatting werkten er in de fabriek ten minste 20 mensen. Het was werk van hoge kwaliteit en daardoor ook duur. De fabriek kampte met productieproblemen, het was niet gemakkelijk porselein van goede kwaliteit te maken, en er was ook veel concurrentie. In 1770 ging de fabriek failliet en in de twee jaar daarvoor lag de productie al op een laag peil. Het was niet helemaal het einde van de porseleinproductie in de streek. In 1774 kocht dominee Joannes de Mol een partij klei op dat was overgebleven van de Weesper Porseleinfabriek en hij begon in Oud-Loosdrecht een porseleinfabriek onder de naam Manufactuur Oud-Loosdrecht. Het Museum Weesp heeft een grote collectie porselein uit de fabriek. Het porselein uit Weesp is te herkennen aan het aan de onderzijde aangebrachte wapen van de graaf: twee gekruiste degens omgeven door drie bollen. Het voormalige pand van de fabriek is een rijksmonument en ter nagedachtenis is in de muur een gedenksteen aangebracht.

De Sint-Laurentiuskerk is een voormalige rooms-katholieke kerk aan de Herengracht 16 in Weesp. Het gebouw is een gemeentelijk monument waarin thans de Wispe Brouwerij met bijbehorend horecabedrijf is gevestigd. De Grote Kerk van Weesp was oorspronkelijk ook gewijd aan Sint-Laurentius en Maria Magdalena, maar ging na de reformatie over naar de protestanten. De katholieken van Weesp maakten daarna gebruik van schuilkerken. Zo werd in 1792 aan de Herengracht een nieuwe kerk gebouwd naar een ontwerp van Andries Schouten, die alleen van binnen als kerk herkenbaar was. Dit gebouw is tot 1874 in gebruik geweest. In 1874 begonnen de voorbereidende werkzaamheden voor de bouw van de huidige kerk en op 1 april 1875 werd de eerste steen gelegd. Op 24 augustus 1876 werd de kerk in gebruik genomen en gewijd aan Sint-Laurentius en Maria Magdalena. Architect Theo Asseler ontwierp een driebeukige kruiskerk in neogotische stijl. Wegens geldgebrek werd van de toren alleen het onderste deel gebouwd. De bovenbouw werd in 1900 gebouwd naar een ontwerp van A. Bruning. Het oorspronkelijk neogotische interieur is in de loop der jaren grotendeels vervangen. De kerk heeft glas-in-loodramen uit 1911, die gemaakt werden door Frans Nicolas. In het priesterkoor bevinden zich zeven ramen die tussen 1950 en 1960 gemaakt werden door Pieter van Velzen. Hij beschilderde ook het tabernakel, de doopvont, de muur boven het oksaal en het trappenhuis van de pastorie, met een voorstelling van Sint-Laurentius voor de gouverneur van Rome in 258 n.Chr. Het orgel is gebouwd door de firma Adema. In dit orgel is een 5½ register van het in 1772 door Johannes Stephanus Strümphler voor de schuilkerk gebouwde orgel hergebruikt. De geloofsgemeenschap maakt sinds januari 2012 deel uit van de Parochie van Levend Water die ontstaan is door fusie van de Laurentiusparochie met de Nicolaasparochie te Muiden. In juli 2012 werd aan de parochianen meegedeeld dat de kerk wegens de slechte fundering moest worden gesloten. Het teruglopend aantal kerkgangers is niet in staat om de herstelkosten voor fundering en bovenbouw bijeen te brengen. Op 27 april 2014 heeft de laatste eucharistieviering plaatsgevonden. De Weesper geloofsgemeenschap heeft een kerkgebouw aan de Troelstralaan overgenomen en in mei 2014 in gebruik genomen.

De Weesperbrug is een vaste stalen boogbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal en is onderdeel van de provinciale weg N236.

Brug Driemond is een ophaalbrug over de Weespertrekvaart in het Noord-Hollandse dorp Driemond. Tot 1966 lagen brug en dorp in de gemeente Weesperkarspel. Tussen 1966 en 2022 behoorde het tot het stadsdeel Zuidoost van de gemeente Amsterdam, sinds Weesp opging in de gemeente Amsterdam maakt Driemond deel van dit bestuursgebied. De brug verbindt de straten 'Lange Stammerdijk' en 'Jaargetijden' met 'Zandpad Driemond' in het centrum van het dorp. Tussen de brug en het Amsterdam-Rijnkanaal bevindt zich aan de zuidzijde het Sluispad en aan de noordzijde de Kanaaldijk. De brug is voor de inwoners de enige mogelijkheid om de Weespertrekvaart over te gaan, tenzij men omrijdt via het vijf kilometer verderop gelegen Diemen. De Weespertrekvaart is dit laatste gedeelte voorbij de brug smaller dan de rest van de vaart en er bevindt zich een sluis waar de schepen moeten wachten tot ze veilig op het Amsterdam Rijnkanaal kunnen invoegen tussen de binnenvaartschepen of kunnen oversteken naar het Smal Weesp aan de overzijde van het kanaal.

Het Gedenkteken Van Houten & Zn is een gemeentelijk monument in de Nederlandse stad Weesp. Het gedenkteken werd in 1928 door het personeel aangeboden ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de firma C. J. van Houten & Zoon. Het staat op de hoek Hugo de Grootlaan met de G.J. van Houtenlaan/Groeneweg in het park Zeerust bij verzorgingshuis Oversingel. De ontwerper van het monument in art deco was Toon Dupuis. Het werd gemaakt door de Haagse firma Keuzekamp. Bij plaatsing stond het monument naast de ingang van het toenmalige hoofdkantoor van chocoladefabriek Van Houten. In 1981 is het beeld naar de huidige plaats overgebracht. Het monument is gemaakt van rood Beiers graniet. Op de gestapelde granietblokken is een bronzen reliëfvoorstelling met inscriptie aangebracht. Het opschrift luidt: 4 april Coenraad Johannes van Houten 1828 - 1928 Als een huldeblijk voor het verleden ter nagedachtenis aan het heden in hope eener voorspoedige toekomst. Opgericht door het gezamenlijk personeel der firma C.J. van Houten & Zoon Koninklijke Cacao & Chocoladefabrieken te Weesp en haar dochterondernemingen in Groot-Brittannië, Duitschland en de Vereenigde Staten van Amerika In haut-reliëf staat een Afrikaans vrouwenfiguur in halfzittende houding. Zij biedt aan een staand vrouwenfiguur cacaovruchten aan uit een korf. Achter de figurengroep is een halve wereldbol afgebeeld. Daarop staat links het werelddeel Amerika, waar de cacaovrucht oorspronkelijk vandaan kwam, en rechts de Afrikaanse kustlanden, waar de cacaobonen voor Van Houten werden geoogst. De adelaar bovenaan is het fabrieksmerk van Van Houten.

VV Geinburgia is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Driemond (gemeente Amsterdam) in Noord-Holland, opgericht in 1950. Het eerste elftal van de club speelt in de Vierde klasse zondag (seizoen 2020/21). De club speelt op Sportpark Bob de Vries in Driemond. Er is een jeugdopleiding. Er zijn spelers naar WV-HEDW, FC Abcoude, AFC Ajax, PEC Zwolle en AZ gepromoveerd.