N424 (België)

Station Oostakker is een voormalig spoorwegstation aan spoorlijn 59 (Antwerpen - Gent) in Oostakker, een deelgemeente van de stad Gent. Het station was geopend voor reizigersvervoer van 1911 tot 1984. Na jaren van leegstand is het gebouw in 1995 gerestaureerd en in gebruik genomen als woning en commerciële ruimte. De naam van het station werd ook geschreven als Oostacker-Lourdes vanwege de nabijgelegen bedevaartsplaats.

De Sint-Bernadettekerk is een kerkgebouw in de Gentse deelgemeente Sint-Amandsberg. De kerk is toegewijd aan Bernadette.

De Basiliek van Oostakker-Lourdes is de kerk van een belangrijk bedevaartsoord in Oostakker, een deelgemeente van Gent. Het bedevaartsoord kwam er op initiatief van een adellijke vrouw: Markiezin de Courtebourne-de Nédonchel, die toen op het naburige kasteel Slotendries woonde. In 1873 bouwde zij in haar tuin een grot ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Na de inzegening van het beeld aan de grot op 29 juni 1873 vroegen omwonenden en bewoners van het Gentse om te mogen komen bidden aan de grot. Een jaar later is Pieter De Rudder aan de Lourdesgrot op miraculeuze wijze genezen van een open beenbreuk. Door deze genezing ontstond er een grote toeloop van gelovigen. Om de bedevaarders te ontvangen bouwde men in 1876 een kerk in neogotische stijl naar de plannen van architect E. Van Hoecke-Peeters met een lichte aanpassing door architect Jean-Baptiste Bethune in 1875. Ze werd in 1877 ingezegend door de Gentse bisschop Hendrik Frans Bracq en bij het 50-jarig bestaan van het bedevaartsoord in 1924 verheven tot basiliek. Het meubilair is ook neogotisch en ontworpen door J.B. Bethune. De basiliek is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekte Ontvangenis, de naam waarmee Maria zich bekendmaakte aan Bernadette op 25 maart 1858. Achteraan rechts in de kerk vindt men een foto en enige informatie over Pieter De Rudder en links een beeld van Bernadette. Links vooraan in de kerk staat het gekroonde beeld van Maria, Onbevlekt Ontvangen. Haar beeld werd gekroond op 5 augustus 1888 in opdracht van Paus Leo XIII. Boven het hoofdaltaar stelt een retabel drie grotten voor: de grot van Jezus' geboorte te Bethlehem, de grot van Jezus' verrijzenis en deze van Lourdes. Op een van de glasramen boven het hoogzaal staat de H. Alfonsus van Liguori afgebeeld. Een kleindochter van markiezin De Courtebourne werd immers redemptoristin. Zeer mooi is de afbeelding van het H. Hart in de voorste zijkapel links. Door toedoen van onder ander Markiezin de Courtebourne, werd Oostakker-Lourdes ook de bakermat van een indrukwekkende onderwijscampus. In een van de 2 torens hangt ook een beiaard met 49 klokken, gegoten door Klokkengieterij Michiels in 1954. Maar het klavier is tijdelijk weggehaald bij een restauratie in 1978 en is nog niet teruggeplaatst tot op heden.

Kasteel Potuit is een kasteeltje in de tot de gemeente Gent behorende plaats Sint-Amandsberg, gelegen aan de Antwerpsesteenweg 528. In de eerste helft van de 19e eeuw werd dit kasteeltje gebouwd maar in 1866 werd het verbouwd en uitgebreid. Het betreft een neoclassicistisch herenhuis. De drie rechter traveeën, die iets naar voren steken, vormen het oorspronkelijke huis uit de eerste helft van de 19e eeuw. Vermoedelijk ooit bij het kasteel behorend is de oranjerie, eveneens in neoclassicistische stijl. Zowel in het kasteel als in het bijbehorende park worden appartementen gebouwd (2022). Alle woonunits worden aangesloten op een CO2-neutraal warmtenet waarvoor tot 150 meter diep wordt geboord. Dit project wordt de eerste gasloze wijk in Vlaanderen waarbij Energent, een lokale burgercoöperatie, instaat voor de bouw, de financiering én het beheer van het warmtenet.

De Sint-Amanduskliniek is een voormalig ziekenhuis in de tot de gemeente Gent behorende plaats Sint-Amandsberg, gelegen aan de Antwerpsesteenweg 776-778.

Campo Santo is een grote begraafplaats in Sint-Amandsberg, een deelgemeente van de Belgische stad Gent, genoemd zoals de Campo Santo begraafplaats te Rome. Het is een kerkhof waar veel katholieke beroemdheden begraven liggen, maar ook enkele vrijzinnigen. Veel letterkundigen, kunstschilders en toondichters vonden hier hun laatste rustplaats.

Station Gent-Zeehaven is een goederen/vormingsstation langs de spoorlijn 59 in de stad Gent. Het rangeerterrein heeft 32 verdeelsporen, alle uitgerust met railremmen.

Het Sifferdok (ook voluit Alphonse Sifferdok of Schepen Sifferdok) is een dok in de haven van Gent, op de rechteroever van het Kanaal Gent-Terneuzen. Het dok ligt ten westen van Oostakker en ten noorden van het oudere Grootdok. Het Sifferdok is 2.400 meter lang, 300 meter breed en 13,5 meter diep. Omwille van de groei van de haven kwam de Gentse havenschepen Alfons Siffer met het voorstel voor het graven van een nieuw kanaaldok ten noordoosten van de bestaande dokken. Men begon in 1931 met het graven, maar de economische crisis van de jaren 30 en de Tweede Wereldoorlog gooiden roet in het eten, waardoor de werken voorlopig werden stopgezet op 565 meter. Volgens een Belgisch-Nederlands verdrag zouden de zeesluizen en het kanaal worden aangepast voor grotere zeeschepen, en in 1961-1968 werd nu ook het Sifferdok verlengd en afgewerkt. Ten noorden werd ook het Mercatordok gegraven.

De Sint-Amanduskapel is een kapel op de begraafplaats Campo Santo, op de Kapellenberg van de Gentse deelgemeente Sint-Amandsberg. De kapel is toegewijd aan de heilige Amandus.

De Sint-Amanduskerk is een kerkgebouw in de Belgische deelgemeente Sint-Amandsberg. De kerk heeft Amandus en Jozef als patroonheilige.

Het Oud gemeentehuis is een neogotisch gebouw aan de Antwerpsesteenweg te Sint-Amandsberg. De bouw is gestart in 1880 en afgerond in 1883. In 1976 verhuisde de diensten naar het huidig dienstencentrum, net voor de fusie met Gent.

Het oorlogsmonument Sint-Amandsberg herdenkt de inwoners van Sint-Amandsberg, een deelgemeente van Gent, die zijn omgekomen of vermist tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het monument bevindt zich op het plein rechtover het oude gemeentehuis. Het monument bestaat uit een arduinen zeskantige zuilen voetstuk dat omgeven wordt door drie grote beelden, welke een soldaat, een opgeëiste en een burger voorstellen. Elk beeld kijkt uit op een andere straat. Hiertussen staan de namen van de gesneuvelden en de oorlogsslachtoffers opgesomd. De bronzen vrouwenfiguur die met beide handen gestrekt een zwaard, een lauwerkrans en een palmtak boven haar hoofd houdt in een cirkelvormig bloemenperk, staat symbool voor de vrijheid en overwinning. De beeldhouwer van dit monument was de Belgische beeldhouwer Aloïs De Beule (1861-1935), die bekend staat als de kunstenaar van een tal van monumenten en heiligenbeelden in België. Hij ligt begraven op het Campo Santo, een 200 meter van het oorlogsmonument Sint-Amandsberg. Sinds 24 november 2011 is dit monument aangeduid als beschermd monument wegens de artistieke, historische en sociaal-culturele waarde.