Magasins Waucquez

Het Belgisch Stripcentrum, voorheen Belgisch Centrum voor het Beeldverhaal, is een museum, gewijd aan het Belgische stripverhaal. Het is gelegen in de Zandstraat 20 in Brussel.

Het Marc Sleen Museum is een stripmuseum gelegen in de Belgische hoofdstad Brussel, gewijd aan het werk van de Belgische striptekenaar Marc Sleen. Het opende in 2010 en sluit in het najaar van 2024.

Sint-Elisabeth op de berg Sion (Latijn: Conventus Sancta Elisabeth in Monte Sion) was een voornaam vrouwenklooster in Brussel (1432-1796). De Augustijner koorvrouwen brachten een rijke collectie relieken, codexen en schilderijen bijeen. De hoofdingang van het klooster lag onder de huidige De Berlaimontlaan. Aan de andere zijden werd het terrein begrensd door de Zandstraat, Sint-Laurensstraat en de trap van de Komediantenstraat.

De Koninklijke Munt van België (Frans: Monnaie Royale de Belgique / Duits: Königliche Münze Belgien) is het enige munthuis in België dat de officiële euromunten van België mag slaan. Sinds 1969 heet het bedrijf Koninklijke Munt van België. De Munt slaat munten in opdracht van het Ministerie van Financiën en valt onder de bevoegdheid van de Minister van Financiën. Sinds 2017 wordt het aanmunten uitbesteed aan de Koninklijke Nederlandse Munt in Utrecht tot minstens 31/12/2025. De Belgische koning blijft de uitgevende autoriteit.

De de Berlaimontlaan (Frans: Boulevard de Berlaimont) is een straat binnen de Vijfhoek van de Belgische hoofdstad Brussel. Ze loopt van de Stormstraat en de Collegialestraat naar de Zandstraat. De de Berlaimontlaan is een brede laan op de Noord-Zuidverbinding. Ze volgt op de Pachecolaan, de Keizerinlaan en de Keizerslaan. In het zuiden loopt de straat in de Keizerinlaan over en in het noorden in de Pachecolaan. De 300 meter lange laan wordt gedomineerd door het monumentale gebouw van de Nationale Bank van België aan de oostzijde. Aan de westzijde bevinden zich eveneens kantoorgebouwen waar ook diensten van de Nationale Bank van België zijn gevestigd. De naam van de laan eert de adellijke familie de Berlaymont en herinnert aan het door hen gestichte klooster dat er van 1625 tot 1794 gelegen was. Na de laatste heraanleg heeft de 20 meter brede laan naast brede voetpaden met grote stoeptegels, een rijbaan met per rijrichting een enkele rijstrook, een fietsstrook en een parkeerstrook. Centraal bevindt zich een circa 1,5 meter brede gearceerde scheidingsstrook.

De Pachecolaan (Frans: Boulevard Pachéco) is een straat binnen de Vijfhoek van de Belgische hoofdstad Brussel. Ze loopt van de Zandstraat naar de Kruidtuinlaan. De Pachecolaan is het noordelijk sluitstuk van de brede laan op de Noord-Zuidverbinding. Ze volgt op de de Berlaimontlaan, de Keizerinlaan en de Keizerslaan. In het zuiden loopt de straat in de de Berlaimontlaan over en in het noorden verbindt Pachecotunnel onder de Kleine Ring de Pachecolaan met de Sint-Lazarusstraat in Sint-Joost-ten-Node. Ten noorden ervan ligt de Kruidtuin.

De Nationale Bank van België is gehuisvest in een statig aandoend gebouwencomplex aan de Brusselse de Berlaimontlaan.

Station Brussel-Congres (Frans: Bruxelles-Congrès) is een spoorweghalte in België, gelegen aan de ondergrondse Noord-Zuidverbinding tussen de Brusselse treinstations Noord en Zuid. Het ligt aan de Pachecolaan. Het station werd in 1948 ontworpen door Maxime Brunfaut. Zijn functionalistische gebouw integreerde een 25 meter hoge ventilatietoren, die indertijd onontbeerlijk was om de rookgassen van de stoom- en dieseltreinen te evacueren. De metalen verluchtingsroosters in de voorgevel zijn decoratief verwant aan een mashrabiya. Ervoor plaatste Brunfaut een diensttrap bekleed met een bas-reliëf dat de (toentertijd) negen provincies symbolisch weergeeft. Ook op de zijgevels zijn kunstwerken aangebracht. Een aluminium luifel markeert de toegang naar het ondergrondse station, dat is ingericht door interieurbedrijf Fred Sage & Cie. De loketten en het stationsbuffet zijn sinds 2004 gesloten. Op de stationsnaamborden wordt de Nederlandse naam in de oude spelling weergegeven als 'Brussel (Kongres)'. Het station, in gebruik sinds 1952, is nog voornamelijk een stopplaats aan het perron voor de sporen 5 en 6. Er is ook een tweede perron voor de sporen 3 en 4, maar dit wordt weinig gebruikt. In 2012 stopt er één geplande trein per dag op spoor 4. Verder wordt dit perron af en toe gebruikt bij spoorwijziging (wat echter niet vaak voorkomt, aangezien de Noord-Zuidverbinding slechts drie sporen per richting telt). Sinds de sluiting van het Rijksadministratief Centrum in 2007, alsook het verdwijnen van het Nationale Ministerie voor Onderwijs, kent het station een zeer beperkte dienstregeling. Hoewel het station aan de drukste spoorlijn van België ligt, wordt het enkel op werkdagen bediend, door enkele treinseries. Rond 19 uur stopt de laatste trein in het station. Hoewel de betreffende treinseries de rest van de avond nog wel rijden, slaan deze het station Brussel-Congres over. In het weekend stopt er geen enkele trein in het station en wordt de perronverlichting gedoofd, op de noodverlichting na. De nabijheid van het commerciële stadscentrum, met de Nieuwstraat op 200 meter, en van grote kantoren als het Pachecogebouw, dat eigendom is van Belfius, lieten het station nog een zeker reizigerspotentieel, versterkt door de heropening van de Financietoren in 2009. Met gemiddeld nog geen 1500 reizigers per dag bleef Brussel-Congres in 2010 een bescheiden stopplaats. De NMBS overwoog sluiting om de stiptheid op de Noord-Zuidas te verhogen, maar voerde dat uiteindelijk niet door. Petities om de frequentie te verhogen kregen evenmin gevolg. Infrabel verving in 2018 het verluchtingssysteem in de toren. De drie ventilatoren van drie meter breed werden losgesneden en vervangen door exemplaren die zes keer krachtiger zijn.

Het bal van de Hertogin van Richmond was een mondaine danspartij in Brussel op 15 juni 1815, op de vooravond van de slag bij Quatre-Bras en drie dagen voor de slag bij Waterloo. Gastvrouw was Lady Charlotte Gordon, de Hertogin van Richmond. Haar echtgenoot Charles Lennox, de vierde Hertog van Richmond was de bevelhebber van een reserve-eenheid in Brussel: de eenheid had als doel Brussel te beschermen bij een inval van Napoleon Bonaparte.

De UCLouvain Saint-Louis - Bruxelles, officieel Université Saint-Louis - Bruxelles, tot 2013 bekend onder de naam Facultés universitaires Saint-Louis (FUSL), is een Franstalige katholieke universiteit in hartje Brussel en in Elsene. Het is de kleinste universiteit van België. Vanaf september 2018 gebruikt de universiteit, in de context van een fusie met de Université catholique de Louvain, de benaming UCLouvain. Van oorsprong (1858) is het een opleidingsinstituut dat kandidaten voorbereidde op de toelatingsexamens rechten en filosofie aan de universiteit. Sedert 1891 werd de instelling erkend als vrije universiteit en in 1929 werd het een kandidaturen-centrum voor de opleidingen in de rechten en de wijsbegeerte en letteren. In 1925 stichtte de Faculté universitaire Saint-Louis de Haute école de commerce Saint-Louis (HEC Saint-Louis) samen met de Nederlandstalige Economische Hogeschool Sint-Aloysius (EHSAL). Na mei 1968 werden de meeste cursussen ontdubbeld in een Nederlandstalige en Franstalige sectie. In 1973 werd de Nederlandstalige afdeling verzelfstandigd als Universitaire Faculteiten Sint-Aloysius. Dit groeide later uit tot de Katholieke Universiteit Brussel. De K.U. Brussel ging evenwel later op in de HUB, waarvan de academische opleidingen nadien in de KU Leuven overgingen. De contacten tussen Saint-Louis en de KU Leuven blijven uitstekend, zodat er een intensieve taaluitwisseling bestaat die leidt naar tweetalig onderwijs en soms drietalig onderwijs voor vrijwel alle bachelor opleidingen die de universiteit organiseert. In 2005 telt de instelling 1554 studenten in de rechten; economische, politieke en sociale wetenschappen; en de wijsbegeerte en letteren, waarvoor het bachelor-diploma's, een master-diploma en specialisatie master-diploma's aflevert. De universiteit telt ook een Instituut voor Europese studies en Faculteit Vertalingen en Tolken op een aparte campus in de Europese wijk. In 2017 telt de universiteit 4000 studenten. De hoofdzetel van de universiteit is campus Saint-Louis gelegen in de stad Brussel. De universiteit telt echter twee vestigingen in Elsene, campus Marie Haps, in de Europese Wijk, waar de Marie Haps Faculteit voor Vertaal- en Tolkkunde gelegen ligt. In 2010 was de universiteit voorstander van een fusie van alle Franstalige katholieke universiteiten in België tot UCLouvain. Nadat de Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix van Namen deze fusies weigerde, veranderde de FUSL van koers en koos resoluut voor het statuut van volwaardige universiteit. In dit kader wijzigde begin 2013 de naam van de universiteit naar Université Saint-Louis - Bruxelles. In september 2018 fuseerden Saint-Louis en de Université catholique de Louvain (gevestigd op 6 campussen in Wallonië en Brussel), om de UCLouvain te stichten. De universiteit heeft vijf faculteiten: Faculté de philosophie, lettres et sciences humaines Faculté de droit Faculté des sciences économiques, sociales, politiques et de la communication (ESPO) Faculté de traduction et interprétation Marie Haps Institut d'Études européennes Saint-Louis telt ook 19 onderzoekscentra.

De Belfius Collectie is een omvangrijke Belgische kunstverzameling van de huidige Belgische bank Belfius. De grondslag van de verzameling werd gelegd door het Gemeentekrediet (België) waaruit regelmatig geëxposeerd werd, met name in Passage 44 te Brussel. In september 2015 werd in de Belfiustoren de Belfius Art Gallery geopend, waar stukken uit de collectie tentoongesteld worden.

De Vrijmetselaarstempel van de Cercle des Amis philanthropes is een tempelcomplex van de vrijmetselarij in de Peterseliestraat in Brussel. Het is gecreëerd in 1877 door de verbouwing van een neoclassicistisch gebouw van Claude Fisco uit 1774-1776. Twee van de negen tempels zijn in egyptiserende stijl. Bescherming werd verleend in 1975, uitgebreid in 1998.