Santa Prassede

De basiliek van Santa Maria Maggiore (Basilica di Santa Maria Maggiore, Maria de Meerdere) is een belangrijke rooms-katholieke kerk met de rang van basilica maior. Ze is gelegen op de Esquilijnheuvel in Rome, en behoort tot het grondgebied van de Heilige Stoel. De basiliek is een van de zeven pelgrimskerken van Rome, en is de enige van de vier pauselijke basilieken in Rome waarvan het antieke bouwwerk intact bewaard is gebleven. Ze is vooral beroemd om de mozaïeken uit de 5e en de 13e eeuw.

De Sant'Alfonso all'Esquilino is een kerk in Rome, gelegen in de rione Esquilino aan de via Merulana. De kerk is gewijd aan Jezus, de Allerheiligste Verlosser en aan de heilige Alfonsus van Liguori, stichter van de congregatie van de Redemptoristen.

San Martino ai Monti, ook bekend als Santi Silvestro e Martino ai Monti - Titolo Equizio, is een basiliek te Rome, in de wijk Monti.

De Subura was de naam van een wijk in het oude Rome. De wijk was gelegen in het dal tussen de Viminaal en de Esquilijn. De wijk werd doorsneden door het Argiletum, dat verderop overging in de Clivus Suburanus. Veel van de bebouwing in de wijk was hoogbouw, de zogenoemde insulae. Deze hoogbouw en voornamelijk de bewoners ervan (vooral arme Romeinen) zorgde er onder andere voor dat de vicus al in de oudheid een slechte naam had. Veel klassieke schrijvers beschrijven de Subura in niet mis te verstane termen zoals rumoerig, vies en verblijfplaats van prostituees. Bovendien kwamen er door de dichte bebouwing vaak branden voor. Bovenstaande factoren zorgden ervoor dat Augustus bij de bouw van het forum van Augustus een hoge muur tussen zijn forum en de Subura liet oprichten. Niet alleen de arme Romeinen woonden in de Subura, volgens Suetonius woonde ook Gaius Julius Caesar er voordat hij Pontifex maximus werd. De Latijnse dichter Marcus Valerius Martialis vermeldt de Subura-wijk en de Clivus Suburanus in een epigram, gericht aan zijn tijdgenoot en schrijver Plinius de Jongere: "Brevis est labor peractae altum vincere tramitem Suburae." "Het is maar een kleine moeite de steile dwarsweg te bedwingen, die de Subura-wijk in twee deelt.".

De Esquilijn (Italiaans: Esquilino) is de grootste van de zeven heuvels van Rome. De heuvel ligt in het noordoosten van de stad, buiten de Republikeinse stadsmuur, maar binnen de 3e-eeuwse Aureliaanse Muur. De oorsprong van de naam wordt betwist, maar één visie stelt dat het buitenwijk of voorstad (ex uit, colere bewonen of bebouwen) betekent.

De Porta Esquilina was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius uit de 4e eeuw v.Chr. in het oude Rome. De poort stond aan het zuidelijke einde van de agger op de Esquilijn heuvel. Vanuit de stad liep de Clivus Suburanus naar de poort. Voorbij de poort begonnen de Via Tiburtina, de Via Labicana en de Via Praenestina die echter pas voor de Porta Praenestina in de Aureliaanse Muur van de Via Labicana aftakte. Aan het einde van de Republikeinse tijd was de poort waarschijnlijk vervallen en Keizer Augustus liet hem rond 7 v.Chr. herbouwen, waarbij twee kleinere doorgangen aan beide zijden van de hoofdpoort werden toegevoegd. Een zekere Aurelius Victor liet de poort in 262 ombouwen tot triomfboog ter ere van keizer Gallienus. Dit is de Boog van Gallienus, die nog steeds op deze plaats staat. De twee kleinere doorgangen zijn aan het eind van de veertiende eeuw afgebroken.

De Boog van Gallienus (Latijn:Arcus Gallieni) is een Romeinse triomfboog aan de Via San Vito in Rome. De Boog van Gallienus was oorspronkelijke de Porta Esquilina in de Servische stadsmuur, die rond 7 v.Chr. in opdracht van keizer Augustus was herbouwd. De oude stadsmuur was in de derde eeuw n.Chr. buiten gebruik geraakt en werd grotendeels gesloopt. De Porta Esquilina kreeg in 262 echter een nieuwe functie als triomfboog. Een verder onbekende Aurelius Victor wijdde de poort dat jaar aan keizer Gallienus en zijn vrouw Cornelia Salonina. Een oude inscriptie uit de tijd van Augustus werd weggehakt, waarna dunne platen marmer op de architraaf werden aangebracht waarin een nieuwe inscriptie werd geplaatst: GALLIENO CLEMENTISSIMO PRINCIPI CVIVS INVICTA VIRTVS SOLA SVPERACTA EST ET SALONINAE SANCTISSIMAE AVGVSTAE AVRELIVS VICTOR V[ir] E[gregius] DICATISSIMVS NVMINI MAIESTATIQVE EORVM De vertaling luidt: Aan Gallienus, de meest genadevolle princeps wiens onoverwonnen deugd alleen wordt overtroffen door zijn vroomheid, en aan Salonina, de heiligste augusta (keizerin). Aurelius Victor, ridder, wijde dit aan hun majesteit en goddelijke kracht. De oorspronkelijke inscriptie was langer, maar de marmeren platen met de eerste zinnen zijn verloren gegaan. Waarschijnlijk werd daar keizer Valerianus vermeld, de vader van Gallienus, die in 260 door de Sassaniden in Perzië gevangen was genomen. De boog is 8,9 meter hoog, 7,3 breed en 3,5 diep. De boog wordt gesierd door pilasters in de Korinthische orde en de architraaf met daarop de de gedeeltelijk bewaard gebleven inscriptie. Oorspronkelijk had de poort nog twee kleinere doorgangen voor voetgangers aan weerszijden, maar die werden in de 15e eeuw afgebroken. Dit gebeurde waarschijnlijk bij de bouw van de kerk Santi Vito e Modesto in 1474-1477, waar de Boog van Gallienus sinds die tijd tegenaan staat.

De Horti Maecenatis (Nederlands:Tuinen van Maecenas) was een park met een grote villa in het oude Rome. Het park werd aangelegd door Maecenas, een van de belangrijkste adviseurs van keizer Augustus. Maecenas kocht een stuk grond waar voordien de Servische stadsmuur stond, met daarbuiten de grote necropolis voor de arme bewoners van de stad. In het park bouwde hij een grote villa, waar hij ging wonen. Na zijn dood werd hij op het terrein begraven en werden het park en de villa eigendom van Augustus. In 2 v.Chr. keerde Tiberius terug naar Rome en ging in de villa wonen. Nero gebruikte het park ook. Hij liet zijn Domus Transitoria bouwen, die de paleizen op de Palatijn met de Tuinen van Maecenas verbond. Volgens Suetonius bekeek Nero vanaf een toren in het park hoe Rome in vlammen opging tijdens de Grote brand in 64. Een van de gebouwen die waarschijnlijk bij de villa hoorden is bewaard gebleven. Dit is het zogenaamde Auditorium van Maecaenas, dat zo genoemd werd omdat men bij de opgravingen dacht dat dit een auditorium was, vanwege de tribunevormige achtermuur van het gebouw. In werkelijkheid was dit waarschijnlijk een eetzaal. Het dak is modern. Tegen het gebouw staat nog een fragment van de Serviaanse stadsmuur. Op het terrein van het park zijn vele kunstvoorwerpen opgegraven, waarvan een aantal in de Capitolijnse Musea worden tentoongesteld.

De Basilica di Santa Pudenziana (Basiliek van Sint Pudentiana) is een vierde-eeuwse kerk op de Esquilijn in Rome, gewijd aan de (waarschijnlijk als gevolg van een vertaalfout "verzonnen") heilige Pudentiana, zuster van de Heilige Praxedis en dochter van de Heilige Pudens. De Santa Pudenziana werd gebouwd op de plaats van een tweede-eeuws huis. In de vierde eeuw werd het gebouw omgebouwd tot een kerk met drie schepen. De Romaanse klokkentoren werd toegevoegd in de dertiende eeuw, en verbouwingen in 1588 voegden de drie schepen samen tot een. Het is de nationale kerk van de Filipijnen in Italië. De basiliek is een titelkerk sinds 112. Titelhouder is vanaf 28 juni 2018 Thomas Aquino Manyo Maeda.

De Sant'Eusebio is een aan de heilige Eusebius van Rome gewijde basiliek in Rome, gelegen in de wijk Monti. De eerste vermelding van deze kerk dateert uit 474. De kerk wordt voor het eerst als titelkerk aangeduid in de handelingen van de synode van 499. De oudste gedeelten van het huidige gebouw dateren uit de dertiende eeuw. Latere restauraties en toevoegingen hebben het Romaanse karakter van de kerk ongemoeid gelaten. De kerk doet sinds 1930 ook dienst als kloosterkerk van de Congregatie van de Dochters van de Madonna van de Goddelijke Liefde. De kerk is sinds 2007 titelkerk van de Amerikaanse kardinaal Daniel DiNardo.

De Thermen van Trajanus (Latijn:Thermae Traiani) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome. Het complex stond op de Oppius, een heuveltop van de Esquilijn, naast de ongeveer 40 jaar oudere Thermen van Titus.

Termini is een metrostation aan de lijnen A en B van de metro van Rome dat op 9 februari 1955 werd geopend.