Esquilijn

De Subura was de naam van een wijk in het oude Rome. De wijk was gelegen in het dal tussen de Viminaal en de Esquilijn. De wijk werd doorsneden door het Argiletum, dat verderop overging in de Clivus Suburanus. Veel van de bebouwing in de wijk was hoogbouw, de zogenoemde insulae. Deze hoogbouw en voornamelijk de bewoners ervan (vooral arme Romeinen) zorgde er onder andere voor dat de vicus al in de oudheid een slechte naam had. Veel klassieke schrijvers beschrijven de Subura in niet mis te verstane termen zoals rumoerig, vies en verblijfplaats van prostituees. Bovendien kwamen er door de dichte bebouwing vaak branden voor. Bovenstaande factoren zorgden ervoor dat Augustus bij de bouw van het forum van Augustus een hoge muur tussen zijn forum en de Subura liet oprichten. Niet alleen de arme Romeinen woonden in de Subura, volgens Suetonius woonde ook Gaius Julius Caesar er voordat hij Pontifex maximus werd. De Latijnse dichter Marcus Valerius Martialis vermeldt de Subura-wijk en de Clivus Suburanus in een epigram, gericht aan zijn tijdgenoot en schrijver Plinius de Jongere: "Brevis est labor peractae altum vincere tramitem Suburae." "Het is maar een kleine moeite de steile dwarsweg te bedwingen, die de Subura-wijk in twee deelt.".

San Martino ai Monti, ook bekend als Santi Silvestro e Martino ai Monti - Titolo Equizio, is een basiliek te Rome, in de wijk Monti.

De Basilica di Santa Prassede (Basiliek van de Heilige Praxedis) is een 9de-eeuwse basiliek op de Esquilijn aan de oostzijde van Rome, niet ver van de Basiliek van Santa Maria Maggiore.

De basiliek van Santa Maria Maggiore (Basilica di Santa Maria Maggiore, Maria de Meerdere) is een belangrijke rooms-katholieke kerk met de rang van basilica maior. Ze is gelegen op de Esquilijnheuvel in Rome, en behoort tot het grondgebied van de Heilige Stoel. De basiliek is een van de zeven pelgrimskerken van Rome, en is de enige van de vier pauselijke basilieken in Rome waarvan het antieke bouwwerk intact bewaard is gebleven. Ze is vooral beroemd om de mozaïeken uit de 5e en de 13e eeuw.

Cavour is een station aan lijn B van de metro van Rome dat op 9 februari 1955. Het is genoemd naar Camillo Benso di Cavour de eerste premier van Italië.

De Basilica di Santa Pudenziana (Basiliek van Sint Pudentiana) is een vierde-eeuwse kerk op de Esquilijn in Rome, gewijd aan de (waarschijnlijk als gevolg van een vertaalfout "verzonnen") heilige Pudentiana, zuster van de Heilige Praxedis en dochter van de Heilige Pudens. De Santa Pudenziana werd gebouwd op de plaats van een tweede-eeuws huis. In de vierde eeuw werd het gebouw omgebouwd tot een kerk met drie schepen. De Romaanse klokkentoren werd toegevoegd in de dertiende eeuw, en verbouwingen in 1588 voegden de drie schepen samen tot een. Het is de nationale kerk van de Filipijnen in Italië. De basiliek is een titelkerk sinds 112. Titelhouder is vanaf 28 juni 2018 Thomas Aquino Manyo Maeda.

De Sant'Alfonso all'Esquilino is een kerk in Rome, gelegen in de rione Esquilino aan de via Merulana. De kerk is gewijd aan Jezus, de Allerheiligste Verlosser en aan de heilige Alfonsus van Liguori, stichter van de congregatie van de Redemptoristen.

De Thermen van Trajanus (Latijn:Thermae Traiani) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome. Het complex stond op de Oppius, een heuveltop van de Esquilijn, naast de ongeveer 40 jaar oudere Thermen van Titus.

De San Lorenzo in Panisperna, ook San Lorenzo in Formoso voluit de Chiesa di San Lorenzo in Panisperna is een vroegchristelijke kerk in Rome gelegen aan de Via Panisperna. De kerk is opgedragen aan Laurentius van Rome die volgens de overlevering op de plaats waar het kerkgebouw is gelegen gemarteld geweest is. De San Lorenzo in Panisperna is een titelkerk. Panisperna, zoals voorkomt in straat- en kerknaam, verwijst vermoedelijk naar een traditie van de clarissen, welke orde vlak naast de kerk een klooster heeft, om op de naamdag van Laurentius, 10 augustus, jaarlijks brood en ham uit te delen aan de behoeftigen. In de andere kerknaam, slaat Formoso op de naam van paus Formosus tijdens wiens pontificaat de eerste kerk op die locatie waarvoor bronnen bestaan gebouwd werd. De kerk werd herbouwd van 1565 tot 1574.

San Pietro in Vincoli (Sint-Petrus' Banden oftewel Sint Pieter in ketens) is een basiliek op de Esquilijn in Rome. De basiliek is gebouwd op de Esquilijn, in het midden van de 5e eeuw en dankt haar bestaan aan Eudoxia, dochter van Theodosius de Jonge. Haar moeder had haar de ketens gestuurd (welke ze van de bisschop Juvenalus van Jeruzalem gekregen had) die Herodes Agrippa I had gebruikt om de apostel Petrus te ketenen. Volgens het bijbelboek Handelingen was Petrus op bevel van koning Herodes in Jeruzalem aan de ketting gelegd en verscheen er een engel die hem bevrijdde. Petrus ging naar Rome waar hij gekruisigd werd. Voor de ketens (vincoli) die vanuit Jeruzalem naar Rome kwamen, stichtte de echtgenote van keizer Valentinianus in de vijfde eeuw een kerk binnen de muren van een antiek paleis. In de 15e en 18e eeuw werd de San Pietro in Vincoli meerdere malen verbouwd. De kerk is vooral bekend omdat deze plaats biedt aan het grafmonument voor Paus Julius II, ontworpen en deels gemaakt door Michelangelo. Het meest prominente en bekende beeld van dit grafmonument is het standbeeld van Mozes. Het beeldt Mozes uit na zijn terugkeer van de berg Sinaï met de twee gebodstafels. Dit monument zou oorspronkelijk veel groter worden, maar is door veel uitstel en vertraging in de huidige vorm in deze kerk opgesteld. De basiliek was titelkerk van Paus Julius II toen deze nog kardinaal was. De basiliek heeft diverse restauraties en verbouwingen ondergaan waaronder restauraties door Paus Adrianus I, Paus Sixtus IV en Paus Julius II. Er was ook een renovatie in 1875. De voordeur is van de hand van Baccio Pontelli uit 1475. Het interieur heeft een schip en twee zijbeuken, met drie apsissen en antieke pilaren in Dorische stijl. De kunstschilder en beeldhouwer Antonio Pollaiuolo is hier links van de ingang begraven. Ook de 15e-eeuwse Duitse humanist en kardinaal Nicolaus Cusanus is hier begraven en de kunstenaar Giulio Clovio.

De Viminaal (Latijn: Viminalis; Italiaans: Viminale) is de kleinste van de Zeven heuvels van Rome. Het is een landtong met een lengte van ongeveer 700 meter, het huidige oppervlak is ongeveer 24 hectare en de hoogte van de heuvel varieert van 50 tot 57 meter. Hij werd vernoemd naar het wilgenhout dat men daar kon/kan vinden. De heuvel wordt omschreven in Satire 1, 3 van de Romeinse dichter Juvenalis. Boven op het Viminaal staat het paleis waar het Ministerie van Binnenlandse Zaken is gehuisvest. Als men tegenwoordig spreekt over het Viminaal wordt dit ministerie bedoeld.

De Domus Aurea (Latijn voor "Gouden Huis") was een paleis dat de Romeinse keizer Nero tussen 64 en 68 liet bouwen in het centrum van Rome.