Krottegem

De Onze-Lieve-Vrouwekerk is een parochiekerk in de West-Vlaamse stad Roeselare, gelegen aan de Sint-Hubrechtsstraat 33 in de wijk Krottegem.

Rodenbach is een brouwerij, biermerk en voormalige stokerij uit Roeselare. De brouwerij werd in 1821 opgericht door de familie Rodenbach. Sinds 2016 maakt zij deel uit van Royal Swinkels. Rodenbach produceert een roodkleurig bier van gemengde gisting, een zogenaamd Vlaams rood bruin. Het aanvankelijk bovengistende bier rijpt in grote eikenhouten vaten ('foeders') en krijgt daar door gewenste infectie met de melkzuurbacterie een licht zurige smaak. Dit biertype wordt nog door enkele andere producenten in de regio gemaakt, maar het unieke aan Rodenbach is dat zij zich er volledig in heeft gespecialiseerd. De magazijnen met foeders vormen een indrukwekkend gezicht en zijn al eens een "bierkathedraal" genoemd. Bierkenner Michael Jackson noemde de brouwerij een "nationale schat".

Station Roeselare is een spoorwegstation langs spoorlijn 66 (Brugge – Kortrijk) in de Belgische stad Roeselare. Vroeger vertrok vanuit dit station ook spoorlijn 64 (naar Moorslede en Ieper) en spoorlijn 65 (naar Menen en de Franse grens). De Koning Albert I-laan in Roeselare, ingehuldigd in 1970, werd op de voormalige spoorwegbedding naar Ieper en Menen aangelegd. Het station bevindt zich vlak bij het stadscentrum. Het stationsgebouw biedt onderdak aan twee loketten, een ruime wachtzaal, een ondergrondse parkeergarage, een broodjeszaak, een dagbladhandelaar en een politiebureau. Het Stationsplein is grotendeels verkeersvrij. Aan de achterzijde van het station vinden we het busstation waar talrijke stads- en streeklijnen (waaronder naar Ieper en Menen) van De Lijn samenkomen.

Het Redemptoristenklooster is een voormalig klooster in de West-Vlaamse stad Roeselare, gelegen aan de Delaerestraat, de Leenstraat en de Sint-Alfonsusstraat.

De Redemptoristenkerk is een voormalige kloosterkerk in de West-Vlaamse stad Roeselare, gelegen aan de Sint-Alfonsusstraat 42.

De Bataviawijk is een wijk in de West-Vlaamse stad Roeselare. Deze wijk werd aangelegd in 1919 en 1922 door de Dienst der Verwoeste Gewesten en omvatte 200 arbeiderswoningen. Ze wordt wel beschouwd als de eerste tuinwijk van België. Het plan van de wijk werd ontworpen door stedenbouwkundige Raphaël Verwilghen. Hij was beïnvloed door de Engelse tuinwijken. Wel werd uitgegaan van kleine percelen en goedkope materialen, dit om de kostprijs te drukken. Diverse architecten leverden hun bijdrage door het ontwerp van een aantal woningen. De huizen hadden voortuintjes en er waren een aantal plantsoenen. In de loop der jaren kreeg de wijk, waarvan de bebouwing een zekere eenheid uitstraalde, een meer gevarieerd karakter door de wijzigingen die door individuele bewoners werden aangebracht.

De Ooststraat is een straat in het centrum van de Belgische stad Roeselare en een van de belangrijkste winkelstraten in de provincie West-Vlaanderen. De straat loopt van het stationsplein tot en met de Grote Markt. Over zijn volle lengte is het gelijkvloers van de gebouwen ingenomen door handelszaken, op enkele horecazaken en het oude postgebouw na. Het eerste deel van de straat, van het stationsplein tot het Blomme-museum, is verkeersvrij. De rest van de straat is eenrichtingsverkeer. De straat heeft brede voetpaden voor het winkeltoerisme. Zowel grote internationale ketens als kleinere speciaalzaken zijn in de Ooststraat gevestigd. De straat is een van de oudste straten in Roeselare, samen met onder meer de Ieperstraat, de Zuidstraat en de Noordstraat. Toen halverwege de 18e eeuw in de Oostenrijkse Nederlanden de steenweg van Menen naar Brugge werd aangelegd via Roeselare, werd het verkeer vooral verlegd naar de zuid-noord as over de Zuidstraat, Grote Markt en Noordstraat. De Ferrariskaart uit 1770-1776 toont al een dichte bebouwing tot aan de nu overwelfde Sint-Amandsbeek. Na de aanleg van het station van Roeselare in 1846-1847 en de Vaart, won de straat ook weer aan belang. De Spanjestraat, nu aan de overkant van de sporen, sloot toen direct aan op de Ooststraat. Op het eind van de 19de eeuw kwamen er diverse nieuwe zijstraten bij, namelijk de Kunststraat (de huidige Henri Horriestraat), de Keizerstraat (de huidige Jan Mahieustraat) en de Vlamingstraat aan de noordzijde, en de Delaerestraat en de Gasstraat aan de zuidzijde. Aan de zuidzijde reed op het eind van de 19de eeuw de stoomtram richting Hooglede. Er waren weinig beschadigingen in de beide Wereldoorlogen. Tot in het begin van de 19de eeuw kende de straat zowel woonsten als handelszaken. Daarna verdwenen de kleine huizen ten koste van grote handelszaken, herbergen en herenhuizen.

Het Huis Wyckhuyse is een historisch pand in de Belgische stad Roeselare. Het staat in het stadscentrum aan de Hendrik Consciencestraat 40.

De Sint-Amandskerk is een kerkgebouw in de Belgische stad Roeselare. Het was een hulpkerk, toegewijd aan Sint-Amandus. De kerk werd noodzakelijk door de aanzienlijke ontwikkeling van de stad vanaf 1850. De eerste steen voor de Sint-Amandskerk werd gelegd op 25 oktober 1869. De grond was volgens notariële akte van 22 juli 1863 een gift van ridder De Coninck van Merkem. Het terrein had een oppervlakte van 1 hectare, 2 aren en 60 centiaren. Voor de nieuwe kerk en de pastorij moest een nieuwe straat ontsloten worden, die van de Noordstraat naar het stationsplein zou lopen. De bouwmeester, Joseph Schadde uit Antwerpen, vervaardigde het plan van de kerk in neoromaanse stijl.

De Geuzentempel is de protestantse kerk van de West-Vlaamse stad Roeselare, gelegen aan Jan Mahieustraat 21.

KOERS, vroeger WieMu, is een museum in de Belgische stad Roeselare. Het museum heeft als baseline 'Museum van de Wielersport' en is gewijd aan de geschiedenis van het wielrennen en de fiets. Het museum opende zijn deuren officieel op 27 maart 1998 in het vroegere brandweerarsenaal op het Polenplein.

Het Standbeeld van Albrecht Rodenbach is een standbeeld in de West-Vlaamse stad Roeselare, dat zich bevindt op het De Coninckplein. Het standbeeld van Albrecht Rodenbach werd opgericht in 1909 en werd ontworpen door Jules Lagae. Deze voorvechter van de Vlaamse beweging laat een Blauwvoet (zeemeeuw) vrij, naar zijn in 1875 verschenen strijdlied. Rodenbach studeerde aan het Klein Seminarie Roeselare. Overigens zou de oorspronkelijke "blauwvoet" een visarend zijn geweest, wat echter in het beeld niet tot uiting komt, doch door Hendrik Conscience in zijn boek "De kerels van Vlaanderen" expliciet wordt vermeld.