Brug 51

Brug 53 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De verkeersbrug is gelegen in de oostelijke kade van de Keizersgracht en overspant de Leliegracht. Ze wordt geflankeerd door de bruggen 51 (naast haar) en 52 (aan de overzijde van de Keizersgracht). De brug, zelf geen monument (ze is daarvoor te jong), wordt omringd door rijksmonumenten. Er ligt hier al eeuwen een brug. Op de kaart van Balthasar Florisz. van Berckenrode uit 1625 is een brug met drie doorvaarten ingetekend over de Lely Graft in de Keysers Graft met daarachter de Lely Sluys. Echter de kaart met de kavelverdeling ten zuiden van de Leliegracht tussen Keizersgracht en Prinsengracht uit circa 1618 liet ook al een brug (vijf bogen) zien. Joan Blaeu tekende op zijn kaart uit 1649 echter een brug met een doorvaart. De geschiedenis van de brug ging gelijk op met die van brug 51. Ze moest steeds aangepast worden vanwege verkeer dan wel slijtage. De brug van 1979 laat aan de kant van de Leliegracht in de bovenste boogsteen het brugnummer zien.

Brug 52 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De verkeersbrug is gelegen in de westelijke kade van de Keizersgracht en overspant de Leliegracht. Vanuit het centrum gezien ligt vlak achter deze brug de Leliesluis. Ze wordt geflankeerd door de bruggen 51 (naast haar) en 53 (aan de overzijde van de Keizersgracht). De brug, zelf geen monument (ze is daarvoor te jong), wordt omringd door rijksmonumenten, waarvan Keizersgracht 174-176 wellicht het bekendst is als het Astoria, kantoor van de Eerste Hollandsche Levensverzekerings Bank en later Greenpeace. Er ligt hier al eeuwen een brug. Op de kaart van Balthasar Florisz. van Berckenrode uit 1625 is een brug met drie doorvaarten ingetekend over de Lely Graft in de Keysers Graft met daarachter de Lely Sluys. Echter de kaart met de kavelverdeling ten zuiden van de Leliegracht tussen Keizersgracht en Prinsengracht uit circa 1618 liet ook al een brug (vijf bogen) zien. Joan Blaeu tekende op zijn kaart uit 1649 echter een brug met één doorvaart. In 1748 schilderde Cornelis Pronk een doorvaart tijdens de zonsverduistering van 25 juli 1748. De geschiedenis van de brug is ongeveer gelijk aan die van brug 51. Ze moest steeds aangepast worden vanwege verkeer dan wel slijtage. Alhoewel in de 21e eeuw er een brug ligt met een doorvaart, legde Jacob Olie in 1896 een brug vast met drie doorvaarten en zonder bogen, een ansichtkaart uit 1904 liet hetzelfde beeld zien. De brug van 1979 laat aan de kant van de Keizersgracht in de bovenste boogsteen het brugnummer 52 zien.

De Leliegracht is een Amsterdamse gracht tussen de Herengracht (nr. 148 en 169) en de Prinsengracht (nr. 124 en 241). De gracht ligt binnen de grachtengordel (west) in stadsdeel Amsterdam-Centrum.

Christophe was een restaurant in Amsterdam in Nederland. Het had een Michelinster in de periode 1989-2006. De Michelinster werd verdiend vanwege de kookkunsten van chef-kok Christophe Royer. Hij werd opgevolgd door Jean-Joel Bonsens. Bonsens en zijn business-partner sommelier Ellen Mansfield namen het restaurant over in 2006. Zij sloten het restaurant in juni 2014.

Gebouw Astoria is een monumentaal jugendstil-gebouw aan Keizersgracht 174-176 in Amsterdam, gebouwd in 1904-1905 in opdracht van, en als hoofdkantoor voor de Eerste Hollandsche Levensverzekerings Bank. Het gebouw, op de hoek van de Keizersgracht en Leliegracht, diende later tevens 15 jaar als hoofdkwartier van Greenpeace. In 2001 werd het aangewezen als rijksmonument. Met zes etages en een maximale hoogte van 37 meter was gebouw Astoria een van de eerste kantoortorens in Nederland. Het gebouw werd ontworpen door H.H. Baanders en Gerrit van Arkel. Beide architecten ontwierpen veel gebouwen in Amsterdam in een voor hen typerende sobere, Nederlandse versie van de jugendstil, later bekend geworden als de Nieuwe Kunst. Het gebouw heeft een met koper bedekt dak met een torentje en een decoratief ijzeren nokhek waarin de goudkleurige letters EHLB (voor Eerste Hollandsche Levensverzekerings Bank) verwerkt zijn. Het mozaïek hoog op de gevel toont een beschermengel met twee andere figuren. In 1968-1969 werd het gebouw aan beide zijden in dezelfde stijl uitgebreid, naar een ontwerp van C. Wegener Sleeswijk. Gebouw Astoria diende 15 jaar als het internationale hoofdkwartier van Greenpeace, vanaf de stichting van Greenpeace International in 1989. In het pand zijn later onder andere het consulaat van de Seychellen en Amsterdam International Fashion Week gevestigd. Het gebouw maakt deel uit van hetzelfde huizenblok als het Anne Frank Huis.

Het Amsterdam Tulip Museum, ook wel het Tulpenmuseum genoemd, bevindt zich aan de Prinsengracht 116, tegenover het Anne Frankhuis. Het museum toont beneden de geschiedenis van de tulp, van haar ontdekking in Centraal-Azië tot de huidige tijd. Vooral in de 17de eeuw was de tulp een beleggingsobject en onderwerp van grote speculaties. Op de begane grond is een grote winkel van 235m2. Hoewel de naam van het museum anders suggereert, worden er niet alleen tulpen en tulp-gerelateerde voorwerpen verkocht. Het aanbod van bollen hangt af van het seizoen. Eind 2011 verhuisde het Tulpenmuseum naar nummer 116, waar het museale gedeelte veel meer ruimte ter beschikking zal hebben. In oktober 2017 lanceerde het museum Amsterdam Tulip Museum Online, een virtuele museumervaring.

Het Coymanshuis aan de Keizersgracht 177 in de Nederlandse stad Amsterdam is een rijksmonument waarvan de gevel was ontworpen door Jacob van Campen (1596 – 1657). Het is het eerst bekende architectonische ontwerp van Jacob van Campen. Hij ontwierp de gevel in 1625 voor Balthasar Coymans (1589 - 1657) die in december 1624 het erf had gekocht. In 1631 publiceerden Cornelis Danckerts en Salomon de Bray de voorgevel en plattegrond in hun Architectura Moderna. Het huis is acht traveeën breed en heeft een gevel met een pilasterstelling: Ionisch op de bel-etage en composiet op de verdieping. De raampartijen (oorspronkelijk kruisvensters) zijn ca 1780 vervangen door schuiframen wat leidde tot het verdwijnen van de frontons boven de ramen op de eerste verdieping. De oorspronkelijke attiek is in 1876 door een volwaardige verdieping vervangen toen het pand tot hogereburgerschool werd verbouwd. De achtergevel stortte in 1931 in en is vervangen. Het pand werd bewoond door Balthasar II en zijn broer Johan Coymans (1601 - 1657) en diverse andere leden van de firma Coymans. In 1759 kwam het pand in het handen van Jan Pieter Theodoor Huydecoper, nadat de laatste mannelijke telg Balthasar Coijmans (1699-1759) was gestorven. Jan Pieter stierf in Elmina aan de Goudkust en rond 1780 kwam het pand in handen van zijn neef Jan Elias Huydecoper. Het pand is in 1868 of 1887 aan de stad verkocht. In de 20ste eeuw heeft het tot de jaren '80 het Ir. Lely Lyceum gehuisvest. In het Coymanshuis bevindt zich sinds 2003 het Nederlands hoofdkantoor van Amnesty International.

De Anne Frankboom was de bijnaam van een witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) die in het centrum van Amsterdam stond. De boom bevond zich in de tuin van het pand Keizersgracht 188 en geniet bekendheid doordat hij beschreven is in Het Achterhuis, het dagboek dat Anne Frank in de Tweede Wereldoorlog bijhield. Zij had vanuit het zolderraam van haar onderduikadres aan de Prinsengracht uitzicht op de boom. De boom waaide op 23 augustus 2010 om.

Brug 62 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De brug is gelegen in de oostelijke kade van de Prinsengracht en voert over de Leliegracht. De brug vorm het eind van de Leliesluis, een voormalig sluiscomplex uit de tijd dat de Prinsengracht de rand van de stad vormde. De naam van de sluis ging daarna niet over naar deze brug, maar naar de brug 61, die hier de Prinsengracht overspant. Hier ligt al eeuwen een brug. Balthasar Florisz. van Berckenrode tekende hier al een brug in op zijn kaart van 1625. Ze ligt dan over de Lely Graft in de Prince Graft. Ze deelt de geschiedenis met brug 61, voor wat vernieuwing en renovatie. Dit is terug te vinden in de uiterlijke gelijkenis van de brug, al heeft brug 62 één doorvaart en brug 61 drie, de Prinsengracht is nu eenmaal veel breder dan de Leliegracht. Zo heeft ook eind 19e eeuw een verlaging tot een discussie geleid, is er door de schippers tegen geageerd en stemde de gemeenteraad toch voor verlaging om het landverkeer te vergemakkelijken. De brug had een niet te traceren vernoeming. Ze stond tot april 2016 bekend als de Grote Brouwerssluis. Toen besloot de gemeente Amsterdam, dat niet te achterhalen vernoemingen werden geschrapt, de brug gaat sindsdien naamloos door het leven. Daarbij zal meegespeeld hebben dat Amsterdam ook een Brouwersgracht en een Brouwerssluis heeft, die echter een kilometer noordelijker liggen.

Het Huis Bartolotti (ook Het Bonte Huis) is een grachtenhuis aan de Herengracht 170-172 te Amsterdam. Het is circa 1617 gebouwd voor Willem van den Heuvel tot Beichlingen, een van de rijkste Amsterdammers in die tijd, die veel geld had geërfd van een kinderloze aangetrouwde oom, Giovanni Battista Bartolotti, koopman uit Bologna. In het testament van deze oom stond als voorwaarde vermeld dat hij zich "Bartolotti" moest noemen. De naam is soms ook "Van den Heuvel tot Beichlingen gezegd Bartolotti". Zijn moeder Maria Pels (?-1592) trouwde in 1589 in Stade met Willem Bartolotti (Antwerpen 1560 - Amsterdam 1634). Haar zoon Jan Baptist Bartolotti van den Heuvel (1590-1624) trouwde in 1612 met Leonora Hellemans Arnoudsdochter (1594-1661). In 1639 werd Jacoba Victoria, dochter van Guillelmo (1602-1658), in het huis geboren.

Het Homomonument is een gedenkteken op de Westermarkt, gelegen tussen de Westerkerk en de Keizersgracht in de binnenstad van Amsterdam. Het monument werd onthuld op 5 september 1987 en bestaat uit drie roze, granieten driehoeken, die zodanig zijn neergelegd dat ze samen een grote driehoek vormen. Het dient ter herdenking van alle homoseksuele mannen en vrouwen die zijn vervolgd vanwege hun geaardheid en hen te inspireren en te steunen in hun strijd voor erkenning, en tegen onderdrukking en discriminatie. Later zijn ook in Den Haag en Utrecht en in diverse andere steden en plaatsen in de wereld homomonumenten geplaatst.

Het Huis met de Hoofden is een groot grachtenpand aan de Keizersgracht 123 te Amsterdam, genoemd naar de zes versieringen in de vorm van hoofden aan de voorgevel ter hoogte van de bel-etage. Het pand behoort tot de 'Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg' uit 1990. Het is sinds 2017 de vestigingsplaats van het museum Embassy of the Free Mind dat de Bibliotheca Philosophica Hermetica (BPH) ontsluit.