Schelpvorm

De Rutherfordstraat is een relatief korte straat in Amsterdam-Oost.

TOS-Actief (Tot Overwinning Streven-Actief) is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.

a.s.v. DTA Fortius is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam.

SV Real Sranang (Koninklijk Suriname) is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.

De Jaap Edenbaan is een sportcentrum in Amsterdam-Oost. Het belangrijkste onderdeel is een kunstijsbaan.

Brug 271 is een vaste brug in Amsterdam-Oost. De brug vormt de verbinding tussen de Rutherfordstraat (westkant) en het Archimedesplantsoen (oostkant) in de wijk Watergraafsmeer. Ze overspant daarbij de Molenwetering. De brug lijkt daarbij op een kruising tussen een oude welfbrug en een brug over een duiker. De brug heeft een curieus uiterlijk. De landhoofden en overspanning kennen verticaal gemetseld baksteen, de boog is daarbij van een relatief dunne laag beton. Op de bakstenen ligt een keurig horizontaal wegdek, dat ervoor zorgt dat de brug vanaf de weg eigenlijk nauwelijks opvalt. Het opvallendste aan de brug zijn de balustrades. Tussen betonnen plastieken staat een wit stalen hekwerk nog verder ingeklemd tussen betonnen pilaren. De meest noordelijke balustrade staat niet meer op de brug, maar staat loodrecht langs de waterkant. Begin 21e eeuw is de brug opgeknapt. De brug dateert van ongeveer 1957 en is waarschijnlijk afkomstig van de Dienst der Publieke Werken. Daar waren toen de architecten Dirk Sterenberg en Dick Slebos als opvolgers van Piet Kramer verantwoordelijk voor het ontwerp van de meeste bruggen. Deze brug is echter afkomstig van Cornelis Johannes Henke die in vergelijking met Kramer, Slebos en Sterenberg maar weinig bruggen voor Amsterdam ontwierp: 36. Het brugnummer was volgens een onderhoudslijst uit 1913 toen al in gebruik voor de duiding van een duiker tussen Oostenburgervaart en Nieuwe Vaart. Ze was gelegen in de (kade van de) Oostenburgergracht, dat voor 1956 deels gedempt werd waardoor het brugnummer vrijkwam.

Brug 338 is een vaste brug in Amsterdam-Oost. De verkeersbrug met veel ruimte voor voetgangers is gelegen in de Johannes van der Waalsstraat (bij huisnummer 101) en overspant de Molenwetering, die hier in het midden ligt van het Archimedesplantsoen. De brug in de vorm van een grote duiker komt uit de pen van Piet Kramer, werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Ze dateert van ongeveer 1928. Ze kostte destijds samen met drie andere bruggen over de Molenwetering 60.000 gulden. Kramer gebruikte daarbij zijn Amsterdamse Schoolstijl. Het bouwwerk heeft de typische kenmerken van Kramer. Een daarvan is de mengeling van baksteen en natuursteen in de vorm van graniet, die hier ook is toegepast in de dragende pijlers van de brug, die door die wisseling eruitzien als een stapel damstenen. De voor Kramer gebruikelijk siersmeedijzeren balustrades zijn hier tot een minimum beperkt, ze zijn alleen aan de uiteinden (landhoofden) toegepast. De balustrades op de brug zelf zijn van baksteen met een sierlint van metaal erop, gedragen door pijlertjes die ontstaan uit granieten blokjes. Die sierlinten doen sterk denken aan Kramers bruggen in het Amsterdamse Bos. De balustrades kennen ook het typerende metselverband van de Amsterdamse School (afwisseling horizontaal en verticaal). In de jaren vijftig is de brug verbreed. Op de brug staat een lantaarnpaal ontworpen door Friso Kramer, zoon van Piet Kramer.

Vrede (ook wel Naaktfiguur) is een beeld van Hans Reicher. Het beeld staat aan het zuideinde van het plantsoen in het midden van het noordelijk deel van de Radioweg, daar waar zij de Johannes van der Waalstraat kruist. Reicher kreeg voor dit beeld de opdracht van de gemeente Amsterdam. Hij mocht daarbij zelf het onderwerp kiezen. Hij kwam met een bronzen beeld op een pilaar van Zweeds graniet van een knielende naakte vrouw die een duif vrijlaat. Het wordt/werd wel gezien als oorlogs- of verzetsmonument, maar heeft geen direct verband met de Tweede Wereldoorlog. Het vrijlaten van de vredesduif is wel een indirecte verwijzing naar oorlog. Dat de vrouw naakt was zorgde destijds voor enige ophef, maar dat verdween al snel. Als ludiek protest werd de vrouwenfiguur soms voorzien van een geschilderde beha, die weer even snel verdween. Gezien de hoogte van het beeld, stond het in de buurt bekend als Het Beeld, je kon het niet over het hoofd zien. Het beeld is een van de laatste uitingen van Reicher; hij overleed in 1963.

Brug 243 is een vaste brug in Watergraafsmeer, Amsterdam-Oost. De brug is gelegen in de Kruislaan, samen met de Middenweg de drukste en oudste straten van de Watergraafsmeer. Hier werd in de jaren 1953/1954 de buurt Tuinstad Middenmeer gebouwd. Het ging daarbij voornamelijk om flats in laagbouw (3 en 4 verdiepingen). Er werd gebouwd vanaf de Middenweg tot aan wat de laatste bouwstrook zou worden, in 1957 kwam de flat aan de Max Planckstraat gereed. Achter die flat lag al een gracht, waar aan de overkant al sinds 1952 woningen stond, kleine woninkjes aan het Archimedesplantsoen. Over die gracht lag in de begin jaren een simpel en eenvoudig bruggetje met geen enkele splitsing in verkeersstromen. In 1972 is de situatie al gewijzigd. Er ligt dan een betonnen brug die het midden houdt tussen een brug en een brug over een duiker. De zijden van de brug zijn opvallend donkerrood; een kleur die bij Amsterdamse bruggen zelden wordt gezien. De brug, die een lichte glooiing kent, heeft lange sierlijke lichtblauwe leuningen met een artistiek einde aan alle vier de kanten.

FC Ankaraspor is een voormalige Nederlandse amateurvoetbalclub uit Amsterdam, opgericht in 2003. Het eerste elftal kwam uit in de Vierde klasse zondag. De club speelde op Sportpark Middenmeer in Amsterdam-Oost. Begin oktober 2024 hield de club op te bestaan als gevolg van financiële problemen die waren ontstaan bij de bouw van een nieuwe kantine.

WV-HEDW (Wilhelmina Vooruit-Hortus Eendracht Doet Winnen) is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Nederland, gevestigd op Sportpark Middenmeer in Amsterdam-Oost. Anno 2025 is WV-HEDW een kerngezonde, sfeerrijke club van formaat met een prachtige accommodatie, een aanstekelijk terras en acht velden, waarvan vier met kunstgras. De kers op de kaars van de accommodatie is de André Lopes Dias Tribune, bestaande uit twee los van elkaar staande delen (Diemen- en Stadszijde) die in november 2023 werd geopend, tegelijk met de onthulling van de fotogalerij langs het hoofdveld die een indrukwekkende impressie biedt van 115 jaar voetbal (en honkbal) bij Wilhelmina Vooruit, Hortus, EDW, HEDW en WV-HEDW. In het seizoen 2024-2025 heeft WV-HEDW 115 teams in competitie, waarvan 50 seniorenteams (inclusief 35+ en 45+), 30 van 13 of ouder en 36 onder 13 jaar, waarvan 21 vrouwen/meidenteams. Daarmee staat de club tweede op de ranglijst van grootste clubs in Amsterdam. Als het gaat om het aantal senioren- en veteranenteams is WV-HEDW nog steeds veruit de grootste club van Nederland. Op de ranglijst van hoogst spelende amateurclubs (gebaseerd op het niveau waarop het eerste elftal, de O23 en de hoogste jeugdteams boven 12 jaar spelen) staat WV-HEDW op 35. Het aantal leden bedraagt inmiddels ruim 2100. Na twee seizoenen in de vierde divisie voetbalt het eerste zaterdagelftal anno 2024-2025 in de eerste klasse KNVB. Het eerste zondagelftal werd in het seizoen 2023-2024 kampioen van de derde klasse en speelt nu dus in de tweede klasse. Het eerste vrouwenteam speelt voor het derde opeenvolgende seizoen in de eerste klasse op zaterdag.

De Voltastraat is een straat in Amsterdam-Oost, Watergraafsmeer, wijk Middenmeer. De straat kreeg net als het nabijgelegen Voltaplein 23 december 1927 haar naam; een vernoeming naar wetenschapper Alessandro Volta, naamgever van de eenheid van elektrische spanning volt. De straat begint aan het Voltaplein en loopt naar het Archimedesplantsoen. De straat is amper 25 meter lang en dient als af- en aanvoerroute tot genoemd plein. Aan de noordzijde staan de gebouwen met de oneven huisnummers 1 en 3. Aan de zuidzijde kent het huisnummers 2 tot en met 12. De oneven huisnummers uit 1934 maken deel uit van een complex aan plantsoen, straat en plein; het is ontworpen door architect Jop van Epen in de stijl van de Amsterdamse School. Vlak na oplevering kwam de architect het fotograferen. De zuidkant uit 1931 is ontworpen door Jacobus Jerphanion (1897-1988), die samenwerkte met Arend Jan Westerman, die het aansluitende blokje aan het plein ontwierp. Er is geen kunst in de openbare ruimte te vinden; de straat is vanwege haar nauwte niet geschikt voor openbaar vervoer.