Maastricht-Centrum

De Kesselskade is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straat werd in de 19e eeuw een kade, nadat de oostelijke straatwand was afgebroken voor de aanleg van het Kanaal Luik-Maastricht (1845-1850). Na demping van het kanaal (na 1962) werden hier de Maasboulevard en Maaspromenade aangelegd. De straat is genoemd naar de in Maastricht geboren neoclassicistische beeldhouwer Mathieu Kessels.

De Jodenpoort, vroeger ook wel Augustijnenpoort, Kool- of Lage Kolenpoort, Box-, Bakker- of Luchterpoort genoemd, was een middeleeuwse stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan de oostzijde van de Jodenstraat langs de Maas. De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. De poort werd in 1894 afgebroken.

De Molenpoort, vroeger ook wel Hoendermaaspoort of Hoenrepoort genoemd, was een middeleeuwse stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan de oostzijde van de Hoenderstraat langs de Maas. De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. De in 1705 herbouwde poort werd in 1850 afgebroken.

De Maria-ten-Oeverenkapel (ook: Sancta Maria ad Littus, Sancta Maria minor of Sinte Marien Luttelre) was een van de dertien middeleeuwse kerspel- of wijkkapellen van Maastricht. De kapel was gelegen op de hoek van de Bokstraat (de tegenwoordige Kesselskade) en de Mariastraat, op de plek waar thans de Augustijnenkerk staat.

De Wilhelminabrug (Maastrichts: Willeminabrögk of Nuij Brögk) is een brug over de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De Wilhelminabrug is, na de Sint Servaasbrug, de tweede brug voor wegverkeer in deze stad, en na de spoorbrug, de derde oeververbinding over de Maas. Ze werd gebouwd in de jaren 1930-32 naar een ontwerp van toenmalig rijksbouwmeester Gustav Cornelis Bremer, maar is na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel vernieuwd in een minder decoratieve stijl.

De Schuttenpoort, ook wel voorste Maasbrugpoort genoemd, was een middeleeuwse stadspoort langs de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. Het bouwwerk was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en dateerde waarschijnlijk uit de bouwtijd van de brug (1280-1298). De naam van de poort is afgeleid van schutters (boogschutters). De poort was gelegen aan de oostzijde van de Maastrichter Brugstraat en functioneerde als toegangspoort tot de Sint Servaasbrug. De Schuttenpoort werd omstreeks 1640 gesloopt. Mogelijk werd de poort vervangen door een andere op ongeveer dezelfde locatie, die tot eind 18e, begin 19e eeuw bleef bestaan.

De Augustijnenkerk (Maastrichts: Awwestiene) is een barok kerkgebouw in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Kesselskade langs de rivier de Maas. De kerk werd in de 17e eeuw gebouwd als kloosterkerk voor de orde der augustijnen. Aan het eind van de 18e eeuw werd het klooster opgeheven en vanaf dat moment vervulde de kerk een veelheid aan functies. De Augustijnenkerk is sinds 1966 een rijksmonument.

Het Augustijnenklooster is een voormalig klooster van de augustijnen in de Nederlandse stad Maastricht. Het klooster ontstond halverwege de dertiende eeuw en was aanvankelijk gevestigd op een plek direct aan de Maas, iets ten zuidoosten van de tegenwoordige locatie. In de zestiende eeuw werd een nieuw klooster gebouwd, dat in de zeventiende eeuw werd vernieuwd en aan het eind van de achttiende eeuw werd opgeheven. Van het klooster resteert nog de barokke Augustijnenkerk en een klein deel van een kloostervleugel. In de twintigste eeuw vestigden zich opnieuw augustijnen en augustinessen in Maastricht, die eveneens sporen in het stadsbeeld hebben achtergelaten.

De Sint Servaasbrug, tot 1932 Maasbrug genoemd en in de volksmond oude brug (Maastrichts: aw brögk), is een van oorsprong 13e-eeuwse stenen boogbrug over de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De brug is genoemd naar de 4e-eeuwse bisschop van Maastricht, Sint-Servaas, maar kreeg zijn huidige naam pas in 1932; daarvoor was het gewoon 'de brug', officieel Maasbrug. De Sint Servaasbrug wordt beschouwd als de oudste brug van Nederland en een icoon van de stad Maastricht. Het bouwwerk is een rijksmonument.

De Kapel van de Vincentiusvereniging, ook Vincentiuskapel, voorheen ook Heilige Geestkapel, is een neogotische kapel in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De kapel ligt achter de panden Jodenstraat 22 en Kesselskade 53, en is vanaf de straat niet zichtbaar. De kapel is een gemeentelijk monument.

De Visserspoort, ook wel Vissersmaaspoort of (oude) Batpoort genoemd, was een middeleeuwse stadspoort langs de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan de oostzijde van de Maastrichter Smedenstraat bij de Vissersmaas. De oorspronkelijke poort dateerde waarschijnlijk uit de 13e eeuw en werd tussen 1633 en 1645 vervangen door de (nieuwe) Batpoort, die in 1849 werd gesloopt.

De Batpoort was een 17e-eeuwse stadspoort langs de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van een kleine uitbreiding van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen ten oosten van de Eikelstraat, waar de Vissersmaas overgaat in Het Bat. De Batpoort verving omstreeks 1640 de rond die tijd gesloopte Visserspoort. De poort werd in 1849 afgebroken voor de aanleg van het Kanaal Luik-Maastricht.