place

Sint-Laurentiuskerk (Ramskapelle)

Kerkgebouw in het bisdom BruggeOnroerend erfgoed in Nieuwpoort
Kerkramskapelle
Kerkramskapelle

De Sint-Laurentiuskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Nieuwpoort behorende plaats Ramskapelle, gelegen aan de Ramskapellestraat.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Sint-Laurentiuskerk (Ramskapelle) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Sint-Laurentiuskerk (Ramskapelle)
Ramskapellestraat,

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Sint-Laurentiuskerk (Ramskapelle)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.109338888889 ° E 2.7628833333333 °
placeToon op kaart

Adres

Sint-Laurentiuskerk

Ramskapellestraat 61A
8620 , Ramskapelle (Ramskapelle)
West-Vlaanderen, België
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q62396437)
linkOpenStreetMap (91421256)

Kerkramskapelle
Kerkramskapelle
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Belgische militaire begraafplaats van Ramskapelle
Belgische militaire begraafplaats van Ramskapelle

De Belgische militaire begraafplaats van Ramskapelle is een begraafplaats met uitsluitend Belgische gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in Ramskapelle. De begraafplaats ligt aan de noordkant van het dorpscentrum. Er liggen 632 gesneuvelden, meer dan 400 niet geïdentificeerd. De begraafplaats heeft een driehoekig grondplan en ligt ingeklemd tussen de Ramskapellestraat en de Frontzate, de vroegere spoorwegbedding van Diksmuide naar Nieuwpoort. De begraafplaats heeft een oppervlakte van ongeveer 84 are. De graven staan in negen halfcirkelvormige rijen rond de ingang. Tijdens de oorlog lag Ramskapelle aan het IJzerfront, waar in de tweede helft van oktober 1914 de Slag om de IJzer werd gestreden. De oprukkende Duitsers probeerden de IJzer over te steken en verder westwaarts te trekken. Na hevige gevechten werd op het eind van oktober het gebied tussen de IJzer en de spoorwegbedding onder water gezet om de Duitsers een halt toe te roepen. Op 30 en 31 oktober werd er nog gevochten in Ramskapelle en konden de Belgen en Fransen het dorp heroveren op de Duitsers. Na de oorlog werd in de jaren 20 de verzamelbegraafplaats aangelegd met militaire graven die werden overgebracht uit de omliggende slagvelden van de sectoren Ramskapelle en Nieuwpoort en uit civiele begraafplaatsen. Het Ministerie van Landsverdediging kocht het terrein in september 1922. Een groot aantal van de geïdentificeerde soldaten sneuvelde tijdens de gevechten van 1914. In 1952 werd hier ook het lichaam bijgezet van Louis Notaert, die toen bij het ploegen werd teruggevonden in Stuivekenskerke.

Onze-Lieve-Vrouwekerk (Nieuwpoort)
Onze-Lieve-Vrouwekerk (Nieuwpoort)

De Onze-Lieve-Vrouwekerk is de kerk in het centrum van de Belgische havenstad Nieuwpoort. Het is een driebeukige gotische hallenkerk, met een bijna losstaande noordelijke toren. De oorspronkelijk kerk werd in 1163 ingewijd door bisschop Milo van Terwaan. Oorspronkelijk was het een kapel die bediend werd door kanunniken van de Sint-Niklaasabdij te Veurne. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond hier een vroeg-15e-eeuwse hallenkerk met een 17e-eeuwse toren die toen volledig werd verwoest. Van de geplande renaissancetoren kwam wegens geldgebrek alleen de vierhoekige onderbouw tot stand. Pas in 1735 werd de lage achthoekige bovenbouw met open torenhelm afgewerkt. In 1922, na haar vernieling in het begin van de Eerste Wereldoorlog, werd de kerk, behalve de toren, naar de oorspronkelijke plannen wederopgebouwd. In 1940 werd ze, waarschijnlijk door Engelse kanonnen, in brand geschoten en in 1946 heropgebouwd als driebeukige bakstenen hallenkerk. De bakstenen neogotische toren, die losstaat van de kerk, werd in 1952 opgetrokken. De toren is een variant op het typische torenschema van de kuststreek. In de kerk vindt men het schilderij De Slag bij Nieuwpoort in 1600 dat wordt toegeschreven aan Louis Moritz. Het was een geschenk van koning Willem I van Nederland in 1821 aan de stad. Oorspronkelijk hing het schilderij in de raadzaal van het stadhuis maar wegens plaatsgebrek werd het na de Eerste Wereldoorlog naar de kerk verhuisd. Verder hangt er Het oordeel van Cambyses van Vigor Boucqet (Vlaamse Meesters in Situ).