Van Gentstraat

De Gibraltarstraat is een straat in de Gibraltarbuurt, Landlust, Amsterdam-West. De straat kreeg per raadsbesluit van 27 april 1933 haar naam, een vernoeming naar de Zeeslag bij Gibraltar van 25 april 1607.

De Kijkduinstraat is een straat in Landlust, Amsterdam-West. De straat werd per raadsbesluit van 27 april 1933 vernoemd naar de Slag bij Kijkduin bij Fort Kijkduin bij Den Helder. Straten in de omgeving zijn vernoemd naar zeeslagen. Een aantal steden (bijvoorbeeld Haarlem en Arnhem) hebben eveneens een Kijkduinstraat. Den Haag kent een Kijkduinsestraat vernoemd naar (haar) badplaats Kijkduin.

De Boom of Boomkerk is de gangbare benaming van de rooms-katholieke Kerk van Sint-Franciscus van Assisi in Amsterdam - Bos en Lommer.

De gedenksteen Jan Verleun en Gerard Steen is een oorlogsmonument in Amsterdam. Jan Verleun en Gerard Steen, beiden parochieleden van de Boomkerk, waren twee soldaten die tijdens de Tweede Wereldoorlog omkwamen. Ter herinnering aan het tweetal maakte beeldhouwer Willem IJzerdraat een gedenksteen. Hij beeldde een vrouw gewapend met zwaard/mes uit, die haar kind beschermt tegen een slang (het kwaad). Op de achtergrond staat een boom. De natuurstenen gedenksteen werd geplaatst in een muur van de Boomkerk aan de Admiraal de Ruijterweg en 24 november 1945 onthuld. De steen vermeldt: 1940-1945den Vaderlandt getrouweJan VerleunGerard Steen

West is een stadsdeel van de gemeente Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Dit stadsdeel werd ingesteld in 2010 en is een samenvoeging van de vroegere stadsdelen Oud-West, Westerpark, De Baarsjes en Bos en Lommer. Sinds 1 januari 2015 is van Westpoort het gedeelte ten oosten van de A10 (Ringweg Amsterdam) toegevoegd aan Stadsdeel West. Gemeten naar inwonertal is West het tweede stadsdeel in omvang, na Nieuw-West. Qua oppervlakte is West het op een na kleinste stadsdeel, na Centrum. Dit maakt dat West de hoogste bevolkingsdichtheid heeft van de gemeente Amsterdam. De drukste buurt is de Staatsliedenbuurt, gevolgd door de Van Lennepbuurt en Overtoomse Sluis.

De Livornostraat is een straat in de Gibraltarbuurt, wijk Landlust, Amsterdam-West.

Het Gibraltarbadje is een openbaar pierenbadje in Amsterdam-West. Het maakt onderdeel uit van het gemeentelijk monument Keesmanblokken.

De Keesmanblokken is een gemeentelijk monument gelegen in Amsterdam-West. Het monument is gelegen aan de Kijkduinstraat (huisnummer 36-64) en Solebaystraat (huisnummers 1 t/m 19a en 21 t/m 47), beide vernoemd naar zeeslagen. Bij de bebouwing van deze buurt werd ruimte vrijgehouden voor de vestiging van scholen; er werd een kinderrijke wijk voorspeld. De Tweede Wereldoorlog zorgde voor uitstel en afstel. Na die oorlog was woningbouw van groter belang. Het ontwerp is van architect Cornelis Keesman. De blokken bestaan uit drie flats van vijf bouwlagen. Ze werden van 1946 tot en met 1949 gebouwd op deze open plek in de wijk Bos en Lommer. Van boven af is er sprake van een symmetrische opzet in kelkvorm; rond het rechte middenblok wijken twee andere blokken naar het noorden enigszins gebogen weg. Het middenblok wordt aan de noordzijde afgesloten door een ketelhuis (19a) en het Gibraltarbadje. Aan de zuidkant zijn twee-onder-een-kapwoningen gebouwd, die ook symmetrisch zijn geplaatst. In 2009 werden de flats (en omgeving) tot gemeentelijk monument verklaard vanwege de samenhang tussen architectuur (metselwerk, uitspringende luifels, vrij kleine ramen), stedenbouw en de ruimte opengelaten voor groen. Het Pierenbad Solebaystraat is onder het monument meebegrepen. Bijzonder voor dit deel van de stad zijn de galerijen onder het flats, die ondersteund worden door kolommen. Een andere bijzonderheid is dat de flat met huisnummers aan de Kijkduinstraat juist met de achtergevel tegen die straat aan staat, terwijl de toegangen juist aan de binnenzijde van het complex gesitueerd zijn. Het complex is door Stadgenoot tussen 2011 en 2013 gerenoveerd. Er zijn in het complex 144 woningen.

Pepper is een woon- en winkelcomplex aan de Haarlemmerweg in Amsterdam Oud-West. Hier werd in de jaren tien van de 21e eeuw begonnen met de herontwikkeling van een kantorenpark tot woonwijk. Op de smalle strook tussen de Haarlemmerweg (enerzijds) en volkstuinen en het Westerpark anderzijds werden vier woontorens neergezet. Er werd daarop volop beton gerecycled, voor het eerste project De voortuinen werd zelfs het casco hergebruikt. Pepper werd neergezet tussen de gebouwen Salt en Blend. Voor de gebouwen moesten buiten gebruik geraakte bankgebouwen gesloopt worden. Er kwam een diepe bouwput en vervolgens ging men aan de slag. Pepper werd daarbij ontworpen door Elephant Studio van Menno Kooistra. Het is de kleinste van de vier en staat volledig in de schaduw van Salt van MVRDV, die ook de buurtplattegrond verzorgde. Architectuurcriticus Jaap Huisman omschreef het als mysterieus en intiem, benadrukt door haar donkere kleurstelling. Pepper lijkt daarbij vanaf de Haarlemmerweg op een gladde kubus, waar onregelmatig balkons als cantilever (eenzijdige ophanging) uitsteken. Die kubusvorm wordt ongedaan gemaakt aan de kant van het Westerpark, daar hangt een grote overstek boven het niets. De balkons, waarvan het formaat is afgestemd op de wensen van bewoners, staan soms loodrecht op de gevel, maar soms ook schuin; op die balkons zijn ruimten gecreëerd voor groenvoorzieningen. Huisman was kritisch op deze nieuwe bebouwing; hij vond het “verkeerd complex op de verkeerde plek”. Blend en buurpanden overheersen in zijn ogen de bebouwing van de zuidelijk gelegen Gibraltarbuurt en ook het groen van de aansluitende volkstuincomplexen en het Westerpark kwam door de nieuwbouw minder tot zijn recht. De bouw door J.P. van Eesteren liep van augustus 2020 tot in 2023, waarbij het hoogste punt in januari 2023 werd bereikt. Elephant omschreef het zelf als "Rots in de branding".

De Solebaystraat is een straat in de Gibraltarbuurt, Landlust, Amsterdam-West. De straat werd per raadsbesluit van 27 april 1933 vernoemd naar de Slag bij Solebay in juni 1672. Straten in de omgeving zijn vernoemd naar zeeslagen.

Blend is een wooncomplex aan de Haarlemmerweg in Amsterdam Oud-West. Hier werd vanaf de jaren tien van de 21e eeuw begonnen met de herontwikkeling van een kantorenpark tot woonwijk. Op de smalle strook tussen de Haarlemmerweg en volkstuinen en het Westerpark werden vier woontorens neergezet. Er werd daarbij volop beton gerecycled, voor het eerste project De voortuinen werd zelfs het casco hergebruikt. Blend kwam direct ten westen van De voortuinen te staan op wat eerst een laagbouw van een bankgebouw was. Alles werd gesloopt, er kwam een diepe bouwput en vervolgens ging men aan de slag. Het architectenbureau van dienst MVRDV, ook verantwoordelijk voor de plattegrond van de woonwijk, kwam met een woontoren. Architectuurcriticus Jaap Huisman omschreef het als een stapeling van in- en uitspringende kubussen. De kubussen van verschillend formaat zijn dan weer teruggetrokken (setback) en dan weer naar voren geschoven (uitkragingen). Het leverde een ensemble op met mogelijkheden tot terrassen, balkons en erkers op. Het gebouw heeft een licht (zandkleur) uiterlijk meegekregen, nog eens benadrukt door het donkere buurgebouw Pepper. Huisman was kritisch op deze nieuwe bebouwing; hij vond het “verkeerd complex op de verkeerde plek”. Blend en buurpanden overheersen in zijn ogen de bebouwing van de zuidelijk gelegen Gibraltarbuurt en ook het groen van de aansluitende volkstuincomplexen en het Westerpark kwam door de nieuwbouw minder tot zijn recht. De bouw door J.P. van Eesteren liep van augustus 2020 tot in 2023, waarbij het hoogste punt in januari 2023 werd bereikt. Het werd een gebouw van dertien bouwlagen, waaronder nog twee verdiepingen aan parkeergarage

Sara Burgerhartstraat 1-3, Amsterdam is een gebouw in Amsterdam-West. In de periode na de Tweede Wereldoorlog werd qua woningbouw vol ingezet op de uitvoer van het Algemeen Uitbreidingsplan van Cor van Eesteren. Woonwijken werden uit de grond gestampt en werden na enige jaren gevolgd door de bouw van benodigde scholen. In de omgeving van de Sara Burgerhartstraat en Wiltzanghlaan werd een terreintje (plaatselijk bekend als Scholendriehoek) vrijgelaten voor scholen, eerst noodscholen maar snel gevolgd door stenen gebouwen. Er verscheen een kleuterschool, een lagere school en in 1959/1960 een ULO, de eerste naoorlogse ULO van Amsterdam. Het ontwerp kwam van de Dienst der Publieke Werken met architecte Manon Peyrot. Zij kwam met een U-vormig stenen schoolgebouw met tussen beide poten een loopbrug van staal en glas. De onderdelen kenden elk hun eigen gebruik. Het gebouw lijkt een variant op de eerder gebouwde H-scholen van Jan Leupen en Cornelis van der Wilk, eveneens van Publieke Werken. De begane grond was ontworpen voor alles om het onderwijs heen; fietsenstalling, kleedlokalen en garderobes vulden de begane grond. Leslokalen en gymnastieklokaal en toneelzaal lagen op eerste en twee verdiepingen. Opvallend zijn de grote glaspartijen voor het binnenlaten van daglicht. De school werd midden in het leerseizoen geopend op 4 februari 1960. Voor de financiering had de gemeente een lening afgesloten van een miljoen gulden bij de verzekeringsmaatschappij Groot-Noordhollandsche van 1845. De school stond enige tijd na opening bekend als de Daniël Goedkoopschool, eigenaardig want de Daniël Goedkoopstraat was sinds 1953 al een straat in Amsterdam-Oost. In 2008 werd het gebouw door gemeente Amsterdam geplaatst in de Top 100 Jonge Monumenten, een lijst van naoorlogse gebouwen die geschikt waren voor benoeming tot rijksmonument of gemeentelijk monument. Op 25 juni 2019 werd het gebouw tot gemeentelijk monument verklaard, mede op basis van het oeuvre van een van de weinige vrouwelijke architecten van de Publieke Werken. Sinds 2103 is er Stichting Witboek (dan ook eigenaar) gevestigd voor sociale, culturele en educatieve activiteiten voor buurtbewoners.