Fort Voordorp

De Hooge Kampse Plas is een natuurgebied en zandwinput ten zuidoosten van Groenekan. De plas ligt tussen de Groenekanseweg en de Voordorpsedijk. Het water met de omringende oevers wordt sinds 2003 beheerd door het Utrechts Landschap. Het is onderdeel van de Ecologische Verbindingszone Oostbroek - Hollandsche Rading tussen het Kromme Rijngebied, de Utrechtse Heuvelrug en het veenweidegebied. De Hooge Kampse Plas ontstond begin jaren ’70 door zandwinning voor de aanleg van de A27. De ontstane diepe plas werd tussen 1974-1977 gebruikt voor het storten van huisvuil en bedrijfsafval. Eind jaren zeventig werd het gat gevuld met baggerspecie uit het Amsterdam-Rijnkanaal. De plas kreeg daardoor de Biltse bijnaam ‘stinkgat’. De dikke sliblaag bleek verontreinigd met PAK’s, PCB’s, metalen en olie. Het Utrechts Landschap besloot in 2003 om De Hooge Kampse Plas om te vormen tot een gebied voor natuur en recreatie. Dit gebeurde door het zogenaamde verondiepingsproject. Hiervoor werd bijna een miljoen kuub bagger uit watergangen in en rond Utrecht in de plas gestort die werd afgewerkt met een laag voedselarm zand. De noordzijde van het water werd daarbij aangevuld tot een diepte van ongeveer 1,5 meter waardoor waterplanten op de bodem konden groeien. Het resterende diepe deel van de plas verondiept tot een waterdiepte van circa 10 meter. Tevens werden enkele langgerekte eilandjes gevormd en werden flauwe oevers met riet aangelegd. De zuidzijde bleef minimaal 10 meter diep, om de plas ook in de toekomst helder te houden.

De Voordorpse polder ligt in de gemeente De Bilt tussen de dorpskernen De Bilt en Groenekan tussen de Biltse Rading, de Voordorpse dijk en de A27. Het westelijk gedeelte maakte vroeger deel uit van de (voormalige) Voorveldse polder, het oostelijk gedeelte van de vroegere polder Waterschap de Biltsche en Zeister Grift. De polder is een natuurgebied dat bestaat uit langgerekte graslandpercelen gescheiden door slootjes. Een perceel van 3,5 hectare is eigendom van Utrechts Landschap. Aan de noordwestzijde van de polder ligt Fort Voordorp. De Voordorpse polder moet niet worden verward met de wijk Voordorp in de stad Utrecht. Er zijn plannen om de polder te herinrichten.

Sporting '70 is een amateurvoetbalvereniging uit de Nederlandse stad Utrecht.

De Utrechtse Sportvereniging Hercules is een omnisportvereniging uit de stad Utrecht.

Voordorp is een buurt van de wijk 'Noordoost' in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. De buurt werd gebouwd in de jaren negentig en was de laatste grotere stadsuitbreiding voor de bouw van Leidsche Rijn. Het grondgebied waar nu de wijk ligt had oorspronkelijk een bestemming voor onder meer volkstuinen en sportvelden en ligt ingeklemd tussen de spoorlijnen Utrecht - Amersfoort, Utrecht Maliebaan - Hilversum en de autosnelweg A27. In het zuiden grenst de buurt aan het terrein van de voormalige Utrechtse veemarkt. Het is een compacte buurt van rond de 1600 woningen met een diversiteit aan bewoners: jonge gezinnen, ouderen, huurders en kopers. Voordorp is met veel aandacht voor detaillering, variatie en (mediterraan) kleurgebruik vormgegeven door architect Theo Bosch, die hiervoor de Rietveldprijs voor architectuur ontving. In Voordorp zijn achttien straten vernoemd naar internationaal bekende vrijheidsstrijders: David Ben Goerion, Steve Biko, Simón Bolívar, Habib Bourguiba, Pedro Luis Brión, Raden Adjeng Kartini, Samora Machel, Pál Maléter, Tomáš Masaryk, Andrej Sacharov, Pablo Neruda, Agostinho Neto, Kemal Atatürk, Che Guevara, Chico Mendes, Aartsbisschop Romero, Augusto César Sandino en Tula. De veemarkt is in 2012 gesloten en gesloopt. Op het terrein zijn woningen gekomen waarmee Voordorp werd uitgebreid. Volgens een meting van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) is Voordorp de beste buurt van de grote steden in Nederland. Bij het onderzoek speelden gegevens over winkels, huisartsen en scholen een rol, maar ook aspecten als geluidshinder, vernieling en vervuiling. U-OV lijn 4 geeft de wijk een verbinding met het centrum.

Sportpark Voordorp is een sportpark in de Nederlandse plaats Utrecht. Het sportpark wordt in het noorden begrensd door de 'Habib Bourguibastraat', in het oosten door de A27, in het zuiden door de 'Biltse Rading' en in het westen door de Sartreweg.

De stopplaats Groenekan Oost (geografische afkorting Gro), ook wel bekend als Groenekanschedijk is een voormalige stopplaats aan de Centraalspoorweg tussen Utrecht en Zwolle. De stopplaats was geopend van 20 augustus 1863 tot een onbekende datum en lag tussen de huidige stations Utrecht Overvecht en Bilthoven.

Park de Voorveldse Polder is een park aan de noordoostelijke rand van de stad Utrecht. Het park is in de middeleeuwen op last van bisschop Godebald ontgonnen en ligt ingesloten tussen de A27, Biltsestraatweg (N237), Sartreweg en de Biltse Rading. In het park ligt Fort De Bilt, een van de verdedigingswerken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In de jaren zeventig is het park ingericht als recreatiepark en biedt tegenwoordig plaats aan Manege Groenesteyn, de Utrechtse Manege, VV Voorwaarts, ULTC Iduna, Camping De Berekuil en Hotel Mitland.

FC De Bilt (Fusie Club De Bilt) is een amateurvoetbalvereniging uit De Bilt, gemeente De Bilt, Utrecht, Nederland.

De Heilige Michaëlkerk (ook wel Sint-Michaëlkerk) is een kerkgebouw in de Nederlandse plaats De Bilt. De kerk doet dienst als rooms-katholieke kerk voor de Michaël-Laurens gemeenschap van de HH Martha en Maria parochie.

Het provinciehuis van Utrecht bevindt zich in de gelijknamige provinciehoofdstad. De provincie Utrecht is sinds 16 april 2012 gevestigd in het voormalige hoofdkantoor van Fortis aan de Archimedeslaan 6 in Utrecht. Koningin Beatrix opende het gebouw op 20 juni 2012. Het pand is verbouwd onder architectuur van Peter Vermeulen en Joost Glissenaar van architecten Van Mourik. Peter Vermeulen verzorgde indertijd, samen met collega Roeland Dreissen (in begin 90-er jaren), het oorspronkelijke ontwerp van het gebouw. Strukton renoveerde het oude hoofdkantoor van Fortis nabij de A27 en A28 ten behoeve van de Provincie Utrecht. Architecten Van Mourik (begin 90-er jaren nog Van Mourik Vermeulen architecten geheten) was verantwoordelijk voor het ontwerp. Oorspronkelijk bedoeld als hoofdkantoor van de VSB en uiteindelijk, van 1995 tot 2009, in gebruik als hoofdkantoor van de Fortisbank.

Fort de Bilt, ook wel Fort op de Biltstraat genoemd is een van de verdedigingswerken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie in de gemeente Utrecht. Het fort is gebouwd in de jaren 1816 - 1819 en diende voor het afsluiten van het acces van de Biltse straatweg, de weg tussen Utrecht en De Bilt. De weg en de tramlijn tussen Utrecht en De Bilt liepen sinds de bouw van het fort via de zuidelijke zijde om het verdedigingswerk heen. Naarmate met de jaren het verkeer toenam werd dit smalle weggetje dat zich om het fort heen kronkelde een steeds groter obstakel voor het verkeer. In 1929 werd de Biltse straatweg uiteindelijk dwars door het fort heen getrokken, waardoor het fort in twee helften werd gesplitst. In de jaren 1848 - 1852 en 1875 - 1879 werd het fort gemoderniseerd. In de jaren 1930 zijn betonnen mitrailleurkazematten op het fort aangelegd. Tijdens de mobilisatie in 1939 is door een aantal soldaten een Wilhelminaboom geplant. Deze boom is officieel gedoopt. Niet met champagne, die was even niet verkrijgbaar. In plaats daarvan met chocolademelk uit de kantine. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Fort de Bilt door de bezetter in gebruik als executieplaats. In die periode zouden hier volgens de daar neergelegde naamstenen 139 verzetsstrijders zijn gefusilleerd. In 2022 bleek uit een artikel van historisch onderzoeker Jim Terlingen dat er echter veel fouten zijn gemaakt op deze herdenkingsstenen. In 1949 werd het Herdenkingsmonument Fort de Bilt van Leo Jungblut geplaatst. Direct na de Tweede Wereldoorlog was het fort enige jaren een gevangenkamp voor NSB'ers en collaborateurs. Van 2017 tot 2022 werd op de noordelijke helft van het fort door ProDemos een educatief herinneringscentrum beheerd met een op jongeren gerichte interactieve tentoonstelling over tolerantie, oorlog en vrede en het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. De noordelijke helft van het Fort is in 2022 weer overgedragen aan de gemeente Utrecht. De zuidelijke helft is nog in gebruik door de Koninklijke Marechaussee. In de buurt van het fort zijn nog enige houten Kringenwetwoningen te vinden.