Voordorpse polder

Het Fort Voordorp (voluit: Fort op de Voordorpse Dijk) is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie dat ligt tussen Utrecht en De Bilt. Het fort werd aangelegd in de periode 1867-1871 ten oosten van Utrecht.

Het provinciehuis van Utrecht bevindt zich in de gelijknamige provinciehoofdstad. De provincie Utrecht is sinds 16 april 2012 gevestigd in het voormalige hoofdkantoor van Fortis aan de Archimedeslaan 6 in Utrecht. Koningin Beatrix opende het gebouw op 20 juni 2012. Het pand is verbouwd onder architectuur van Peter Vermeulen en Joost Glissenaar van architecten Van Mourik. Peter Vermeulen verzorgde indertijd, samen met collega Roeland Dreissen (in begin 90-er jaren), het oorspronkelijke ontwerp van het gebouw. Strukton renoveerde het oude hoofdkantoor van Fortis nabij de A27 en A28 ten behoeve van de Provincie Utrecht. Architecten Van Mourik (begin 90-er jaren nog Van Mourik Vermeulen architecten geheten) was verantwoordelijk voor het ontwerp. Oorspronkelijk bedoeld als hoofdkantoor van de VSB en uiteindelijk, van 1995 tot 2009, in gebruik als hoofdkantoor van de Fortisbank.

Sporting '70 is een amateurvoetbalvereniging uit de Nederlandse stad Utrecht.

Knooppunt Rijnsweerd is een Nederlands knooppunt van twee autosnelwegen: de A27 en de A28, gelegen aan de oostkant van Utrecht. Het knooppunt is volledig opengesteld in 1986, en is een voorbeeld van een klaverturbine. Het knooppunt is genoemd naar het aangrenzende woon- en werkgebied Rijnsweerd. De verbindingsweg tussen de A28 naar de A27 in zuidelijke richting bestaat uit een flauwe bocht, genaamd Varkensbocht, omdat er ooit een vrachtwagen met varkens verongelukte.

De Heilige Michaëlkerk (ook wel Sint-Michaëlkerk) is een kerkgebouw in de Nederlandse plaats De Bilt. De kerk doet dienst als rooms-katholieke kerk voor de Michaël-Laurens gemeenschap van de HH Martha en Maria parochie.

Park de Voorveldse Polder is een park aan de noordoostelijke rand van de stad Utrecht. Het park is in de middeleeuwen op last van bisschop Godebald ontgonnen en ligt ingesloten tussen de A27, Biltsestraatweg (N237), Sartreweg en de Biltse Rading. In het park ligt Fort De Bilt, een van de verdedigingswerken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In de jaren zeventig is het park ingericht als recreatiepark en biedt tegenwoordig plaats aan Manege Groenesteyn, de Utrechtse Manege, VV Voorwaarts, ULTC Iduna, Camping De Berekuil en Hotel Mitland.

De Hooge Kampse Plas is een natuurgebied en zandwinput ten zuidoosten van Groenekan. De plas ligt tussen de Groenekanseweg en de Voordorpsedijk. Het water met de omringende oevers wordt sinds 2003 beheerd door het Utrechts Landschap. Het is onderdeel van de Ecologische Verbindingszone Oostbroek - Hollandsche Rading tussen het Kromme Rijngebied, de Utrechtse Heuvelrug en het veenweidegebied. De Hooge Kampse Plas ontstond begin jaren ’70 door zandwinning voor de aanleg van de A27. De ontstane diepe plas werd tussen 1974-1977 gebruikt voor het storten van huisvuil en bedrijfsafval. Eind jaren zeventig werd het gat gevuld met baggerspecie uit het Amsterdam-Rijnkanaal. De plas kreeg daardoor de Biltse bijnaam ‘stinkgat’. De dikke sliblaag bleek verontreinigd met PAK’s, PCB’s, metalen en olie. Het Utrechts Landschap besloot in 2003 om De Hooge Kampse Plas om te vormen tot een gebied voor natuur en recreatie. Dit gebeurde door het zogenaamde verondiepingsproject. Hiervoor werd bijna een miljoen kuub bagger uit watergangen in en rond Utrecht in de plas gestort die werd afgewerkt met een laag voedselarm zand. De noordzijde van het water werd daarbij aangevuld tot een diepte van ongeveer 1,5 meter waardoor waterplanten op de bodem konden groeien. Het resterende diepe deel van de plas verondiept tot een waterdiepte van circa 10 meter. Tevens werden enkele langgerekte eilandjes gevormd en werden flauwe oevers met riet aangelegd. De zuidzijde bleef minimaal 10 meter diep, om de plas ook in de toekomst helder te houden.

De Utrechtse Sportvereniging Hercules is een omnisportvereniging uit de stad Utrecht.

Het Bilts Hoogkruis is een monument in de Nederlandse plaats De Bilt. Het beeld gedenkt het 900-jarig bestaan van de plaats De Bilt. Het beeld is gemaakt door Jelle Steendam van Duitse natuursteen. Het monument staat sinds 2013 in het Van Boetzelaerpark vlakbij de ingang Kerklaan, aan het wandelpad naar de Utrechtseweg. Het kruis verbeeldt als een stenen geschiedenisboek de historische connectie tussen De Bilt en Ierland.

Fort de Bilt, ook wel Fort op de Biltstraat genoemd is een van de verdedigingswerken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie in de gemeente Utrecht. Het fort is gebouwd in de jaren 1816 - 1819 en diende voor het afsluiten van het acces van de Biltse straatweg, de weg tussen Utrecht en De Bilt. De weg en de tramlijn tussen Utrecht en De Bilt liepen sinds de bouw van het fort via de zuidelijke zijde om het verdedigingswerk heen. Naarmate met de jaren het verkeer toenam werd dit smalle weggetje dat zich om het fort heen kronkelde een steeds groter obstakel voor het verkeer. In 1929 werd de Biltse straatweg uiteindelijk dwars door het fort heen getrokken, waardoor het fort in twee helften werd gesplitst. In de jaren 1848 - 1852 en 1875 - 1879 werd het fort gemoderniseerd. In de jaren 1930 zijn betonnen mitrailleurkazematten op het fort aangelegd. Tijdens de mobilisatie in 1939 is door een aantal soldaten een Wilhelminaboom geplant. Deze boom is officieel gedoopt. Niet met champagne, die was even niet verkrijgbaar. In plaats daarvan met chocolademelk uit de kantine. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Fort de Bilt door de bezetter in gebruik als executieplaats. In die periode zouden hier volgens de daar neergelegde naamstenen 139 verzetsstrijders zijn gefusilleerd. In 2022 bleek uit een artikel van historisch onderzoeker Jim Terlingen dat er echter veel fouten zijn gemaakt op deze herdenkingsstenen. In 1949 werd het Herdenkingsmonument Fort de Bilt van Leo Jungblut geplaatst. Direct na de Tweede Wereldoorlog was het fort enige jaren een gevangenkamp voor NSB'ers en collaborateurs. Van 2017 tot 2022 werd op de noordelijke helft van het fort door ProDemos een educatief herinneringscentrum beheerd met een op jongeren gerichte interactieve tentoonstelling over tolerantie, oorlog en vrede en het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. De noordelijke helft van het Fort is in 2022 weer overgedragen aan de gemeente Utrecht. De zuidelijke helft is nog in gebruik door de Koninklijke Marechaussee. In de buurt van het fort zijn nog enige houten Kringenwetwoningen te vinden.

Natuurpark Bloeyendael is een park en voormalig landgoed in de Utrechtse buurt Rijnsweerd in de wijk Oost. De buitenplaats is tussen 1628 en 1660 ontstaan door verbouwing van de herberg 'De Grote Biesbosch'. Het gebied werd indertijd Biesfelt genoemd. In 1290 werd door dit gebied de Biltse Straatweg aangelegd. Tussen 1628 en 1660 nam het ten oosten van dit huis gelegen Groenestein de functie van herberg over, en Bloeyendael werd een buitenplaats. In 1758 werd "het Loode Beeld in de Tuynen" vermeld, en in 1777 het "Prieel, Schuur, Broeilessenaren, trekkas en allerlei soorten van vrucht en andere bomen..., mitsgaders den Steene groep en voet alsmede de verdere beelden en vaasen". Begin 19e eeuw kwam het huis in bezit van Joost Rudolph Burlage, die het landgoed uitbreidde door aankoop van 3½ ha grond aan de overzijde van de Biltse Straatweg en het naastgelegen Groenestein. Ook het huis werd grondig verbouwd en met een verdieping verhoogd. In 1838 werd het huis gekocht door Hendrik Wesseling, waarna het in 1868 werd gesloopt. Bij verbreding van de Biltse Straatweg in 1936 verdween de plaats van het huis onder het asfalt. Op het resterende terrein ontstond een vuilstort. Rond 1976 werd het huidige park aangelegd naar het ontwerp van gemeente-architect Hans Pemmelaar. Men heeft getracht een park te ontwikkelen dat op biologisch verantwoorde wijze het oude landschap weergeeft. Het park bevindt zich ten zuidoosten van Fort de Bilt tussen de Waterlinieweg, de Archimedeslaan en het provinciehuis (nog als zodanig in dienst tot 2011) aan de Galileïlaan in de Julianapolder.

De buitenplaats Sandwijck bevindt zich ten zuiden van De Bilt, Utrechtseweg nr. 305 en omstreken.