Knooppunt Rijnsweerd

Rijnsweerd is een deel van de wijk Oost in de Nederlandse stad Utrecht, bestaande uit de buurten Rijnsweerd-Noord en Rijnsweerd-Zuid. Rijnsweerd wordt aan de ene kant begrensd door de Schildersbuurt en het Wilhelminapark, en aan de andere kant door het universiteitscentrum De Uithof. De buurt/subwijk is vernoemd naar het voormalige huis Rijnsweerd, dat zich echter in de westelijker gelegen buurt/subwijk Galgenwaard bevond.

Woonhuis de Waal is een gebouw in de Nederlandse stad Utrecht. Naast het bouwen/ontwerpen van een woonwijk in Rijnsweerd kreeg architect Ton Alberts rond 1978 van de projectontwikkelaar De Waal de opdracht om zijn eigen woonhuis te ontwerpen. Duidelijk is dat hierbij nog meer ruimte voor organische architectuur was, en is dit huis op een organische wijze tot stand gekomen tussen opdrachtgever, ontwerpers en uitvoerders. Het huis werd voorzien van een casco van gewapend beton. De buitengevels werden in baksteen uitgevoerd en dit werd ook in het interieur doorgevoerd. In 2001 liet de dochter van De Waal titanium platen aanbrengen op de buitenzijde van de woning. Dit gebeurde om lekkageproblemen op te lossen. Hierdoor is de uitstraling van het pand aanzienlijk veranderd. Net als andere bekende panden in Utrecht kreeg ook dit woonhuis een bijnaam, te weten de Apenrots. Een andere bijnaam, het Zandkasteel, wordt door de later aangebrachte titanium platen steeds minder gebruikt.

Het Minnaertgebouw is een campusgebouw van de Universiteit Utrecht in de Nederlandse stad Utrecht. Het gebouw is gelegen in de wijk de Uithof. Het gebouw is genoemd naar de Belgische astronoom Marcel Minnaert, een pionier van het spectroscopisch onderzoek van de Zon. De oplevering was in 1997 en het herbergt de faculteiten Bèta- en Geowetenschappen.

Het provinciehuis van Utrecht bevindt zich in de gelijknamige provinciehoofdstad. De provincie Utrecht is sinds 16 april 2012 gevestigd in het voormalige hoofdkantoor van Fortis aan de Archimedeslaan 6 in Utrecht. Koningin Beatrix opende het gebouw op 20 juni 2012. Het pand is verbouwd onder architectuur van Peter Vermeulen en Joost Glissenaar van architecten Van Mourik. Peter Vermeulen verzorgde indertijd, samen met collega Roeland Dreissen (in begin 90-er jaren), het oorspronkelijke ontwerp van het gebouw. Strukton renoveerde het oude hoofdkantoor van Fortis nabij de A27 en A28 ten behoeve van de Provincie Utrecht. Architecten Van Mourik (begin 90-er jaren nog Van Mourik Vermeulen architecten geheten) was verantwoordelijk voor het ontwerp. Oorspronkelijk bedoeld als hoofdkantoor van de VSB en uiteindelijk, van 1995 tot 2009, in gebruik als hoofdkantoor van de Fortisbank.

De Daltonschool Rijnsweerd (gemakshalve ook veelal Rijnsweerdschool genoemd) is een basisschool voor daltononderwijs die gevestigd is in de Utrechtse wijk Rijnsweerd.

Zwembad De Krommerijn is een deels overkapbaar buitenzwembad in de Nederlandse stad Utrecht, vernoemd naar de nabijgelegen rivier, de Kromme Rijn. Het zwembad wordt beheerd door Stichting Zwembad Krommerijn.

Het F.A.F.C. Wentgebouw was een universiteitsgebouw in de Nederlandse stad Utrecht. Het kubusvormige bouwwerk met een hoogte van 50 meter verrees rond 1972 in de subwijk De Uithof voor de faculteit Tandheelkunde van de Utrechtse universiteit. Het gebouw, een van de eerste universiteitsgebouwen op deze nieuwbouwlocatie, werd vernoemd naar de botanicus Friedrich Went. Het ontwerp van G.J. van der Grinten en Teun Koolhaas kreeg vanwege de markante gevels de bijnamen De Ponskaart, Kubus Cariës en De Holle Kies. Het gebouw telde zo'n acht verdiepingen waarbij er nog tussenverdiepingen waren aangebracht voor technische voorzieningen zoals leidingen. Grenzend aan het hoofdgebouw bevond zich bijbehorende laagbouw. Het nieuwe onderkomen werd tevens gebruikt voor de permanente tentoonstelling van tandheelkundig erfgoed dat sinds de start van de faculteit in 1877 door onder meer Theodore Dentz bijeen was gebracht. Kort na de oplevering in 1974 voorzag Joop Beljon het buitenterrein van onder meer een abstracte vijverpartij met fontein. Na het opheffen van de faculteit Tandheelkunde in 1988 is het gebouw omstreeks 1990 grootschalig verbouwd om plaats te bieden aan de studies Farmacie, Scheikunde en Biologie. Het werd daartoe naar ontwerp van Mart van Schijndel in laagbouw uitgebreid met het FSB Onderwijscentrum. Tussen 2013 en 2015 is het gehele complex gesloopt. Op de locatie zal nieuwe huisvesting komen voor het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu en het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen.

Het Fort Hoofddijk is in 1877 – 1879 ten oosten van Utrecht gebouwd als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Als gevolg van de vooruitgang in geschut en explosieven was de fortenkring die in de jaren '20 van de 19e eeuw rond Utrecht was gebouwd verouderd geraakt, en werd er in de jaren zeventig van de 19e eeuw een nieuwe vooruitgeschoven kring van forten rond de stad aangelegd. Het Fort Hoofddijk is gebouwd ter verdediging van het acces de Hoofddijk, de hooggelegen Hoofddijk zou bij een inundatie boven water blijven uitsteken. Verder gaf het fort flankerende vuurondersteuning van de aangrenzende forten bij Rijnauwen en Voordorp. Fort Hoofddijk werd in de derde bouwfase van de Nieuwe Hollandse Waterlinie gebouwd. Het maakte deel uit van de zogenoemde tweede, vooruitgeschoven, fortenkring rondom Utrecht die toen op zo’n 3500 à 4000 meter van de toenmalige stadsrand lag. Het is een relatief klein fort met een oppervlakte van circa 1,5 hectare. Het terrein is maximaal 200 meter lang en niet groter dan 100 meter breed. Het is geheel omgeven door een natte gracht. Het werk omvat onder meer een bomvrije kazerne en drie remises. De bomvrije kazerne A is gemaakt van bakstenen en telt twee verdiepingen. In de gevel is een stichtingssteen met het jaartal 1879. De kazerne is voorzien van een dikke aarddekking, zodat het metselwerk niet werd blootgesteld aan directe treffers. Alleen de keelzijde is onbedekt. Het interieur omvat zware gemetselde gewelven. De kazerne is via een poterne verbonden met de aan de frontzijde ervan gelegen bomvrije remise/munitiedepot B. Deze remise is in dezelfde tijd gebouwd, maar heeft een verdieping. Net als de kazerne is ook dit gebouw aan drie zijden en bovenop van een dikke aarddekking voorzien, zodat het metselwerk niet direct door vijandelijke granaten werd getroffen. De oorspronkelijke fortwachterswoning ten zuiden van de toegang van het fort is gesloopt. Sinds 1963 is het fort in bezit van de Universiteit Utrecht, die een botanische tuin aanlegde. Tegenwoordig maakt het complex Fort Hoofddijk deel uit van de Botanische Tuin Fort Hoofddijk in De Uithof. In het pand zelf wordt geofysisch en paleomagnetisch onderzoek voor de faculteit Aardwetenschappen verricht.

De Botanische tuin Fort Hoofddijk in Utrecht is een botanische tuin van de Botanische Tuinen van de faculteit bètawetenschappen van de Universiteit Utrecht. De tuin is gevestigd op en rondom Fort Hoofddijk en herbergt de levende plantencollectie van de universiteit. De tuin ligt aan de rand van het universiteitscomplex Utrecht Science Park (voorheen 'De Uithof') en beslaat een oppervlakte van 8 hectare. Halverwege 2007 telde de collectie ruim zesduizend plantensoorten.

Het Bijvoet Centrum voor Biomoleculair Onderzoek is een onderzoeksinstituut van de Universiteit Utrecht. Het centrum doet onderzoek naar de relatie tussen de structuur en de functie van biomoleculen, waaronder eiwitten en lipiden, die een belangrijke rol spelen in biologische processen zoals regulatie, interactie en herkenning. Het Bijvoet Centrum beschikt over geavanceerde faciliteiten voor de analyse van eiwitten en andere biomoleculen met behulp van NMR, eiwitkristallografie, elektronenmicroscopie en massaspectrometrie. Het is vernoemd naar de Nederlandse scheikundige Johannes Martin Bijvoet, die ook aan de Universiteit Utrecht gewerkt heeft.

Utrecht () is met een landoppervlakte van 1.485 km² de op een na kleinste provincie van Nederland. In 2019 telde de provincie 1.342.158 inwoners. De dichtbevolkte en centraal gelegen provincie wordt deels tot de Randstad gerekend. De hoofdstad en grootste stad is Utrecht (inw. 374.411). Deze stad was het centrum van het bisdom of Sticht Utrecht dat de voorloper was van de huidige provincie. De op een na grootste stad van de provincie is Amersfoort (inw. 161.825), gevolgd door Veenendaal (inw. 69.437), Zeist (inw. 66.623) en Nieuwegein (inw. 65.974).

De Voordorpse polder ligt in de gemeente De Bilt tussen de dorpskernen De Bilt en Groenekan tussen de Biltse Rading, de Voordorpse dijk en de A27. Het westelijk gedeelte maakte vroeger deel uit van de (voormalige) Voorveldse polder, het oostelijk gedeelte van de vroegere polder Waterschap de Biltsche en Zeister Grift. De polder is een natuurgebied dat bestaat uit langgerekte graslandpercelen gescheiden door slootjes. Een perceel van 3,5 hectare is eigendom van Utrechts Landschap. Aan de noordwestzijde van de polder ligt Fort Voordorp. De Voordorpse polder moet niet worden verward met de wijk Voordorp in de stad Utrecht. Er zijn plannen om de polder te herinrichten.