Keersluis Nieuwe Diep

Articulate, in de volksmond Vijf wolken, is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het is een schepping van de kunstenaar Bert van Loo. Het kunstwerk werd rond 1993 geplaatst voor het Instituut voor Taxonomische Zoölogie, dat was gevestigd aan Mauritskade 61 in de Oosterparkbuurt. Het instituut onderzocht onder andere krabachtigen. De kunstenaar liet zich inspireren door de medewerkers, die zeiden dat hun eerste blik door een microscoop een van de belangrijkste momenten in hun leven was. De vijf glasplaten op een granieten sokkel laten details van de dieren zien, als ware liggende onder een microscoop. Elke wolk heeft diverse lagen, zodat men het idee moet krijgen van een preparaat. De vijf achter elkaar staande glasplaten geven hetzelfde idee. Het beeld werd in de loop van 2020 verplaatst naar het Amsterdam Science Park. Het gebouw aan de Mauritskade waar het oorspronkelijk voor stond werd omgebouwd tot hotel. Door de plaatsing op het terrein van het Amsterdam Science Park werd het weer verbonden met de wetenschap.

Connectable is een vorm van kunst in de openbare ruimte in Amsterdam-Oost. Het meerdelig werk is een vorm van toegepaste kunst in de vorm van (verplaatsbaar) straatmeubilair. Net als Boomstronken, een ander kunstproject op het Amsterdam Science Park moet het meubilair studenten, docenten, hoogleraren en bezoekers samenbrengen om ideeën uit te wisselen of zomaar een praatje te maken. De titel verwijst naar zowel verbinden (connect) als naar tafel (table). De ontwerper van het straatmeubilair is Natwerk van Frank de Ruwe, als kunstenaar beter bekend als Street Art Frankey. Doorgaans maakt hij kleine kunstobjecten ter verfraaiing van (in zijn ogen) saaie onderdelen van bouwwerken; deze beeldjes hebben de neiging net zo snel te verdwijnen als dat ze geplaatst zijn. De Connectables uit 2016 houden het langer vol; in 2024 werden er nog een aantal aangetroffen. De zitbanken kunnen door middel van uitsteeksels (tongen) en inkepingen als een legpuzzel aan elkaar gemonteerd worden. De fabricage was in handen van Grijzen International te Winterswijk , gespecialiseerd in straatmeubilair; zij maakte bijvoorbeeld ook Peel Plaza aan het Weesperplein, ook bestaande uit allerlei vormen zitjes.

Steps of science – 48 tiles of organised knowledge is een vorm van kunst in de openbare ruimte in Amsterdam-Oost. Het is ontworpen door Nienke Korthof (Hoorn (Noord-Holland), 1982), die later filmproducent werd. Het is een 48-delig kunstwerk bestaande uit stoeptegels, die verwerkt zijn in de trottoir(s) van het Science Park Amsterdam als straat. De straat omsluit het terrein. Ze liggen willekeurig verspreid op het terrein, maar een deel is te vinden op (voormalige) bushaltes op het terrein. Van oorsprong laten de tegels het voortschrijdend onderzoek zien, dat in de omringende gebouwen heeft plaatsgevonden dan wel plaatsvindt. Het kunstwerk werd op 10 juli 2013 onthult door Caroline Gehrels (wethouder Gemeente Amsterdam) en Thijs Reuten (bestuurder Stadsdeel Oost). In 2024 hadden niet alle stoeptegels de tand des tijds doorstaan. Het terrein en de straat zijn in continue beweging en ontwikkeling, terwijl ook weers- en verkeersinvloeden de tegels onderwerpen aan slijtage. Steps of science maakt deel uit van een ontwerpwedstrijd uit 2008. Samen met Raw paradise en Boomstronken werd het uit 350 inzendingen gekozen voor daadwerkelijke uitvoering.

Boomstronken - wortels is een vorm van kunst in de openbare ruimte in Amsterdam-Oost. Het is ontworpen door Barbara Recourt (beeldend kunstenaar) en Fons Broess (werktuigbouwkundig ingenieur, industrieel vormgever). Het meerdelige kunstwerk valt in de categorie toegepaste kunst binnen het Amsterdam Science Park. Veertig artistieke objecten in de vorm van stobbes komen uit de grond en bieden plaats aan een ieder die even wil uitrusten, wil overleggen en of collegae wil ontmoeten. De zitjes zijn spierwit uitgevoerd en voorzien van reliëfs, die moeten weergeven dat “alles in de kosmos met elkaar verbonden is”. Boomstronken - wortels maakt deel uit van een ontwerpwedstrijd uit 2008. Samen met Steps of science – 48 tiles of organised knowledge en Raw paradise werd het uit 350 inzendingen gekozen voor daadwerkelijke uitvoering. Het idee om boomstronken als kunstvoorwerp te gebruiken is niet nieuw. Marinus Boezem ontwierp in 1987 zijn Kathedraal van stobbes voor Apeldoorn. West 8 ontwierp rond 1998 voor het Carrascoplein een aantal stobbes, waarop je niet kon zitten; ze waren van cortenstaal, dat roest afgeeft. Ze vonden hun plek later in het Amsterdamse Bos.

Het Boulderblok Universum is een bouwwerk op het terrein van het Amsterdam Science Park, Amsterdam-Oost.

Amsterdam Science Park (Engels voor "Amsterdamse campus voor exacte wetenschappen") is een concentratiegebied voor onderzoek in Amsterdam.

De Henrietta Leavittbrug is een vaste brug in Amsterdam, Watergraafsmeer. De brug, voorheen bekend als de anonieme brug nummer 195 overspant de Ringvaart van de Watergraafsmeer ter hoogte van de scheidslijn van het tennispark van Tie-Breakers en het Flevopark, gelegen op de westoevers van het Nieuwe Diep. Ten noorden van de ringvaart ligt de Valentijnkade, ten zuiden uitsluitend een fietspad langs de ringvaart. In 1923/1924 werd hier al een houten brug neergelegd voor voetgangers en fietsers naar het toen net aangelegde sportterrein. De brug werd ontworpen door de Dienst der Publieke Werken, waarbij Piet Kramer het ontwerp zou hebben verzorgd. Aan de brug hing(-en) de kabel(s) van het GEB.De brug werd in 1973/1974 vernieuwd. De brug kreeg een op een vermoedelijke houten paalfundering een betonnen draagconstructie (landhoofden en brugpijlers).De overspanning is van houten balken met planken. Het rijdek is gesplitst in voet- en fietspad. Onder de brug kan alleen pleziervaart per kano of roeiboten plaatsvinden. De brug werd in 2016 vernoemd naar de Amerikaanse astronoom Henrietta Leavitt. De gemeente had in dat jaar een prijsvraag uitgeschreven voor naamgeving van anonieme bruggen, met de voorwaarde dat de tenaamstelling iets te maken had met de buurt waarin de brug ligt. In dit geval is dat het Amsterdam Science Park, dat ter plaatse ten zuiden van de Ringvaart gesitueerd is.

Het Gemeenlandshuis van Diemen staat aan de Diemerzeedijk 27 in Amsterdam-Oost. Zoals de naam al doet vermoeden was het van oorsprong een gemeenlandshuis. Het gebouw staat in de slagschaduw van de Zeeburgerbrug.

Het Nieuwe Diep is een meer in Amsterdam-Oost, tussen het IJ en de Watergraafsmeer. Door het Amsterdam-Rijnkanaal, wordt het meer in twee stukken gedeeld: het westelijke Benedendiep ligt tegen het Flevopark aan, het oostelijke Bovendiep ligt tegen de Diemerzeedijk aan.

De Amsterdamsebrug (brug 54P) is een vaste boogbrug voor het verkeer over het Amsterdam-Rijnkanaal in de Zuiderzeeweg tussen de Zeeburgerdijk in Amsterdam-Oost en het Zeeburgereiland. In het verlengde van de Amsterdamsebrug ligt de weg op een betonnen vaste brug die met een bocht naar links naar het Zeeburgereiland loopt. Na het Zeeburgereiland ligt de Schellingwouderbrug over het Buiten-IJ die het Zeeburgereiland en Amsterdam-Noord met elkaar verbindt. De Amsterdamsebrug is geopend in 1957 en is onderdeel van de eerste vaste oeververbinding tussen Amsterdam-Noord en de rest van de stad. De brug is uitgevoerd met twee rijstroken en fiets- en voetpaden. In 2012 is de Amsterdamsebrug gerenoveerd, waarbij onder andere de doorvaarthoogte is verhoogd voor vierlaagse containervaart. De werkzaamheden maakten deel uit van een grootscheepse onderhoudsbeurt genaamd KARGO (Kunstwerken Amsterdam-Rijnkanaal Groot Onderhoud, 2011-2015) voor alle boogbruggen over het Amsterdam-Rijnkanaal. Een vijftal bruggen werd vernieuwd, drie andere waaronder de Amsterdamsebrug kregen alleen een onderhoudsbeurt. In het kader van dat project werden ook de toegangen voor voetgangers, oorspronkelijk in het midden geplaatst, verplaatst naar de zijkanten. De brugpijlers zijn officieel vrijgegeven voor het zetten van graffiti; de brug staat daarom in die kringen bekend als de Graffiti Hall of Fame. Zo werd in december 2019 een portret gezet van de Rotterdamse dichter Jules Deelder, die toen net was overleden.

Het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) is een Nederlands onderzoeksinstituut voor wiskunde en informatica, gevestigd te Amsterdam. Het centrum werd op 11 februari 1946 opgericht als het Mathematisch Centrum door Johannes van der Corput, David van Dantzig, Jurjen Koksma, Hendrik Kramers, Marcel Minnaert en Jan Arnoldus Schouten. In 1983 werd de naam veranderd in Centrum voor Wiskunde en Informatica, vaak afgekort tot CWI. Tegenwoordig is de officiële naam Centrum Wiskunde & Informatica. In het Engels wordt de naam niet vertaald en wordt het centrum omschreven als national research institute for mathematics and computer science in the Netherlands. Het CWI maakt deel uit van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) en is gevestigd op het Amsterdam Science Park.

Het Knooppunt Watergraafsmeer ligt aan de zuidoostkant van de Nederlandse hoofdstad Amsterdam, nabij de Watergraafsmeer en is een verkeersknooppunt voor de aansluiting van de autosnelweg A1 op de Ringweg van Amsterdam, de A10. Dit knooppunt is volledig opengesteld in 1990 met de voltooiing van de Ringweg om Amsterdam. Het is aangelegd in de vorm van een half turbineknooppunt. Een van de verbindingsbogen van de A10 naar de A1 heeft de bijnaam de "frituurbocht" gekregen. Nog geen jaar na de opening van het knooppunt in 1990 reed een vrachtwagenchauffeur die frituurvet vervoerde met hoge snelheid door deze bocht en verongelukte waarbij de chauffeur om het leven kwam. Het gelekte frituurvet op het toen nog relatief nieuwe asfalt was zeer moeilijk te verwijderen, zodat men heeft besloten om deze bocht opnieuw te asfalteren.