U bevindt zich hier

De Evert van der Wallbrug is een vaste brug voor voetgangers en fietsers in Amsterdam-Oost. Ze is gelegen in de Watergraafsmeer in het verlengde van de Mr. P.N. Arntzeniusweg en overspant de Ringvaart van de Watergraafsmeer. Ze legt daarbij verbinding tussen de Linnaeuskade en Oranje-Vrijstaatkade, beide oevers van die ringvaart. Een eerste voetbrug kwam hier in 1974; het was een houten brug op stalen liggers. Dat bruggetje lag net ten westen van de Sporthal Oost (later Wethouder Verheijhal), die toen gebouwd is op de fundamenten en begane grond van de gashouder van de Oostergasfabriek. Rond 1976 werd er een nieuwe brug gebouwd, nu direct voor de sporthal. De brug kreeg betonnen pijlers, betonnen wegdek en stalen balustrades. Het ontwerp kwam van Publieke Werken, waar toen Dick Slebos en Dirk Sterenberg verantwoordelijk waren voor bruggen. Soms werkten zij samen, soms ook zelfstandig. Deze brug is afkomstig van Sterenberg, aldus de bestektekening. Dat was terug te zien in de (destijds) opvallend lichtblauwe balustrades. De vormgeving is terug te vinden in Sterenbergs bruggen rondom het Station Amsterdam Centraal. Het gehele terrein van de Ooster Gasfabriek werd in de jaren nul van de 21e eeuw gesaneerd en vernieuwd. Er kwam een nieuw stadsdeelkantoor, de oude sporthal ging tegen de vlakte en werd als rechthoekig gebouw elders in de buurt uit de grond gestampt. Ook de brug werd vernieuwd waarbij ze enigszins ranker van vorm werd (het wegdek kwam horizontaal vrij te liggen van de pijlers). De karakteristieke pijlers bleven, maar de balustrades verdwenen en werden vervangen door rankere frames aan de westkant en een lange houten zitbank aan de oostkant. Toenmalige burgemeester Job Cohen opende de nieuwe brug in 2008. De brug is rond 2009 vernoemd naar wethouder Evert van der Wall (Haarlem, 11 augustus 1944 - Amsterdam, 22 november 2003), zoon van Mieke van der Wall-Duyvendak, hij was namens de Partij van de Arbeid wethouder Onderwijs en Jeugdzaken. In 2002 werd hij voorzitter van het Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer, maar overleed al snel na zijn benoeming. Hij was betrokken met de ontwikkeling van de Oostpoort (gebied rond de gasfabriek), direct ten noorden van deze brug, waar ook een school werd gebouwd. De naam van de brug is niet zoals gebruikelijk terug te vinden in de relingen van de brug, maar in een koperen plaquette op een van de pijlers. Het brugnummer 355 is eerder gebruikt voor een brug in de Grasweg (Amsterdam-Noord) over het Buiksloterkanaal, die neergelegd werd in 1918 en al gesloopt was toen de aanleg van deze brug begon.

De Oranje-Vrijstaatkade is een straat in Amsterdam-Oost.

Gatekeepers is een beeldengroep in Amsterdam-Oost. De twee beelden zijn afkomstig uit het atelier van kunstenares Monika Dahlberg die van recyclebaar materiaal beelden maakt. Volgens Het Parool zijn haar beelden al over de gehele wereld aangetroffen. Desalniettemin gaan er ook regelmatig Gatekeepers verloren. Vanwege het hergebruikte materiaal schat niet iedereen in dat het kunst betreft. In 2022 werd een stel poortwachters geplaatst aan de Oranje-Vrijstaatkade in Amsterdam-Oost. Het gebied is dan (nog) bezig met een transformatie van een industrieterrein (Gasfabriek Oost) naar een wijk richting wonen, dienstverlening en winkels. Inspiratie haalt Dahlberg uit Afrikaanse kunst, die mede door mensenrechtenactivist Klaas de Jonge tot haar kwam Dahlberg laat bij de poortwachters de zwarte wereld verdwijnen door de beelden wit te schilderen. Bovendien krijgen de beelden Mickey Mouseoren als protest van de disneysering van het wereldbeeld (beschrijving van inheemse kunst met een Europese en Amerikaanse blik). Ze gaf het stel in Amsterdam namen mee, de vrouwelijk Uhuru wijst op vrijheid, de manlijke Matumini op hoop. Matumini had in eerste instantie nog een speertje in zijn hand, maar dat haalde de kunstenares later weg. Ze werden geplaatst in het kader van Constant 101, waarbij musea en culturele instellingen stil stonden bij Constant Nieuwenhuijs. De kunstenaar voelde zich deels met hem verwant (spelende mens) waarbij het volgens Edo Dijksterhuis van de kunstredactie van Het Parool gaat om het verleggen van de aandacht van de individuele kunstenaar naar de collectieve creatie Tegelijkertijd vond Dahlberg het achterliggende verhaal van Nieuwenhuijs (Manifest, 1948) niet om door te komen. De poortwachters kijken uit op diverse onderdelen van U bevindt zich hier, betonnen kubussen van Martijn Sandberg. Ze staan voor Framer Framed, de opdrachtgever. Financiële bijdragen kwamen van Stadsdeel Oost en Amsterdamse Fonds voor de Kunsten. Het tweetal werd op 22 september 2022 door wethouder Touria Meliani onthuld.

Oostpoort is een wijk in Amsterdam-Oost, langs de grens van Oost en de Watergraafsmeer. De naam werd vastgesteld in december 2008 door het toenmalig stadsdeel Oost-Watergraafsmeer. Tot dan was dit gebied bekend onder de naam Polderweggebied.

De Hogeweg is een straat in Amsterdam-Oost.

De Fontein Hogeweg is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost.

De Polderweg is een straat in Amsterdam-Oost.

Het Oranje-Vrijstaatplein is een plein in de buurt Oostpoort in de wijk Dapperbuurt in Amsterdam Oud-Oost. Het is voetgangersgebied.

Pier de Boerbrug (Brug 2359) is een vaste brug in Amsterdam-Oost. Deze houten voetgangersbrug werd aangelegd in 2007 over de Ringvaart van de Watergraafsmeer. De brug zorgt voor verbinding tussen het oude Amsterdam-Oost en het grondgebied van de voormalige gemeente Watergraafsmeer. Ten tijde dat de brug gebouwd werd was er van een dergelijke gemeente al jaren geen sprake meer, het werd in 1921 geannexeerd door Amsterdam. De brug zorgt ervoor dat voetgangers vanuit de Watergraafsmeer het toen net opgeleverde stadsdeelkantoor Oost konden bereiken vanaf de Linnaeusparkweg/Linnaeuskade. De alternatieve route tussen beide stadsdelen voerde over de Oetewalerbrug, een zeer drukke verkeersbrug. Bovendien moesten voetgangers dan eerst de wijk in voordat ze het aan het water staande stadsdeelkantoor konden bereiken, via de houten brug 2359 staat men direct bij de voordeur. In 2018 werden de stadsdelen opgeheven en werd het kantoor omgenoemd tot Stadsloket. De brug had tijdens de oplevering nog een enigszins bruine kleur, anno 2019 lijkt het hout onbewerkt. De welvende overspanning bestaat uit gelamineerd hout met daarover houten planken met een antisliplaag. De bovenlaag van de leuningen bestaat eveneens uit lagen hout. De leuningen zelf bestaan uit houten roosters met daarbinnen diagonale balken. De brug kent een betonnen paalfundering; aan de zijde van de Linnaeuskade wordt de brug extra ondersteund door een stalen brugpijler. Ten oosten van brug 2359 ligt de voet- en fietsbrug Evert van der Wallbrug.

De vrijheid van de gedachte is een beeld van kunstenaar Hildo Krop.

De Van der Vijverstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

Brug 2360 is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. De brug overspant de Ringvaart van de Watergraafsmeer. Ze vormt de verbinding tussen de Polderweg en Oranje-Vrijstaatkade aan de noordzijde en de Archimedesweg en Linnaeuskade aan de zuidzijde. De brug werd aangelegd in verband met de ontwikkeling van het gebied onder de naam Oostpoort. Daar kwam een stadsdeelkantoor, een winkelcentrum en er kwamen appartementencomplexen. In 2007 werd er een brug gebouwd naar een ontwerp van het Ingenieurs Bedrijf Amsterdam. Ze was alleen geschikt voor voetgangers en fietsers. Er werd voor het bouwverkeer een smalle brug naast gebouwd. Omdat verdere ontwikkeling van Oostpoort hier vanwege de financiële crisis nog even op zich liet wachten, werd de brug niet in gebruik genomen. Bij verdere ontwikkeling van het gebied werd de Polderweg aangewezen als ontsluitingsweg voor dit gedeelte van Oostpoort; automobilisten konden via die weg hun parkeergarages onder de woningen bereiken en verlaten; bovendien werd het onderdeel van het Hoofdnet Fiets. Toen bleek dat de brug eigenlijk niet op haar taak was uitgerust en werd er gekozen om de voet/fietsbrug om te bouwen tot een gangbare verkeersbrug. Tegelijkertijd kwam uit een rapport naar voren dat de als primaire waterkering functionerende ringdijk met 20 tot 40 centimeter verhoogd moest worden om aan de nieuwe eisen voldoen tot het voorkomen van overlopen en overstromen (dit werk zou verricht worden vanaf 2019). Vanaf 2014 werd de brug ter hand genomen, maar omdat de bodem hier nogal drassig is en men tegen het talud op moest werken werden Stelcon platen in en op het dijklichaam geplaatst. De bouwverkeersbrug was een betonnen brug met witte leuningen. De brug was dermate smal dat er maar in een rijrichting tegelijk gereden kon worden en met maximaal 15 kilometer per uur. Toen brug 2360 bijna voltooid was, verdween de noodbrug voor bouwverkeer.