Eerste Boerhaavestraat

De Leeuwenhoekstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

Drie leeuwtjes of kortweg Leeuwen is een driedelig artistiek kunstwerk en speelelement in Amsterdam-Oost. De beeldengroep is ontworpen door Alice Helenklaken van kunstenaarsgroep Handle with Care. Het zijn drie stenen leeuwen, die elk in een andere positie in de open ruimte liggen behorende bij de Leeuwenhoekstraat. Het zijn een leeuw, een leeuwin (die de straat in de gaten houden) en een welp, die op zijn/haar rug ligt te slapen. De beeldengroep stamt uit 2010 toen de Leeuwenhoekstraat en bijbehorende ruimte opnieuw waren ingericht. Van een gangbare straat werd het een soort hofje zonder verkeer. Van Handle with Care staan/liggen meerdere artistieke objecten in Amsterdam-Oost.

De Deymanstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

Het Kohnstammhuis is een markant gebouw in Amsterdam, gelegen aan de Wibautstraat nabij het Rhijnspoorplein. Het gebouw werd geopend in 1958 om de Belastingdienst te huisvesten, die er tot 1994 in zat. Tegenwoordig wordt het gebruikt door de Hogeschool van Amsterdam, die het gebouw vernoemde naar de natuurkundige, filosoof en pedagoog Philip Kohnstamm.

De Wapenschilden Kohnstammhuis zijn twee artistieke kunstwerken in Amsterdam-Oost.

De Anne Frank Mural is een tijdelijk kunstwerk in Amsterdam-Oost. Op de Amstelcampus van de Hogeschool van Amsterdam, bij de kruising Wibautstraat en Mauritskade staat sinds 1982 een gemaalgebouwtje op het Rhijnspoorplein, dat dienst deed tot 2008. Boven de grond staat een onooglijk gebouwtje, terwijl onder de grond een bijzonder groot (lees een aantal etages diep) complex te vinden is. In de jaren daarna, als de hogeschool de terreinen opnieuw ging inrichten (kabels en leidingen werden verlegd in verband met de nadering van nieuwbouw, die uitgesteld werd), werd het gebouwtje gesierd door kunstwerken van HvA MediaLab, deze werden echter door een graafmachine vernield. Het gebouwtje lokte met name wildplakkers aan en werd vanwege de veiligheid afgesloten met hekwerken rondom. Kunstenaar Philipp Scharbert uit Münster van het Duits kunstenaarscollectief Lackaffen zocht in 2018 een plek om een kunstzinnige bijdrage te leveren aan Amsterdam, een stad waarop hij verliefd is. Zijn oog viel op dit betonnen casco. Hij nam in maart 2018 contact op met de Hogeschool van Amsterdam. Er kwam een muurschildering van een glimlachende Anne Frank. Het zou een tijdelijk kunstwerk zijn om de omgeving te verfraaien. Scharbert kwam met een mural waarbij hij zich liet beïnvloeden door popartkunstenaar Roy Lichtenstein, hetgeen terug te voeren is in de kleurvoering en de blauwe stippen in een wit vlak. Het kunstwerk werd afgerond in de week van 23 augustus 2018, de kunstenaars rekenden geen gages. In de nacht van 24 op 25 augustus werd het kunstwerk aan de zijde van de Wibautstraat "beschadigd" door graffiti van derden. Het Parool van 27 augustus 2018 meldde dat de kunstenaar ontzet was over de beschadiging en zal terugkomen om het kunstwerk te herstellen, hetgeen eind september deels het geval was. Het gebouwtje met kunstwerk zal later in 2018 gesloopt worden en plaatsmaken voor een nieuw gebouw op de campus: Conradhuis. Amsterdam had al een mural met Anne Frank; in 2016 werd op de voormalige NDSM-werf in Amsterdam-Noord Let me be myself geschilderd. Ook dat kunstwerk werd al snel beschadigd.

De Ysbreeker is een café-restaurant aan de Weesperzijde 23 in Amsterdam-Oost. De naam is ontleend aan de ijsbreker die er van 1702 tot rond 1860 voor de deur lag om het water van de Amstel in vorstperioden ijsvrij te houden. Dit was nodig om de vaart vanaf de Amstel naar de Vecht bevaarbaar te houden voor aanvoer van vers water. Het gebouw is tevens een rijksmonument.

Het Standbeeld voor F.M. Wibaut is een bronzen beeld van Han Wezelaar, staande in Amsterdam-Oost. Wezelaar kreeg van de Amsterdamse gemeente in 1959 de opdracht tot het vervaardigen van een beeld van Floor Wibaut. Op 24 juni van dat jaar maakte de gemeenteraad 60.000 gulden vrij voor een beeld. Het maken ervan nam een aanzienlijke tijd in beslag. Pas in februari 1966 ging men in Parijs aan de slag om aan de hand van een klein ontwerp het definitieve beeld te vervaardigen. In de tussentijd had de kunstenaar aan andere opdrachten gewerkt. Op 18 maart 1967 werd het beeld van 3,50 meter hoogte op een sokkel van 1 meter breedte geplaatst nabij de spoorviaducten over de Wibautstraat. Twee kleinkinderen van Wibaut onthulden het beeld, nadat burgemeester Gijs van Hall een toespraak had gehouden. Bij de onthulling was al bekend dat het beeld snel verplaatst zou worden. Na verloop van tijd kwam het voor het Wibauthuis te staan. Tijdens krakersrellen in 1982 werd het door krakers en/of sympathisanten van de krakers van de Blaaskop (een te sloop staand gebouw op de kop van de Blasiusstraat, Ruyschstraat en Wibautstraat) van de sokkel gehaald en naar hun pand gesleept onder het motto "Hoedt u voor de als links vermomde rechtsen, mijdt ze als de pest, want zij zijn erger dan de rest". Het beeld raakte daarbij beschadigd: het liep onder andere een deuk op in de linkerschouder, vlekken van rode en groene verf, en een geschaafde achterkant van het over de tegels slepen. In samenwerking met de kunstenaar werd het werk hersteld, kosten circa 30.000 gulden. Na twee a drie maanden kon het herstelde beeld op haar plaats voor het Wibauthuis weer opgericht worden. In 2007 werd het beeld wederom verplaatst toen de Wibautstraat werd heringericht en het Wibauthuis zou worden gesloopt. Het beeld verhuisde tijdelijk naar de centrale opslagruimte van de gemeente, en werd in 2010 geplaatst op het Rhijnspoorplein nabij de Weesperpoortbrug in de Weesperstraat over de Singelgracht. In september 2017, nadat de Wibautstraat geheel opgeknapt was, kwam het voorstel het beeld opnieuw te herplaatsen op de Wibautstraat. In juli 2018 is het beeld geplaatst in de middenberm van de Wibautstraat tegenover het Kohnstammhuis. Het kreeg toen een nieuwe sokkel van kunstenaar Hans van Houwelingen, tevens begeleider in de zoektocht naar de nieuwe plaats.

De Ruyschstraat is een straat in Amsterdam-Oost. De straat verbindt de Ceintuurbaan met het bij het Oosterpark gelegen 's-Gravesandeplein. De straat begint bij de Weesperzijde aan de Amstel, waar ze via de Nieuwe Amstelbrug met stadsdeel Zuid is verbonden. De Ruyschstraat wordt gekruist door twee van de belangrijkste verkeersaders van Amsterdam, de Wibautstraat, voor autoverkeer en de Weesperzijde, voor fietsverkeer. De straat is vernoemd naar de vermaarde Nederlandse anatoom, dierkundige en botanicus Frederik Ruysch (1638-1731). De eerdere naam is 3e Boerhaavestraat. Bekend uit de Ruyschstraat zijn Hartog's Volkoren Bakkerij, een bakkerij die sinds 1896 louter volkorenbrood bakt, en Café de Draver, thuisbasis van het vermaarde Kleurrijk Elftal waarvan 15 leden omkwamen bij de SLM-ramp in 1989. Aan het einde van de straat, bij het 's-Gravesandeplein en Oosterpark, is de ingang Spoedeisende Hulp van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis. Tot 2015 was daartegenover een politiebureau gevestigd.

Het Rhijnspoorplein is een plein in Amsterdam-Oost en -Centrum. Het ligt tussen het Weesperplein en de Wibautstraat en is onderdeel van de Amsterdamse stadsroute s112, tussen de IJtunnel en de Gooiseweg. Het plein kreeg zijn naam in 1939. Voorheen stond hier van 1843 tot 1939 het Weesperpoortstation. Dit was het vertrekpunt voor de, door de Nederlandsche Rhijnspoorweg-Maatschappij (kortweg genoemd: Rhijnspoor) aangelegde en geëxploiteerde, spoorverbinding naar Utrecht en Arnhem. Van 1881 tot 1939 vertrok hier tevens de Gooische Stoomtram naar Diemen, Muiden, Naarden, Laren en Hilversum. Op de noordoostelijke hoek van het plein, bij de Spinozastraat en de Sarphatistraat, herinnert een beeldhouwwerk van Hildo Krop, met drie historische treinen, aan dat station. Onderdeel van het plein is een brug, de Weesperpoort, over de Singelgracht. De brug is genoemd naar een historische, gesloopte, Amsterdamse stadspoort. Op de brug staan een beeldhouwwerk, dat herinnert aan de oude stadspoort, en het Standbeeld voor F.M. Wibaut van wethouder Floor Wibaut. Het Rhijnspoorplein werd gedomineerd door drie grote kantoorgebouwen uit de jaren vijftig en zestig: de Raad van Arbeid, het gebouw van de Belastingdienst en het Wibauthuis. Dit laatste gebouw is gesloopt in 2007. Het gebouw van de Raad van Arbeid heet nu Benno Premselahuis en het voormalige Belastingkantoor heet nu Kohnstammhuis. De gebouwen zijn nu in gebruik bij de Hogeschool van Amsterdam (HvA) Aan het Rhijnspoorplein en de kop van de Wibautstraat bevinden zich, naast de al genoemde gebouwen, tegenwoordig diverse vestigingen van de Hogeschool van Amsterdam, tezamen de Amstelcampus genaamd. Sinds 2007 bevinden zich daar de opleidingen Interactieve Media en Media en Informatie Management. De nieuwbouw van de HvA op de plek waar voorheen het Wibauthuis stond, wordt ook Wibauthuis genoemd. Aan de Mauritskade stond tussen het plein en de Weesperzijde tot 2002 een kunstwerk dat aan het Weesperpoortstation herinnerde: de Gebroken Cirkel van Ad Dekkers. Het stelde een stuk opgerolde treinrails voor en was bekend als het "Gat van Duisenberg". De Belastingdienst verhuisde in 1994 naar het Boekhuis in Sloterdijk, het kunstwerk naar de Spaarndammerdijk.

Het Wibauthuis was een kantoorgebouw in Amsterdam-Oost, net buiten het centrum van de stad, gelegen aan het Rhijnspoorplein en de Wibautstraat. De hoofdingang was Wibautstraat 3. Het is gebouwd in de jaren 1961-1968 en gesloopt in 2007.

Brug 425 is een viaduct in Amsterdam-Oost. Het viaduct maakt deel uit van het Rhijnspoorplein en overspant de verkeersweg Mauritskade van de Singelgracht. Het kunstwerk sluit vanuit het noorden met Weesperpoortbrug (brug 263) aan op het Weesperplein en de Weesperstraat, die hier overgaat in de Wibautstraat. In de oost-westrichting sluit het kunstwerk aan op de weg naar de Torontobrug over de Amstel. De Mauritskade kreeg in 1880 haar naam, maar ontstond veel eerder als het voorplein van het Weesperpoortstation uit 1843. Johannes Hilverdink legde de situatie rond 1848 vast zonder noemenswaardig verkeer. Het beeld veranderde sterk toen het Weesperpoortstation haar overkapping kreeg. Op een ansichtkaart van rond 1908 is op de plaats van het viaduct een voetpad te zien, maar ook een klein rangeerterreintje. In 1940 ontstond hier een groot gat; het Weesperpoortstation is in 1939 gesloten en vervolgens afgebroken. De Mauritskade heeft ter plaatse dan alleen verkeer naar en van het oosten, een doorgaande weg westwaarts was er nog niet. Dit bleef zo tot midden jaren zestig. Door de plannen voor de overbrugging van de Amstel kwam er behoefde aan een verkeersplein dat daarop aansloot. Aangezien het autoverkeer sterk toenam werd er in 1963 naar gekeken of het handiger was de verkeersstromen noord-zuid en oost-west ongelijkvloers te laten lopen. Voor het stukje Mauritskade bij de Amstel betekende dat rigoureuze sloop (zie foto 1967). In februari 1967 begonnen de werkzaamheden, waarbij de Mauritskade over 170 meter verdiept werd aangelegd. Gelijktijdig werden ook de nog aanwezige fundamenten van de draaischijf van het voormalige station gesloopt. Op 23 oktober 1969 werd het viaduct tegelijk met die Torontobrug geopend door Roel de Wit. De weg was amper opengesteld voor het verkeer of er ontstond weer bouwdrukte; de eerste heipalen voor de Amsterdamse Metro gingen in augustus 1970 de grond in, op de noordoostelijke parallelweg bij het viaduct. Overigens was er bij de bouw van het viaduct al rekening gehouden met de toekomstige metro.