Zonder titel (Jos Wong)

Verrijn Stuartweg is een metrostation van de Amsterdamse metro, maar gebouwd op het grondgebied van de gemeente Diemen. Het is gelegen op de grens van het industriegebied en aan de andere kant de voormalige kantorenwijk nu woonwijk Bergwijkpark en Holland Park.

Brug 1609 heeft een Amsterdams brugnummer maar ligt op het grondgebied van de gemeente Diemen. De betonnen brug werd aangelegd door het GVB tijdens de bouw van de Oostlijn (baanvak 11) in de opzet van de Amsterdamse metro. Ze werd in de jaren 1971/1972 samen met Metrostation Verrijn Stuartweg in ruwbouw gebouwd en later voltooid. In 1973 was het viaduct in gebruik toen er testritten werden gehouden op een deel van het traject van wat later de metrolijn 53 (Gaasperplaslijn) zou worden. De brug is gelegd over een voet- en fietspad gaande van de openbare weg naar de lijnwerkplaats. Die toegang is ook toegankelijke voor nooddiensten, echter de voertuigen mogen niet hoger zijn dan 3,10 meter. Aansluitend ten zuiden van de brug ligt het metrostation, dat dus ook in Diemen ligt. Het zuidelijk landhoofd van de brug biedt ruimte aan de ingang/uitgang van genoemd station, waarbij de zogenaamde slurf (roltrappen naar het perron) vrijwel direct begint. Door inpassing van die in- en uitgang bestaat brug 1609 uit twee enkelsporige viaducten. Het noordelijk landhoofd is een betonnen muur, waarbij de bekisting nog deels zichtbaar is, een teken van brutalisme waarin het ontworpen is. Het ontwerp inclusief station is van Sier van Rhijn en Ben Spängberg van de Dienst der Publieke Werken in Amsterdam. Op 23 december 2017 kregen vrijwel alle kunstwerken in de Amsterdamse metrolijnen naast hun nummer ook een naam. De brugnaam zou volgens de gemeente Amsterdam makkelijker terug te vinden zijn en kon worden opgenomen in de Basisadministratie Adressen en Gebouwen. Bruggen in de reeks 1605-1610 kregen tijdens die actie geen naam omdat ze in Diemen liggen.

De Kokmeeuwbrug (brug 1212) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het viaduct ligt in de Daalwijkdreef en voert over het Kokmeeuwpad, haar naamgever en op zich vernoemd naar de kokmeeuw. Het viaduct maakt deel uit van het gescheiden verkeerspatroon in Zuidoost, snelverkeer op dijklichamen en langzaam verkeer op maaiveldniveau. De brug werd in 1971/1972 gebouwd naar een ontwerp van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. Hij ontwierp voor Zuidoost soms bruggen in series, zo ook deze brug 1212, zie bijvoorbeeld de Frissensteinbrug. Karakteristieken zijn de leuningen, de betonnen randplaten, de landhoofden en het meest opvallende stukje: het stoelvormige schakelkastje. Oorspronkelijk lag de gemeentegrens tussen Amsterdam en Diemen midden over de Daalwijkdreef, en dus ook over de brug, tussen de Gooiseweg en de Elsrijkdreef. Oorspronkelijk diende de brug uitsluitend voor voetgangers die onder de brug door van het maaiveld bij Egeldonk de bushalte aan de noordkant van de Daalwijkdreef konden bereiken. Het Kokmeeuwpad en Bergwijkpark verschenen pas later, begin jaren tachtig. De brug kreeg op 21 augustus 2018 haar naam.

Het Bergwijkpark is een park, kantorenpark en woonwijk in de Nederlandse plaats Diemen (provincie Noord-Holland). Het park ligt in het zuiden van de gemeente en grenst in het westen en zuiden aan Amsterdam-Zuidoost. Het park wordt omsloten door de Dalsteindreef met het station Diemen Zuid, de Bergwijkdreef, de Daalwijkdreef en de Gooiseweg. Het park bestaat uit twee gedeelten: in het noorden een tweetal kantorenparken waarvan één later tevens woonwijk werd, en in het zuiden een natuurpark.

Egeldonk is een (voormalig) flatgebouw in Amsterdam-Zuidoost. De naam is ontleend aan een boerderij in Zundert (Noord-Brabant).

De Piet Blombrug (Brug B322) is een bouwkundig kunstwerk in de Nederlandse gemeente Diemen. De brug is gelegen over een ringgracht in/van de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Piet Blombrug, vernoemd naar architect Piet Blom in de kade langs de Charley Tooropgracht vernoemd naar kunstschilder Charley Toorop. Over dezelfde gracht ligt de Michel de Klerkbrug, vernoemd naar architect Michel de Klerk.

De Michel de Klerkbrug (Brug B318) is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. De brug is gelegen over een ringgracht in/van de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Michel de Klerkbrug, vernoemd naar veelzijdig architect Michel de Klerk in de kade langs de Carel Willinkgracht vernoemd naar kunstschilder Carel Willink.

De Karel de Bazelbrug (Brug B317) is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. De brug is gelegen in de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Karel de Bazelbrug, vernoemd naar veelzijdig kunstenaar Karel de Bazel in de kade langs de Carel Willinkgracht vernoemd naar kunstschilder Carel Willink.

Onder de metrobrug brug 1608 te Diemen zijn de wanden beschilderd met een titelloos artistiek kunstwerk. Die brug 1608 uit de jaren zeventig werd destijds uitgevoerd in grijs beton. Bij de (her-)ontwikkeling van de buurten eromheen, werd deze onderdoorgang als onveilig gevoeld. De gemeente Diemen vroeg aan drie kunstenaars Jan van der Ploeg, Tim Rodermans en Studio Giftig een ontwerp voor een muurschildering in te sturen. De inzendingen werden in december 2020 ter (mede)beoordeling aan de buurtbewoners gezonden, waarbij de bijdrage van Tim Rodermans won. Meegewogen had dat de gemeente Diemen en haar bewoners positieve reacties hadden gekregen op zijn beschildering van een oude Spoorbrug die over de Hartveldseweg/Muiderstraatweg hangt. Rodermans gebruikte daarbij deels de geschiedenis van Diemen tot aan het gemeentewapen aan toe. Bovendien was de algemene gedachte dat zijn dieptewerking zou bijdragen aan een aangenamere beleving. In januari 2021 werd bekend dat inderdaad Rodermans (zelf wonend in Diemen) aan de slag mocht. In de zomer van 2021 was hij met collega’s drie weken bezig zijn schildering van 660 m² aan te brengen. Rodermans mengt in zijn schildering Piet Mondriaanachtige taferelen met natuurbeelden. In de directe omgeving is de Piet Mondriaansingel een grachtje in Diemen, dus die schilder moest geciteerd worden vond Rodermans. Bovendien staat er de flat De Stijl. Uiteraard ontbreken de waterhoen en de zwaan niet; fietspaden met die naam lopen onder het viaduct door. Naast deze twee onderwerpen zijn ook kruiden en insecten afgebeeld. Tot slot lijkt Rodermans een eerbetoontje aan architecten Sier van Rhijn en Ben Spängberg achtergelaten te hebben. Hier en daar lijkt Mondriaan zich achter de betonnen wand in bouwstijl brutalisme (de bekistingsprofielen zijn nog te zien) te bevinden.

Brug 1608 heeft een Amsterdams brugnummer maar ligt op het grondgebied van de gemeente Diemen. Het bouwkundig kunstwerk werd rond 1971/1972 gebouwd in een nog grotendeels verlaten gebied. Het belangrijkste teken van leven was een industrieterrein onder de naam Verrijn Stuartweg in Diemen. Door de aanleg van de Oostlijn zou het gebied een gedaantewisseling ondergaan. Er werd niet alleen gebouwd aan het proeftraject van het metrostation Venserpolder, de voorloper van de metrolijn, naar het metrostation Verrijn Stuartweg met bijbehorende infrastructuur maar ook aan de aansluiting van de toen nog toekomstige werkplaats van het GVB voor onderhoud aan de metrostellen. Die werkplaats moest natuurlijk aansluiting hebben op het railnetwerk van de Oostlijn. Komend vanaf Amsterdam-Centrum werd er voor gekozen de metrolijn op dan nog Amsterdams grondgebied te laten lopen met uitwaaierende rails naar de werkplaats, die tegen het industrieterrein kwam te liggen. Om verbinding te krijgen werden er al vast openingen in het dijklichaam met metrorails gehouden. Een van die openingen werd overspannen door Brug 1608. Het ontwerp van alle infrastructuur was in handen van Sier van Rhijn en Ben Spängberg van de Dienst der Publieke Werken. De grond in de oksel van de bocht zou nog jaren onbebouwd blijven, dichtstbijzijnde straat was Eekholt. In de volgende jaren kwam er wel een kantorenpark met bijbehorende wegennet en een voet- en fietspad onder het viaduct door (Zwanenpad en Waterhoenpad). Omdat hier nauwelijks verkeer was kreeg het spoorviaduct een sobere uitstraling; het was één en al grijs beton wat de klok sloeg. Daar waar er soms nog wat versieringen werden aangebracht werden (alle stations kregen kunstobjecten) is hier alleen sprake van betonnen kokers met een metalen balustrade erop, zoals te zien op de site van Peter Korrel. In de jaren tien van de 21e eeuw had Diemen “de oksel” nodig voor verdere uitbreiding van woon-, opleidings- en kantoorgebied. Een groot deel van het Bergwijkpark werd bestemd tot woonwijk Holland Park en in snel tempo uit de grond gestampt. Het werd aangesloten op genoemde fietspaden, maar die leken door die werkplaats en het industrieterrein nergens naar toe te gaan, zeker door het naargeestig uiterlijk van de viaduct. In 2021 beschilderde Tim Rodermans het tunnelcomplex met een muurschildering.

Holland Park is een opkomende wijk in de Noord-Hollandse gemeente Diemen. De wijk is gelegen ten noorden van Eekholt en Amsterdam-Zuidoost, ten zuiden van de spoorlijn Weesp - Leiden, ten oosten van Duivendrecht en de Bergwijkdreef en ten zuidwesten van metrolijn 53 en de Hoofdwerkplaats Rail (GVB). Oorspronkelijk had het gebied van circa 30 hectare sinds de jaren zeventig een bestemming als kantorengebied met 100.000 m² kantoorruimte met naam Bergwijkpark. Door de structurele leegstand van de kantoren is besloten het gebied om te vormen tot woonwijk. De bouw en herontwikkeling van de wijk is begonnen in 2015 en omvat allerlei soorten woningen met authentieke gevels waaronder appartementen en tegen de spoor en metrolijn aan woontorens. Tussen de woningen bevinden zich grachten, straatjes en groene binnentuinen.

De Leo Gestelbrug (Brug B316) is een bouwkundig kunstwerk in de Nederlandse gemeente Diemen. De brug is gelegen in de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Leo Gestelbrug, vernoemd naar kunstschilder en boekbandontwerper Leo Gestel in de kade langs de Carel Willinkgracht vernoemd naar kunstschilder Carel Willink.