Kabelwegmetrobrug

Metrostation Isolatorweg is het westelijk eindpunt van de Amsterdamse metrolijn 50 (Ringlijn) en werd geopend op 28 mei 1997. Vanaf 3 maart 2019 is dit station ook het eindpunt van metrolijn 51, die vanaf die datum vanaf station Zuid naar Isolatorweg is verlegd. Het station ligt op een spoordijk nabij de Isolatorweg op een bedrijventerrein in het Amsterdamse Westelijk Havengebied. Aangezien er zich in de omgeving geen woongebieden bevinden, trekt het station, met name buiten de spitsuren, relatief weinig reizigers. Ten oosten van station Isolatorweg ligt een opstelterrein met vier sporen, dat zich uitstrekt tot aan de Contactweg. Er bevindt zich ook een aantal extra opstelsporen aan de zuidzijde naast het station. Het station kent een eilandperron met in het midden daarvan een centrale toegang. Deze bestaat, afwijkend van alle andere speciaal voor de Ringlijn gebouwde stations, enkel uit een vaste trap en een lift. Station Isolatorweg is hiermee een van de twee metrostations in Amsterdam die niet over een roltrap beschikken. Het andere station zonder roltrap is Overamstel. Oorspronkelijk was het het plan om metrolijn 50 door te trekken naar Amsterdam Centraal Station. In de Metronetstudie (2007) werd doortrekking naar Amsterdam-Noord als alternatief voorgesteld.

Brug 1919 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Westpoort.

Brug 1920 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Westpoort.

De Kabelwegspoorbrug (brug 784) is een spoorbrug in Amsterdam-Westpoort. Het viaduct werd begin jaren tachtig gebouwd ten behoeve van de verlegging van de spoorlijn Amsterdam - Den Helder langs het nieuwe station Sloterdijk Noord dat in 1983 werd geopend. Het tracé en de brug kwamen zuiderlijker te liggen dan het oorspronkelijke tracé van de Zaanlijn maar noordelijker dan de Haarlemlijn waaraan het viaduct ruimte bood voor de verlegging in 1985. Het oude stationnetje kreeg dan ook de naam Station Sloterdijk Zuid, maar ging in 1985 dicht en werd afgebroken. Het verleggen van het spoortraject noopte Amsterdam en de Nederlandse Spoorwegen tot het bouwen van bouwkundige kunstwerken; het oude spoortraject lag op maaiveldniveau; het nieuwe op een dijklichaam. Amsterdam koos er daarbij voor de doorgaande verkeersroute over de Kabelweg ter plekke af te sluiten en deze iets naar het oosten te verleggen zodat ze aansloot op de Contactweg. De kruising spoor en Kabelweg werd alleen geschikt gemaakt voor voetgangers en fietsers. Voor auto's kwam er een slinger naar de Sloterdijkwegspoorbrug. De brug werd gebouwd door de NS in combinatie met Rijkswaterstaat, die laatste beheert ter plaatse de Kabelweghoogwaterkering (naam sinds 2019), die in het noordelijk deel van het viaduct is verwerkt. Het is de enige spoorbrug met een nummer in de serie brugnummers van 1 tot 1000.

De Berm bunnies is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Westpoort. De Port of Amsterdam wilde de eentonigheid van de Nieuwe Hemweg en met name de daarnaast liggende fietroute Amsterdam-Zaanstad onderbreken met een kunstwerk. Saske van der Eerden met Bright Up (Sandra Hueber) zijn verantwoordelijk voor drie reuze konijnen, die in de middenberm van de Nieuwe Hemweg zijn gezet. Er is een liggend (3 meter hoog), een zittend (4,30 meter hoog) en een staand konijn (5,7 meter hoog). De beelden zijn van polyester, opgevuld met schuim en verzwaard met beton. De konijnen verwijzen naar het omliggende groen in de berm en struiken langs de weg. Er werd aan gewerkt van oktober 2019 tot juli 2020 en vervolgens werden de gigakonijnen per dieplader naar hun standplaats gereden. Op 6 juli 2020 werd de drie konijnen geplaatst op hun betonnen funderingen en sokkels. De beelden staan daarbij niet “op de sokkel” maar erover heen. Genoemde kunstenaars zijn ook de makers voor Kissing Couple XXXL aan het eind van de Nieuwe Hemweg. Van Van der Eerden was in 2014 een groot konijn te zien in het Vondelpark.

Brug 361 is een brug in Westpoort, Amsterdam.

Sloterdijk is een wijk van de Nederlandse hoofdstad Amsterdam. De wijk bestaat uit de dorpsbebouwing waar de wijk zijn naam aan ontleent, het bedrijventerrein Sloterdijk I en het Woon- en Groengebied Sloterdijk. De wijk wordt begrensd door: aan de noordkant de spoor- en metrolijn evenwijdig aan de Accumulatorweg en Generatorstraat, aan de westkant de Rijksweg 10, aan de zuidkant de Haarlemmervaart en aan de oostkant het Westerpark. Tot 1921 hoorde het dorp Sloterdijk bij de gemeente Sloten. Die gemeente omvatte de dorpen Sloten, Sloterdijk, Osdorp en enkele buurtschappen. Het raadhuis van de vroegere gemeente stond te Sloterdijk. Per 1 januari 1921 werd de gemeente Sloten door de gemeente Amsterdam geannexeerd.

Het Bedrijventerrein Sloterdijk is een wijk in de gemeente Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland aan de westnoordwestelijke kant van Amsterdam. Het gebied ligt ten zuiden van Westpoort en was tot 2015 onderdeel daarvan. Sindsdien behoort het bedrijventerrein bij Stadsdeel Nieuw-West. De wijk wordt begrensd door: aan de noordkant een grens evenwijdig aan de Basisweg en de Westpoortweg, aan de westkant de gemeente Haarlemmermeer (tot 2019 Haarlemmerliede en Spaarnwoude), aan de zuidkant de Haarlemmervaart en aan de oostkant Rijksweg 10 (Ringweg West). De wijk wordt van oost naar west doorsneden door Rijksweg 5 (Westrandweg) en de spoorlijn Amsterdam - Haarlem. In het Bedrijventerrein Sloterdijk liggen, naast Sloterdijk II, Teleport met het spoorwegstation Amsterdam Sloterdijk, het bedrijventerrein Abberdaan en De Heining. Het gebied Sloterdijk-Centrum is onderdeel van het project Haven-Stad. Voorts liggen er in het groengebied Lange Bretten, evenwijdig aan de Haarlemmervaart, het Sportpark Spieringhorn en de volkstuinparken 'De Bretten' en 'De Groote Braak'. In het westen liggen de natuurgebieden De Kluut en Geuzenbos.

La Guardia Plaza is een kantorencomplex in Teleport, Amsterdam. De hoogste toren behoort tot de twintig hoogste gebouwen van de hoofdstad. Het complex bestaat uit vier torens, genummerd van A t/m D, zichtbaar gemaakt met grote letters boven de ingang. De hoogste toren (D) is 90 meter hoog. In La Guardia Plaza huist sinds de opening het hoofdkantoor van het UWV.

De Petruskerk is een protestantse kerk in het voormalige dorp Sloterdijk, nu deel van Amsterdam-West.

Het wiel is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Westpoort. Het is, zoals kunstenaar Jeroen Henneman zelf omschrijft, een staande tekening; lijnen in lucht. Henneman gebruikte die techniek vaker in zijn oeuvre, zie bijvoorbeeld De kus, De Schreeuw en een aantal wielen (stand of diagonaal etc.). Henneman benoemde het ook als Het wiel, maar oorspronkelijk is het een muntstuk op haar zijkant, waardoor een as is geplaatst; de as zou dan staan voor de Rijksbelastingdienst, gebruiker van het gebouw met bijnaam Boekhuis, Kingsfordweg 1, Westpoort, waarop het is geplaatst. Het werk staat dan wel op een gebouw, het is soort baken als men op de westelijke tak van de Rijksweg 10 (Ringweg-West) rijdt. Bovendien wijzigt de vorm continu als men er langs rijdt; vanuit een bepaalde hoek, blijft er niets van het beeld over, een verticale streep op een dak. Vanaf het maaiveld lijkt het kunstwerk zich op de rand van het gebouw te bevinden; het is gezichtsbedrog; het beeld staat op een sokkel achter de borstwering. Ook de as is gezichtsbedrog, want er is geen schijf waar ze doorheen kan. Henneman maakte ook een veel kleinere versie van het wiel (51 bij 37 bij 4 cm). De plaatsing werd behoorlijk opgehouden: aan de Kingsfordweg mocht wel hoog gebouwd worden, maar met haar 82 meter hoogte zat het gebouw tegen de limiet aan; iets erop plaats kon zonder wijziging in bestemmingsplannen niet; de opdracht was dan ook: maak een kunstwerk voor aan de gevel, maar in overleg met architect Abe Bonnema ontwierp hij iets voor erboven op; volgens Henneman wilde hij niet iets groots maken, want dan zou het gebouw als sokkel van het beeld gezien worden. in het beslissingstraject roerden ook de welstandscommissie en bouw- en woningtoezicht hun mond toen het geplaatst mocht worden, moest een van de twee in Europa aanwezige hijskranen van 120 meter hoogte besteld worden. De kunstenaar benoemde het negen meter hoge draadmodel van een schijf in 2001 als “een mooi ding”. Het wiel inspireerde dichter Maarten Doorman tot het gedicht Westring A10, waarbij hij analogie vond tussen deze ring en de ringweg.

De Onderdoorgang Contactweg is een bouwkundig kunstwerk in Westpoort, Amsterdam. Jarenlang verliep de kruising tussen de Kabelweg, een spoorwegemplacement, koelwaterkanaal en de Nieuwe Hemweg via de bruggen 1919 en 1920 van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. Dat spoorwegemplacement was een sta-in-de-weg; automobilisten moesten soms tijden wachten voordat een lange goederentrein gepasseerd was. Dit werd rond 2020 een dermate groot probleem, auto’s stonden soms vanaf de afslag rijksweg 10 vast, dat er een andere oplossing gezocht moest worden. Deze nieuwe oplossing kon er ook voor zorg dragen dat de Nederlandse Spoorwegen en ook ProRail het spoor frequenter konden gebruiken. Er werd gekozen om de Kabelweg via de Contactweg een verbinding te laten maken met de Nieuwe Hemweg. Daartoe werd vanaf juli 2020 een deel van de Nieuwe Hemweg en de Contactweg afgegraven tot een kuil, zodat er een ondergrondse aansluiting kon worden bewerkstelligd. Deze werkzaamheden hadden wel tot gevolg dat een redelijk drukke fietsroute Amsterdam-Zaanstad via de Hempont afgesloten werd; fietsers moesten daarbij behoorlijk omrijden. Die kuil maakte het noodzakelijk dat er keerwanden gebruikt moesten worden om de Amsterdamse blubber te weerhouden de kuil weer op te vullen. Bij die keerwanden werd gerecycled beton (circulair beton) gebruikt dat afkomstig was van een nieuwbouwproject in Buiksloterham. Om het gehele complex te kunnen dragen moesten 735 heipalen de grond in. De 1500 ton zware overspanning (spoordek) werd naast het beoogde complex gefabriceerd en tijdens een treinstilte in juni 2021 op haar plaats geschoven, een afstand van 21,5 meter. Daartoe moest in het bestaande spoorsysteem over een afstand van circa 70 meter de rails, de ballast, de geleidingsportalen en bovenleidingen verwijderd worden. Opvallend aan de wanden en overspanning zijn de kleuren grijs en geel, om voldoende zicht te houden en geen rechte afslaghoek te krijgen werden de tunnelwanden afgerond, schuin aflopend en voorzien van zichtgleuven. De aannemer noemde het een “ranke taille” en een toevoeging vanuit esthetisch oogpunt. Origineel was het complex nog 150 meter langer. Resultaat van de bouw van het complex was dat de Contactweg in twee delen werd geknipt. De werkzaamheden begonnen in 2020, de ruwbouw was in 2021 klaar en in februari 2022 kon het complex geopend worden. Fietsers konden al in januari 2022 weer van de gebruikelijke route gebruik maken. Die fietsbrug lijkt losjes over het complex te liggen; ze is zonder brugpijler opgehangen tussen de landhoofden. De fietsbrug is ruim 38 meter lang, 6 meter breed en weegt zelf 87.000 kilo. Ze is ontworpen en gebouwd door ASK Romein; zij deelden mee dat de leuningen en balustraden onderdeel zijn van de dragende constructie van de brug. Het totale project zou circa negen miljoen euro’s hebben gekost. Koninklijke Heijmans NV bouwde het complex naar een ontwerp van de Gemeente Amsterdam (eisen) en een basisontwerp van Royal HaskoningDHV, betrokken waren Mari Baauw (architect) en Arthur Blankenspoor (architectonisch ingenieur)..