Onze-Lieve-Vrouw-ten-Rodekapel

De Anderlechtsesteenweg (Frans: rue d'Anderlecht) is een straat in de Belgische hoofdstad Brussel die van het Fontainasplein naar de Slachthuislaan loopt. Vanaf de middeleeuwen was de huidige Anderlechtsesteenweg onderdeel van de route waarmee de stad Brussel vanuit Frankrijk en Henegouwen bereikt kon worden: in het verlengde van de Bergensesteenweg kwam men via het huidige Fontainasplein, de Kolenmarkt en de Guldenhoofdstraat op de Grote Markt uit. Het stuk tussen het vroegere Klein Eiland (tegenwoordig Fontainasplein) en de huidige Arteveldestraat heette in de 13e eeuw 'Overmolen', naar de Overmolenpoort uit de 11e-eeuwse stadsomwalling. Het gedeelte tussen de Arteveldestraat en de huidige Slachthuislaan werd in de 14e eeuw 'ter Cruyskene' genoemd, naar de Ter Cruyskene- of Anderlechtsepoort, die onderdeel was van de tweede stadsomwalling uit de 14e eeuw. De huidige naam Anderlechtsesteenweg dateert uit de 16e eeuw. Vanaf de 19e eeuw verloor de straat aan betekenis door de aanleg van nieuwe wegen die in noord-zuidrichting op de centrale lanen aansloten. Vroeger was de straat populair vanwege de vele cafeetjes, maar tegenwoordig overheersen woonhuizen.

De Anneessenswijk is een wijk in de Belgische hoofdstad Brussel. De wijk ligt in het westen van de Vijfhoek van Brussel. Door de wijk lopen de Arteveldestraat, Zennestraat en Fabrieksstraat als enkele van de verkeersassen. Een van de grotere pleinen, ook naamgevend voor de wijk is het Anneessensplein in het oosten van de wijk. De wijk wordt afgelijnd door de Hopstraat, Papenvest, Kogelstraat, Kartuizersstraat, Sint-Kristoffelsstraat en de Rijkeklarenstraat in het noorden, de Anspachlaan, het Fontainasplein en de Maurice Lemonnierlaan in het oosten, de Zuidlaan en de Slachthuislaan in het zuidwesten en de Ninoofsepoort en de Barthélémylaan langs het kanaal Charleroi-Brussel in het westen.

Het Riolenmuseum is een museum in Brussel-stad. Het is gevestigd in twee voormalige octrooipaviljoenen in het midden van de Kleine Ring ter hoogte van de Anderlechtsepoort. Het museum gaat over de geschiedenis van de nu overwelfde Zenne, die vroeger in de openlucht door de Brusselse binnenstad stroomde. Dit riolennetwerk is bijna 400 kilometer lang. Het Riolenmuseum nodigt bezoekers uit voor een reis in deze aders van Brussel. Ook wordt er aandacht besteed aan de cyclus van het water en aan duurzame ontwikkeling. Het museum ging in 1988 open en onderging in 2007 een grondige renovatie en in 2014 opnieuw om in 2015 weer open te gaan.

De Anderlechtsepoort (Frans: Porte d'Anderlecht) is een verkeersplein in Brussel op de plek van een voormalige stadspoort op de tweede omwalling. Na het neerhalen van de vestingwerken werd het in de 19e eeuw een octrooipoort met twee paviljoenen, waarin sinds 1988 het Riolenmuseum huist.

Het Sint-Antonius van Paduaklooster is een 19e-eeuws neogotisch klooster met kloosterkerk in de Brusselse Artesiëstraat, naar een ontwerp van de Nederlandse architect Pierre Cuypers. De nieuwbouwkerk werd in 1868 opgeleverd in opdracht van de orde van de Franciscanen Conventuelen. Het is een driebeukige kruiskerk in rode baksteen met speklagen. De kerk heeft een octagonale vieringtoren naar ontwerp van Johannes Wilhelmus Boerbooms die als leerling van Pierre Cuypers toezicht op de bouwwerken van de kerk uitoefende. Pierre Cuypers ontwierp ook het interieur, met onder meer natuurstenen figuratieve kapitelen, pijlers en muurschilderingen en als groot meubilair een orgelkast en een communiebank. De kerk kreeg gebrandschilderde roos- en lancetvensters. De kerk is niet de enige Sint-Antonius van Paduakerk in het hoofdstedelijk gewest. Vijf kilometer verderop staat aan het Sint-Antoonplein 1 in Etterbeek een neogotische parochiekerk met dezelfde patroonheilige. Maar deze is opgericht in breuksteen, dateert uit 1905 en is ontworpen door de architecten Edmond Serneels en Georges Cochaux.

De loodtoren (of hageltoren) van Brussel is gebouwd in 1898 op het terrein van een voormalige buskruitfabriek, die daar al sinds 1832 stond, het bedrijf van weduwe Huygh. De toren werd gebouwd voor de firma Pelgrims en Bombeeck, loodgieters die de zaak overnamen van een zekere J. Hoedemaeker. De loodtoren was in gebruik tot 1962, waarmee het de langst in gebruik zijnde van België was. De loodtoren is in 1984 geclassificeerd als cultureel erfgoed. De hageltoren is opgebouwd zoals een fabrieksschoorsteen. Hij werd opgetrokken uit mechanisch gevormde baksteen afkomstig van de Briqueteries de la Sambre te Lobbes. De ronde bakstenen structuur is 46 meter hoog en de diameter varieert van 4,7 meter aan de voet tot 3,1 meter aan de top. De torenschacht is voorzien van smalle schietgaten die door hun opstelling in schroeflijn de aanwezigheid van een binnentrap doen vermoeden. Onderaan bevindt zich een rondboogdeur die toegang geeft tot de torenschacht. Op de oorspronkelijke bouwtekeningen zijn een lantaarn op de top en een koepeltje met weervaan te zien.

Het Anneessensplein (Frans: place Anneessens) is een plein in de gelijknamige wijk Anneessens in het centrum van de vijfhoek van Brussel aan de oostelijke zijde van het plein afgeboord door de Maurice Lemonnierlaan, een van de grote lanen die de Brusselse binnenstad doormidden snijden van noord naar zuid.

Het Bloemenhofplein (Frans: Place du Jardin aux Fleurs) is een plein in de Belgische gemeente Brussel. Het plein ligt in de Vijfhoek in de Zennewijk. Op het plein komen de Kartuizersstraat, Pletinckxstraat, Zespenningenstraat, T'Kintstraat, Fabrieksstraat en de Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat uit. Aan het plein is de campus Bloemenhof van de Erasmushogeschool Brussel gelegen. Ook ligt aan het plein de voormalige brouwerij Van Dooren, die sinds 1998 een beschermd monument is, en het In't Spinnekopke, een restaurant in een gebouw uit 1762.

Het Simone de Beauvoirpark (vroeger Fontainaspark) is een klein publiek wijkpark in Brussel Het park was vroeger, net als het direct ten oosten gelegen Fontainasplein genoemd naar de politicus André-Napoléon Fontainas. Met de nieuwe naam wordt de Franse filosofe en schrijfster Simone de Beauvoir geëerd. In het voorjaar van 2016 wordt voorafgaand aan de herinrichting van het park archeologisch onderzoek verricht in een gebied met een oppervlakte van 700 vierkante meter. Men ontdekte funderingen van een 19e-eeuwse brouwerij, Den Baert tot 1949 aan de Baardgang gelegen, en hoopt middeleeuwse en Romeinse overblijfselen te vinden. Men vond in de onmiddellijke omgeving al eerder Romeinse munten uit de 3e eeuw en resten van 14e-eeuwse bewoning. Na het onderzoek volgt de heraanleg van het park met bijkomende speelruimte en een grote, groene stadstuin voor de wijkbewoners. Het nieuwe park voorziet meer groen dan in het huidige park, met hellingen, bomen, planten en grasvelden. Zowel omheinde speelpleintjes voor kinderen van verschillende leeftijden, als een multisportterrein, een semi-ondergrondse sportzaal, een informeel voetbalveld en een ligweide zijn gepland. Zonder omheining wordt het park volledig vrij toegankelijk met ingangen langs het Fontainasplein, de Anderlechtsesteenweg, de Zespenningenstraat en de Van Arteveldestraat.

Het Klein Spui of Ransvoortspui van Brussel was een versterkte spuisluis op de tweede stadsomwalling tussen de Anderlechtsepoort en de Vlaamsepoort.

De Maurice Lemonnierlaan (Frans: Boulevard Maurice Lemonnier) is een van de centrale lanen binnen de historische Vijfhoek van Brussel-stad. De laan loopt van de Kleine Ring nabij het station Brussel-Zuid, langs het Anneessensplein tot aan het Fontainasplein, en vormt een aanloop naar het centrale voetgangersgebied van Brussel in de in het verlengde lopende autovrije Anspachlaan. Deze verkeersader werd aangelegd tijdens de overwelving van de Zenne tussen 1869 en 1871 en heette aanvankelijk de Henegouwenlaan. In 1918 besloot het stadsbestuur de straat te hernoemen als eerbetoon aan schepen Maurice Lemonnier, die na de Eerste Wereldoorlog terugkeerde uit krijgsgevangenschap in Duitsland.

Anneessens-Fontainas is een station van de Brusselse premetro, gelegen in het centrum van de stad Brussel.