Museumbrug (Utrecht)

Het Hoogeland, ook wel Het Hogeland genoemd, is een 19e-eeuwse buitenplaats in de stad Utrecht. Om het hoofdgebouw ligt het Hogelandsepark.

Station Utrecht Biltstraat is een voormalig station (halte) met eilandperron, gelegen aan de zijtak van de Oosterspoorweg: Hilversum - Utrecht Maliebaan, bij de overweg waar deze spoorlijn de Biltstraat kruist. Het station, gebouwd door de spoorwegmaatschappij HIJSM, werd geopend in 1885, en heeft dienstgedaan tot aan de beëindiging van het reizigersvervoer op deze lijn op 15 oktober 1939. De treinen uit Hilversum werden voortaan naar het Centraal Station geleid, en kwamen dus niet meer langs station Biltstraat. In 1961 werden de stationsgebouwtjes gesloopt. De locatie van het voormalige station is nog gemakkelijk te zien vanaf de Biltstraat. De twee sporen worden daar gescheiden door een brede grasstrook, waar vroeger het perron lag.

De Berekuil is een verkeersplein in het oosten van de stad Utrecht. De Berekuil was het eerste verkeersplein in Nederland waarbij het fietsverkeer op een ander niveau ligt dan het gemotoriseerde verkeer. De fietspaden lopen door de kuil in het midden van de rotonde. Het eerste ontwerp dateert van voor de Tweede Wereldoorlog waarbij in de jaren 30 door Rijkswaterstaat werd gestart met de aanleg van een rondweg om de stad Utrecht. De Berekuil is in 1944 voltooid. Sindsdien wordt dit type naar het Utrechtse voorbeeld Berenkuil genoemd. In 2001 is De Berekuil aangepast om de HOV-busbaan naar De Uithof onder het verkeersplein door te leiden, zodat de bussen ongehinderd dit drukke punt kunnen passeren. Bij De Berekuil komen vier wegen samen: West: de Biltstraat naar de binnenstad Noord: de Sartreweg naar Voordorp en Overvecht Oost: de Biltsestraatweg (N237) naar De Bilt en Zeist Zuid: de Waterlinieweg naar Lunetten/Hoograven Het verkeersplein was de naamgever van de nabijgelegen stadscamping De Berekuil, maar deze camping heeft intussen een andere naam gekregen.

De Oorsprongbrug is een brug over de Biltsche Grift in de Nederlandse stad Utrecht. Het betreft een vaste brug met een zeer beperkte doorvaarthoogte. Ze is gelegen ter hoogte van huis de Oorsprong en ze vormt de overgang van de Biltstraat naar de Snellenlaan. Een sluitsteen in de brug vermeldt het jaartal 1879. Gaandeweg is de brug aangepast.

Begraafplaats St. Barbara is een rooms-katholieke begraafplaats in Utrecht, gelegen aan de Prinsesselaan 2.

De F.C. Dondersstraat is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, in de Zeeheldenbuurt, tegen de grens van Wittevrouwen. De straat is genoemd naar de oogarts/fysioloog Franciscus Cornelis Donders. Deze zijstraat van de Biltstraat loopt naar het voormalige Ooglijdersgasthuis (nu Hogeschool Utrecht) dat enkele jaren na de dood van Donders werd ontworpen door de plaatselijke architect D. Kruijf. De bebouwing van de andere huizen stamt ook uit de laatste jaren van de 19e eeuw en wordt aangeduid als neorenaissance. Een stijl waarin de huizen werden voorzien van witte banden en soms uitbundige ornamenten. Op nummer 5 had de stukadoor/beeldhouwer Theo Lutters zijn atelier. Hij werd rijk door het maken van cementen beelden, die hij ook op zijn eigen huis en op onder andere die van zijn straatgenoten aanbracht. Omdat dit veel goedkoper was dan traditioneel beeldhouwwerk werden hij en zijn collega's door zijn tijdgenoot Berlage voor 'leugenaars' uitgemaakt.

Zeeheldenbuurt is een buurt in de wijk Noordoost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Deze buurt wordt vaak verward met Wittevrouwen, en is tevens gelegen aan de Biltstraat. De buurt wordt gekenmerkt door de F.C. Dondersstraat, Alexander Numankade, W. Barentszstraat, Cornelis Houtmanstraat en Karel Doormanlaan. De Biltsche Grift, welke loopt vanaf de Biltstraat tot aan de Blauwkapelseweg, vormt de scheiding tussen de Zeeheldenbuurt en Wittevrouwen.

De Gildpoort was een poort die in vroegere eeuwen bij de stad Utrecht stond. De Gildpoort lag aan de noordoostzijde van Utrecht aan de straat die vandaag de dag bekendstaat als de Biltstraat. In de Middeleeuwen lag er vanaf de Wittevrouwenpoort een voorstad. De oostelijke toegang tot de voorstad, en in bredere zin de stadsvrijheid, was de Gildpoort. De poort bevond zich daar aan de Biltsche Grift tezamen met de Gildbrug, die als overbrugging over deze waterweg diende. De kunstenaar Herman Saftleven heeft de poort rond 1670 afgebeeld. Omstreeks 1680 werd er een buitenplaats ter hoogte van de poort met de brug gebouwd. De buitenplaats werd ernaar vernoemd en kreeg de naam Gildestein.

De Gildbrug is een brug over de Biltsche Grift in de Nederlandse stad Utrecht. De brug bestond reeds in de 13e eeuw. Gaandeweg is ze diverse keren vernieuwd. In 1897 werd de Gildbrug een halteplaats van de nieuwe tramlijn Utrecht - Zeist. In 1949 werd de tram vervangen door busvervoer. Anno 2021 loopt er een HOV-busbaan in de Biltstraat die over deze brug voert. Op de brug ligt daarin de halteplaats Oorsprongpark. De zuidelijke brugleuning loopt langs de Biltsche Grift over een afstand van zo'n 200 meter door tot aan de Museumbrug.

Huizingabuurt is een buurt in de wijk Noordoost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Deze buurt is gelegen aan de Huizingalaan, Karel Doormanlaan en omgeving. De buurt zit ingesloten tussen Tuindorp Oost, Voordorp en de Zeeheldenbuurt, Hengeveldtraat en omgeving. Voor 1954 was een groot gedeelte nog weiland en had het de naam Ezelsdijk wat toen nog aan Maartensdijk toebehoorde. Het inundatiekanaal langs de Ezelsdijk (de huidige Kardinaal de Jongweg) was toen de gemeentegrens tussen Utrecht en Maartensdijk.

Het Rosarium Oudwijk in de Nederlandse stad Utrecht is een rosarium (rozentuin) in de buurt Wilhelminapark en omgeving aan de oostzijde van de stad. De tuin maakt deel uit van een groenstructuur in noord-zuidrichting die het Wilhelminapark verbindt met het Hogelandsepark, evenals het Oorsprongpark. Het rosarium beslaat een oppervlakte van circa 40 bij 80 meter en werd van 1911 tot 1913 aangelegd naar ontwerp van de Utrechtse tuinarchitect J.J. Denier van der Gon. Initiatiefnemer tot de aanleg was de vereniging van rozenkwekers Nos Jungunt Rosae (ons verenigen de rozen). De rozentuin kende 11 vakken met daarin 150 roosvariëteiten en centraal een fontein. Op 7 juni 1913 werd het rosarium door de vereniging aan de gemeente overgedragen, maar bleef in onderhoud bij de vereniging tot 1938. Vandaag de dag bevinden zich in het rosarium naast diverse rozen het beeld Vechtende kalkoenen uit 1965 van Theo Mulder en het beeld Twee Rustende Duiven uit 1985 van Janko Berman Het rosarium is erkend als gemeentelijk monument en het kent overdag vrije toegang. Het ligt aan het open gebied ten noorden van het Wilhelminapark, met aan de overzijde van de straat de bekende rode beuk en ook de gedenksteen voor verzetslieden die op 7 mei 1945 nog omgekomen zijn. Naast de rozentuin is een kleine kinderspeelplaats. Ten noorden van het Rosarium is de begraafplaats Sint-Barbara.

Het Ooglijdersgasthuis, ook wel onder meer het Nederlandsch Gasthuis voor Behoeftige en Minvermogende Ooglijders genoemd, was een ziekenhuis voor oogheelkunde in de Nederlandse stad Utrecht.