Begraafplaats Sint Barbara (Utrecht)

Het Rosarium Oudwijk in de Nederlandse stad Utrecht is een rosarium (rozentuin) in de buurt Wilhelminapark en omgeving aan de oostzijde van de stad. De tuin maakt deel uit van een groenstructuur in noord-zuidrichting die het Wilhelminapark verbindt met het Hogelandsepark, evenals het Oorsprongpark. Het rosarium beslaat een oppervlakte van circa 40 bij 80 meter en werd van 1911 tot 1913 aangelegd naar ontwerp van de Utrechtse tuinarchitect J.J. Denier van der Gon. Initiatiefnemer tot de aanleg was de vereniging van rozenkwekers Nos Jungunt Rosae (ons verenigen de rozen). De rozentuin kende 11 vakken met daarin 150 roosvariëteiten en centraal een fontein. Op 7 juni 1913 werd het rosarium door de vereniging aan de gemeente overgedragen, maar bleef in onderhoud bij de vereniging tot 1938. Vandaag de dag bevinden zich in het rosarium naast diverse rozen het beeld Vechtende kalkoenen uit 1965 van Theo Mulder en het beeld Twee Rustende Duiven uit 1985 van Janko Berman Het rosarium is erkend als gemeentelijk monument en het kent overdag vrije toegang. Het ligt aan het open gebied ten noorden van het Wilhelminapark, met aan de overzijde van de straat de bekende rode beuk en ook de gedenksteen voor verzetslieden die op 7 mei 1945 nog omgekomen zijn. Naast de rozentuin is een kleine kinderspeelplaats. Ten noorden van het Rosarium is de begraafplaats Sint-Barbara.

Oudwijk is een buurt van de wijk Oost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Samen met de buurt Buiten Wittevrouwen vormt het de subwijk Oudwijk/Buiten Wittevrouwen. Belangrijke straten in Oudwijk zijn de Burgemeester Reigerstraat (winkelstraat door de wijk heen), Oudwijkerveldstraat, Oudwijk (laan met dezelfde naam als de wijk), Prinsenstraat en in Oudwijk-Zuid de Oudwijkerdwarsstraat, de Nicolaasweg, de Homeruslaan en de Zonstraat.

De voormalige rooms-katholieke Heilig Hartkerk in Utrecht Oost, in de buurt Oudwijk, is gebouwd in 1927-1929 en ontworpen door de architect Jos Duynstee in de stijl van de Amsterdamse School. De kerk is op 23 mei 1929 ingewijd door Mgr. Van de Wetering. Het is nog steeds een gezichtsbepalend monument in Utrecht Oost.

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse stad Utrecht.

De Sint-Stevensabdij of abdij (van) Oudwijk is een verdwenen benedictinessenabdij in de Nederlandse stad Utrecht en was gelegen in de buurt Oudwijk.

De Holy Trinity Church is een anglicaanse parochiekerk in de Utrechtse wijk Oudwijk aan het Van Limburg Stirumplein bij de Van Limburg Stirumstraat, gewijd aan de Heilige Drie-eenheid. De eerste steen werd gelegd op 9 november 1911 door de anglicaanse bisschop voor Noord-Europa Herbert Bury. Een jaar later werd de eerste kerkdienst gehouden en uiteindelijk werd de kerk op 2 juni 1913 ingewijd. Architect was Petrus Johannes Houtzagers, de glas-in-loodramen zijn van de hand van Henry Bosdet en zijn geplaatst in de periode tussen 1913 en 1925.

Stadsgezicht Utrecht-Oost is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in de wijken Oost en Noordoost van de Nederlandse gemeente Utrecht. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 21 september 2005. Het gebied werd in 2013 aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 106 hectare. Het gebied omvat onder meer de Maliebaan, het Wilhelminapark, het Veeartsenijterrein, de buitenplaats Het Hoogeland, een rosarium en de begraafplaats Sint Barbara. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Van Limburg Stirumstraat is een straat van de Nederlandse stad Utrecht in de buurt Oudwijk. De straat werd vernoemd naar Leopold van Limburg Stirum (1758-1840), kapitein van het Staatse leger. Hij nam in 1813 met Van Hogendorp en Van der Duyn van Maasdam het voorlopig bewind op zich en bereidde de komst voor van Willem Frederik van Oranje-Nassau. De straat ligt aan het einde van de Burgemeester Reigerstraat waar zich een rotonde bevindt met aan de andere zijde van de rotonde de Nicolaasweg. Voor de aanleg van de wijk was de straat een deel van de Nicolaasweg. De Van Limburg Stirumstraat ligt aan het Wilhelminapark. De Van Limburg Stirumstraat wordt gekenmerkt door enorme monumentale herenhuizen. Hij ligt tussen de Oudwijkerveldstraat (welke overgaat in Oudwijk) en aan de andere kant de rotonde in met als enige drie zijstraten de Prinsenstraat, Van Hogendorpstraat en de Van der Duijnstraat. plus het ernaast gelegen Van Limburg Stirumplein.

Wilhelminapark en omgeving is een buurt in de wijk Oost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Voornaam element binnen deze buurt is het Wilhelminapark.

De bunker in het Wilhelminapark is in 1943 gebouwd als bomvrije Duitse personeelsbunker in het Wilhelminapark te Utrecht. De bunker was na 1945 vooral een sta-in-de-weg. Vanwege de cultuurhistorische waarde is het sinds 2001 een gemeentelijk monument dat sinds 2014 door beeldende kunstenaars wordt gebruikt als expositieruimte.

Het Wilhelminapark is een stadspark in de Nederlandse stad Utrecht. Het is als een van de eerste parken in Nederland erkend als rijksmonument. Het park ligt centraal in Utrecht-Oost en ten oosten van Oudwijk. De omliggende buurt wordt de Wilhelminaparkbuurt genoemd terwijl een straat langs het park ook Wilhelminapark heet.

Kindjeshaven was een kinderhuis in Utrecht dat tijdens de bezetting werd gebruikt om vele Joodse kinderen in veiligheid te kunnen brengen. De crèche werd in november 1940 door de rechtenstudente Trui van Lier opgericht en gevestigd aan de Prins Hendriklaan 4. Hij werd vernoemd naar een straatje in de binnenstad genaamd Kintgenshaven. Samen met Jet Berdenis van Berlekom wist ze vanaf 1941 150 Joodse kinderen via het kinderhuis in veiligheid te brengen. Vanwege het fusilleren van Truis nicht Truus van Lier diende Trui te stoppen bij het kinderhuis. Jet ging nog door in Kindjeshaven tot februari 1945. De administratie bevond zich niet in de crèche zelf, maar veilig verborgen in het rooms-katholiek Aartsbisschoppelijk Paleis van Utrecht.