Zonder titel (Johan Sterenberg)

DVVA (Door Vriendschap Verenigd Amsterdam) is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Amsterdam, opgericht in 1931. DVVA komt uit in de Tweede klasse zaterdag (seizoen 2020/21). De clubkleuren zijn geel en zwart. DVVA speelt op sportpark Drieburg in Amsterdam-Oost. De club heeft ongeveer 500 leden en telt 14 herenelftallen, 4 dameselftallen en 7 herenzaalteams. De bijnaam van DVVA´ers is: De Geelzwarte Leeuwen. Het eerste elftal is in seizoen 2010/2011 kampioen geworden van de zaterdag tweede klasse A. Na een seizoen in de eerste klasse speelt DVVA sinds het seizoen 2012/2013 weer in de tweede klasse. DVVA is ook bekend van het jaarlijks terugkerende festival SoccerRocker en het Jaap Heesen-toernooi.

JOS Watergraafsmeer is een amateurvoetbalvereniging uit de wijk Watergraafsmeer in Amsterdam, Noord-Holland, Nederland. De thuiswedstrijden worden op het “Sportpark Drieburg” gespeeld. Het zondagstandaardelftal speelt in het seizoen 2023/24 (weer) in de Vierde divisie. Het eerste zaterdagelftal speelde in het seizoen 2023/24 in de Vierde klasse.

Het Drie Burgpad is een straat en pad in De Wetbuurt in Amsterdam-Oost. Straat en pad loopt in het zuidelijke deel van de De Wetbuurt, dat is ingericht met groengebied (tuinen en volkstuinen) en sportvelden. Die sportvelden moeten natuurlijk bereikbaar zijn met gemotoriseerd vervoer. Zodra de sportvelden ophouden gaat de weg verder als voet- en fietspad, dat na Afvalpunt Rozenburglaan door middel van de Weesperzijdebrug een in- en uitgang heeft aan de Rozenburglaan. De gemeente Amsterdam had de gehele omgeving op 1 januari 1921 overgenomen van de gemeente Watergraafsmeer, die toen haar eind vond. Amsterdam wilde woningen bouwen, maar werd opgehouden door de economische crisis en de Tweede Wereldoorlog. Toch werd er in de winter 1940/1941 handmatig een afwateringssysteem gegraven. Na de oorlog lagen de terreinen er als sportvelden bij. Een van de velden is in gebruik bij voetbalvereniging JOS, door The Nits bezongen in J.O.S. days. De naam Drie Burg voert terug op een moestuin met bebouwing, die gelegen was tussen de Kruislaan en Duivendrechtsebrug, die in eeuwen geschiedenis nauwelijks van plaats gewijzigd zijn. Zowel de ’s Gravenhaegse courant van 4 december 1737 als de Oprechte Haarlemsche Courant van 17 maart 1801 omschreven de terreinen. De krant uit Haarlem omschreef het als volgt:: Een stuk moesland, genaamd Drie-Burg, met zyn huizinge, schuuren etc. groot circa 4 morgen gelegen aan de Ringdyk tussen Kruislaan en Duivendrechtsebrug. Die ringdijk behoorde toe aan de Watergraafsmeer; het bijbehorende deel ringvaart werd opgenomen in het traject van de Weespertrekvaart. Het pad ligt tussen twee ringsloten rondom de sportvelden. Langs de weg staat achter een toegangspoort naar de velden een nauwelijks te herkennen titelloos kunstwerk van Johan Sterenberg.

De Amsterdamse Sportvereniging Wartburgia (asv Wartburgia) is een amateurvoetbalclub uit Amsterdam, Nederland, opgericht in 1922 als "Lutherse Football Club". De thuiswedstrijden worden gespeeld op sportpark "Drieburg" aan de Weespertrekvaart in de Watergraafsmeer.

DEVO '58 (Door Enige Vrienden Opgericht '58) is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.

Brug 267 is een vaste brug in Amsterdam-Oost. De verkeersbrug vormt de verbinding tussen de Fizeaustraat en de Kruislaan. Ze overspant een ringwater van plaatselijke sportvelden (o.a. AFC TABA) en speeltuin Amsteldorp. De brug heeft de vorm van een duiker, de duiker is uitgevoerd in een boogconstructie. De top van de boog zit net boven de waterlijn. Piet Kramer van de Publieke Werken ontwierp het bouwwerk in de Amsterdamse Schoolstijl. De brug ziet er anders uit dan alle andere uit Kramers pen. De brug bestaat eigenlijk alleen uit twee bakstenen balustrades met aan het eind granieten sluitstenen. De brug dateert van 1950/1951 toen de Fizeaustraat hier werd verlengd en ingericht. Het geheel wordt gedragen door een houten paalfundering, die een betonnen dek draagt.

De Kruislaanbrug (brug 458) is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. Alhoewel genummerd als brug, is het een viaduct of tunnel afhankelijk van het gezichtspunt. Het bouwwerk overspant de Kruislaan en is gelegen in de Gooiseweg. De Gooiseweg deelt de Kruislaan in tweeën, aan beide kanten is de Kruislaan geschikt voor al het verkeer, maar ter plaatse van het viaduct is ze alleen toegankelijk voor langzaam verkeer. De wens voor een weg tussen Amsterdam en Het Gooi dateert al vanaf de jaren dertig van de 20e eeuw, een definitief besluit volgde 30 maart 1938. Door de Tweede Wereldoorlog werd alles op de lange baan geschoven. Pas in de jaren vijftig werd er vervolgactie ondernomen. Daartoe moest het originele ontwerp in verband met het toename van autogebruik geheel op de schop. In 1956/1957 werd een begin gemaakt met de aanleg van een dijklichaam, die deze (toekomstige) snelweg moest dragen. In april 1957 was er tot aan de Hugo de Vrieslaan al zoveel zand geplaatst dat het mogelijk was daar aan Hugo de Vriesbrug te kunnen beginnen. Echter het Rijk had een bestedingsstop afgekondigd, zodat nog wel zand kon worden bijgestort, maar van bouwwerkzaamheden kon geen sprake zijn. De gemeente Amsterdam kreeg de financiering door die bestedingsstop niet rond. Een totaalpakket van circa 40 miljoen voor bouwwerken was te veel van het goede. In september 1958 vond de Dienst der Publieke Werken wel de mogelijkheid om voor een bedrag van 10 miljoen gulden aan een elftal bruggen te kunnen bouwen/herstellen waarvan vier in de Gooiseweg (Kamerlingh Onnesbrug, Hugo de Vriesbrug, brug 460 en Kruislaanbrug), maar ook het enorme viaduct (toen grootste brug van de stad) brug 705. De kosten waren inmiddels wel opgelopen tot 350.000 gulden. De breedte van de tunnel zou 6,50 meter bedragen. In december 1959 was het bouwwerk grotendeels voltooid zodat geschat werd dat in de zomer van 1960 het traject Gooiseweg geopend kon worden. Op 2 mei 1960 werd de noordelijk rijbaan van die weg opengesteld voor verkeer (zij diende een aantal maanden als tweerichtingenweg). Er lag een drie kilometer lange nieuwe weg tussen het Prins Bernhardplein (toen nog Mr. Treubplein) en de Harteveldsebrug. De opening werd verricht door wethouder Publieke Werken Goos van 't Tull. Het ontwerp zou zijn van de Amsterdamse Publieke Werken, de specifieke ontwerper is vooralsnog onbekend. De ontwerper liet een voor de tunnel strak rechthoekig model bouwen. De “landhoofden” zijn echter glooiend en betegeld uitgevoerd. De weg maakte een onderdeel uit van een geplande doorgaande route (de Ringweg Amsterdam was er nog niet) tussen Het Gooi en Noord-Holland boven het IJ via de dan nog te bouwen IJtunnel. De opening van de gehele Gooiseweg leverde de jaren daarop direct verkeersproblemen op. Door werkzaamheden aan de Wibautstraat en Weesperstraat moest bijna alle verkeer naar en van de Gooiseweg over de Berlagebrug, die daarop niet berekend was. Het kunstwerk ging vanaf de opening naamloos door het leven. Op 8 december 2017 publiceerde de gemeente Amsterdam een lijst met vernoemingen van bouwwerken voor opname in de Basisregistraties Adressen en Gebouwen. Het ging toen om objecten in en over snelwegen in en om Amsterdam. De brug werd toen direct vernoemd naar de weg die ze overspant de Kruislaan en die werd zo genoemd omdat zij de Watergraafsmeer doorkruiste en dwars stond op de belangrijkste weg (toen en nu), de Middenweg.

AVV FIT (Amsterdamse Voetbal Vereniging FIT) is een amateurvoetbalclub uit Amsterdam. FIT is opgericht op 22 januari 1923. De thuiswedstrijden worden gespeeld op “Sportpark Drieburg” aan de Weespertrekvaart in de Watergraafsmeer. De club heeft alleen een zondagafdeling. De club deelt het terrein met zaterdagvereniging ASV Wartburgia. Vanaf 2016/17 speelt de vereniging zonder standaardelftal bij de mannen. Het eerste vrouwenvoetbalelftal komt uit in de vierde klasse. Voor het seizoen 2022/23 had AVV FIT elf mannenteams in de reservecompetitie ingeschreven, twee JO23-teams en daarnaast nog drie vrouwenteams. De voorzitters van AVV FIT zijn Ben Klumperbeek en Rick Boenink.

Sluis is een driedelig kunstwerk van Lon Pennock, staande in Amsterdam-Oost. De beeldengroep staat op de plaats waar de Kruislaan in een bocht overgaat in de Rozenburglaan en waar een fietspad onder de Gooiseweg voert. Aan de oostzijde van de groep is brug 168 te vinden, aan de westzijde Kruislaanbrug (brug 458), waarover de Gooiseweg loopt. De groep bestaat uit drie metalen kolommen van verschillende hoogte, breedte en diepte van cortenstaal. De kunstenaar hield zich op de vlakte van wat het beeld weergeeft/de beelden weergeven, zelfs de titel is niet bij het beeld terug te vinden.

De Gooiseweg is een deel van de Amsterdamse stadsroute s112 en loopt van het Prins Bernhardplein nabij het Amstelstation naar Gaasperdam. De weg is uitgevoerd als autoweg met ongelijkvloerse kruisingen, maar op het eerste gedeelte ligt aan beide kanten ook een fietspad. Het noordelijke deel tussen het Prins Bernhardplein en de Hartveldsebrug op de grens met Diemen (thans kruising met de ringweg A10) is op 2 mei 1960 ongelijkvloers in gebruik genomen. Hier eindigde de weg en het doorgaande verkeer richting het Gooi kon over de Hartveldseweg zijn weg vervolgen. Het eerste gedeelte van het tracé door de Bijlmermeer is in 1971 in gebruik genomen en lag geheel los van het noordelijke deel. Er was rekening is gehouden met een verdubbeling. Daar waar de Gooiseweg de Daalwijkdreef kruist is dat goed te zien aan de ongebruikte brughoofden aan de oostzijde. Oorspronkelijk was ook bij de kruising met de Bijlmerdreef ruimte voor verdubbeling maar bij het omlaag brengen van deze dreef eind jaren 1990 is deze ruimte verdwenen en zijn er smalle opritten gekomen. Ook langs het Bijlmerpark en bij de Karspeldreef was de ruimtereservering nog lange tijd aanwezig tot de laatste vernieuwing van het Bijlmerpark. Op 30 maart 1982 kwam het gedeelte tussen de Karspeldreef en de Gaasperdammerweg in gebruik en werd de verbinding met de Langbroekdreef aangelegd voor een beter doorstroming naar de wijken Nellestein en Gein. Na de ingebruikname van de Gaasperdammertunnel kwamen de afslagen naar de A9 in beide richtingen te vervallen komt de weg alleen uit op de Langbroekdreef. Oorspronkelijk had de Gooiseweg door moeten lopen richting het Gooi, 'Gooistad' (AUP 1950-1960). De Gooiseweg houdt nu op voorbij de A9, de Gaasperdammerweg en loopt over in de Langbroekdreef. Langs de Langbroekdreef en de Valburgdreef is de reservering voor het verlengen van de Gooiseweg nog te zien in het zandlichaam dat daar ligt. Ten zuiden van het waterzuiveringsbedrijf bij Gaasperplas had de weg dan door moeten lopen richting Weesp en verder. Doordat de verlenging niet doorging was er tot begin jaren negentig geen doorgaande wegverbinding tussen de Langbroekdreef en de Wageningendreef. De buslijnen van het GVB moesten dan ook tot 1988 heen en weer rijden via de Schoonhovendreef. In 1988 kwam een tijdelijke busbaan in gebruik over het Veenendaalplein langs het dijklichaam wat veel onnodige kilometers bespaarden. Begin jaren 1990 kwam op een deel van het tracé van de Gooiseweg de Valburgdreef in gebruik en was de busbaan niet meer noodzakelijk. In 1989 ging het gedeelte tussen de Duivendrechtsebrug en Diemen op in de A10 waarbij op dit gedeelte de naam Gooiseweg verdween.

SV De Meer is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Amsterdam, opgericht in 1918. De club heeft zowel een zaterdag- als een zondagafdeling. Het eerste zaterdagelftal komt uit in de Derde klasse zaterdag (2021/22), het eerste zondagelftal in de Tweede klasse zondag (seizoen 2021/22). De club speelt op Sportpark Drieburg in Amsterdam-Oost.

Brug 168 is een vaste brug in Amsterdam-Oost. De brug over een duiker ligt in de Kruislaan over de af/aanvoer van de ringsloot rondom de De Nieuwe Ooster. De Kruislaan loopt vervolgens, om een “botsing” met de Gooiseweg te voorkomen, mee met de ringloot in de noordwesthoek van die begraafplaats om dan over te gaan in de Rozenburglaan richting Duivendrecht, Diemen. De brug heeft de vorm van een duiker, maar deze duiker ligt toch relatief hoog boven het wateroppervlak. De Kruislaan (Cruysweg, Kruis Wech) is een van de oudste wegen in de Watergraafsmeer. Op de eerste kaarten van een drooggelegde Watergraafsmeer is een rechthoekige ringsloot (De Groote Tocht Sloot en De Dwars Tocht Sloot) te zien, die de Kruislaan tweemaal kruist. Aldaar is al een doorgaande weg over het water te zien. Op de plattegrond van 1770 wordt zelfs "brug" vermeld. Ook tekende Leonard Springer in 1891 een brug in op zijn ontwerptekening van De Nieuwe Ooster, die aangelegd werd in het zuidwestelijke kwadrant van de ringsloot. In 1921 werd de gemeente Watergraafsmeer opgeslokt door Amsterdam. De grote wijzigingen alhier vonden plaats in het midden van de 20e eeuw met de aanleg van de Gooiseweg. Rond 1957 werd de omgeving geheel nieuw ingericht en kwam er vermoedelijk ook een nieuwe brug. De Kruislaan hier werd toen één grote zandbak. In de 21e eeuw is de duiker zelf van beton, de landhoofden geven ook beton te zien, met als afwisseling horizontale stroken baksteen. Op de brug staan open metalen balustrades met een reling ter bescherming van doorvallen. .