Stenenwal (Maastricht)

De Wycker Waterpoort, ook wel Waterpoortje, vroeger ook Simon Mertenspoort, (Wycker) Kolenpoort of (Wycker) Batpoort, is een van oorsprong middeleeuwse waterpoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort ligt aan de Maaskade (Stenenwal) in het stadsdeel Wyck, op de plaats waar het straatje Waterpoort op de Maas uitkomt. De poort is sinds 1966 een rijksmonument.

De Rechtstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen in het stadsdeel Wyck op de rechteroever van de Maas. De Rechtstraat is een belangrijke winkel- en uitgaansstraat, bekend vanwege de vele bijzondere winkels en restaurants, vaak gevestigd in 17e of 18e-eeuwse panden, vele met gevelsteen.

Het Huis Rouffaer is een herenhuis aan de Hoogbrugstraat in Wyck, in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het koopmanshuis ontleent zijn naam aan de ondernemersfamilie Rouffaer, die het liet bouwen en het enkele generaties bewoonde. Het gebouw in Lodewijk XVI-stijl is sinds 1966 geklasseerd als rijksmonument.

Hotel Maastricht, officieel Crowne Plaza Maastricht, is een hotel in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het hotel is gelegen aan de Maas in het stadsdeel Wyck. Het viersterrenhotel, onderdeel van de hotelketen Crowne Plaza binnen de InterContinental Hotels Group (IHG), is ondergebracht in een gebouw uit 1976-77 en een uitbreiding uit 1998-99.

De Romeinse brug van Maastricht was een brug die omstreeks of kort na het midden van de eerste eeuw na Chr. door de Romeinen gebouwd werd over de rivier de Maas in Maastricht. De brug, eigenlijk een reeks bruggen die elkaar in de loop der eeuwen zijn opgevolgd, lag in het verlengde van de Plankstraat, zo'n 130 meter ten zuiden van de huidige Sint Servaasbrug en heeft mogelijk tot 1275 dienstgedaan. De archeologische vindplaats van de brug is sinds 2017 een rijksmonument.

De Körverpoort, ook Corverpoort of Wycker Binnenpoort, was een middeleeuwse stadspoort langs de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. Het bouwwerk was onderdeel van de middeleeuwse stadsmuur van Wyck en dateerde waarschijnlijk uit de bouwtijd van de brug (1280-'98). De naam van de poort is afgeleid van het oude ambacht van de korvers of mandenvlechters, die in de omgeving woonden. De poort lag aan de westzijde van de Wycker Brugstraat en functioneerde als toegangspoort tot de Maasbrug. De Körverpoort werd in de eerste helft van de 17e eeuw gesloopt en vervangen door een poort op de brug, die tot 1801 bleef bestaan.

De Sint-Gerarduskerk is een voormalig kerkgebouw in het Maastrichtse stadsdeel Wyck. De kerk, gelegen aan de Wycker Grachtstraat nr. 30, was van 1939 tot 1977 een hulp- of bijkerk (rectoraatskerk) van de Sint-Martinusparochie. Het entreegebouw met een beeldje van Sint-Gerardus boven de ingang is een gemeentelijk monument.

De Hoge Brug (Maastrichts: Hoeg Brögk) is een fiets- en voetgangersbrug over de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De brug werd geopend in 2003 en verbindt de op de westelijke Maasoever gelegen binnenstad van Maastricht met zowel het oude stadsdeel Wyck als het nieuwe stadsdeel Céramique, beide op de oostelijke rivieroever. De brug vormt tevens de verbinding tussen het Stadspark Maastricht en het Charles Eyckpark. De brug werd ontworpen door de architecten van bureau René Greisch uit Luik. De totale lengte van de brug is 261 meter, de breedte is 7,20 meter, de brug ligt 16 meter boven de waterspiegel en het hoogste punt van de boog is 26 meter boven de waterspiegel. De brug won in 2004 de Staalprijs van de Stichting Bouwen met Staal.Om de scheepvaart niet nog meer te hinderen, bepaalde Rijkswaterstaat dat er geen pijlers in de Maas mochten komen. Er werd gekozen voor een stalen boogbrug, waarvan het wegdek aan diagonaal gespannen kabels hangt, met pijlers op de beide oevers van de rivier. Vanwege de vereiste doorvaarthoogte en de beperkte ruimte aan weerszijden zouden de opritten naar de brug dusdanig steil zijn, dat er gekozen is voor een 'luie trap'-constructie. Voor mindervaliden zijn er liften aan beide uiteinden van de brug. In het stadsdeel Céramique is de aanlanding van de brug op het Plein 1992 en aan de zijde van de binnenstad is er een aanlanding in het Stadspark (bij de Onze Lieve Vrouwewal) plus een krulvormige trap naar de Maasboulevard. De luie trap wordt niet door iedereen gewaardeerd, zeker niet door fietsers. Zo verwoordt architectuurwebsite nlstreets een veel gehoorde klacht in een artikel: "Een prachtige brug om te zien is het zeker, maar in het gebruik bevalt hij minder. Met ons liep nog een aantal mensen de treden te verwensen: ze zijn zo ongelukkig van diepte dat je permanent twijfelt of je er nou één of twee tegelijk moet nemen, en geen van tweeën loopt lekker."Ten zuiden van de Hoge Brug ligt de John F. Kennedybrug en ten noorden ligt de Sint Servaasbrug.

De Poort van Beusdael, vroeger abusievelijk aangeduid als Refugie van Meerssen, is het voormalige poorthuis van de heren van Beusdael in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw ligt op de hoek van de Hoogbrugstraat en de Ruiterij in het stadsdeel Wyck en is sinds 1966 geklasseerd als rijksmonument.

Beluga was een restaurant in de Nederlandse stad Maastricht, dat van 1997 tot 2019 eigendom was van chef-kok Hans van Wolde. Vanaf 2014 wordt het restaurant aangeduid als Beluga Loves You. Eind 2018 verkocht Van Wolde het restaurant aan zijn voormalige sous-chef Servais Tielman.

De Sint Servaasbrug, tot 1932 Maasbrug genoemd en in de volksmond oude brug (Maastrichts: aw brögk), is een van oorsprong 13e-eeuwse stenen boogbrug over de rivier de Maas in de Nederlandse stad Maastricht. De brug is genoemd naar de 4e-eeuwse bisschop van Maastricht, Sint-Servaas, maar kreeg zijn huidige naam pas in 1932; daarvoor was het gewoon 'de brug', officieel Maasbrug. De Sint Servaasbrug wordt beschouwd als de oudste brug van Nederland en een icoon van de stad Maastricht. Het bouwwerk is een rijksmonument.

De Maaspunttoren, vroeger ook wel toren aan de hoge Maaspunt, Rondeeltoren of Lambrechtsrondeel genoemd, is een van oorsprong middeleeuwse waltoren op de rechter Maasoever van de Nederlandse stad Maastricht. De toren ligt Aan de Recentoren, op het punt waar Stenenwal overgaat in Maaspuntweg, en vormde ooit, samen met de Recentoren, de zuidwestelijke verdediging van de Wycker stadsmuur. De toren dateert waarschijnlijk uit de veertiende eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd.