place

Gerda Tarobrug

Bouwproject in NederlandBrug in Amsterdam-Oost

De Gerda Tarobrug (brug 2125) is een bouwkundig kunstwerk in aanbouw in Amsterdam-Oost. Vanaf augustus 2021 werd gewerkt aan de bouw van deze brug die de verbinding moet leggen tussen het Centrumeiland en Strandeiland in IJburg. De brug komt te liggen over de Merdekagracht. Als met de bouw begonnen wordt is Centrumeiland nog niet afgebouwd en het Strandeiland eigenlijk één groot strand (zandvlakte). De Merdekagracht is een modderachtige sloot. Een maand voordat de bouw begon gaf de gemeente Amsterdam deze brug haar naam, een vernoeming naar oorlogsfotografe Gerda Taro. De brug is ontworpen door Benthem Crouwel Architekten, die al eerder een aantal bruggen voor IJburg ontwierp. Zo is ook de naamloze brug 2030 door dat kantoor ontworpen. De brug gaat in de periode 2023-2025 dienen voor de uitleg van nutsvoorzieningen en woningbouw. Ballast Nedam bouwt de brug, die valt in de serie buitenwaterbruggen op IJburg. De overspanning wordt gedragen door pijlers in de vorm van de ribben van een op de punt staande piramide. In het ontwerp kreeg de brug twee rijbanen met aan weerszijden twee voet/fietspaden.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Gerda Tarobrug (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Gerda Tarobrug
Strandeilandlaan, Amsterdam Oost

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Gerda TarobrugLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.350494444444 ° E 5.0188305555556 °
placeToon op kaart

Adres

Gerda Tarobrug

Strandeilandlaan
1087 WL Amsterdam, Oost
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Benno Premselabrug
Benno Premselabrug

De Benno Premselabrug is een vaste brug over het IJmeer, ontworpen door Wim Quist, die het Centrumeiland van de Amsterdamse wijk IJburg verbindt met de Diemer Vijfhoek. De brug is vernoemd naar de vormgever en binnenhuisarchitect Benno Premsela. Alhoewel de brug voor 75 % in de gemeente Diemen ligt heeft ze een Amsterdams brugnummer (2005). De brug werd in 2004 geopend en was oorspronkelijk uitsluitend bestemd voor het bouwverkeer, hulpdiensten en fietsers van Diemen naar IJburg. De brug maakt na de ingebruikname deel uit van de stadsroute s114 en van de Oostelijke Ontsluiting IJburg (OOIJ), en ligt tussen de Muiderlaan op IJburg en de Fortdiemerdamweg in Diemen. De brug heeft voor het verkeer in beide richtingen een rijstrook en een busbaan, en aan de zuidzijde een tweerichtingsfietspad. De brug ligt conform de opdracht van de gemeente Amsterdam laag over het water; Wim Quist omschreef het als een “mat die over het water is uitgerold. De brug past in het ontwerp van de gehele OOIJ, dat als eenheid werd ontworpen. De brug is gelegd over brugpijlers waarop jukken. Die jukken (dwarsbalken) die aan weerszijden van de brug uitsteken dragen de naar binnen staande lichtmasten/lantaarns. De brug kent in het midden een kleine verhoging met pleziervaart mogelijk te maken (Quist noemde het een hupje). Op 24 augustus 2009 werd de brug ook in gebruik genomen door GVB-buslijn 66 die hiermee een verbinding tussen IJburg en de Bijlmermeer tot stand bracht. Daar het andere verkeer geen gebruik mocht maken van de brug werd aan het begin van de brug een hek met bussluis geplaatst. Tussen de Diemer Vijfhoek en het Maxis-terrein werd via de met klinkers bestrate Overdiemerweg, ook bekend als Nuon-weg, de dienstweg van de elektriciteitscentrale Diemen van Nuon (vroeger PEN, nu Vattenfall), gereden. Sinds 15 december 2024 rijdt ook R-net lijn 360 over de brug. Omdat automobilisten uit IJburg in verband met filevorming bij de Enneüs Heermabrug massaal toch van de brug gebruik maakten waarbij het hek werd verwijderd en om de bussluis heen werd gereden besloot men later alsnog dat ook het gewone verkeer van de brug gebruik mocht maken. Eind juli 2014 is de tijdelijke verbinding via de Overdiemerweg, in het kader van het plan Oostelijke Ontsluiting IJburg, vervangen door een nieuwe route via de Fortdiemerdamweg met daarin de Uyllanderbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal naar het verkeersknooppunt Diemen. Vanaf dan was de Overdiemerweg weer voor particulier gebruik gesloten. Echter, deze weg is in 2020 opgeknapt en opnieuw opengesteld vanwege de wenselijkheid van een snelle verbinding met Maxis Muiden en Muiden.

Brug 2030
Brug 2030

De Margaret Bourke-Whitebrug (Amsterdamse brugnummer 2030) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. De brug werd in de periode 2018 tot 2021 gebouwd en werd aangelegd om in IJburg het Haveneiland en het Centrumeiland met elkaar te verbinden. Het is een van de zogenaamde buitenwaterbruggen in een serie vaste bruggen die architectenbureau Benthem Crouwel Architects voor die wijk ontwierp. Het brugnummer sluit aan in de eerder gebouwde reeks, maar door de bankencrisis werd de verdere bouw van IJburg vertraagd en zo dus ook van deze brug. De brug overspant een naamloos water dat langs de Wim Noordhoekkade loopt; aan de overzijde ligt de Muiderlaan. In het verlengde ligt de Strandeilandlaan, in 2021 ingericht ter ondersteuning van bouwverkeer. Bij de afbouw van de wijk Strandeiland zal in het verlengde van deze brug de Gerda Tarobrug van dezelfde architecten neergelegd worden. De brug vertoont dan ook gezien haar korte geschiedenis overeenkomsten met andere bruggen op het eiland, bijvoorbeeld brug 2012. Overeenkomsten zijn te vinden in de gebruikte materialen en enigszins naar binnen staande balustrades en leuningen. Ook de open constructie van de brug lijkt op haar voorgangers. Afwijkend is echter dat deze brug een zwaardere constructie heeft; ze moet in tegenstelling tot andere zwaar vervoer kunnen tillen. Jan Benthem verdeelde de brug in drie vlakken, een centrale rijweg wordt geflankeerd door twee voet- en fietspaden. De bruggen worden getild door vier stalen brugpijlers, die twee aan twee met elkaar verbonden zijn door middel van stalen balken. Boven de waterlijn splitsen die pijlers in vier diagonaal staande steunen waarvan twee voor voet- en fietspaden en twee voor het rijwegdek. Het rijwegdek wordt dus door acht steunen gedragen; de voet- en fietspaden door vier. Op de pijlers staan ook de vier verlichtingskolommen. Ten tijde van de oplevering was de gracht nog een doodlopend water en lag er ten oosten van de brug een dam waarop de werkplaatsen en wegverbinding. Die dam werd na oplevering afgegraven, in september 2021 staat de brug in open water.