Sportterrein aan de Laan van Vollering

Het Elvira-gebouw is een monumentale flat in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De flat is gebouwd in 1960 naar een ontwerp van architecten Van den Broek en Bakema. Het gebouw telt dertien lagen en een uitgekiende 'split-level' stapeling van 64 woningen. De toren heeft als ontsluiting maar één middengang per drie verdiepingen. Achter de voordeuren bevinden zich korte trappen van een halve verdieping naar de woonvertrekken. In 1984 is de flat gerenoveerd waarbij betonherstel plaatsvond. Het gebouw is diverse malen overgeschilderd, tegenwoordig is het gebouw gehuld in een lichtblauwe kleurstelling. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Westerkwartier is een buurt in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurt ligt ten zuidwesten van het station Delft, tussen de Coenderstraat, Westlandseweg, Krakeelpolderweg en de Hugo de Grootstraat. De wijk heette vroeger Westerpolder. De buurt is onderdeel van de wijk Hof van Delft. Langs de Buitenwatersloot was vanaf de late Middeleeuwen de eerste bebouwing buiten de stadsmuren van Delft ontstaan. Zo stond er de molen De Papegaey die in 1936 werd afgebroken. De voormalige molenwerf is nu een binnentuin (terrein Van Bakkeren). Ook stond hier de molen De Uyl. Later waren er bedrijven gevestigd zoals twee houtzagerijen, een destilleerderij en een gistfabriek en weer later een fabriek van drijfriemen. Tussen de huidige Van Bleiswyckstraat en de Saenredamstraat heeft ooit de kasteelboerderij van Bartholomeus van der Made, een neef van Ada van Holland. De toenemende industriële bedrijvigheid in Delft vanaf 1847, toen ten westen van de singelgracht de spoorlijn en station aangelegd werden, zorgde voor een toeloop van fabrieksarbeiders, die aanvankelijk nog in de binnenstad en langs de Buitenwatersloot konden worden gehuisvest. Na verloop van tijd was daar echter geen ruimte meer en moest uitgeweken worden naar een van de weinige gebieden buiten de singels die tot het grondgebied van het toenmalige Delft behoorde. Nadat in 1879 het stratenplan van gemeente-architect De Bruyn Kops was vastgesteld, konden er goedkope woningen voor de arbeiders worden gebouwd door twee projectontwikkelaars: de aannemers J.P. Henneveld en D. van den Bosch. De eerste bebouwde vooral het gebied rond de Graswinckelstraat, de tweede rond de Van den Boschstraat (latere Hovenierstraat). Langs de oostelijke rand, de Coenderstraat, werden wat duurdere woningen voor de middenstand opgetrokken. Eisen werden door de gemeente Delft aan de woningen niet gesteld, er was voor 1901 immers nog geen Woningwet. Als een van de eerste straten werd in 1879 de Westerstraat aangelegd op de plaats van het Geldelozepad. Aan de Raamstraat werd de Raamstraatkerk gebouwd. Eind jaren 70 was de wijk ernstig verpauperd. Daarbij was de buurt heel dicht op elkaar gebouwd, was er nauwelijks open ruimte en waren er onvoldoende voorzieningen voor groen, spelen en parkeren. Aanvankelijk wilde de gemeente de wijk slopen omdat de kwaliteit van de woningen te slecht was om te verbeteren. Het verzet vanuit de buurt, georganiseerd in een buurtcomité, en de opstelling van PvdA-wethouder Reijnen zijn hiervoor bepalend geweest. Uiteindelijk zijn slechts 124 woningen gesloopt. Een hofje aan de Westerstraat is gesloopt en de grond bij tuinen van de Hovenierstraat getrokken. Een blok woningen bij de Carthuyzerstraat heeft plaatsgemaakt voor een pleintje, een paar woningen op de hoek van de Tuinstraat en Westerstraat is vervangen door een speelplaats. Er zijn 51 woningen in gemeentebezit en ongeveer 60 woningen in particulier bezit verbeterd. Er is nieuwbouw gekomen aan de Ada van Hollandstraat, Auroraplein, Carthuyzerstraat, Hoornsestraat, Plateelstraat, Pootstraat en Raamstraat. Na afloop van dit stadsvernieuwingsproject is begin jaren 80 het buurtcomité opgeheven. In januari 2001 kondigde wethouder Rik Grashoff aan vergunningparkeren in te voeren in het Westerkwartier en de naastgelegen Olofsbuurt. De buurt was woedend en richtte in reactie daarop de Belangenvereniging Olofsbuurt-Westerkwartier op. Jaarlijks wordt in het Westerkwartier het popfestival Westerpop gehouden.

De Raamstraatkerk in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, heet officieel de HH Franciscus en Clarakerk, maar is ook bekend onder zijn oude naam, de HH Nicolaas en Gezellenkerk. Sinds 2009 is deze kerk een van de vier rooms-katholieke parochiekerken in de stad en maakt deel uit van de Sint Ursulaparochie.

Westerpop is sinds 1989 een terugkerend popfestival dat wordt gehouden in het Westerkwartier in de gemeente Delft. De oorsprong van Westerpop ligt in 1989, toen het Westerkwartier, een volkswijk ten westen van de Delftse binnenstad, haar honderdjarig jubileum vierde. Sindsdien werd het evenement jaarlijks, en vanaf 2014 tweejaarlijks georganiseerd. Er komen jaarlijks zo'n 15.000 bezoekers. Elke editie kregen talentvolle bands uit de regio tijdens Westerpop een prijs uitgereikt. In 2003 werd deze prijs omgedoopt naar de Peter Tetteroo-bokaal als eerbetoon aan Peter Tetteroo, de in 2002 overleden zanger van de Delftse band Tee-Set.

De Hoven Passage, meestal winkelcentrum In de Hoven, is een overdekt winkelcentrum in de stad Delft. Het winkelcentrum ligt tussen de Poptahof en de Voorhof in Delft Zuid, langs de Martinus Nijhofflaan. Het winkelcentrum telt ongeveer 60 winkels. De eerste winkels kwamen er omstreeks 1970, vanuit het centrum van Delft achter de toen nieuwe Poptahof, op de hoek van de Papsouwselaan en de Martinus Nijhofflaan, in het gebied waar een paar jaar later, in 1975 de kantoortoren Torenhove werd gebouwd. Er kwam toen onder andere een winkel van De Gruyter, maar die is er sinds lange tijd niet meer. Het winkelcentrum werd in de loop van de tijd uitgebreid en er werd in 2002 een grote verbouwing voltooid. Torenhove staat tegen De Hoven Passage aan. De winkels van de Hoven Passage en het gebouw aan de overkant van de Martinus Nijhofflaan, dat niet tot De Hoven Passage werd of wordt gerekend, hadden afgezien van een parkeerdek geen verdieping. Het hele gebied veranderde in 2017 en 2018 ingrijpend, toen er aan beide kanten van de Martinus Nijhofflaan flats werden gebouwd. De Hoven Passage bleef daarbij gespaard. Torenhove werd een woontoren en in 2020 van naam veranderd in Delft Hoog. Tramlijn 1 rijdt door de Martinus Nijhofflaan met daar en aan de Papsouwselaan een halte.

De Papegaey is een voormalige windmolen uit 1690 aan de Buitenwatersloot (nummer circa 157) in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De molen zou al voor de Eerste Wereldoorlog worden gesloopt, maar dit gebeurde uiteindelijk pas in 1936. Na de sloop werden er etagewoningen gebouwd. Hierbij werd de gevelsteen van de voormalige molen in de gevel gemetseld. Op de gevelsteen staan bij het jaartal 1690 de volgende woorden: DE PAPEGAEY IS MYN NAEM TOT MALEN BEN ICK BEQUAEM DIE DIT WERCK HEEFT DOEN MAKEN KYCK SY IS GENAEMT LEUNTA JACOBA V DYCK Daaronder is een tweede gevelsteen geplaatst met de tekst: DE PAPEGAAY, DE MOLEN VAN VAN DYCK DE SLOOPER MAAKTE HAAR MET DE GROND GELYCK WANT ZY HAD AFGEDAAN EN ZOO GE NU AANSCHOUWT ZYN OP HAAR PLAATS DEEZ WONINGEN GEBOUWD 1936

Delft Hoog is een flatgebouw, dat naast het winkelcentrum De Hoven Passage staat in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het gebouw staat op de hoek van de Papsouwselaan en de Martinus Nijhofflaan, heeft een hoogte van 83 m en is daarmee een van de hoogste gebouwen van Delft. Het was voorheen een kantoorgebouw, met de naam Torenhove. Het gebouw werd, toen het hele gebied na 2017 ingrijpend werd veranderd en er aan beide kanten van de Martinus Nijhofflaan meer flats werden gebouwd, omgebouwd om het voor huisvesting geschikt te maken. De naam werd per 1 januari 2020 van Torenhove gewijzigd naar Delft Hoog.

Hof van Delft is een voormalige gemeente in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Hof van Delft was een hof van de graven van Holland, dat in de tiende eeuw voor het eerst in bronnen wordt genoemd. Vanaf ongeveer 1200 werd Hof van Delft grotendeels uit het hofverband losgemaakt. Na de stadsstichting werd ook grond buiten de stad uit het hofverband gehaald en kreeg het de status van poortland. De Hof van Delft besloeg een groot gebied rondom de latere stad Delft, in het noorden begrensd door de Zweth en de Kastanjewetering, in het oosten door de huidige Rijskade en Overgauwseweg, in het zuiden door de huidige Noordpolder van Kethel in het westen door de Tanthofkade, en het omvatte de Harnaschpolder, Woudse Polder en het oostelijke deel van de Groeneveldse Polder. Hof van Delft was tot 1795 een ambachtsheerlijkheid en van 1795 tot 1798 een municipaliteit. Van 1798 tot 1811 was Hof van Delft een gemeente, die op 1 januari 1812 werd opgeheven; de grond werd verdeeld tussen de gemeenten Delft en 't Woudt. Op 1 april 1817 werd deze opdeling ongedaan gemaakt en werd Hof van Delft opnieuw een zelfstandige gemeente. In 1833 werd het grondgebied van de gemeente Hoog- en Woud-Harnasch toegevoegd, in 1855 gevolgd door dat van de gemeente Groeneveld. Op 1 januari 1921 werd de gemeente Hof van Delft opgeheven; het grootste deel werd bij Delft gevoegd, een kleiner deel bij Schipluiden.

De Westerkerk was een gereformeerde kerk gelegen aan de Hugo de Grootstraat in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De Westerkerk bevond zich ter hoogte van de Antonie Heinsiusstraat. De ontwerper van het gebouw was Tjeerd Kuipers en de bouw was in 1924 gereed. In 1981 werd de kerk gesloopt. Er zijn woningen voor in de plaats gekomen. De gemeenschap verhuisde naar de kleinere Ontmoetingskerk.

De Sultan Ahmed-moskee was de eerste moskee in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De moskee dateert uit 1995 en werd in 2007 uitgebreid. De moskee is gebouwd in Ottomaanse architectuur en bevat één minaret.

De Ontmoetingskerk was een gereformeerde kerk in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De Buitenwatersloot, ook wel Kickert of Gaegh genoemd, is een kanaal tussen Delft en Den Hoorn, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het deel na Den Hoorn wordt de Gaag genoemd. In de binnenstad van Delft ligt in het verlengde van de Buitenwatersloot de Binnenwatersloot. Oorspronkelijk waren de Binnen- en Buitenwatersloot één geheel. De benaming Buitenwatersloot wordt ook gebruikt als straatnaam voor de bewoning langs de vaart.