UCO Bellevue

De Sint-Lievenspoort is een kruispunt en verdwenen stadspoort van de Belgische stad Gent. De Sint-Lievenspoort vormde een zuidelijke toegang tot de stadskern. Op het huidige kruispunt sluit de Sint-Lievenspoortstraat, een zuidoostelijke uitvalsweg uit het stadscentrum, aan op Gentse stadsring R40, die hier de namen Sint-Lievenslaan en Keizervest draagt. Net ten westen van dit historische kruispunt loopt de stadsring door de Sint-Lievenstunnel en loopt de autosnelweg B401 het stadscentrum in. De Sint-Lievenspoort ligt tegen de Scheldedoorsteek tussen de Muinkschelde, de tak van de Schelde die Gent binnenstroomt, en de Benedenschelde, de tak die de stad weer uitstroomt. Enkele honderden meter noordoostwaarts bevindt zich de Keizerpoort, ruim een halve kilometer westwaarts de Heuvelpoort. Langs de Sint-Lievenspoort lopen ook tramlijn T1 en tramlijn T3 de stadskern uit.

De Sint-Lievenstunnel is een verkeerstunnel in de Belgische stad Gent onder het kruispunt Sint-Lievenspoort. De tunnel is onderdeel van de kleine ring R40 en kruist ondergronds de B401 (niveau +1) en haar opritten (+0). In 1972 werd de tunnel in gebruik genomen. In 2012 en 2013 werd de tunnel geheel gerenoveerd. Het aantal rijstroken werd in beide richtingen van twee naar één gebracht, wat geen echte problemen opleverde. Een groter verkeersknelpunt is het kruispunt boven de grond, omdat een groot deel van het verkeer daar afslaat van en naar de snelwegen.

De B401 is een korte verbindingsweg (bretelle) in Gent in België. De weg is deels ingericht als autosnelweg, deels autoweg, en verbindt via het knooppunt Gent-Centrum de E17/A14 met het centrum van Gent, meer bepaald het Koning Albertpark en de buurt van het Zuid. De weg heeft in Ledeberg nog een op- en afrit, die zorgt voor een snelle verbinding met de kleine Gentse ring, de R40. Vrachtwagens (+3,5t) zijn er verboden. De weg loopt vrijwel het gehele eind over een groot viaduct, genaamd het Zuidviaduct. De B401 opende in oktober 1972. Rond de millenniumwisseling begon de weg, en dan vooral het viaduct, in slechte staat te geraken door afwezigheid van onderhoud. Tegelijkertijd werd de roep om de afbraak van (het laatste deel van) het viaduct steeds luider. Het zou namelijk getuigen van een verouderde mobiliteitsvisie om verkeer van de autosnelweg tot zo diep in het centrum te brengen. Niettemin werd in 2014 overgegaan tot een grootschalige renovatie van het viaduct, onderhoud dat volgens de bevoegde instanties echt niet meer kon uitgesteld worden. Tijdens deze renovatie is het wegdek met tussen onder en bovenlag (asfalt) nieuwe afdichting opnieuw aangelegd, nieuwe voegen, nieuwe middenberm en vangrails, nieuwe verlichting (de afgedragen betonnen palen en oude armaturen van Schréder werden vervangen) en bewegwijzering werden geplaatst, ook alle afwatering werd vernieuwd en het betonrot werd aangepakt. Tussen het eigenlijke viaduct en de aansluitingen met de E17 werd ook een groot deel van de bovenlaag asfalt vernieuwd. Al deze werken werden afgerond eind november 2014. In 2024 noemde een studie van het Agentschap Wegen en Verkeer de sluiting van het laatste deel van het viaduct (de fly-over) op korte termijn niet mogelijk, maar wel een afbouw van het aantal rijstroken van 2 naar 1, in beide richtingen.

De Franse Vaart is een van de drie coupures die in Gent gegraven werden in de 18de eeuw. De bekendste van de drie heet nog steeds Coupure, de andere is de Visserijvaart. Op de kaart van Ignace Balthasar Malfeson uit 1755 worden de drie waterlopen met de term coupure aangegeven. De Franse Vaart werd in 1752 afgewerkt en tussen 1772 en 1776 verbreed en uitgediept, om sneller water van de Schelde af te voeren aan de zuidelijke rand van Gent. De vaart is ongeveer een kilometer lang en takt naar rechts af onder de brug van de Dierentuinlaan. Vandaar loopt ze net ten zuiden van de Schelde vanaf de wijk het Strop om ter hoogte van de Vlaamsekaai opnieuw in de Schelde uit te monden. Ze loopt voor het grootste deel door Ledeberg en vormt voor een stuk de noordelijke grens van Gentbrugge. De Franse Vaart kreeg haar naam via de werfleider Ignace Balthazar Malfeson, die in Franse dienst was. De straat op de oostelijke kade heeft dezelfde naam in een andere spelling: Fransevaart.

De Louisa d'Havébrug is een fiets- en voetgangersbrug over de Schelde in de Belgische stad Gent. De brug is genoemd naar de Gentse spionne Louisa d'Havé en maakt deel uit van een fietsvriendelijke route die de Gentse binnenstad verbindt met de Ledeberg. De fietsbrug verbindt de Stropkaai met Bellevue. De Louisa d'Havébrug werd op 21 september 2020 plechtig ingehuldigd in het bijzijn van de nabestaanden van Louisa d'Havé. Het deel over het water is voorgespannen met 5 kabels, het deel aan de Stropkaai met 3 kabels. De brug is de start- en eindplaats van de Louisa d'Havéfietsroute (18 km).

De Stropkaai is een straat en kade te Gent. De kade is gelegen langs de Muinkschelde, een arm van de Schelde die in 1794 werd gekanaliseerd en een grote en moeilijk bevaarbare lus of strop in de Schelde afsneed. Hier stond een kasteeltje van De Noravetz, dat eind 17e eeuw verbouwd werd tot een lusthof, genaamd "Het Strop", dat in 1960 werd gesloopt. Voordien maakte het onderdeel uit van een Maison de Santé pour Hommes, ofwel Psychiatrisch Instituut 't Strop, dat werd opgericht nadat de Broeders van Liefde het lusthof in 1841 hadden gekocht. Langs de kade vond men ook de katoenweverij van Uytendaele (vanaf 1895), het Sint-Juliaaninstituut (vanaf 1901), en de Tussengemeentelijke Maatschappij voor Waterbedeling (vanaf 1880). In 2019 raakte bekend dat er in Gent een nieuwe fietsers- en voetgangersverbinding zou worden gebouwd die aan Louisa d'Havé zal herinneren: de Louisa d’Havébrug. De brug werd op 21 september 2020 ingehuldigd in het bijzijn van de nabestaanden van Louisa d'Havé en in gebruik genomen. Ze overbrugt de Schelde en verbindt de Stropkaai met de Bellevuewijk en Ledeberg.

De Keizerpoort of Brusselse Poort is een kruispunt en verdwenen stadspoort van de Belgische stad Gent. De Keizerpoort vormde een zuidoostelijke toegang tot de stadskern. Over het kruispunt loopt een zuidoostelijke uitvalsweg uit de stadskern, de Brusselsepoortstraat, die er overgaat in de Brusselsesteenweg (N9). De weg kruist er de stadsring R40, die ten zuidwesten van het kruispunt de naam Keizervest draagt en ten noordoosten de naam Vlaamsekaai. Het doorgaand verkeer van de R40 steekt via het Keizerviaduct het kruispunt over. Langs de Keizerpoort loopt ook tramlijn T2 de stadskern uit. De Keizerpoort ligt tegen de Scheldedoorsteek tussen de Muinkschelde, de tak van de Schelde die Gent binnenstroomt, en de Benedenschelde, de tak die de stad weer uitstroomt net naast de Keizerpoort. Enkele honderden meter ten zuidwesten van de Keizerpoort bevindt zich de Sint-Lievenspoort.

Ledeberg is een deelgemeente van de Belgische stad Gent. De deelgemeente ligt net ten zuidoosten van het stadscentrum van Gent. Met een oppervlakte van slechts 1,09 km² is Ledeberg is de kleinste, maar ook de dichtst bevolkte Gentse deelgemeente. Ledeberg was lang een industriële gemeente gelegen aan de Schelde. De talrijke beluiken die nog altijd terug te vinden zijn, getuigen hiervan.

De Sint-Lievenkerk is een kerkgebouw in Ledeberg, een deelgemeente van de Belgische stad Gent. Deze parochiekerk, waarvan de bouw werd gepland rond 1865, verving de intussen verdwenen Sint-Lievenskerk uit 1791, op de Hundelgemsesteenweg tegenover de Jozef Vervaenestraat. De kerk is toegewijd aan de heilige Livinus.

De Kazerne Cdt. Jonkheer de Hollain, ook Kazerne de Hollain genoemd, was een kazerne van de ruiterij aan de Brusselsepoortstraat in de Belgische stad Gent. In de nabijgelegen Arena Van Vletingen oefende de ruiterij. De kazerne is in 1933 genoemd naar Alphonse-Alexandre de Hollain. Hij was artilleriecommandant die sneuvelde op 18 augustus 1914, in Sint-Margriete-Houtem tijdens de slag bij Houtem, in de eerste dagen van de Eerste Wereldoorlog. De achterzijde van het gebouw grenst aan de Nederschelde. In 2001 is het geheel omgevormd tot wooncomplex door de Gentse Maatschappij voor de Huisvesting.

Het Keizerpark is een park in Oud-Gentbrugge, een wijk van de Belgische stad Gent. Het ligt op een eiland dat deel uitmaakte van de omwalling van de stad Gent. Het park is ongeveer 1,8 hectare groot en door twee fietsbruggen verbonden met de Visserij (Gentse binnenstad) enerzijds en de Scheldekaai (Gentbrugge) anderzijds. Aan de kant van de Brusselsesteenweg zijn er voorzieningen voor basketbal en skaten. In het midden van het park is een grasperk met trapjes naar het water. Op het houten ponton langs de Schelde kan gevist worden. Daarnaast is er een speeltuin en een picknickruimte.

De Peperbus is een restant van de voormalige stadsomwalling van de Vlaamse stad Gent. De kleine, monumentale wachttoren is van het type erkertoren of arkel en gelegen aan de Isabellakaai, op de oever van de Muinkschelde. De peperbus dankt zijn bijnaam aan zijn typische vorm en is een beschermd monument sinds 1987. Het torentje stamt uit het midden van de zeventiende eeuw (1658 of 1659) en werd gebouwd in het kader van een reeks aanpassingen aan de vestingwerken van de stad. Zo werd er een muur gebouwd tussen Schelde en Leie, van de Heuvelpoort tot de Kortrijkse Poort. De Oostenrijkse Nederlanden gaven de gebastioneerde verdediging van de stad op en de functie van deze toren verdween. Met de aansluitende muur deed het enkel nog dienst als grens van het stedelijke tolgebied. De Peperbus is het enig overblijvende van twee torentjes aan het uiteinde van deze muur. Het bouwwerk wordt inmiddels omringd door moderne bebouwing. In 2009 kwamen er berichten naar buiten over onenigheid tussen de Stad Gent en het Vlaams Gewest met betrekking tot de verantwoordelijkheid voor de toren en kosten van restauratie. Net voor de Gentse Feesten van 2019 was de restauratie compleet.