Benkoelenstraat (Amsterdam)

De Berlageblokken in Amsterdam, bestaat/bestaan uit drie wooncomplexen in Amsterdam-Oost.

De Langkatstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

De Van der Pekblokken in Amsterdam bestaan uit twee wooncomplexen in de Indische Buurt in Amsterdam-Oost. De complexen hebben de adressen: Molukkenstraat 66-72 Balistraat 128-144 Eerste Atjehstraat 135-151

Borneohof is een opvallend gebouw aan het Javaplein in het hart van de Indische buurt, Amsterdam-Oost.

Het Javaplein in Amsterdam-Oost kreeg zijn naam in 1900 en werd vernoemd naar het eiland Java, een der grote Soenda-eilanden. Het plein vormt een knooppunt in de Indische Buurt, waar de Molukkenstraat en Javastraat elkaar kruisen en de Borneostraat en Ceramstraat op uit komen. Opvallende gebouwen aan het plein zijn het (voormalige) badhuis, het Borneohof en de Berlageblokken, beide rijksmonument. Vanaf 1915 was het Javaplein eindpunt van de lijnen 3 en 14, die komend vanaf de Borneostraat een lus via Molukkenstraat en Madurastraat bereden. Vanaf 1929 reed lijn 14 vanaf het plein verder via de Molukkenstraat richting Insulindeweg. In 1932 verdween lijn 14 uit de Indische Buurt en nam lijn 9 voor acht jaar de route over. In 1940 verscheen er ook een trambaan komend van de Javastraat (zijde Soembawastraat), deel van de keerlus van lijn 11. Deze werd in 1955 buiten dienst gesteld. Van 1940 tot 2004 was lijn 10 de vaste tramlijn op het Javaplein (behalve van 1986-1998 toen samen met tramlijn 6 elk in tegengestelde richting werd gereden en van 1998-2004 met tramlijn 7), sindsdien rijdt hier (weer) lijn 14, sinds 8 december 2023 alleen staduitwaarts.

Eltheto (Uw koninkrijk kome) is een wijkcentrum aan de Javastraat te Amsterdam-Oost.

De Molukkenstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

De Indische Buurt is een wijk in het stadsdeel Oost van de gemeente Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland, die stamt uit begin 20e eeuw. De naam verwijst naar de straatnamen die afkomstig zijn van geografische gebiedsnamen, met name eilanden, in het toenmalige koloniale Nederlands-Indië. De eerste straatnamen werden vernoemd in 1900. Soms werd voor de wijk ook de benaming Oost-Indische Buurt gebruikt, zowel ter onderscheiding van de West-Indische Buurt (een wijk bij het Surinameplein in Amsterdam-West) als in de verwijzing naar het gebied waar de straten hun namen aan danken: Nederlands Oost-Indië. Andere namen die de eerste tientallen jaren van de twintigste eeuw regelmatig gebruikt werden voor de huidige Indische Buurt, zijn Archipelwijk, Insulindebuurt en Javakwartier. In 2015 telde de buurt 22.776 inwoners. De buurt wordt aan de westkant begrensd door de spoorlijn Amsterdam – Hilversum (met het Muiderpoortstation), aan de oostkant door het Flevopark, aan de noordkant door de Zeeburgerdijk en aan de zuidkant door de Ringvaart van de Watergraafsmeer. De Indische Buurt is onder te verdelen in twee delen: De Indische Buurt Noord en De Indische Buurt Zuid. Beide delen worden gescheiden door de Insulindeweg. Meer dan de helft van de woningen is in eigendom en beheer van drie grote woningcorporaties: Eigen Haard, De Alliantie en Ymere. De Indische buurt is etnisch zeer divers; meer dan de helft van de inwoners heeft ten minste één ouder die in het buitenland is geboren, en er worden naar schatting 100 talen gesproken.

De Eerste Ceramstraat is een relatief korte straat in Amsterdam-Oost.

Het Monument leven en vrijheid is een gedenkteken op het Ceramplein in Amsterdam-Oost. De Tweede Wereldoorlog werd in de Amsterdamse Indische Buurt jarenlang gevierd nabij een vrijheidsboom staande op dat plein. In 1957 werd nabij die vrijheidsboom een tegel geplaatst. In de 21e eeuw bestaat het gedenkteken (wellicht niet oorspronkelijk) uit twee delen: een rossige tegel, waarvan onbekend is of dat de eerder genoemde tegel is, die moet herinneren aan de strijd die geleverd is voor vrijheid en vrede in die oorlog; de tekst luidt simpelweg: "Hun leven, onze vrijheid 1940-1945"; de steen is gemetseld op een terreinafscheiding van baksteen en graniet; een beeld in de vorm van een phoenix van Arend Soerink, het is een bronzen sculptuur op een betonnen sokkel; wanneer dit beeld is geplaatst is onbekend, maar het stadsarchief van Amsterdam bezit een foto van een stratenmaker uit circa 1988 die de straatstenen voor het beeld aan het leggen is Arend Soerink (1924-1999) was een vrij onbekende beeldhouwer, die les heeft gehad van Luigi de Lerma en Gijs Jacobs van den Hof. Van Soerink is maar een beperkt aantal beelden bekend: Mens in Den Haag, Godin nabij Artis, Amsterdam en een Vogelmeisje in Schijndel. De combinatie was tijdens Nationale Dodenherdenking 2003 slachtoffer van opstandige jeugd. In 2008 werd alleen het beeld beklad met groene verf. Nabij of eigenlijk in het monument staat een linde (Tilia platyphylios) uit 1945, onbekend is of dat de bedoelde vrijheidsboom is.

Op de gevel van een gebouw op de hoek van de Zeeburgerdijk en de Molukkenstraat in Amsterdam-Oost, in de Nederlandse gemeente Amsterdam, bevindt zich een titelloze muurschildering. De genoemde hoek bestaat aan de kant van de Molukkenstraat (huisnummer 1) uit een bijna volledig blinde muur van baksteen, slechts vier raampjes en een deur onderbreken de gevel. Net als andere loze portieken in de Indische Buurt werd deze veelal gebruikt door graffitispuiters, waarop de woningbouwvereniging, in dit geval Eigen Haard het weer moest reinigen. Uit een potje van die woningbouwvereniging werden daarom een aantal portieken voorzien van afbeeldingen op graffitiproof materiaal. De afbeeldingen verwezen daarbij naar Indonesië. Het hoekgebouw is een ander verhaal; de gevel is twaalf meter breed en vier bouwlagen (grond tot daklijst) hoog. Er werd samenwerking gezocht met Street Art Museum Amsterdam en de keus viel op muurkunstenares Irene Lopez Leon, die in diverse Europese steden (voornamelijk Barcelona waar ze woont) muurschilderingen heeft gezet. Irene Lopeze Leon kwam met drie voorbeelden waarbij stadsdeel, ondernemers, bewoners etc. voor een ontwerp kozen dat bestaat uit een tweetal vogels en enkele bloemen die terug zouden voeren op Indonesië. In juli 2021 was de kunstenaar een week bezig met het zetten van de schildering.

Het Obiplein is een plein in Amsterdam-Oost.