Lantaarnpaal (Broek in Waterland)

De Hervormde of Sint-Nicolaaskerk is de enige kerk van de Noord-Hollandse plaats Broek in Waterland, en tevens het oudste nog bestaande gebouw van die plaats. De kerk staat op het Kerkplein in het noorden van het dorp. De Sint-Nicolaaskerk werd in de 15e eeuw gebouwd, in de stijl van de late gotiek. Tegen de puntgevel van de noordelijke hal is de consistorie gebouwd.

Het pand Leeteinde 12 in Broek in Waterland is een van de weinige oude stenen huizen in dat dorp. Het pand is beschermd als rijksmonument en is eigendom van Vereniging Hendrick de Keyser.

Gezicht Broek in Waterland is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Broek in Waterland in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 15 november 1968. Het gebied werd op 21 april 1971 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 20,9 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Broek in Waterland is een dorp in de gemeente Waterland, ten noorden van Amsterdam. Broek in Waterland telt 2.810 inwoners. Het dorp heeft een beschermd dorpsgezicht. De plaats telt tientallen rijksmonumenten.

SDOB (Sterk Door Onderling Begrip) is een amateurvoetbalvereniging uit Broek in Waterland, gemeente Waterland, Noord-Holland, Nederland.

Overleek is een buurtschap in de gemeente Waterland, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het is gelegen tussen Monnickendam en Ilpendam, zo'n 2 kilometer ten noorden van Broek in Waterland. Tot het ontstaan van de gemeente Waterland behoorde het tot de gemeente Monnickendam. De benaming van Overleek duidt meer dan waarschijnlijk op het feit dat het vanuit Broek in Waterland gezien tegenover het water De Leek is gelegen. Mogelijk komt de naam van de weg, die Overleekergouw heette (thans gewoonweg Overleek) die deze betekenis ook gedragen zou hebben. De Leek was ooit een veenstroompje. Overleek ligt van oorsprong in het Rietbroek, deze omvatte ook het later ontstaande Monnikenbroek, vernoemd naar de monniken die zich daar vestigde. Overleek was lang opgedeeld in de buurtschappen Klein-Overleek en Groot-Overleek. In de loop van de 20e eeuw zijn de plaatsen één geworden. De buurtschappen lagen beide aan de westkant van het Monnickenmeer, dit meer werd pas tegen het einde van de 19e eeuw drooggemaakt, en aan de oostkant is de stad Monnickendam gelegen. Precies tegenover het meer was er lang geen echte bewoning. Na de droogmaking van het meer kwam daar langzaam verandering in, een van de redenen ook waarom de buurtschappen uiteindelijk één plaats zijn geworden. Van oorsprong vormde Groot-Overleek het westelijke deel en Klein-Overleek het oostelijke deel. In 1840 bestonden Groot- en Klein-Overleek tezamen uit slechts veertien huizen waarin 66 mensen woonden. Sinds het einde van de 20e eeuw wordt Overleek soms ook wel een gehucht of dorpje genoemd, de gemeente Waterland herkent ook deels het plaatsje als een eigen kern maar formeel valt alle bewoning onder de stad Monnickendam en daarom wordt het meestal geduid als een buurtschap. Ook de bewoning aan de Kets en deel van de bewoning aan de Oudelandsdijkje (tegenover de Purmer) worden nogal eens bij Overleek gerekend, dit omdat deze het Rietbroek omvat. De kern aan de Overleek zelf bestaat in het begin van de 21e eeuw uit zo'n dertig huizen en heeft zo'n 80 inwoners. Een behoorlijk aantal van die huizen zijn stolpboerderijen. De buurtschap kent verder een boerenhotel en is befaamd wegens de Theetuin Overleek.

De Volgermeerpolder is een natuurgebied ten noorden van Amsterdam, dat in gebruik was als vuilnisbelt en waar jarenlang giftig vuil is gestort. Het gebied, dat ligt tussen de Broekermeerpolder en de Belmermeerpolder, is geen polder. Oorspronkelijk Volgerweren geheten, werd het in 1853 door een kaartenmaker abusievelijk benoemd als Volgermeerpolder. Vanaf 1927 is het gebied gebruikt als vuilstortplaats na het afgraven tussen 1920 en 1955 van veen onder de naam Veenderij Zunderdorp. In de jaren 1960 werd er door meerdere chemische bedrijven, waarvan het grootste Philips-Duphar was, tienduizenden vaten gif gedumpt met oogluikende toestemming van Amsterdamse ambtenaren. In maart 1980 werd het eerste gifvat bij toeval ontdekt door iemand die er werkte. Toen deze 'klokkenluider' dit bekendmaakte, werd hij meteen ontslagen. De Volgermeer is volgens de Dienst Milieu en Bouwtoezicht van de gemeente Amsterdam de grootste vervuilde locatie van Nederland. Omdat het terrein te groot is voor een bodemsanering stelde het Ministerie van VROM in 1998 voor de voormalige stortplaats af te dekken met folie en daarbovenop grond van elders aan te brengen. In 2001 heeft een geslaagde proef plaatsgevonden. In 2006 is daadwerkelijk met de inkapseling begonnen. Eerst is een deklaag van grond aangebracht, met daaroverheen een niet waterdoorlatende folie. Over de folie is nog een laag grond gebracht. Daarbovenop wordt getracht natuurlijke veenmosvegetaties te ontwikkelen die door hun speciale eigenschappen kunnen bijdragen aan een duurzame en permanente isolatie van de vervuilde lagen eronder. Dit is een experimentele techniek van veenvorming die door het adviesbureau natural capping wordt genoemd. Hiertoe is onder meer 15 km kade aangelegd zodat natte gebiedjes gelijkend op sawa's zijn ontstaan. Na afloop van de afdekking heeft de voormalige vuilstortplaats het aanzien en het beheer gekregen van een natuurgebied. Met deze oplossing zal het gebied wel altijd gecontroleerd moeten blijven worden vanwege eventueel mogelijke lekkage van verontreinigd grondwater. Op 23 april 2011 is het gebied voor het eerst opengesteld voor publiek. Landschap Noord-Holland organiseerde hier een open dag.

Waterland is een streek in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het is een laaggelegen veenweidegebied doorsneden door vele sloten en vaarten. De ondergrond bestond oorspronkelijk uit veen bovenop door de zee gedeponeerde afzettingen. Door overstromingen vanuit de Zuiderzee kwam daar later weer een laagje klei overheen. De huidige streek Waterland omvat het gebied van de huidige gemeenten Landsmeer, Edam-Volendam, Purmerend (behalve de Beemster en de Purmer) en Waterland. Tot de opkomst van grootstedelijke bebouwing behoorde ook het gebied van het stadsdeel Amsterdam-Noord tot Waterland, maar nu wordt alleen Landelijk Noord nog als deel van Waterland beschouwd. De grootste woonkernen zijn Edam-Volendam, Monnickendam en Purmerend. Regio Waterland is een overlegplatform van de gemeenten Edam-Volendam, Landsmeer, Purmerend en Waterland.

Het Bozenmeertje is een meer in het veengebied ten zuiden van Zuiderwoude in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het is een van de diepste meren van Waterland. Het meer is via een nauw in het noorden verbonden met de Kerk Ae, en ligt aan het zuiden vast aan de ringvaart van de Belmermeerpolder. Op de zuidoostelijke oever staat er nog een restant van de molen die gebruikt is bij het droogmaken van deze polder, de Belmermeermolen. De ringvaart geeft de mogelijkheid om westelijk naar Broek in Waterland te varen, en oostelijk onder de Aandammerbrug naar de Holysloter Die. Een sloot in het oosten geeft via het water van de Molengouw een andere vaarroute naar Broek in Waterland.

Bruggen 2085 tot en met 2089 zijn vijf bruggen in Amsterdam-Noord.

Waterland () is een gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente ligt in de regio Waterland, waar de gemeente naar genoemd is. De gemeente telt 17.525 inwoners en heeft een oppervlakte van 115,6 vierkante kilometer (waarvan 53,6 km² water). De gemeente ontstond in 1991 na samenvoeging van de gemeenten Broek in Waterland, Ilpendam, Katwoude, Marken, Monnickendam en het deel van Landsmeer ten oosten van het Noordhollandsch Kanaal met het dorp Watergang. De gemeente Waterland maakte deel uit van de Plusregio Stadsregio Amsterdam en is anno 2022 onderdeel van de Metropoolregio Amsterdam.

Het Varkensland, ook bekend als het Watergangse veld, is een natuurgebied in de gemeente Waterland, tussen de plaatsen Broek in Waterland, Ilpendam en Watergang, ten oosten van het Noordhollandsch Kanaal. Het is een veenweidegebied met licht brak (zout bevattend) water. Het oorspronkelijke hoogveengebied van het Varkensland en het Ilperveld werd in de 18e eeuw afgegraven (afgestoken) voor turfwinning (vervening). Het Varkensland maakt tegenwoordig deel uit van het Natura 2000-gebied Ilperveld, Varkensland, Oostzanerveld & Twiske en is in eigendom van Staatsbosbeheer. Het is een broed- en slaapgebied voor grutto's en andere weidevogels. Het merendeel van het gebied wordt beheerd en bewerkt door plaatselijke boeren. De Vogelrichtlijn en de Habitatrichtlijn zijn van toepassing.