Werk aan de Glashut

De voormalige kleurstoffenfabriek Warner-Jenkinson is een fabriekscomplex op de hoek van de Kleine Koppel en de Geldersestraat in Amersfoort. Het terrein grenst aan de Eem. De fabriek werd in 1881 gebouwd als luciferfabriek: de stoomluciferfabriek De Eem. De productie van lucifers stopte al snel. Vanaf 1887 werd in het complex een kleurstoffenfabriek gehuisvest. Die heeft onder verschillende namen geopereerd, maar laatstelijk onder de naam Warner Jenkinson, tot 2001. Sinds die tijd is er geen industriële activiteit meer in het complex. De gemeente kocht het en verhuurde het aan verschillende groepen en individuen, die veelal in de creatieve sector werken. Het complex ontwikkelde zich in een periode van ruim vijftien jaar tot een plek voor onderzoek en ontwikkeling op het raakvlak van cultuur, wetenschap, techniek en duurzaamheid, "De WAR". Het Warner-Jenkinson-complex is het oudste nog bestaande fabriekscomplex van Amersfoort en vormt een constituerend onderdeel van het geheel van nog bestaande industriële gebouwen en andere elementen, die samen de resten zijn “van een ooit imposant industrielandschap” in Amersfoort, het Eemhavengebied. Tot de gebouwen behoren bijv. een voormalige blekerij (later de lijmfabriek Rohm & Haas), een poetsmiddelenfabriek (Erdal, later Prodent). Daarnaast zijn de Eembrug uit 1954 en het bijbehorende benzinepompgebouwtje uit dezelfde tijd elementen van een “waardevol ensemble, dat als laatste herinnert aan de industriële activiteiten” van weleer. De COVA-silo's en pakhuis het Spijker zijn gebouwen in dit gebied die inmiddels zijn verdwenen. Het industrielandschap aan de Eem behoort – naast de Wagenwerkplaats in Amersfoort – tot de (twintig) 'vensters' die een blik op het industrieel erfgoed in de provincie Utrecht bieden, en die als zodanig de aandacht van de provinciale overheid hebben. De WAR had de ambitie om zoveel mogelijk elementen van het complex in z'n cultuurhistorische waarde te laten. Daartoe werd, in nauwe samenspraak met de Stichting Industrieel Erfgoed in de Stad Amersfoort (Siesta), een plan ontwikkeld. Overname van het gehele complex was daarvan een belangrijk onderdeel. In 2017 heeft de gemeente het complex echter verkocht aan een projectontwikkelaar. Het is nog niet duidelijk in hoeverre het karakteristieke complex in stand zal worden gehouden, maar er zijn ernstige zorgen.

KVVA is een op 29 juni 1939 opgerichte amateurvoetbalvereniging uit Amersfoort, provincie Utrecht, Nederland. De thuiswedstrijden worden op “Sportpark De Dollardstraat”, gelegen aan de rand van het Soesterkwartier, gespeeld.

De Westerkerk is een gereformeerde kerk vrijgemaakt aan de Lingestraat 10/Dollardstraat 58 in Amersfoort. De kerkgemeenschap heeft anno 2017 ongeveer 700 leden. Het kerkgebouw is in 1996 aangewezen als rijksmonument vanwege het in de kerk aanwezige kerkorgel. Dit orgel werd oorspronkelijk gebouwd in 1883 voor de Haarlemse doopsgezinde kerk door P. Flaes uit Amsterdam, maar werd in 1968 overgeplaatst.

De Eembrug, ook wel Zaagmolenbrug genoemd, is een brug in de Nederlandse stad Amersfoort, in 1954 ontworpen door de architect David Zuiderhoek. In het bakstenen ontwerp is het stadswapen van Amersfoort opgenomen. De brug verbindt de Brabantsestraat met de buurten Jericho en Jeruzalem. Naast de brug is in de jaren 1950 een tankstation gebouwd.

Roeivereniging Hemus (beter bekend als Hemus) is een roeivereniging uit Amersfoort opgericht op 2 april 1990. Het clubgebouw is sinds 28 maart 2015 gevestigd aan de Bernard de Roijstraat in Amersfoort direct aan de Eem. De vereniging telt ongeveer 550 leden. De naam van de vereniging is afkomstig van de oude Latijnse naam voor de rivier de Eem zoals genoemd in een oorkonde uit het jaar 777. Elk jaar organiseert Hemus op de laatste zaterdag van september de landelijke roeiwedstrijd Eemhead tussen Baarn en Amersfoort op de Eem. De wedstrijd gaat over 2,5 5 of 7,5 km in verschillende boottypes.

Het Eemkwartier is een in ontwikkeling zijnde, wijk van de stad Amersfoort, in de Nederlandse provincie Utrecht. Het ligt ten noorden van het stadscentrum, tussen het Soesterkwartier, De Kruiskamp / De Koppel en het stationsgebied. Het is een zogenaamde inbreiding. De wijk is vernoemd naar de rivier de Eem. Voorheen lag hier een industriegebied, een deel van de wijk Soesterkwartier en de volkswijk het Sasje. Onder andere Philips had hier een vestiging. Sinds eind jaren tachtig is het gebied in ontwikkeling: eerst vertrokken vele bedrijven, tevens werd tussen station Amersfoort (destijds zonder achtervoegsel Centraal) en Amersfoort Schothorst en Liendert een spoorverdubbeling aangelegd met een fly-over. Dit alles kwam tegelijk met het nieuwe station Amersfoort gereed in 1998. Ten behoeve van deze verbreding werd al veel bebouwing gesloopt ook werd er een nieuwe spoorbrug over de Eem aangelegd. Aan de centrumzijde zijn kantoren gebouwd. Het gebied strekt zich uit van de Koppelpoort tot aan het station Amersfoort Centraal. Het Eemkwartier bestaat uit vier deelgebieden: het Oliemolenkwartier, het Eemplein-gebied, Puntenburg en Amor Forte. Centraal in het gebied ligt het Eemplein, waar het Eemhuis staat. Daarin zijn verschillende culturele instellingen zoals de Openbare Bibliotheek, het Archief Eemland, Kunsthal KAdE en 'Scholen in de Kunst' gehuisvest. In het gebied dat een aantal jaren braak heeft gelegen werden verder onder meer woningen, een bioscoop, een poppodium en diverse detailhandelsvestigingen, waaronder een Albert Heijn en een MediaMarkt gevestigd. Aan de overkant van de Eem kwamen eerder woningen gereed. Hier is namelijk het deelplan Gildekwartier gerealiseerd. Ook is aan de zijde van het Soesterkwartier een aantal appartementencomplexen opgeleverd. Aan de zijde van de achteringang van Station Amersfoort Centraal zijn woningen gerealiseerd, zowel laagbouw als hoogbouw. De kades van de Eem zijn gerenoveerd met nieuwe ligkades en een houten brug. Dit is een historiserend ontwerp.

Moerasgebied Hooglandsedijk is een moerasgebied van bescheiden omvang in Amersfoort dat, hoewel in de tang genomen door ruimtelijk-stedelijke schaalvergrotingsprocessen, als “ecologische long” in de stad door de gemeente welbewust in stand gehouden is en wordt. Er groeien oude bomen en bijzondere planten. Er werden recent nog ijsvogels waargenomen. Verschillende andere vogelsoorten vinden er hun toevlucht. Er vliegen verschillende soorten dagvlinders en libellen. Door het gebiedje stroomt een beek die wordt gevoed door een krachtige artesische bron. Deze welt op uit de diepten onder de Gelderse Vallei en wordt gevoed door water van de Utrechtse Heuvelrug. De dijk langs het moerasje vormde ooit een deel van de Grebbelinie. In 1962 is de gemeente begonnen het gebied meer toegankelijk te maken, door een herinrichting en de aanleg van een knuppelpad. Scholen kregen er lessen biologie in het veld. Zo werd het moerasgebied het eerste educatieve natuurgebiedje in Amersfoort. In 2003 is het gebied opnieuw door de gemeente opgeknapt. Er is een vlonderpad gemaakt. Door het gemeentelijke natuurbeheer zijn verschillende stadia van verlanding terug te vinden: open water, rietland, grasland, moeras en bosjes.

De Begraafplaats Soesterkwartier is de oude algemene begraafplaats in de stad Amersfoort in Nederland. Het terrein van 2,2 hectare groot ligt tussen de Soesterweg, Noordewierweg, Willibrordusstraat en Tulpstraat in de wijk Soesterkwartier en is omsloten door een hek. Voor de ingang ligt een plantsoen. De begraafplaats is aangelegd in 1895 in de Engelse landschapsstijl, maar met zichtassen, naar ontwerp van de landschapsarchitect Hendrik François Hartogh Heys van Zouteveen (1870-1943). Het poortgebouw, de enige toegang naar de begraafplaats, is ontworpen door de Amersfoortse stadsarchitect Willem Hendrik Kam. In dit gebouw zijn zowel de ontvangstruimte en aula als een dienstwoning opgenomen. De begraafplaats ("aanleg") en het gebouw zijn sinds het jaar 2000 beschermd als rijksmonument.

De Emmaüskerk is een kerkgebouw in de Nederlandse stad Amersfoort. Het gebouw staat aan de Noordewierweg en bedient de lidmaten van de wijkgemeente van de Protestantse Gemeente Amersfoort in het Soesterkwartier. De kerk werd op 19 december 1929 in gebruik genomen en heette aanvankelijk de Emmakerk. In 1997 werd de naam veranderd in Emmaüskerk, om aan te geven dat de Nederlands Hervormde Kerk en de Gereformeerde kerk nu samen verder gingen in dit gebouw. Het pand, een ontwerp van de Amersfoortse architect G. van Hoogevest (1887-1968), is een bakstenen bouwwerk onder hoge zadeldaken, voorzien van een aangebouwde, vierkante en vlakopgaande toren, met een opvallende houten spits, gedekt door een zadeldak, en daaronder houten galmgaten. Het interieur wordt overwelfd door een bijna paraboolvormig houten tongewelf. Het orgel stamt uit 1875 en is gebouwd door Henry Willis & Sons voor de Saint Michael's Church in de Engelse stad Blackburn. Het werd in 1985 in de toenmalige Emmakerk geplaatst.

De Joodse begraafplaats aan de Soesterweg is de huidige begraafplaats van de Joodse gemeenschap te Amersfoort. Deze begraafplaats werd in 1873 in gebruik genomen en verving de Joodse begraafplaats aan de Bloemendalsestraat. Op het ogenblik zijn er ongeveer 3800 graven aanwezig. Enkele onderdelen van de begraafplaats, zoals de beheerderswoning en het poortgebouw, zijn geklasseerd als rijksmonument. Vermoedelijk werden deze gebouwen ontworpen door stadsarchitect W.H. Kam.

Het Eemhuis is in de Nederlandse stad Amersfoort gebouwd om onderdak te bieden aan vier culturele instellingen. Bibliotheek Eemland, Archief Eemland, Scholen in de Kunst en Kunsthal KAdE zijn vanaf 1 mei 2014 samen gehuisvest in dit nieuwe pand aan het Eemplein. Aan de oever van de Eem is hier een uitbreiding van het historische stadshart van Amersfoort tot stand gekomen, waarvan het Eemhuis het meest opvallende element is. In het eerste jaar na de opening heeft het Eemhuis ongeveer 1 miljoen bezoekers getrokken.

De Koppel is een woonwijk in de stad Amersfoort, in de Nederlandse provincie Utrecht. De wijk ligt ten noordwesten van de Amersfoortse binnenstad en wordt begrensd door de singelgracht, de Eem, de Ringweg Koppel en de spoorlijn van Amersfoort naar Zwolle. Aangenomen wordt dat de naam is afgeleid van het Oost-middelnederlandse woord coppel, dat gemeenschappelijke weide betekent. Daarmee wordt verwezen naar een gemeenschappelijk weidegebied (de markegronden) die de bisschop van Utrecht in 1399 afdroeg aan Amersfoort. Ook de Koppelpoort, die toegang gaf tot de Koppel, is naar dit weidegebied genoemd. De bouw van de woonwijk begon in de jaren vijftig van de 20e eeuw. De Koppel was een van de wijken die volgens het plan van stadsarchitect David Zuiderhoek de binnenstad weer het geografisch middelpunt van de stad deden zijn. Door de bouw van de wijk hoopte de gemeente de heersende woningnood te lenigen. De overblijfselen van de Grebbelinie, die door dit gebied had gelopen, verdwenen door de woningbouw grotendeels uit het stadsbeeld. Alleen de Hooglandsedijk, die langs het Moerasgebied Hooglandsedijk loopt, herinnert nog aan de oude linie. Het moerasgebiedje, in een oude arm van de Eem, is ingericht als natuurgebied. Het westelijk deel van de wijk bestaat uit Airey-woningen met gevels van betonplaten. De buurten in dit deel, gescheiden door de Kwekersweg, heten Jeruzalem en Jericho. Het oostelijk deel bestaat uit middelhoogbouw en laagbouw uit de jaren zestig.