place

Brug 2188

Brug in Amsterdam-Oost
2020 Brug 2188, zijaanzicht (1)
2020 Brug 2188, zijaanzicht (1)

Brug 2188 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. De vaste brug dateert uit de midden jaren tachtig. Uitvaartvereniging PC opende toen een uitvaartcentrum in de zuidoostelijke hoek van De Nieuwe Ooster. De brug geeft toegang vanaf de Zaaiersweg, hoek Middenweg tot het uitvaartcentrum. Hij is gelegen over de Molenwetering die hier dient als een soort ringwater rondom de begraafplaats om vervolgens richting oosten onder de Fré Cohenbrug en Rinus Michelsbrug door de afwatering van sportvelden te regelen. De brug is in onderhoud bij de Gemeente Amsterdam,

Fragment uit het Wikipedia-artikel Brug 2188 (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Brug 2188
Zaaiersweg, Amsterdam Oost

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Brug 2188Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.344161111111 ° E 4.9446777777778 °
placeToon op kaart

Adres

Brug 2188

Zaaiersweg
1097 SZ Amsterdam, Oost
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

2020 Brug 2188, zijaanzicht (1)
2020 Brug 2188, zijaanzicht (1)
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Rinus Michelsbrug
Rinus Michelsbrug

De Rinus Michelsbrug is een vaste brug in Amsterdam-Oost, Watergraafsmeer. De verkeersbrug uit de jaren vijftig is gelegen in de Middenweg en overspant de Tweede Molenwetering, die ten zuidwesten van de brug een vreemde knik maakt om aan de sluiten op de vaart langs de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Nog geen vijf meter verder ligt de Fré Cohenbrug (brug 341). Beide bruggen, in wezen duikerbruggen zijn afkomstig van het bureau rondom architect Piet Kramer (in de jaren twintig) en ook de tussenwal tussen de beide bruggen is van zijn hand. Het geheel is met baksteen uitgevoerd in de Amsterdamse Schoolstijl. De Rinus Michelsbrug kent daarbij een sobere versiering met granieten blokjes in de baksteen constructie. Ook de balustrades zijn sober gehouden, van beeldhouwwerken, een ander kenmerk van Kramers bruggen, is niets te vinden. Gezien het drukke verkeer, inclusief tram 9, nachtbus 757 en Connexxion-bussen ter plaatse, valt de brug nauwelijks op in het straatbeeld. De brug ging jaren anoniem door het leven (dat wil zeggen alleen met brugnummer) maar werd in 2005 vernoemd naar Ajax-trainer Rinus Michels op het moment dat ook andere bruggen in de wijk werden vernoemd naar "zijn" Ajax-spelers met wie hij successen haalde in de Europa Cup I. Dat dan tevens een brug werd vernoemd naar de trainer die het Nederlands elftal naar het Europees kampioenschap voetbal 1988 leidde was meegenomen, maar werd op de brug als zodanig niet vermeld.

Spelende kinderen (Gerrit Bolhuis)
Spelende kinderen (Gerrit Bolhuis)

Spelende kinderen ook wel Kinderfiguren of De engeltjes is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Kunstenaar Gerrit Bolhuis maakte voor begraafplaats De Nieuwe Ooster een beeldengroep. Die groep, door de begraafplaats aangeduid als Engelenbak, bestaat in basis uit zes zandstenen sokkels. Slechts vier sokkels zijn gevuld met bronzen beelden die geposeerd en gekleed zijn als engelen. De naam Engelenbak verwijst naar de plaats; ze staan in een verzonken laagte op de begraafplaats aangeduid als vak 70, alwaar geen graven (meer) liggen. De opdracht voor de beelden kwam in 1965 van de gemeente Amsterdam. In november 1967 werd de groep overgedragen aan de begraafplaats. Bolhuis probeerde het kinderspel in de beelden te vatten. Gezien de reactie van collega Mari Andriessen, hij was verrukt van de beeldengroep, is Bolhuis daarin geslaagd. De gemeente noemde het in hun persbericht een “symphonie van het leven”. Gieterij Binder en Schmidt uit Haarlemmerliede verzorgde het gietwerk; de Dienst Begraafplaatsen de sokkels. De beelden wordt regelmatig behangen met allerlei siersels van kinderen. Gerrit Bolhuis ligt zelf met vrouw en kleinzoon elders begraven op deze begraafplaats; het graf is opgesierd met een beeld van hem. De Nieuwe Ooster is de opvolger van de Oosterbegraafplaats. Op dat geruimde terrein werd later het Oosterpark aangelegd. Daar staat het beeld Bokkenrijder van Bolhuis. In dat park staat tevens Spelende kinderen van Gerda Rubinstein. Aan de zuidzijde van vak 70 staat een Sequoiadendron giganteum, in 2017 geplant ter nagedachtenis van kunstenares Micha de Ruwe (1969-2017); de boom maakt deel uit van het Arboretum De Nieuwe Ooster.

WV-HEDW
WV-HEDW

WV-HEDW (Wilhelmina Vooruit-Hortus Eendracht Doet Winnen) is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Nederland, gevestigd op Sportpark Middenmeer in Amsterdam-Oost. Anno 2025 is WV-HEDW een kerngezonde, sfeerrijke club van formaat met een prachtige accommodatie, een aanstekelijk terras en acht velden, waarvan vier met kunstgras. De kers op de kaars van de accommodatie is de André Lopes Dias Tribune, bestaande uit twee los van elkaar staande delen (Diemen- en Stadszijde) die in november 2023 werd geopend, tegelijk met de onthulling van de fotogalerij langs het hoofdveld die een indrukwekkende impressie biedt van 115 jaar voetbal (en honkbal) bij Wilhelmina Vooruit, Hortus, EDW, HEDW en WV-HEDW. In het seizoen 2024-2025 heeft WV-HEDW 115 teams in competitie, waarvan 50 seniorenteams (inclusief 35+ en 45+), 30 van 13 of ouder en 36 onder 13 jaar, waarvan 21 vrouwen/meidenteams. Daarmee staat de club tweede op de ranglijst van grootste clubs in Amsterdam. Als het gaat om het aantal senioren- en veteranenteams is WV-HEDW nog steeds veruit de grootste club van Nederland. Op de ranglijst van hoogst spelende amateurclubs (gebaseerd op het niveau waarop het eerste elftal, de O23 en de hoogste jeugdteams boven 12 jaar spelen) staat WV-HEDW op 35. Het aantal leden bedraagt inmiddels ruim 2100. Na twee seizoenen in de vierde divisie voetbalt het eerste zaterdagelftal anno 2024-2025 in de eerste klasse KNVB. Het eerste zondagelftal werd in het seizoen 2023-2024 kampioen van de derde klasse en speelt nu dus in de tweede klasse. Het eerste vrouwenteam speelt voor het derde opeenvolgende seizoen in de eerste klasse op zaterdag.

Rue des Reves
Rue des Reves

Rue de Reves is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het is een eerbetoon uit 2004 aan de schrijvers en broers Karel van het Reve en Gerard van het Reve. Ze brachten hun jeugd door aan de Ploegstraat in Betondorp. Het kunstwerk kwam er in het project "Erfenis Twintigste Eeuw" van stadsdeel Oost/Watergraafsmeer, die met steun van het Amsterdams Fonds voor de Kunst in de wijk geboren personen van enige bekendheid wilde eren. De opdracht ging naar Steffen Maas. Het kunstwerk stond eerst op een metalen rek in een tuintje op de kruising Ploegstraat en Veeteeltstraat. Het werd verplaatst naar de zijgevel van Ploegstraat 50. Het kunstwerk gaat vergezeld door een plaquette met daarop de uitleg van jaartallen: 1921: geboorte Karel 1923: geboorte Gerard (speciaal gekleurd in Mariablauw) 1924: familie Van hert Reve komt in de wijk wonen 1937: de familie trekt weg uit de Ploegstraat 1947: De avonden van Gerard Reve wordt uitgebracht en huisnummers 57: eerste woning familie Van het Reve (later ongenummerd naar 59) 50: tweede woning 85: laatste woning in de wijk (later omgenummerd naar 133) Peter van Brummelen vulde deze gegevens nog aan met de opmerking in Het Parool van 25 juli 2024, dat Rue des Reves onwillekeurig uitgesproken wordt als Rue des Rêves (straat van dromen); hetgeen dan weer zou verwijzen naar het departement Drôme, waar Gerard Reve heeft gewoond. Steffen Maas maakte in 2021 voor dezelfde wijk het Gedenkteken Johan Cruijff.