Fort Ruigenhoek

De Geesina is een korenmolen in Groenekan in de provincie Utrecht. De molen werd naar alle waarschijnlijkheid in 1843 gebouwd. Tussen 1911 en 1998 was de molen eigendom van de familie Schuurman. De molen werd tot 1941 De Groene Kan genoemd, in dat jaar kreeg de molen na restauratie de naam van de molenaarsvrouw, Geesina. Na een periode van verval werd de molen in 1968 gerestaureerd. Nadat de molen een tijd nog in gebruik was geweest, werd de onderhoudstoestand gaandeweg slechter zodat de nieuwe eigenaar, de Stichting De Utrechtse Molens, na aankoop in 1998 met een omvangrijke restauratie begonnen is. Vanwege financiële problemen werd in 2000 de restauratie gestaakt. Sinds enkele jaren is de Stichting De Utrechtse Molens verbonden aan Het Utrechts Landschap. Op 22 december 2011 is de gerestaureerde kap geplaatst en zijn de roeden gestoken. Eerder was de stelling weer aangebracht. Op 12 mei 2012, tijdens de nationale molendag, werd de molen feestelijk heropend.

Station Groenekan West, ook wel Groenekanschedijk is een voormalig spoorwegstation in Groenekan aan de Nederlandse spoorlijn Hilversum - Utrecht Lunetten, als zijtak van de Oosterspoorweg. Het station werd geopend op 10 juni 1874 en gesloten op 15 mei 1938.

SV Overvecht/De Dreef is een amateurvoetbalvereniging uit de stad Utrecht in de Nederlandse provincie Utrecht.

Gezicht Blauwkapel is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Blauwkapel in Utrecht in de Nederlandse provincie Utrecht. In het gebied ligt Fort Blauwkapel. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 6 februari 1964. Het gebied werd op 8 augustus 1966 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 16,5 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Wolga- en Donaudreef en omgeving is een buurt in de wijk Overvecht in de stad Utrecht. In 2009 telde de buurt 4526 inwoners.

Fort Blauwkapel (ook wel: Blaucapel) is een Nederlands fort bij Utrecht. Het fort is in 1818-1821 gebouwd als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en is een van de grootste forten van de linie. Blauwkapel is een beschermd stadsgezicht.

Blauwkapel is een buurtschap aan de rand van de stad Utrecht. De kern ligt in het noordoosten van de gemeente Utrecht en is volgens de formele woonplaatsenindeling deel van de stad; de rest hoort bij de gemeente De Bilt, onder de woonplaats Groenekan. Tot en met 1953 viel de buurtschap onder de gemeente Maartensdijk. Oorspronkelijk, in de Middeleeuwen, heette Blauwkapel Voordorp. Deze naam is eind 20e eeuw hergebruikt voor de Utrechtse nieuwbouwwijk Voordorp. Het huidige Blauwkapel dankt zijn naam aan de kapel die daar in 1451 werd gebouwd ter vervanging van een oudere kapel. In de nieuwe kapel werden het plafond en de wanden blauw geschilderd. De aanduiding "Blauwkapel" kwam ook in gebruik voor het dorp. Nadat de kerk sinds 1943 in onbruik was geraakt, werd de kerk in 1957 door de Stichting Vrienden van Blauwkapel gekocht en met overheidssteun gerestaureerd. Op 1 september 2005 zijn de predikantenborden van de kerk, die enige tijd daarvoor waren teruggevonden, weer teruggeplaatst.

De Neckardreef en omgeving is een buurt in Overvecht in Utrecht. In 2023 telde de buurt 4.390 inwoners.

De Sint-Rafaëlkerk is een kerkgebouw van de Rooms-Katholieke Kerk in de wijk Overvecht in de Nederlandse stad Utrecht. De kerk staat op de hoek van de Lichtenberchdreef met de Neckardreef en aan de rand van het Park de Watertoren. De kerk is gewijd aan de aartsengel Rafaël en is in gebruik bij de Ludgerusparochie. Tot 2004 heette ze de Heilige Geestkerk.

De watertoren aan de Neckardreef is gebouwd tussen 1934 en 1935 in opdracht van de toenmalige gemeente Maartensdijk. Hij is ontworpen in de stijl van de Amsterdamse School door de architect J.L. Pateer, bedrijfsleider Drinkwaterleiding Noord-West-Utrecht. De toren is gebouwd in het kader van een werkgelegenheidsproject tijdens de Crisisjaren. De achtzijdige watertoren heeft een hoogte van 48,6 meter. Het betonnen vlakbodemreservoir heeft een inhoud van 500 m³. Door de annexatie van een deel van de gemeente Maartensdijk door Utrecht kwam de toren in 1954 binnen de gemeentegrenzen van deze stad. De toren wordt thans omsloten door Park de Watertoren in de wijk Overvecht. De toren heeft de status van rijksmonument.

Poldergebied Overvecht is een buurt in de wijk Overvecht in Utrecht. In 2023 telde het 265 inwoners.

Blauwkapel (geografische afkorting Bkp) is de naam van een spoorwegknooppunt bij de Utrechtse plaats Blauwkapel. De spoorlijn Utrecht – Amersfoort (geopend in 1863) kruiste hier sinds de opening van de spoorlijn Hilversum - Lunetten (in 1874) met een haakse kruising. Sinds 1905 is er een verbindingsboog Amersfoort – Maliebaan (ooit voor goederenvervoer en nu nog voor de pendeldienst Utrecht Centraal – Utrecht Maliebaan) en sinds 1921 een verbindingsboog Hilversum – Utrecht Centraal. Blauwkapel is ook de naam van twee voormalige spoorweghaltes. Deze haltes lagen vlak bij elkaar, beide aan een overweg in de Voordorpsedijk: Aan de Oosterspoorweg. Deze halte Blauwkapel was geopend van 10 juni 1874 tot 1911 en lag tussen de huidige stations Utrecht Overvecht en Hollandsche Rading. Aan de Centraalspoorweg tussen Utrecht en Zwolle. Deze halte lag tussen de huidige stations Utrecht Overvecht en Bilthoven. Sinds de elektrificatie van de spoorlijnen in 1942 was er een speciale constructie nodig bij de bovenleiding van de vrijwel loodrechte kruising, om te voorkomen dat de stroomafnemers achter de kruisende draad bleven haken. Sinds de spoorlijn van Utrecht Centraal in de richting Amersfoort tot voorbij Blauwkapel is verdubbeld tot vier sporen zijn er ter hoogte van Blauwkapel vier sporen: de twee noordelijkste, aangelegd tussen 1988 en 1998, zijn voor de Intercity's en rijden over een viaduct op het linker spoor; de twee zuidelijke zijn alleen nog voor de Sprinters. Een kilometer oostelijker komen de sporen samen en rijden Intercity's en Sprinters op hetzelfde spoor. De lijn richting Amersfoort is verder tweesporig. Tot 2022 kruiste hier de tweesporige spoorlijn Hilversum – Maliebaan – Lunetten, onder een hoek van ongeveer 70°. Tijdens het Hemelvaartweekend (26 mei-29 mei) van 2022 is de gelijkvloerse kruising opgebroken. Sinds de buitendienststelling en opbraak in 2012 van het spoor tussen Maliebaan en Lunetten was de verbinding richting Station Maliebaan uitsluitend nog van belang als verbinding tussen het Spoorwegmuseum en de rest van het spoorwegnet. Hiervoor bleef alleen een enkelsporige verbinding verbindingsboog Amersfoort – Maliebaan in gebruik die nog wordt gebruikt voor de Pendeldienst Utrecht Centraal - Utrecht Maliebaan.