place

Q Residences

Flatgebouw in Amsterdam
Q Residences
Q Residences

Q Residences is een luxe wooncomplex in de wijk Buitenveldert in Amsterdam. Het complex bestaat uit twee woontorens, Quartz en Qube, waarin 248 huurwoningen zijn ondergebracht. Het is gelegen in het zuidwestelijk kwadrant van de kruising Van Nijenrodeweg en de Buitenveldertselaan.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Q Residences (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Q Residences
Buitenveldertselaan, Amsterdam Zuid

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Q ResidencesLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.327244166667 ° E 4.8680608333333 °
placeToon op kaart

Adres

Buitenveldertselaan 100B
1081 AB Amsterdam, Zuid
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Q Residences
Q Residences
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Gwijde van Henegouwenbrug
Gwijde van Henegouwenbrug

De Gwijde van Henegouwenbrug (brug 805) is een Kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug stamt uit 1960/1962 toen architect Dirk Sterenberg bij de Dienst der Publieke Werken werkte. Hij mocht alle voet- en fietsbruggen in het Gijsbrecht van Aemstelpark ontwerpen en zelfs het Ontmoetingseiland inrichten. Voor de Buitenveldertselaan die het park in twee delen snijdt ontwierp hij in dezelfde periode een bijzonder grote duiker onder Brug 804. Voor de overspanning van (de waterstroom in) het Gijsbrecht van Aemstelpark moest hij qua grootte iets ontwerpen van een andere orde. De brug overspant niet alleen de afwateringstocht, maar ook twee platforms die het mogelijk maken van het ene deel van het park naar het andere te geraken, zowel noordelijk als zuidelijk van de waterstroom. In aanvulling daarop moesten er vier trappen komen die voetgangers de gelegenheid gaven om in en uit het park naar de Buitenveldertsebaan te komen (al was het park nog niet geheel ingericht). Over de overspanning van plateaus en water gaan voetpaden, fietspaden, rijdekken en in eerste instantie een brede middenberm. Vanwege de breedte werden er twee uitsparingen in het brugdek gehouden, zodat daglicht de onderdoorgang kon bereiken. Bij het ontwerp werd rekening gehouden met het kunnen dragen van een ontworpen metrolijn. In 1989 en 1990 werd in de middenberm en middenstrook op de brug een tram/sneltrambaan aangelegd waar de brug gezien de oorspronkelijke gedachte metrolijn sterk genoeg voor was. Het betonnen geheel wordt gedragen door een betonnen paalfundering en tussen de landhoofden nog twee series van brugpijlers. De brugpijlers van de rijdekken hebben de vorm van sculpturen, Sterenberg was ook kunstenaar; die van de trambaan zijn eenvoudiger uitgevoerd. Ook bijzonder is de afwerking van leuningen. Op de overspanningen staan brugleuning die sterk doen denken aan die van brug 804 en de bruggen die Sterenberg ontwierp voor de Cornelis Lelylaan. De leuningen aan de onderdoorvoer liet hij lijken op de brugleuningen van de voetbruggen in het park; alleen zijn ze hier in blauw uitgevoerd en in het park groen. Korstmossen laten echter dat kleurverschil langzaam verdwijnen. De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven. In 2014 bereikte de gemeente Amsterdam het verzoek de brug te vernoemen naar Gwijde van Henegouwen, hetgeen werd ingewilligd. De naamgeving vond plaats voordat de gemeente de Amsterdamse bevolking in 2016 verzocht met namen te komen om bruggen te kunnen duiden in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen. De naam werd mede gehonoreerd omdat Gwijde van Henegouwen Amsterdam haar stadsrechten gaf, nog geen vernoeming had binnen Amsterdam en qua belangrijkheid boven Gijsbrecht van Aemstel stond (de brug gaat over het park). Tot slot zijn in de buurt van deze brug straten en pleinen vernoemd naar baljuwen en heren van Aemstel.

De Cuserstraat 3
De Cuserstraat 3

De Cuserstraat 3 te Amsterdam is een gebouw, dat in 2014 tot rijksmonument is verklaard. Het gebouw staat aan de De Cuserstraat op de hoek met de Buitenveldertselaan. Het hoekige gebouw in Buitenveldert is ontworpen door Marius Duintjer en zijn medewerker Dick van der Klei. Charles Karsten ontwierp de "kletsmuurtjes". Onder het rijksmonument valt alleen de oorspronkelijke bebouwing waaronder een conciërgewoning. Het nieuwbouwgedeelte uit 2006 valt niet onder de bescherming. Het heeft een front dat deels het water in is gebouwd en een sterrenkoepel. De besprekingen begonnen in 1958. De bouw werd in oktober 1960 aanbesteed als nieuwbouw voor Christelijk Streeklyceum Buitenveldert. In maart 1961 volgde de eerste heipaal Men verwachtte er twee jaar aan te moeten bouwen, de opening vond plaats in juni 1963. Het oorspronkelijke gebouw was circa 100 meter breed en heeft aan beide zijden van de middenhouw twee vleugels, ongelijk van lengte. Het werd gebouwd in de tijd van open-luchtscholen, hetgeen terug te vinden was in de grote openslaande deuren van sommige lokalen. Voor de creatieve vakken zoals tekenen waren de lokalen hoog uitgevoerd met grote raampartijen. Opvallend is dat de gevel opgevuld is met baksteen, glazen bouwstenen en raampjes met de afwijkende afmeting 0,75 bij 0,75 meter. Er konden in beginsel rond de 800 leerlingen plaatsnemen. De sterrenwacht, betaald door ouders en leraren, werd najaar 1962 geplaatst; men verwachtte hier aan de rand van Amsterdam weinig last van nachtlicht. Ten tijde van de opening werd om de hoek gebouwd aan een andere creatie van Duintjer; een kerk voor de Pinkstergemeente aan de Van Boshuizenstraat. Het gebouw was al in 2006 aangewezen als gemeentelijk monument en kwam voor op de lijsten "Amsterdamse Top-100 Jonge Monumenten" en even later op de "Landelijke Top-100 Jonge Monumenten" en "Beschermingsprogramma Wederopbouw 1959-1965" (2013/2014). Het is verreweg het grootste gebouw in de straat; er zijn daaraan alleen nog stadsvilla’s gebouwd en rijtjeswoningen.